Είμαι η Καμία

Είμαι η Καμία

Θα ‘μαι πολύ ευγενική, με όλα σας τα μάτια
είναι οι καθρέφτες που κοιτώ και γίνομαι κομμάτια

είμαι αυτή που μέσα τους μπαίνω και τα γυαλίζω
τις μπούκλες μου τακτοποιώ, πόθους τα πλημμυρίζω

για μένα πάντα νοιάζομαι, μήπως πετά μια τρίχα
όσες ψυχές κι αν χάλασα σαν λίμνες είναι ίδια

Τίναξε τα φτερά σου

Τίναξε τα φτερά σου

Την γειτονιά που έπαιζα
Την έλεγαν «παπάκια»
Είχε μια

Ισορροπημένα Χάη

πηγή εικόνας: https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQGYzV-j1sDmxOW0QdMLLQHON60d0-Y7V72pDxpzF_p_kK2EM-epg

Ισορροπημένα Χάη

 

Πόσα χάη οφείλω να υπομένω
για ένα σύνολο οργανωμένο θεϊκό;
Στο ένα χάος με το άλλο αντιπαλεύω,
διεκδικούν της καρδιάς μου το ποτό.

 

Η καρδιά τώρα ξέρει που πηγαίνει!
Εκεί που θέλει την χαρά της για να βρει,
όλα τα άλλα δεν διστάζει ν’ απορρίπτει
έχει ουσία μονάχα να νοιαστεί.

Εμείς εδώ Αυτοί εκεί

Εμείς εδώ Αυτοί εκεί

Σε έρημα γεροντικά χωριά, σχοινί κρατούν καμπάνας
Ζαλίσανε χτυπώντας την, τα παιδικά όνειρά μας
Καλά που δεν  

Πλάτωνα

πηγή εικόνας: http://www.ekivolos.gr/platon.files/image002.jpg

Πλάτωνα

Έζησες σε πλήθος σώματα, έγραψες με πολλά χέρια.
Κι αν σύζυγο δεν είχες ούτε γιο, παιδιά σου τα αστέρια.

Πνεύμα οικουμενικό! Λαούς έχεις ταυτίσει…
στο έργο σου το αιώνιο, υποκλίνεται η φύση!

Πήρες του Ήλιου όλο το φως, στράγγιξες την αλήθεια.
Άφθαρτο ον, αθάνατο, μας έγινες συνήθεια!

Ταξίδια έκανες πολλά, κι εμείς εκεί μαζί σου,
έριξες φως κι ομόρφυνες, τα σκοτεινά γιατί σου.

Το φλιτζάνι του καφέ

Το φλιτζάνι του καφέ

Χρόνια στης νύχτας τα ρυάκια κολυμπάω
δεν κολλώ στο κατακάθι του καφέ.
Τις ομορφιές της, στα τείχη ζωγραφίζω
ξυπνώ τις μνήμες που ξεχάστηκαν στο χθες.

Ρίσκο Αγάπης δε φοβήθηκα να παίρνω,
ανοίγω μάτια, στις συνειδήσεις τις κλειστές.
Χωρίς λόγια, εμπειρίες δειγματίζω
λίγα ζω χρόνια, αιώνια ζούσα χθες

Γνώση+Φαντασία=Χιούμορ

πηγή φωτογραφίας: https://scontent.fskg1-1.fna.fbcdn.net/

Την γνώση ολόκληρη κατέχουμε όλοι μας,
χωρίς να το ξέρουμε…
ασυνείδητα.
Νομίζουμε ότι την αποθηκεύουμε
αλλά την ανακτούμε στην πραγματικότητα.
Μόνο ένα μηδαμινό ποσοστό γνώσης,
μπορούμε να…
συνειδητοποιήσουμε
στην σύντομη μορφή ζωής μας,
διαφορετικό στον καθένα.
Αν γίνει εμμονή η κτήση της τρελαινόμαστε.

Η φαντασία είναι αχαλίνωτη για όλους μας.
Την εκφράζουμε με την επιστήμη και την τέχνη.
Η καταπίεσή της μας τρελαίνει.

Ο συνδυασμός της γνώσης και της φαντασίας

Ε γ κ ρ α τ ή ς

Δυο ποτήρια ουίσκι κερνώ,
μια τζούρα θάνατο ρουφώ.
Να θυμηθούμε μαζί μια

Προς την ευημερία

Προς την ευημερία

Άλλους κήπους περπατάμε
σ΄άλλο μνήμα δάκρυ χύνω,
ίδιο ήλιο εμείς κοιτάμε
ουρανό, για μας τον πίνω.

Σου μιλώ για εμπειρίες
που ποτέ δε θα γευτείς.
Ήρθαν, έφυγαν και πάνε
χαιρέκακο να αμφισβητείς.

Δεν περίμενα συμπόνια,
δεν περίμενα χαρά,
να προλάβω θέλω μόνο
μη σκοντάψεις στα τυφλά.

Σπάω φράγματα, πετάω
ήταν άλλωστε ψευδή

Σκάλες

Σκάλες

Μια σκάλα προς τον ουρανό,
μια σκάλα προς την Γή μας,
μια σκάλα προς την θάλασσα
οι πόθοι της ζωής μας.

Όταν την σκάλα ανεβείς,
γαλήνη, νηνεμία
κι όταν τη σκάλα απαρνηθείς,
κενή αδιαφορία.