Θάλασσα στα Ουράνια

Θάλασσα στα Ουράνια

Στα βάθη σου γίνανε λυγμοί, βάσανα του κοσμάκη,
σε πνίγουν κι ακόμα καρτερείς του πλούσιου την αγάπη!
Ούτε σταγόνα θάλασσας στων λίγων το δισάκι
κι όσο τριγύρω ψάχνεσαι, σε τραβάν οι βράχοι.

Θέλεις γαλήνια νερά, να μη θαλασσοπνίγεις
κι έρχονται οι αέρηδες στου νού σου τη βιασύνη
κι έρχονται μπόρες, αστραπές, πνιγμοί και στο λιμάνι.
Κοπάζουν κι εσύ χάνεσαι στο παρελθόν σου πάλι.

Advertisements

Φώς με Εικασίες

Φώς με Εικασίες

Άσε τα «όχι» και τα «ναι» και πιάσε ένα «ίσως»
Αν έχεις όνειρα πολλά, δεν έχεις ποτέ μίσος
Δίνει άλλες προοπτικές πάντα μια εικασία
Κίνητρο για έρευνα μια σχετική ουσία

Όλα τα απόλυτα μπλοκάρουν συζητήσεις
Χάνεις την ποιητικότητα με παγωμένες ρήσεις

Μακάριος ο Φιλόσοφος

Μακάριος ο Φιλόσοφος

 Είναι η ευτυχία ευδαιμονία,
την εύνοια όταν έχει του δαίμον Θεού.
Της πλάσης όλης που μέσα του είναι
και το πεπρωμένο ευνοϊκά χειραγωγεί.

Με ανιδιοτέλεια παρατηρεί τη φύση
και η αυτογνωσία τον χρήζει σοφό.
Αρυτίδωτη θάλασσα μέσα του βρίσκει
χωρίς απειλή από ανθρώπου κακό.

Περιφρονεί του κόσμου τα λαμπερά
υγεία, πλούτη, δόξα, ομορφιά
Την μελέτη της φύσης ανώτερη βρίσκει
με αρετή απολαμβάνει όλα τα αγαθά.

Φίλε σκάρτε

Φίλε σκάρτε

Είμαι
Η μεγάλη γρατζουνιά
Στην καρδιά σου
Πονάει όταν αφανίζομαι
Αιμορραγεί όταν εμφανίζομαι
Με το ταλέντο σου την σχημάτισες
Αυτομαστιγώθηκες
Ζημιά από πρόθεση
Δική σου

Echo: «Ελεύθερος Σκοπευτής», «Άδολη αγάπη», «Υπάρχω συνεχώς», «Άξιος», «Ακούω», «Θεϊκή μελωδία», «Προς Γνώση»

photo by ChrisTsik

Ελέυθερος Σκοπευτής

Σταματάει την αναπνοή του για δευτερόλεπτα,
για να σταματήσει την αναπνοή του σημαδευόμενου για πάντα…

Άδολη Αγάπη

Λιλά λουλούδι, άγριο, δώρο μου κάνει η φύση,
κάθε πρωί που ξεκινά η μέρα να ανθίσει.
Άδολη αγάπη έψαχνα κάποιος να μου χαρίσει…
Του ανθρώπου ήταν ελλιπής, μα άφθονη στη φύση…

νίκη της ασημαντότητας

νίκη της ασημαντότητας

άσε με να σου μιλώ, να σε χορτάσω
στα μάτια όλο να σε κοιτώ, να μη σε χάσω
να γίνω η δική σου ασημαντότητα
ποτέ σου να μην αισθανθείς αγωνιστικότητα
το πνεύμα μου για λίγο να κοντράρεις
σύντομα να παραδοθείς, φωτιά να πάρεις
ανέμελη, μικρή και αλλοπαρμένη
δική μου αιώνια να γενείς καθόλου ξένη

οδυσσέας ζερβός

πηγή: http://wp.me/p4Ss5d-cj

Δε φταίει ο Χρόνος

photo by KrisLou

Δε φταίει ο Χρόνος

Ό,τι πω να μην πιστέψεις,
μην λαλήσεις στα τυφλά.
Θέλω εσύ να το ερευνήσεις
μέσα σου να μπεις βαθιά.

Αν γερνάς δε φταίει ο χρόνος,
αν πεθαίνεις φταις εσύ.
Είδες άλλους να γερνάνε
και πεθαίνεις πριν σκεφτείς.

Που;

Έργο έκθεσης μοντέρνας τέχνης στην Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2017

Που;

«Φόνος, φόνος!»

Γιατί δεν ακούγομαι;

Μόνο ένας ψίθυρος βγαίνει

Να μ΄άκουγε η Ηχώ!

Να ξύπναγε την κοιμισμένη πολιτεία απ΄τα όνειρά της…

Πού Είσαι; Εγώ σου φωνάζω…Εγώ που σιωπώ…

Ποιός;

Ποιός;

Μετά τον ψυχρό πόνο

Ήρθαν τ΄ανοιξιάτικα λουλούδια

Μελωδίες φύσης μαγεύουν

Πουλιά πετούν ακόμα άναρχα

Συνεχίζουν τις ζημίες

Σκόρπισαν τα πινέλα

Πώς;

Πώς;

Βουτούσα την πένα μου στον ήλιο κι έγραφα στίχους

Μαζεύτηκε κόσμος γύρω μου, κοιτούσε, έψαχνε μυστικά της γέννας

Άρχισε να βρέχει, να φυσάει, να βροντάει

Ο κόσμος να τρέχει άτακτα, να φωνάζει ότι έφταιγα για τον πανικό του

Έμεινα μόνη κάτω απ΄τ΄αδέρφια μου τα δέντρα να κλαίω

Κι έκοψες ένα κομμάτι ουρανό