Δέκα τραγούδια που σύμφωνα με τους επιστήμονες μας ανεβάζουν τη διάθεση

Λένε ότι η μουσική μπορεί να ηρεμήσει ακόμη και άγρια θηρία… όπως και να μας φτιάξει τη διάθεση. Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι όντως υπάρχουν τραγούδια που μπορούν να μας κάνουν να ευθυμήσουμε.

---

Δεν μας κάνει μόνο ο έρωτας ή η γυμναστική να χαμογελάσουμε. Σίγουρα, και οι δύο αυτοί παράγοντες μπορούν να ανεβάσουν τα επίπεδα σεροτονίνης στον οργανισμό σας και να σας φτιάξουν τη διάθεση, αλλά υπάρχει και η μουσική, η οποία μπορεί να σας προσφέρει ακόμη περισσότερη ζωντάνια.

Ο Δρ. Τζέϊκομπ Τζόλιτζ, γνωστικός νευροεπιστήμονας από το Πανεπιστήμιο του Χρόνινγκεν στην Ολλανδία, πραγματοποίησε μία έρευνα, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν πράγματι τραγούδια που μπορούν να μας ανεβάσουν τη διάθεση.

Advertisement

Το σύμπαν του Αϊνστάιν και η ποίηση του Δάντη

Σύμφωνα με την θεωρία του Αϊνστάιν το σύμπαν δεν είναι ούτε άπειρο ούτε διαθέτει κάποιο όριο. Πως γίνεται αυτό; Ακριβώς όπως η επιφάνεια της Γης. Δεν είναι άπειρη αλλά και ούτε διαθέτει σύνορο εκεί που «τελειώνει». Αυτό μπορεί να συμβεί απολύτως φυσιολογικά εάν κάτι καμπυλώνεται: η επιφάνεια της Γης, για παράδειγμα, είναι καμπυλωμένη. Και στη γενική θεωρία της σχετικότητας ο τρισδιάστατος χώρος μπορεί επίσης να είναι καμπυλωμένος. Συνεπώς, το σύμπαν μας μπορεί να είναι πεπερασμένο αλλά χωρίς σύνορο.

Στην επιφάνεια της Γης, εάν κινηθώ διαρκώς ευθύγραμμα, δεν θα προχωράω επ’ άπειρον: τελικά θα επιστρέψω στο οποίο ξεκίνησα. Έτσι θα μπορούσε να είναι φτιαγμένο και το σύμπαν μας: εάν πάρω το διαστημόπλοιό μου και αρχίζω να κινούμαι χωρίς να αλλάζω κατεύθυνση, θα κάνω τον γύρω του σύμπαντος και τελικά θα καταλήξω πάλι πίσω στη Γη. Ένας τρισδιάστατος χώρος αυτού του είδους, πεπερασμένος αλλά χωρίς όριο, ονομάζεται 3-σφαίρα ή τρισδιάστατη σφαίρα.

Για να κατανοήσουμε τη γεωμετρία μιας τρισδιάστατης σφαίρας (3-σφαίρας), ας ξεκινήσουμε με την … μονοδιάστατη σφαίρα (1-σφαίρα) του παρακάτω σχήματος:

Σχήμα 1. Θεωρούμε έναν δίσκο ο οποίος έχει ως σύνορό του την περιφέρεια ενός κύκλου. Για τους μαθηματικούς, ο δίσκος αποτελεί μια «δισδιάστατη μπάλα», ενώ η περιφέρεια του κύκλου μια

 «μονοδιάστατη σφαίρα (1-σφαιρα)». Γι αυτούς μπάλα οποιασδήποτε διάστασης, ονομάζεται το «συμπαγές» αντικείμενο, το ανάλογο ας πούμε της μπάλας του μπιλιάρδου, ενώ η σφαίρα αντιστοιχεί στην επιφάνεια της μπάλας, το ανάλογο δηλαδή του μπαλονιού. Η περιφέρεια του κύκλου είναι μονοδιάστατο σχήμα, διότι απαιτείται ένας και μόνο αριθμός για τον προσδιορισμό οποιουδήποτε σημείου πάνω του. Η περιφέρεια του κύκλου αποτελεί το σύνορο (το χείλος) του δίσκου.

Μέτων ο Αθηναίος

Ο ΜΕΤΩΝ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ, ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΣ, ΓΕΩΜΕΤΡΗΣ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΖΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟΝ 5Ο Π.Χ. ΑΙΩΝΑ

Ο Μέτων ήταν Έλληνας μαθηματικός, αστρονόμος, γεωμέτρης και μηχανικός ο οποίος έζησε στην Αθήνα τον 5ο π.Χ. αιώνα. Είναι ο πιό γνωστός για τους υπολογισμούς που αφορούν τον επώνυμο Μετωνικό κύκλο που εισήγαγε το 432 π.Χ.το σεληνιακό Αττικό ημερολόγιο.

Το ημερολόγιο του Μέτων υποθέτει ότι 19 ηλιακά έτη είναι ίση με 235 σεληνιακούς μήνες, η οποία, με τη σειρά του ισούται με 6940 ημέρες.
Το σύστημα αυτό βασίζεται σε υπολογισμούς που έκαναν ο Μέτων χρησιμοποιώντας τις δικές του παρατηρήσεις του θερινού ηλιοστασίου στο 432 π.Χ., και μια παρατήρηση του Αρίσταρχου 152 χρόνια αργότερα.
Οι παρατηρήσεις του Μέτων έγιναν σε συνεργασία με τον Ευκτήμων για τους οποίους τίποτε άλλο δεν είναι γνωστό.

Ο Έλληνας αστρονόμος Κάλλιπος συνέχισε το έργο του Μέτων, προτείνοντας τον Καλλίπου κύκλο.
Ο Καλλίπου κύκλος έχει 76 χρόνια καιρό – περίπου 4 φορές μεγαλύτερη από τον Μετωνικό κύκλο, με μία λιγότερη ηλιακή ημέρα στον πλήρη κύκλο.
Κατά ειρωνικό τρόπο, ενώ ο Μετωνικός κύκλος υπερεκτιμά τη διάρκεια ενός ηλιακού έτους κατά 5 λεπτά, ο κύκλος του Καλλίπου υποτιμά τη διάρκεια ενός ηλιακού έτους κατά 11 λεπτά, και ως εκ τούτου παράγει αποτελέσματα τα οποία είναι λιγότερο ακριβή από εκείνα που παράγονται με τη χρήση του Μετωνικού κύκλου.

ΑΡΧΑΙΑ ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Οι αρχαίοι Έλληνες, έδιναν μεγάλη σημασία στην ύπαρξη της ψυχής και στην ένωσή της με τον κόσμο των μακάρων, των θεών, γι΄αυτό και επεδίωκαν την σύζευξη του θεϊκού άνω κόσμου με την γήινη πραγματικότητα, μέσω της παιδείας και της αρετής, της αρμονίας του νου και της υγείας του σώματος.

Η ιερότητα των χώρων και το δέος γέμιζε την καρδιά και τον νου των προσκυνητών ασθενών – ικετών, που προσέτρεχαν γεμάτοι προσμονή και ελπίδα στα λατρευτικά ιερά και παράλληλα θεραπευτικά κέντρα της Αρχαίας Ελλάδος

Μεγαλόπρεπα, καλαίσθητα οικοδομήματα, κτισμένα κοντά στην απαραίτητη πηγή, με τα ιαματικά νερά, ηλιόλουστες περίστυλες  στοές, γυμναστήρια, θέατρα, λουτρά, όλα αρμονικά ενταγμένα μέσα σε καταπράσινα ευωδιαστά δάση, κοσμημένα με αγάλματα, προτομές, καθώς και μικρότερα βοηθητικά κτήρια με την ίδια τέλεια αρχιτεκτονική, που προκαλούσε ψυχική γαλήνη, πνευματική ανάταση και αγαλλίαση στους πιστούς.

Στο λυκόφως του αστερισμού των Ιχθύων, και της εισόδου του Πλανήτη Γη στον Αστερισμό του Υδροχόου, συνυφασμένου με την Νομοτελειακά Πνευματική  Ανύψωση του Ανθρώπου, χαρισματικοί επιστήμονες, ιατροί, βιολόγοι, γενετιστές, κ.ά., ανακάλυψαν αυτό που, ήδη, γνώριζαν οι αρχαίοι Έλληνες, ότι υπάρχει μία αμφίδρομη σχέση επηρεασμού  του επιπέδου συνειδητότητος του ατόμου και της υγείας των κυττάρων του και των οργάνων του, καθώς και ότι η συγκεκριμένη καθάρια, δονητική εκφώνηση λόγου ή ύμνων στην αρχαία Ελληνική γλώσσα, επηρεάζε ή και επαναπρογραμματίζε το ανθρώπινο DNA.

Προγραμματιστές  των κυττάρων  μας είναι, η μητρική μας γλώσσα και οι σκέψεις μας. Η ενέργεια της σκέψης πολλές φορές επηρεάζει  πιο αποτελεσματικά την ύλη, από ότι τα φάρμακα.

Πράσινο χρώμα: Πώς από δηλητηριώδες έγινε σύμβολο της οικολογίας

made by Sofoklis

Κάθε χρώμα έχει και την ιστορία του και το πράσινο χρώμα δε διαφέρει. Σήμερα, συνηθέστερα σχετίζεται με τη φύση. Η χλωροφύλλη είναι η φωτοσυνθετική χρωστική ουσία που βρίσκεται στα φυτά, επιτρέποντάς τους να έχουν αυτή τη φρέσκια, χαλαρωτική απόχρωση. Το πράσινο χρώμα υπήρχε παντού γύρω μας από την αρχή του χρόνου, οπότε μπορεί να φαίνεται περίεργο να σκεφτούμε το παρελθόν του, αλλά η πράσινη απόχρωση έχει μια πλούσια ιστορία γεμάτη προκλήσεις. Στην πραγματικότητα, το πράσινο χρώμα δεν ήρθε τόσο φυσικά σε εκείνους που προσπάθησαν να το κατασκευάσουν ως χρωστική ουσία για πίνακες ή διακοσμητικά αντικείμενα. Στην αρχή, η απόχρωση ήταν διαβόητη για το ότι ήταν δύσκολο να δημιουργηθεί και οι χρωστικές της ουσίες ήταν μερικές από τις πιο δηλητηριώδεις στην ιστορία.

Μάθετε περισσότερα για το πράσινο χρώμα και πώς από μία επίπονη και επικίνδυνη απόχρωση, έγινε ένα χρώμα που αντιπροσωπεύει τη φύση και τον πλούτο της.

Η ιστορία του πράσινου χρώματος

Το αρχαίο πράσινο

Οι άνθρωποι προσπαθούσαν για αιώνες να φτιάξουν μια πράσινη χρωστική ουσία. Στην αρχαία Αίγυπτο, το πράσινο ήταν το σύμβολο της αναγέννησης. Προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τον ορυκτό μαλαχίτη (χαλκός), για να ζωγραφίσουν στους τοίχους των τάφων. Ωστόσο, ήταν ακριβό και μαύριζε με την πάροδο του χρόνου. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι βρήκαν τη λύση, μουλιάζοντας χάλκινες πινακίδες στο κρασί, για να δημιουργήσουν τη χαλκοσκουριά, μια πράσινη απόχρωση που έρχεται με την οξείδωση του μετάλλου. Η ίδια πράσινη απόχρωση που θα δείτε σήμερα σε πατενταρισμένες μεταλλικές στέγες, παλιά νομίσματα ή γλυπτά. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν αυτή τη χρωστική ουσία σε μωσαϊκά, τοιχογραφίες και βιτρό. Αυτή η πρώιμη πράσινη απόχρωση χρησιμοποιήθηκε, επίσης, από μοναχούς το Μεσαίωνα για το χρωματισμό χειρόγραφων.

Επικοινωνούμε με το DNA μέσω των συναισθημάτων!

Skopelos Summer 2020 ~ photo by GTsik

Απομαγνητοφωνήσεις απο ομιλίες του Gregg Braden

Όταν ακούμε για πειράματα όπως αυτό, σκεφτόμαστε μια ενέργεια που μεταδίδεται από το σημείο Α στο σημείο Β. Αν η ενέργεια πρέπει να ταξιδέψει από το ένα μέρος στο άλλο, θα περίμενες να δεις ένα χρονικό κενό, -ένα μικρό διάστημα μεταξύ του πότε το συναίσθημα δημιουργείται και του πότε το DNA ανταποκρίνεται. ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ ΑΥΤΟ ! Αυτό που συνέβη σ’ αυτό το πείραμα – που είναι το κλειδί για εκεί που πηγαίνουμε, δηλαδή, να μιλήσουμε για τη δύναμη της Προσευχής -, αυτό που συνέβη λοιπόν, ήταν ότι τα φαινόμενα ήταν ταυτόχρονα. Τη στιγμή που ο δότης είχε το συναίσθημα, το DNA του αντιδρούσε και δεν μεσολαβούσε καθόλου χρόνος σ’ αυτά που γίνονταν.

Στην αρχή αυτά τα πειράματα διεξάγονταν σε χώρους που είχαν απόσταση μεταξύ τους 15-20 μέτρα. Ύστερα όμως έγιναν πειράματα όπου το DNA και τον δότη χώριζαν εκατοντάδες χιλιόμετρα. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τον σχεδιαστή ενός τέτοιου πειράματος, τον Δρα Κληβ Μπάξτερ (Dr. Cleave Baxter), ο οποίος μοιράστηκε μαζί μου ένα δικό του πείραμα, όπου ο δότης ήταν στο Λος Άντζελες (Los Angeles), αλλά το DNA του στο Φοίνιξ (Phoenix) της Αριζόνας, σχεδόν 645 χιλιόμετρα μακριά. Οι αντιδράσεις ήταν ακριβώς ίδιες. Είτε βρίσκονταν στο ίδιο κτίριο, είτε 645 χιλιόμετρα μακριά, το φαινόμενο ήταν ταυτόχρονο.

7ος – 4ος αιώνας π.Χ. Οι Έλληνες αποικίζουν τον Πόντο και εγκαθίστανται εκεί.

Οι δύο αιώνες μετά το 750 π.Χ. είναι από τους πιο ενδιαφέροντες στην παγκόσμια ιστορία. Οι Έλληνες ξεκίνησαν τη δεύτερη φάση της αποικιακής τους επέκτασης και γέμισαν τις ακτές της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου με τις νέες τους αποικίες.

Συνήθως οι άνθρωποι δεν εγκαταλείπουν την πατρίδα τους με προθυμία, και αν μάλιστα η χώρα που πηγαίνουν τους είναι άγνωστη, τότε είναι φανερό πως το κίνητρο που τους ανάγκασε να μεταναστεύσουν πρέπει να ήταν ιδιαίτερα δυνατό.

Ο κβαντικός χαρακτήρας της «ηλιοθεραπείας»

 

Tο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα: από αριστερά προς τα δεξιά αυξάνεται η συχνότητα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (και μικραίνει το μήκος κύματος)

Όλοι γνωρίζουμε ότι μαυρίζουμε όταν εκτεθούμε σε υπεριώδες φως, αλλά όχι σε ορατό και, πολύ περισσότερο, σε υπέρυθρο. Το οποίο σημαίνει, βεβαίως, ότι οι χημικές αντιδράσεις που προκαλούν το μαύρισμα ενεργοποιούνται μόνο όταν η συχνότητα της προσπίπτουσας ακτινοβολίας υπερβεί μια ορισμένη τιμή. Η ερμηνεία του φαινομένου αυτού είναι ίδια με την ερμηνεία του φωτοηλεκτρικού φαινομένου.

Οι αρχαίοι Έλληνες αστρονόμοι και το αξιοθαύμαστο έργο τους…

Οι αρχαίοι Έλληνες αστρονόμοι φαίνεται πως κατείχαν παραδόξως πολλά από τα μυστήρια του Σύμπαντος, ενώ τα μέσα που διέθεταν ήταν προφανώς πενιχρά.

Ο Αρχιμήδης και ο Αρίσταρχος ο Σάμιος είχαν κατορθώσει να καταμετρήσουν τη διάμετρο του Ήλιου, προσεγγίζοντάς την αξιοθαύμαστα. Επίσης, ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο θεμελιωτής της Ιωνικής Σχολής, ο οποίος καταμέτρησε και αυτός τον Ήλιο, κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα.

Ο Θέων έλεγε ότι ο Ερατοσθένης μπόρεσε να υπολογίσει με ακρίβεια το ύψος ενός βουνού με τη χρήση κάποιου αυτοσχέδιου εργαλείου, άγνωστο σήμερα, το οποίο εκείνος το αποκαλούσε “διόπτρα” και που είχε το σχήμα ενός τετάρτου του κύκλου. Μάλιστα, είχε καταφέρει να υπολογίσει και την απόσταση της Σελήνης από τη Γη.

Και άλλοι σοφοί της εποχής, όπως ο Αρίσταρχος, είχαν καταμετρήσει την απόσταση της Σελήνης από τη Γη και την υπολόγισαν σε 56 ημιδιαμέτρους της Γης, πράγμα που συμφωνεί σχεδόν με τις ακριβέστερες σημερινές μετρήσεις.

Τί είναι η 3η Και η 4η Διάσταση

photo by EvAr

Η κατανόηση των πτυχών και τον κανόνων της 3ης και της 4ης διάστασης μας επιτρέπει να επιλέξουμε καλύτερα που θέλουμε να ζήσουμε.

Πολλοί από εμάς γνωρίζουν ή αισθάνονται διαισθητικά ότι μεταβαίνουμε από την πραγματικότητα της τρίτης διάστασης, περνάμε μέσω της τέταρτης και είμαστε στον δρόμο προς την πέμπτη. Οι διαστάσεις δεν είναι μέρη αλλά επίπεδα συνειδητότητας, κάθε μία από τις οποίες έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και τροπους σκέψης και συναισθημάτων.

Η Εμπειρία μας για την Τρίτη Διάσταση.
Η τρίτη διάσταση είναι πολύ πυκνή και λειτουργεί μέσα σε συγκεκριμένη ομάδα κανόνων και δομών που έχουν πολλες δονήσεις σκέψεων και συναισθημάτων. Μία από αυτές τις δονήσεις είναι γνωστή σαν φόβος. Στην πνευματική μας αναζήτηση για να εξερευνήσουμε Όλα –Όσα –Είναι πήγαμε όλο και βαθύτερα σε πυκνότητα επιλέγοντας να ενσαρκωθούμε πολλές φορές στην Γή. Για να μεγιστοποιήσουμε την εμπειρία μας στην τρίτη διάσαση σκόπιμα αφήσαμε πίσω μας τις Υψηλότερες Όψεις του εαυτού μας και χάσαμε την αίσθηση της ένωσης μας με τον Δημιουργό. Έχοντας αυτή την αίσθηση χωρισμού χάσαμε τον δρόμο μας και,σαν εγκαταλελειμένα παιδιά, αρχίσαμε να βιώνουμε την ενέργεια που ονομάζουμε φόβο. Αυτή η κατάσταση φόβου δημιούργησε ακαμψία και έκανε πιο δύσκολη για εμάς το να κινούμαστε ελεύθερα. Καθώς συνεχίσαμε να παίζουμε με πάθος σε αυτή την άκαμπτη τρίτη διάσταση αρχίσαμε να αποκτάμε πολλά άβολα χαρακτηριστικά όπως ασθένεια, θύμα, ενοχή, έλειψη και αντίσταση. Επιλέγουμε να τα κάνουμε όλα αυτά έτσι ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, και ανεξάρτητα από το τι πιστεύουμε, έχουμε μεγάλη επιτυχία παίζοντας αυτό το παιχνίδι της τρίτης διάστασης.