ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΑΣ «ΕΠΤΑ ΛΟΞΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ»

photo by EvAr

Διοχέτευσε την απύθμενη θηριωδία σου αποκλειστικά στις μέλισσες. Φιλανθείς σαν χίπις, ιπτάμενες σαν άγγελοι, είναι τα μόνα πλάσματα επί της γης που όταν σε κεντρίσουν αυτοκτονούν, κι έτσι σε συγχωρούνε δωρεάν. Γνωρίζεις πολλές εργάτριες που άμα τις απολύεις σου χαρίζουν την υπεραξία των χυμών τους; Ακόμα και το κεράκι του εξιλασμού σου για τα δεινά που τους προκάλεσες, πάλι αυτές θα στο δωρίσουν.

Αποστήθισε τον τηλεφωνικό κατάλογο της περιοχής σου, εκτός από το γράμμα Χι. Έπειτα λάτρεψε αδιακρίτως όλους τους εγγεγραμμένους που έμαθες. Είναι βέβαιον ότι σε κάποια σκοτεινή πάροδο του Χρόνου θα νιώσεις στην καρωτίδα σου το ξυράφι του άγνωστου Χ. Του πιο αξιολάτρευτου ανθρώπου στον κόσμο. Που εξαίρεσες.

Advertisements

Πωλ Ελυάρ ~ Από τα Εφτά ποιήματα αγάπης στον πόλεμο

photo by EvAr

Στ’ όνομα του τέλειου ψηλού μετώπου
Στ’ όνομα των ματιών που κοιτάζω
Και του στόματος που φιλώ
Για σήμερα και για πάντα…Στ’ όνομα της θαμμένης ελπίδας
Στ’ όνομα των δακρύων μέσα στη νύχτα
Στ’ όνομα των φυτών που φέρνουν γέλιο
Στ’ όνομα του γέλιου που φέρνει φόβο…Στ’ όνομα του γέλιου κάτω στο δρόμο
Της γλύκας που δένει τα χέρια μας
Στ’ όνομα της οπώρας, σαν σκεπάζει το λουλούδι
Σε μια όμορφη γη και καρπερή…

[Ζήσε τα όνειρα]

Ιωάννινα 2019

Βαθιά στα μάτια σου βλέπω την ανάγκη
Δέσμια να θέλει τη δική μου ψυχή
Στη δική μου σκιά έχω βρει τη γαλήνη

Λέξεις: Ήχοι ή ουσία;

Λέξεις: Ήχοι ή ουσία;

Για μας η Αγάπη είναι, λέξη πια, φθηνή
την ζούμε κι ότι είχε, το ‘χει πει
δεν περιγράφεται η ουσία κάθε λέξης
είναι ήχος για όσους δεν έχουν αντέξει

«Η ΛΑΙΔΗ ΛΑΖΑΡΟΣ» της Sylvia Plath

Ελεύθερη απόδοση από τα αγγλικά στα ελληνικά από το SearchingTheMeaningOfLife. Με σεβασμό και Αγάπη.

Το έκανα και πάλι
Ένα χρόνο σε κάθε δέκα
Εγώ το καταφέρνω–

Είδος περιφερόμενου θαύματος το δέρμα μου
Φωτεινό σαν Ναζιστικό αμπαζούρ.
Το δεξί μου πόδι

Αντίβαρο πρες παπιέ.
Το αχάρακτό μου πρόσωπο, ωραίο
Εβραϊκό λινό.

Ξετύλιξέ το σαν χαρτοπετσέτα
Ω εχθρέ μου.
Σε τρομάζω;

Η μύτη, οι κόγχες των ματιών, το πλήρες σετ δοντιών;
Η όξινη αναπνοή
Θα χαθούν σε μια ημέρα.

Σύντομα, σύντομα η σάρκα
Του τάφου φαγώσιμο θα γίνει
Στο σπίτι της, πάνω μου

Και εγώ, μια χαμογελαστή γυναίκα.
Είμαι μόνο τριάντα.
Και σαν τη γάτα έχω εννιά φορές να πεθάνω.

Αυτή είναι η Νούμερο Τρία.
Τι χαζομάρα
Να εξαντλείς κάθε δεκάδα.

Μήπως να αρχίσουμε να αμφιβάλλουμε για τη σχέση μας; Μήπως έτσι επιβεβαιώσουμε την ύπαρξή της και τον πραγματικό ρόλο μας σε αυτή;

 

Παρατηρώντας ζευγάρια παντρεμένα, ανύπαντρα, σχέσεις που διαρκούν χρόνια κ άλλες που τώρα δημιουργήθηκαν, άρχισα να αναρωτιέμαι πότε σταματάμε να υπάρχουμε ως άτομα, γνωρίζουμε τον ρόλο που επιλέξαμε να παίξουμε; Εν τέλει έχουμε αυτογνωσία, του πώς είμαστε; Σκεφτόμαστε, αναρωτιόμαστε, υπάρχουμε ή μας κατάπιε το φαίνεσθαι και ο καθώς- πρεπισμός ;

Cogito ergo sum, «σκέφτομαι άρα υπάρχω», η διατύπωση του Καρτέσιου, η οποία στηρίχθηκε στην αμφιβολία, του ίδιου του εαυτού, των απόψεών του, των γνώσεών του, των πιστεύω το. Αμφιβολία στην ίδια αμφιβολία.

Μήπως να αρχίσουμε να αμφιβάλλουμε για τη σχέση μας; Μήπως έτσι επιβεβαιώσουμε την ύπαρξή της και τον πραγματικό ρόλο μας σε αυτή;

Είμαστε δεδομένοι πλέον λένε, καθώς ρώταγα για να μάθω πώς λειτουργούν στην καθημερινότητά τους. Οι υποχρεώσεις δεν αφήνουν χώρο και για να σκεφτείς τίποτα λένε. Ο άντρας μου κανονίζει τα πάντα εγώ δεν κάνω τίποτα. Η γυναίκα μου ξέρει παραπάνω, είναι μορφωμένη και άλλου τέτοιου είδους ανοησίες.

Από πότε αφήνεις το πλάνο της ζωής σου με τη δικαιολογία του χρόνου; Από πότε αρνείσαι να κάνεις πράγματα επειδή τα κάνει κάποιος άλλος και ποια η χρησιμότητά σου ως άτομο εν τέλει αν δεν κάνεις τίποτα; Από πότε αρνείσαι να έχεις γνώμη, επειδή κάποιος υποστηρίζει ότι η γνώση του είναι μεγαλύτερη; Ποιος άραγε μετράει τη γνώση, τα μπορώ, τα θέλω μας; Μήπως κρυβόμαστε πίσω από την αδυναμία να προσπαθήσουμε;

Για πάντα, πρίν…

Για πάντα, πρίν…

Το σπίτι καθρεφτίζει την ουράνια θάλασσα

Τέσσερις Ωδές ~Φερνάντο Πεσσόα

photo by EvAr

Τέσσερις Ωδές

Φερνάντο Πεσσόα

Nα θέλεις λίγα: θα τα έχεις όλα.
Tίποτε να μη θέλεις: θα είσαι ελεύθερος.
O ίδιος ο έρωτας που νιώθουν
Για μας, μας απαιτεί, μας καταπιέζει.

[Άλλο πλάσμα]

[Άλλο πλάσμα]

Στην αποβάθρα να προσμένω την ελπίδα
Εκεί στο φάρο π’ όλα τα ένωσε με φως
Τους δυο κόσμους, παντοιοτρόπως, έσωσε σε τρίτο

Doctor who?

Έργο έκθεσης μοντέρνας τέχνης στην Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2017

Doctor who?

Όλα τα παράπονά σου, κάνε στην καρδιά
τόσο μεγάλη θλίψη να συνθλίψει μπορεί
τα λόγια άσε είναι ανώφελα, παχιά
μόνο η αγάπη κάνει την αδυναμία δυνατή

Όλα τα κύτταρα μπορεί να επαναφέρει
το σώμα-ύλης σου να κάνει υγιές
με κάθε σκέψη σου να σε προγραμματίσει
το κάθε όνειρο να γίνει εμφανές