«Άκουσα κλάμα γοερό /Πλάι κερί σφιχτά κρατώ /Τραγουδώ ήπιο ρυθμό/ Ώσπου σε ύπνο να σε δω»

photo by Johnny di *wish*

Άκουσα κλάμα γοερό
Πλάι κερί σφιχτά κρατώ
Τραγουδώ ήπιο ρυθμό
Ώσπου σε ύπνο να σε δω

Στον ήλιο θέση σου κρατώ
Με θέα στον κήπο να σταθώ
Θλίψη τον πότισε νερό
Λουλούδιασε η καρδιά σου

Αισθήσεις+Σκέψεις=Νοήματα

photo by Johnny di *longing*

Σαν έμαθες να ζωγραφίζεις σύννεφα
Τα καβάλησες και ταξιδεύεις από τότε

Συλλογή

συλλογή από βάζα ραγισμένα;
συλλογή από μύθους δανεικούς;
συλλογή από ρίσκου εμπειρίες;
όλα είναι άνθρωποι μ’ ακούς;

έχουν αισθήματα στην πλοκή τους
κι εσύ το χέρι σου πιπιλάς…
παράσημο έχεις την αμυχή σου
μένεις στις σκέψεις και υπακούς;

Εδώ κατεβάστε το NEO ψηφιακό βιβλίο «Βridge Between Skies» ISBN: 9780463893838 από το SearchingTheMeaningOfLife

Kατεβάστε Εδώ Δωρεάν:

ΝΕΟ ebook «Βridge Between Skies» FOR MOBILE (ISBN: 9780463893838)

Ηλεκτρονικές εκδόσεις:smashword  , easywriter και poemhunter

 

Το “Βridge Between Skies » («Γέφυρα Ανάμεσα σε Ουρανούς») περιέχει τις
Συλλογές :
ΝΟΟΣΚΟΛΙΚΑΣ
ΦΤΕΡΩΤΑ
ΕΝΣΤΙΚΤΑ
ΟΝΕΙΡΟΓΡΑΦΗ
ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ+ΣΚΕΨΕΙΣ=ΝΟΗΜΑΤΑ

2021

By SearchingTheMeaningOfLife

 

«ΤΙ ΓΥΡΕΥΩ» ποίημα του Γιαννιώτη Βασίλη

Έκθεση φωτογραφίας ~ Θεσσαλονίκη 2018 ~ photo by GTsik

ΤΙ ΓΥΡΕΥΩ

Και τι γυρεύω σε μια πόλη γεμάτη ξένους
και τι γυρεύω σε μια πόλη με θανάτους
ξυπόλητη στους δρόμους της να περπατώ
μεθυσμένη απ’ της τρέλας τον άθλιο χορό.

[Καλοί Τρόποι]

Αθήνα ~ Σεπτέμβριος 2018

Θέμα απόφασης οι καλοί τρόποι;
Θέμα παράδοσης από άλλη γενιά;
Θέμα συνήθειας από μίμηση;
Θέμα κληροδότησης του DNA;

Αισθήσεις+Σκέψεις=Νοήματα

photo by Johnny di

photo by Johnny di

[photos by Johnny di]

Κάποιοι κάποτε με είπανε αργή
Ψωνίσανε άλαλο παπαγάλο σε κλουβί
Στην αυλή όμως τις χελώνες συμπαθούσα
Σιωπηλά φτάνανε τους στόχους π’ αγνοούσα

Σκηνές του Σταθμού ~ Τάσος Λειβαδίτης

---

photo by ChrisTsik

ΕΝΑΣ ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΓΙΑ ΘΕΟ

(Θεολογικοί αναπαλμοί στην ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη)

Από εκείνη την στιγμή (που όλοι θα βρεθείτε κάποτε), κατάλαβα πως δενυπάρχει άλλη λύση, γύριζα, λοιπόν, τις νύχτες και τράνταζα ταγραμματοκιβώτια των δρόμων – μου οφείλουν μιαν απάντηση, εξάλλουείναι ανέντιμο όταν δεν έχεις να φας εσύ ν’ αγοράζεις περίστροφα γιαεξομολογήσεις ή πώς να μην κλάψεις γι’ αυτόν που πρέπει να περιμένειτον  άλλο Σεπτέμβριο – έτσι, παρ’ όλες τις προφυλάξεις μου αυτοί τοκατόρθωσαν, καθώς έστριβα τη γωνιά μ’ άρπαξαν κι έβαλαν έναν άλλοστη θέση μου, “βοήθεια” φώναξα, η φωνή μου ακούστηκε από πολύμακριά,

«ΕΚΑΝΕΣ ΦΤΕΡΑ» ποίημα του Γιαννιώτη Βασίλη

photo by EvAr

ΕΚΑΝΕΣ ΦΤΕΡΑ

Στο κεφάλι της κιτρινισμένα άνθη
κλάμματα μελωδικά πλέξανε στεφάνι
την ώρα τούτη η ανάσα κι η αγωνία
ταλαιπωρία σωματική και λειτουργία.

Στην εκδρομή μου ήσουν η οδός
ήλιος λαμπρός ξαστεριά και ουρανός
Στην ζωή σ’έχασα έκανες φτερά
δεν άντεχες μια συνεχή λαβωματιά.

Υπάρχει το τίποτα;

Υπάρχει το τίποτα;

Το τίποτα δεν ήρθε και δε θα ‘ρθει;
Εσύ είσαι του κάτι δημιουργός;
Τα υλικά τα έχεις όλα στο μυαλό σου,