Το μαγικό φίλτρο της αυτοπεποίθησης

Πόσο μαγικό φαίνεται άραγε, όταν βλέπουμε κάποιους ανθρώπους να αντιμετωπίζουν με τέτοια ευκολία διάφορες καταστάσεις που πολλές φορές αναρρωτιόμαστε «μα πώς; » Πού κρύβουν όλη αυτή τη δύναμη ψυχής αυτοί οι άνθρωποι;

Αυτοπεποίθηση, είναι η πεποίθηση που έχουν κάποιοι άνθρωποι, ότι οι ενέργειες τους, θα τους αποφέρουν και τα θετικά αποτελέσματα που αναμένουν. Και πράγματι συμβαίνει. Πράγματι, έχει αποδειχθεί ότι όσοι ασχολούνται με διάφορα πράγματα, τόσο περισσότερη αυξημένη αυτοπεποίθηση έχουν, κάτι που τους βοηθά να έχουν αυξημένη αυτοεκτίμηση.

Γιατί είναι απαραίτητη η αυτοπεποίθηση;

Γιατί με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να διαχειριστείτε διάφορες ή καινούργιες καταστασεις χωρίς άγχος.

Παρακάτω, θα δείτε 5 χαρακτηριστικά των ατόμων με αυτοπεποίθηση.

🪶 Η ζωή έχει κιόλας αποφασίσει για λογαριασμό μου. Θα δραπετεύσω προς τα εμπρός. | Χ. Α. Χωμενίδη

Hellas | Thessaloniki 2022

Αξιοσημείωτα απο το βιβλίο «Το σοφό παιδί» του Χ. Α. Χωμενίδη

🪶 Εγώ έχω κάθε πρόθεση να σε βοηθήσω. Θα σε μπάσω στα κόλπα και στα συστήματα και σου υπόσχομαι πως μέχρι τον Σεπτέμβριο δε θα έχεις να ζηλέψεις τίποτα από όλα αυτά τα μαλακισμένα κωλόπαιδα που πληρώνουν οι μπαμπάδες τους για να τα στείλουν στο Κολλέγιο, ν’ ανέλθουνε κοινωνικά. Στο μεταξύ, κοίταξε να τους πάρεις τον αέρα. Άμα σε κοροϊδεύουν, θ’ απαντάς μ΄ όλη τη χωριάτικη προστυχιά σου. Μην κωλώσεις να τους λιανίσεις στο ξύλο. Πρέπει να τους επιβληθείς. Εγώ θα σε παίρνω κάθε απόγευμα και θα σε πηγαίνω βόλτες στην Αθήνα ή και παραέξω. Θα κάνουμε καλή παρέα. Μονάχα μη βασίζεσαι σε μένα, ούτε και σε κανέναν άλλον. Είσαι μόνος σου σ’ αυτό τον κόσμο, πάρ’ το απόφαση. Κι οφείλεις να τα βγάλεις πέρα.

🪶 Η Λουίζα ανήκε στην κατηγορία των γυναικών που τις ελκύουν οι ντελικάτοι και απροστάτευτοι άντρες, που αισθάνονται προορισμένες να αφοσιωθούν και να φτάσουν ως την υπέρτατη θυσία, επειδή γνωρίζουν καλά πως θυσιαζόμενες θα επιτύχουν την επιβολή.

🪶 Αποφάσισα ότι επιθυμούσα να σταθώ στο επίκεντρο λαμπρών θριάμβων, να με φωτίσουν προβολείς και φλας, να με λατρέψουν οι λαοί.

🪶[ Δεν έχει άλλωστε και σημασία το πώς σκοτώθηκε ο Τόμμυ. Και ο πιο μυστηριώδης θάνατος δεν υπερβαίνει το μυστήριο του θανάτου αυτό καθεαυτό.]

Μυστηριώδεις εξαφανίσεις

Ιωάννινα, Σεπτέμβριος 2018

Κι ίσως αυτό να φταίει που είμαστε τόσο δυστυχισμένοι ή όταν τα τζάμια είναι θολά απ’ τη βροχή τα καθαρίζεις μ’ ένα πανί – για να φανεί τί; ίσως ο ταχυδρόμος, αλλά τί να τον κάνουμε τον ταχυδρόμο, το φεγγάρι είναι άρρωστο και δεν απαντάει πια στις επιστολές μας – κι έτσι έφυγε η ζωή, πλην όμως δεν το πρόσεξα πάντα ανήσυχος για πράγματα άλλα,

Χρησιμοποιήσε τον θυμό σου και μεταμόρφωσε την Ζωή σου

Κάποιος σας προσέβαλε. Ο θυμός ξαφνικά εκρήγνυται, είστε σε έξαψη. Ο θυμός κυλάει προς αυτόν που σας έχει προσβάλει. Τώρα θα προβάλετε ολόκληρο αυτόν τον θυμό πάνω στον άλλο. Δεν έχει κάνει τίποτε. Εάν σας έχει προσβάλει, τί έχει κάνει; Απλώς σας έχει ερεθίσει, έχει βοηθήσει τον θυμό σας να αναδυθεί- αλλά ο θυμός είναι δικός σας.

Ο άλλος δεν είναι η πηγή· η πηγή βρίσκεται πάντοτε μέσα σας. Ο άλλος στοχεύει στην πηγή, αλλά εάν δεν υπάρχει θυμός μέσα σας, δεν μπορεί να αναδυθεί. Εάν χτυπήσετε έναν βούδα, θα ανα­δυθεί μόνο συμπόνια, επειδή μόνο συμπόνια υπάρχει μέσα του. Δεν θα αναδυθεί θυμός, επειδή δεν υπάρχει θυμός.

Εάν πετάξετε έναν κουβά μέσα σ’ ένα ξερό πηγάδι, δεν θα πιάσετε τίποτε. Σ’ ένα πηγάδι γεμάτο νερό, πετάτε τον κουβά και βγάζετε νερό, αλλά το νερό είναι από το πηγάδι. Ο κουβάς απλώς το βοηθάει να βγει επά­νω. Έτσι, κάποιος που σας προσβάλει απλώς πετάει έναν κουβά μέσα σας, και μετά ο κουβάς θα βγει γεμάτος με θυμό, οργή ή φω­τιά που υπήρχε μέσα σας. Εσείς είστε η πηγή, να το θυμάστε.

 

Γι’ αυτήν την τεχνική, θυμηθείτε ότι εσείς είστε η πηγή όλων όσα συνεχίζετε να προβάλλετε επάνω στους άλλους. Και όποτε υπάρχει μια διάθεση υπέρ ή κατά, αμέσως κινηθείτε μέσα της και πηγαίνετε στην πηγή από όπου προέρχεται αυτό το μίσος. Παρα­μείνετε επικεντρωμένοι εκεί· μην κινείστε προς το αντικείμενο.

«Μάθε να θέλεις και τότε και ελεύθερος θα είσαι και θα κυβερνάς εσύ.»| Ιβάν Τουργκένιεφ

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η Πρώτη Αγάπη» του Ιβάν Τουργκένιεφ

– Η αναπάντεχη γρήγορη εκπλήρωση των επιθυμιών μου με χαροποίησε και με φόβισε.

– Εκείνη τη στιγμή όμως, δεν μπορούσα να παρατηρήσω σχεδόν τίποτα’ κινιόμουν σαν σε όνειρο και ένιωθα σε όλο μου το κορμί μια μέχρις ανοησίας έντονη ευτυχία.

– Υποκλίθηκα άλλη μια φορά, γύρισα και βγήκα απ’ το δωμάτιο, νιώθοντας κάτι δυσάρεστο στην πλάτη μου’ ήταν αυτό ακριβώς που αισθάνεται ένας πολύ νέος άνθρωπος όταν ξέρει οτι κάποιος τον παρακολουθεί με το βλέμμα.

Η μνησικακία ως σύμπτωμα του σύγχρονου πολιτισμού

του Στράτου Τσαγκαρή

Ημνησικακία ως σύμπτωμα της κοινωνικής ζωής είναι σύμφυτη με την ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία. Προκύπτει από ποικίλους παράγοντες της, αλλά σε κάθε περίπτωση δηλώνεται και εκδηλώνεται εξαιτίας και εντός της κοινωνικής ζωής. Ο μνησίκακος άνθρωπος, είτε τον θεωρήσουμε με τη νιτσεϊκή εκδοχή του (βλ. Nietzsche, “Η Γενεαλογία της Ηθικής”,1887), σύμφωνα με την οποία η μνησικακία περιγράφεται και ερμηνεύεται ως συναίσθημα των αδύναμων, είτε με τη μη νιτσεϊκή εκδοχή του (βλ. Max Scheler, «Ο Μνησίκακος άνθρωπος”, 1913) σύμφωνα με την οποία η μνησικακία περιγράφεται ως “συναι­σθηματική εναντιότητα” σε άνισες και άδικες καταστάσεις, προσδιορίζεται και διαμορφώνεται από την συνύπαρξή του και σε άμεση και έμμεση σχέση με τα άλλα μέλη του κοινωνικού συνόλου, μέσα στο οποίο είναι ενταγμένος, και από την άποψη αυτή τα χαρακτηριστικά του καθορίζονται από αυτή την συνύπαρξη δεσμευτικά και αναπότρεπτα.

Ο ποιητής είναι υποκριτής;

photo by EvAr

Γράφει ο Φοίβος Γκικόπουλος

Τι είναι η ποίηση; Σε τι χρησιμεύει; Ετυχε ν’ ακούσω αυτές τις ερωτήσεις, σε τόνο σχεδόν προκλητικό, από τον νεαρό μου συνομιλητή, σχετικά με την ποίηση.

«Σε τι χρησιμεύει; Σε τίποτε!» του απάντησα σε τόνο άλλο τόσο προκλητικό. «Αλλά σκέψου τι θα ήταν ο κόσμος, τι θα ήσουν εσύ, αν δεν υπήρχε η ποίηση».

Κι επειδή η απάντηση του φάνηκε κάπως ασαφής, συνέχισα: «Τι θα ήταν ο Τρωικός Πόλεμος χωρίς την ποίηση του Ομήρου; Δεν θα υπήρχαν ούτε ο Εκτορας, ούτε ο Αχιλλέας, ούτε οι ήρωες, οι θεοί και οι πολεμιστές, η μοιραία ομορφιά της Ελένης ή η αφοσίωση της Ανδρομάχης, αλλά μόνο άνθρωποι βίαιοι και αιμοσταγείς χωρίς ψυχή, όπως εκείνοι στα γιαπωνέζικα καρτούν επιστημονικής φαντασίας που πλημμυρίζουν την τηλεόραση».

Ο ΕΠΙΜΟΝΟΣ ΣΠΟΝΣΟΡΑΣ Λουντοβίκο Σφόρτσα, 27/7/1452 – 12/5/1508

—της Εύης Τσακνιά—

Όταν επισκέφθηκα για πρώτη φορά το Λούβρο στα 18 μου, απογοητεύτηκα λίγο με την περίφημη Τζοκόντα του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ίσως να είχα φανταστεί ένα μεγαλύτερων διαστάσεων, πιο επιβλητικό έργο, ίσως να έφταιγαν τα πλήθη που συνέρρεαν για να τη θαυμάσουν, ίσως το ότι την εικόνα της τη βλέπαμε παντού, ακόμα και στα σοκολατάκια. Αντ’ αυτής, την προσοχή μου τράβηξε ένα μικρό πορτρέτο του Λουντοβίκο Σφόρτσα, τον οποίον αντίκρυζα για πρώτη φορά και μου είχε εξάψει εξαρχής την περιέργεια διαβάζοντας για τη ζωή του Λεονάρντο ντα Βίντσι και για τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε ο Σφόρτσα στην καλλιτεχνική του πορεία. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, χρωστάμε πολλά όχι μόνο στους καλλιτέχνες αλλά και στους χορηγούς τους. Χωρίς αυτούς τους φιλότεχνους και τολμηρούς επιχειρηματίες, η τέχνη δεν θα ήταν αυτό που ξέρουμε σήμερα.

«Θέλω τον χώρο μου»… τι πραγματικά σημαίνει αυτή η φράση; Σας χωρίζουν;

Γράφει ο  Γιάννης Ξηνταράς

Αλήθεια, πόσες φορές έχετε αισθανθεί μέσα στην οικογένεια σας, την σχέση σας ή και στην παρέα σας πως θέλετε να απομονωθείτε; Να μείνετε λίγο μόνοι σας; Να περάσετε λίγο χρόνο με τον εαυτό σας σκεφτόμενοι και αξιολογώντας διάφορα ζητήματα που μπορούν να σας απασχολούν ή κάνοντας αυτά που εσείς επιθυμείτε, με τον τρόπο που θέλετε;

Για παράδειγμα, να κοιμηθείτε μέχρι την ώρα που θέλετε, να παρακολουθήσετε την ταινία που επιθυμείτε, να ασχοληθείτε με τον εαυτό σας, φροντίζοντας τον…

Κι όμως. Μπορεί να συναντήσετε άτομα από το περιβάλλον σας που δεν κατανοούν αυτή σας την ανάγκη. Η μητέρα σας θα αναρωτηθεί μήπως σας απασχολεί κάτι. Ο/η σύντροφος σας θα εκνευριστεί και μπορεί και να στεναχωρηθεί, θεωρώντας πως τον αποκόβετε από την ζωή σας.

‘Προδοσία’

photo by ChrisTsik

 

Όταν με πρόδωσες δεν αρνήθηκα
Πήρα τον δρόμο τον ατελείωτο
Με ήρεμο βλέμμα σε λίμνη γαλήνης
Όρθια και μόνη στο άγριο πλήθος
Ποτέ δεν ένιωσες την τρομάρα μου