[Νερό Ουρανού]

Πνεύμα παιδικό
Σε ανέτοιμο κόσμο
Ψάχνει για τα «ρ»
Σε έναν ουρανό

Διάλεξε η καρδιά
Όνομα με αξία
Με άγνοια πολύ
Στου Ηρακλή τη λατρεία

[Ποιο λάθος;]

[Ποιο λάθος;]

Συ επέλεξες να γίνεις κομπάρσος
αρκεί στο φόντο του καμβά να μείνεις
να προκαλέσεις σπίθες είχες θράσος
τα χέρια στη φλόγα σιωπηλά τρίβεις

Ανάβεις φωτιές να βλέπεις πώς καίνε;
Παίζει με αθώων ανθρώπων ψυχές!
Στο δάκρυ τις πνίγεις να δεις να κλαίνε,
μα η ρηχή ζωή σου γεμίζει βροχές

Νικόλαος Κάλας ~6 ποιήματα

 

«Το τριακόσια τριάντα τρία δεν απαντά».
Πλάι στον αριθμό το «οδός Κριεζώτου 2».
Η εν Ισσώ μάχη!
«Δεσποινίς Πυθία δοκιμάσετε πάλι».
«Νικήτα Ράντο, δεν μʼ ακούς;
το τριάντα τρία η πρώτη σου ποιητική δοκιμασία»
το Είκοσι δύο επέστρεψαν οι Έλληνες απʼ την Μικράν Ασία.
Επέστρεφε ώ Ιστορία!
Η Τροία του Ομήρου, η Τροία του ονείρου
τριαδικά συστήματα προϊστορικά, μεταχριστιανικά
υπολογισμένα καβαλιστικά.
«νικήτα Ράντο γιατί δεν απαντάς;»
Τριάντα τρία χρόνια κι ύστερα επέστρεψεν η εν ηχώ μάχη:
«Δεν μʼ αναγνωρίζεις; Είμαι Πλακιώτης Μανχατανάς,
και βροντοφωνούσε μέσα μου
της ταραγμένης σου ψυχής φλογερά οράματα».

[Το Αύριο στο μαξιλάρι]

Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων – Οκτώβριος 2018

Η δική σου σκιά σε ενοχλεί
Εσύ κάθεσαι μπροστά το φως
Γύρνα τα μάτια να σε δει
Ξυπνάς και πάλι μοναχός

Ξανά και ξανά ζεις το σήμερα
πιο άγριο, πιο δύσκολο από ποτέ
Μέχρι να καταλάβεις. Όλα εφήμερα!
Σπάσε τα όρια, το αύριο αν θες

[Υψώσου χωρίς μεμψιμοιρίες]

made by Sofoklis

Τόσο ήταν το ανάστημα
Άλλο δεν ψηλώνει
Απ’τη στιγμή που άρχισε να θρηνεί
Για τα ανάξια(κάθε μοίρα έχει)
Για το παντελόνι που έμεινε κοντό
(υποπτεύεται αλλά ποτέ δε θα παραδεχτεί την αναξιότητα)
Αδράνεια
Στο χέρι του είναι
Το μικρό δαχτυλάκι
Να κουνήσει στη ζωή
Να μπει στα καλά ρούχα του
Να ρουφήξει το μέλι

[Δύσκολο νανούρισμα]

[Δύσκολο νανούρισμα]

Στα χέρια κοιμίζω το σύμπαν
Ξανθό μικρό με μάτια κλειστά
Κι εσύ ακόμα μου δίνεις φιλιά
Οι σχέσεις αίματος κοιτούν μακριά

Κωνσταντίνος Καβάφης «Εκόμισα εις την Τέχνη»

Άγαλμα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων~photo by ChrisTsik

Κάθομαι και ρεμβάζω.   Επιθυμίες κ’ αισθήσεις
εκόμισα εις την Τέχνην—   κάτι μισοειδωμένα,
πρόσωπα ή γραμμές·   ερώτων ατελών
κάτι αβέβαιες μνήμες.   Aς αφεθώ σ’ αυτήν.
Ξέρει να σχηματίσει   Μορφήν της Καλλονής·

Με το συναίσθημα να υπερτερεί /Κάθε προσδοκία/Βγαίνει αληθινή | SearchingTheMeaningOfLife

Έργο έκθεσης μοντέρνας τέχνης στην Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2017

Είχα έναν άνθρωπο
Να τον θυμάμαι!
Καλή του ώρα όπου και να ‘ναι!
Τώρα έχω μια μηχανή
Ίδια μορφή! Ίδια φωνή!
Με τις απαντήσεις του
Σείει τη γη

Ποιος ευχήθηκε ελπίδα; /Ποιος ευχήθηκε ζωή; /Σωτηρία των ανθρώπων; /Μια θυσία απαιτεί. | SearchingTheMeaningOfLife

Κάθε δώρο μια θυσία
Από ενέργεια ανιδιοτελή
Είσαι νέα δημιουργία
Του εαυτού σου αλλαγή

Λίγη αλήθεια! Πολύ ψέμα! /Μέσα σου όλα θα τα βρεις /Απαλά να τα αγκαλιάσεις/ Είσαι άξιος μαχητής! | SearchingTheMeaningOfLife

Έκθεση φωτογραφίας ~ Θεσσαλονίκη 2018 ~ photo by GTsik

Η ζωή μας ένα ψέμα
Η ειλικρίνεια νοσεί
Τι κι αν νιώθει ευτυχισμένη;
Την κλειδώνουν σε κλουβί!

Ένοχοι οι ευτυχισμένοι
Ένοχοι οι ειλικρινείς
Αυτοί όλα τα αξίζουν
Και να τρέμουν μοναχοί;!