Ο Ταρκόφσκι μιλά για την τέχνη, τους νέους, τον πλούτο και τον εαυτό του

Θα μου άρεσε αν οι νέοι μάθαιναν να αγαπούν την μοναξιά. Το να μένουν μόνοι με τον εαυτό τους.

— Τι είναι η τέχνη Αντρέι;

Πριν ορίσουμε ο,τιδήποτε πρέπει να απαντήσουμε με μια ευρύτερη ερώτηση: Ποιο νόημα έχει η ζωή του ανθρώπου στη γη; Ίσως να βρεθήκαμε εδώ για να ανυψωθούμε πνευματικά. Αν η ζωή μας τείνει σε έναν πνευματικό πλούτο, ίσως η τέχνη να είναι ένας από τους τρόπους προσέγγισης αυτού του σκοπού. Αυτό πιστεύω με τον τρόπο που ορίζω την ζωή. Η τέχνη πρέπει να βοηθά τον άνθρωπο στην πνευματική του εξύψωση. Δεν ξέρω. Μερικοί λένε ότι η τέχνη βοηθάει τον άνθρωπο να κατανοήσει τον κόσμο. Ότι είναι γνώση όπως και κάθε διανοητική δραστηριότητα. Δεν πείθομαι με την εκδοχή της γνώσης. Με αυτή την έννοια είμαι σχεδόν αγνωστικιστής. Η γνώση μας απομακρύνει όλο και περισσότερο από τον βασικό σκοπό της ζωής μας. Όσο πιο πολλά μαθαίνουμε τόσα λιγότερα ξέρουμε. Αφού όσο εμβαθύνουμε ο ορίζοντας στενεύει. Η τέχνη εξυψώνει τον άνθρωπο για να ξεπεράσει τον εαυτό του και να φτάσει σε αυτό που θα ονομάζαμε ελεύθερη βούληση.

Οι πιέσεις που δέχεται ο Ρουμπλιώφ δεν είναι εξαίρεση. Κάθε καλλιτέχνης δέχεται πιέσεις. Ποτέ δεν έχει ιδανικές συνθήκες εργασίας. Μα και αν υπήρχαν αυτές οι συνθήκες ίσως τότε να μην επιζούσε η δουλειά του. Γιατί ο καλλιτέχνης δεν ζει στο κενό. Πρέπει να δέχεται κάποια πίεση. Δεν ξέρω τι είδους μα πρέπει να υπάρχει. Ο καλλιτέχνης υπάρχει επειδή ο κόσμος δεν είναι τέλειος. Κανείς δεν θα είχε τη ανάγκη της τέχνης αν στον κόσμο βασίλευαν η ομορφιά και η αρμονία. Ο άνθρωπος δεν θα έψαχνε την αρμονία σε άλλες δραστηριότητες. Θα ζούσε μέσα της. Η τέχνη γεννιέται από τις κακοτεχνίες του κόσμου και αυτό είναι το θέμα της ταινίας μου «Αντρέι Ρουμπλιώφ». Η αναζήτηση δεσμών και εννοιών που εκφράζονται στις αρμονικές σχέσεις μεταξύ ανθρώπων, μεταξύ τέχνης και ζωής, χρόνου και ιστορίας. Αυτό είναι το θέμα της ταινίας μου.

Νομίζω ότι τα προβλήματα των νέων έγκεινται στο γεγονός ότι συναθροίζονται για να κάνουν θορυβώδεις ή και επιθετικές πράξεις. Και αυτό επειδή δεν θέλουν να νιώσουν μόνοι. Πράγμα θλιβερό. Ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να ζει μόνος από παιδί. Γιατί το να ζεις μόνος δεν σημαίνει ότι νιώθεις μοναξιά.

Ο Ταρκόφσκι μιλά για την τέχνη, τους νέους, τον πλούτο και τον εαυτό του

Ελλάδα | Χαλκιδική Μάιος 2022

Τι είναι η τέχνη Αντρέι;

Πριν ορίσουμε ο,τιδήποτε πρέπει να απαντήσουμε με μια ευρύτερη ερώτηση: Ποιο νόημα έχει η ζωή του ανθρώπου στη γη; Ίσως να βρεθήκαμε εδώ για να ανυψωθούμε πνευματικά. Αν η ζωή μας τείνει σε έναν πνευματικό πλούτο, ίσως η τέχνη να είναι ένας από τους τρόπους προσέγγισης αυτού του σκοπού. Αυτό πιστεύω με τον τρόπο που ορίζω την ζωή. Η τέχνη πρέπει να βοηθά τον άνθρωπο στην πνευματική του εξύψωση. Δεν ξέρω. Μερικοί λένε ότι η τέχνη βοηθάει τον άνθρωπο να κατανοήσει τον κόσμο. Ότι είναι γνώση όπως και κάθε διανοητική δραστηριότητα. Δεν πείθομαι με την εκδοχή της γνώσης. Με αυτή την έννοια είμαι σχεδόν αγνωστικιστής. Η γνώση μας απομακρύνει όλο και περισσότερο από τον βασικό σκοπό της ζωής μας. Όσο πιο πολλά μαθαίνουμε τόσα λιγότερα ξέρουμε. Αφού όσο εμβαθύνουμε ο ορίζοντας στενεύει. Η τέχνη εξυψώνει τον άνθρωπο για να ξεπεράσει τον εαυτό του και να φτάσει σε αυτό που θα ονομάζαμε ελεύθερη βούληση.

 

Οι πιέσεις που δέχεται ο Ρουμπλιώφ δεν είναι εξαίρεση. Κάθε καλλιτέχνης δέχεται πιέσεις. Ποτέ δεν έχει ιδανικές συνθήκες εργασίας. Μα και αν υπήρχαν αυτές οι συνθήκες ίσως τότε να μην επιζούσε η δουλειά του. Γιατί ο καλλιτέχνης δεν ζει στο κενό. Πρέπει να δέχεται κάποια πίεση. Δεν ξέρω τι είδους μα πρέπει να υπάρχει. Ο καλλιτέχνης υπάρχει επειδή ο κόσμος δεν είναι τέλειος. Κανείς δεν θα είχε τη ανάγκη της τέχνης αν στον κόσμο βασίλευαν η ομορφιά και η αρμονία. Ο άνθρωπος δεν θα έψαχνε την αρμονία σε άλλες δραστηριότητες. Θα ζούσε μέσα της. Η τέχνη γεννιέται από τις κακοτεχνίες του κόσμου και αυτό είναι το θέμα της ταινίας μου «Αντρέι Ρουμπλιώφ». Η αναζήτηση δεσμών και εννοιών που εκφράζονται στις αρμονικές σχέσεις μεταξύ ανθρώπων, μεταξύ τέχνης και ζωής, χρόνου και ιστορίας. Αυτό είναι το θέμα της ταινίας μου.

Μιχάλης Μπλέτσας: Η εποχή της εξειδίκευσης στην εκπαίδευση έχει τελειώσει

Από τις STEM δεξιότητες στον κλάδο της εκπαίδευσης μέχρι την τεχνολογία 5G και από την τεχνητή νοημοσύνη μέχρι τους «ψηφιακούς μετανάστες» και «ψηφιακούς ιθαγενείς» της σημερινής εποχής, ο Μιχάλης Μπλέτσας, εκ των κορυφαίων επιστημονικών στελεχών του ΜΙΤ, έχει να πει πολλά: Διευθυντής πληροφορικής (computing) και ερευνητής στο MIT Media Lab, o διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας από τα Χανιά άρχισε την επιστημονική του πορεία σπουδάζοντας ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΑΠΘ, και συνέχισε στις ΗΠΑ, και συγκεκριμένα στο Boston University και στο Northeastern University, στους τομείς της βιοϊατρικής μηχανικής και της μηχανικής υπολογιστών. Αυτή τη στιγμή το αντικείμενό του είναι οι ψηφιακές ερευνητικές υποδομές, ωστόσο είναι γνωστός, μεταξύ άλλων, ως μέλος της ομάδας δημιουργών και σχεδιαστών της πρωτοβουλίας «One Laptop Per Child», και έλαβε το βραβείο Index το 2007 για τη συμβολή του στην υποστήριξη της πρόσβασης παιδιών από αναπτυσσόμενες χώρες στην τεχνολογία και την εκπαίδευση. Σήμερα ζει στη Βοστώνη, ωστόσο δεν έχει χάσει την επαφή του με τα δρώμενα στη χώρα μας, την οποία επισκέπτεται με τη γυναίκα και τα δύο του παιδιά, ενώ από το 2018 είναι μέλος του Κύκλου Πρεσβευτών του Ιδρύματος Vodafone.

Συνέντευξη – Joan Garriga»Ένα ζευγάρι δεν είναι δύο πρόσωπα. Είναι δύο συστήματα οικογενειών που συναντήθηκαν «

photo by EvAr

Μετάφραση, επιμέλεια: Ανδριανή Δελιβέρτη – ΕΥ/ΔΑΙΜΟΝΙΑ – 09/05/2014

«Μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι αν δεν έχουμε ερωτικό σύντροφο; Υπάρχει καλή και κακή αγάπη; Κάθε ζευγάρι είναι μια σχέση εξουσίας; Ο Joan Garriga, γνωστός ψυχοθεραπευτής της σχολής Gestalt, ο οποίος ειδικεύεται στις ανθρώπινες σχέσεις, δίνει τις απαντήσεις του στον Καταλανό δημοσιογράφο και συγγραφέα Victor-Μ. Αmela για την ισπανική εφημερίδα La Vanguardia.»

Χρειαζόμαστε σύντροφο;

ΜΑΝΟΣ ΔΑΝΕΖΗΣ~ Ο ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΤΗΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

photo by ChrisTsik

ΜΑΝΟΣ ΔΑΝΕΖΗΣ

Ο ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΤΗΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

 

Υπάρχουν άνθρωποι που τόλμησαν με τη σκέψη τους ν’ αγγίξουν τα άστρα, να ξεκλειδώσουν τα μυστικά του σύμπαντος και να χαρίσουν τις γνώσεις τους στην ανθρωπότητα. Ο Έλληνας αστροφυσικός, πανεπιστημιακός και συγγραφέας Μάνος Δανέζης είναι ένας από αυτούς. Είναι ένας πραγματικός Επιστήμονας με Ε κεφαλαίο, ταγμένος στην ανακάλυψη και στη διάδοση της Γνώσης. Μαζί με τον Στράτο Θεοδοσίου είναι οι Έλληνες «Καρλ Σαγκάν», που κατάφεραν να μεταδώσουν τη μαγεία της σύγχρονης επιστημονικής γνώσης στο ευρύτερο κοινό. Εκτός από αναπληρωτής καθηγητής πανεπιστημίου –διδάσκει Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών– ο Μάνος Δανέζης είναι ένας πρωτοποριακός ερευνητής στο χώρο της Αστροφυσικής κι ένας συγγραφέας που, μαζί με τον συνάδελφό του Στράτο Θεοδοσίου, έχει γράψει μέχρι στιγμής 14 επιστημονικά βιβλία(

Συνέντευξη – Νίκου Καζαντζάκη ~ Αν ενωθώ με τους άλλους θα χάσω την ελευθερία μου.

«Δεν θα ήθελα να πεθάνω ποτέ»

Στις αρχές του 1957 η δημοσιογράφος Γιολάντα Τερέντσιο (σσ οι παλιότεροι θα τη θυμούνται ανεξίτηλα) επισκέφθηκε το ζεύγος Καζαντζάκη στο σπίτι τους στην πόλη Αντίμπ. Περιγράφει το χώρο, δίνει ένα σύντομο πορτρέτο του συγγραφέα και καταγράφει τη συζήτηση που είχε μαζί του. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα:

Dr Robert Lanza: Ο χωροχρόνος είναι κατασκεύασμα του νου (συνέντευξη από τον Chopra Deepak)

photo by EvAr

Παρακάτω ακολουθεί μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Dr Robert Lanza από τον Deepak Chopra. Η συνέντευξη δόθηκε σε ραδιοφωνική εκπομπή του Deepak Chopra στις ΗΠΑ στις 15/8/2009.

Ο Δρ Lanza θεωρείται ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες στον κόσμο. Είναι σήμερα επικεφαλής επιστημονικός αξιωματούχος στο Advanced Cell Technology και αναπληρωματικός καθηγητής στο Wake Forest University School of Medicine.

Έχει εκατοντάδες δημοσιεύσεις και εφευρέσεις και πάνω από 20 επιστημονικά βιβλία. Μεταξύ αυτών είναι και τo βιβλίo: Αρχές Μηχανικής Ιστών (Principles of Tissue Engineering) που αναγνωρίζεται ως σημείο αναφοράς στον τομέα αυτόν. Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ καιρό δίνοντας τα διαπιστευτήριά του. Μπορείτε όμως απλά να τον ψάξετε στο Wikipedia με το όνομα Dr Robert Lanza. Κάποια από τα εξαιρετικά πράγματα που έχει κάνει ο Δρ Lanza είναι η πρώτη στον κόσμο κλωνοποίηση εμβρύου για το σκοπό της δημιουργίας εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων. Το 2001 ήταν επίσης ο πρώτος που κλωνοποίησε ένα απειλούμενο είδος ( ένα Gaur) και το 2003, κλωνοποίησε ένα απειλούμενο άγριο βόδι από τα παγωμένα κύτταρα του δέρματος ενός ζώου που είχε πεθάνει στο ζωολογικό Κήπο San Diego Zoo σχεδόν ένα τέταρτο αιώνα πιο πριν. Έτσι πήρε αυτά τα κύτταρα, αυτή τη πληροφορία, από ένα ζώο που δεν υπάρχει πια για να δημιουργήσει, για να αναστήσει κυριολεκτικά ένα είδος υπό εξαφάνιση. Ο Δρ Lanza και οι συνάδελφοί του ήταν επίσης οι πρώτοι που απέδειξαν ότι η πυρηνική μεταμόσχευση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να αντιστρέψει τη διαδικασία γήρανσης και να δημιουργήσει κύτταρα συμβατά με το ανοσοποιητικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου οργάνου από κλωνοποιημένα κύτταρα. Πρόσφατα έχει δημιουργήσει μαζί με άλλους συναδέλφους τα επονομαζόμενα πολυδύναμα κύτταρα, τα οποία είναι κύτταρα πολλαπλών δυνατοτήτων.

Συνέντευξη – Dr Joe Dispenza: «Προπονητής» για μια καλύτερη ζωή

 

H προσωπική του ιστορία δεν συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο του «Σπάσε τη συνήθεια να είσαι ο εαυτός σου», που μόλις κυκλοφόρησε στα Ελληνικά, αλλά ο ίδιος τη διηγήθηκε στο διήμερο βιωματικό εργαστήρι προσωπικής εξέλιξης που διοργάνωσε η Link Media στην Αθήνα πριν από δύο εβδομάδες. Στα 24 του χρόνια, απόφοιτος του Life University of Atlanta στη χειροπρακτική, χτυπήθηκε από φορτηγό ενώ συμμετείχε σε αγώνες τριάθλου στο Palm Springs στην Καλιφόρνια.

Συνέντευξη – Τίτος Πατρίκιος: «σκιάς όναρ άνθρωπος»

Συνέντευξη στον Γιάννη Ν. Μπασκόζο.

O ποιητής Τίτος Πατρίκιος σε ένα νέο ρόλο, του στοχαστή. Όποιος τον γνωρίζει ξέρει ότι του αρέσει να διατυπώνει μικρής έκτασης αφορισμούς. Στο βιβλίο του που μόλις κυκλοφόρησε με τίτλο «Ο πειρασμός της νοσταλγίας. Σημειώσεις καθημερινότητας»(εκδ. Κίχλη) παρουσιάζει ένα μεγάλο αριθμό σκέψεων, καταγραμμένων μέσα στην καθημερινότητά του, πάνω στο τραπέζι που τρώει, στο κομοδίνο ενός δωματίου ξενοδοχείου, μέσα σε ένα τρένο που ταξιδεύει, στο διάλειμμα ενός συνεδρίου και καταφέρνει από το δικό του βίωμα που περιγράφει να αφορά και τον αναγνώστη που τον διαβάζει, να γίνεται έτσι οικουμενικός. Πρόκειται για μια ιδιότυπη αυτοβιογραφία σκέψεων που καταλήγει να γίνει ανθρωπογνωσία. Αν τον ξέρεις διακρίνεις πίσω από κάθε σκέψη πρόσωπα και καταστάσεις του σύγχρονου ελληνικού βίου. Κείμενα μικρά, ανατρεπτικά, χιουμοριστικά από έναν άνθρωπο που στηρίζεται στην ασεβή ελευθερία των λέξεων και στη σχετικότητα των καταστάσεων. Στη συνέντευξη που ακολουθεί αποκρυπτογραφεί κάποιες προεκτάσεις των αφορισμών του.

Συνέντευξη – Η τελευταία συνέντευξη του Γιώργου Χειμωνά

Ο Γιώργος Χειμωνάς ήταν ένας συγγραφέας που έδινε ελάχιστες συνεντεύξεις. Ο ίδιος ισχυριζόταν πως από

τη μία δεν του ζητούσαν κι από την άλλη ότι δίνει κανείς συνέντευξη όταν έχει κάτι να πει. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι μιλούσε κάθε φορά που κυκλοφορούσε ένα βιβλίο του, κάθε φορά που δίνονταν παραστάσεις με δικές του μεταφράσεις του Σαίξπηρ και των μεγάλων τραγικών.