Το μπάλωμα

photo by DesPin

Την κλωστή στη βελόνα περνώ
ώσπου να τυφλωθώ
στο βρακί σας τρύπα μη μείνει
στο νου σας μεγάλο κενό

Advertisements

Με αγγίζεις ή όχι… Χαμογελώ!

Ιωάννινα – Οκτώβριος 2018

Έχω ένα σώμα μισό
Ολόκληρο το αγαπώ
Έχω μάτια ομιλητικά
Σημείο απ’ τα δυνατά
Με αγγίζεις! Σε νιώθω ψυχή!
Ταξίδι με ουσία η ζωή
Έχω όνειρα προκλητικά
Ελεύθερα διεκδικώ τα εφικτά
Στους κανόνες σας, παρανοώ
Καλό ή κακό, Είμαι εδώ.

Στην Αιώρα

Στην Αιώρα

Αιωρούμαι χαμηλά
Κοντά στο χώμα
Όλα της φύσης τα μυστήρια
Με αγκαλιάζουν
Ήχοι, αρώματα, πνοές…
Μου εξηγούν το όνειρο
Σε διαρκές dejavu
Αναμνήσεων κοσμικών
Ακινητοποιώ το σώμα στο χρόνο
Υποκαθιστώντας τον με το χώρο
Γίνεται συνειδητή η πούδρα ασυνειδήτου

[Φόβος φύσης]

Zoo Βουδαπέστη ~ Ιούλιος 2018

Όσοι οι θνητοί, τόσοι οι αθάνατοι
Επέλεξε στα αθάνατα να ζεις
Την ψυχή σου, αν θες, ατάραχη να δεις
Γέννα ή θάνατο στο τίποτα μην ψάχνεις

Γι αυτά που ίδρωσες, ανάγκη δεν τα είχες
Στην έλλειψή τους ο πόνος είναι απών
Για όσους αδίκησες, η ταραχή ειν΄ παρών
Το να δίνεις ειν’ της αυτάρκειας θησαυρός

[Ο Ολόκληρος]

[Ο Ολόκληρος]

Κρίνεις, συγκρίνεις
δεν παρατηρείς
Οσμίσου τα λάθη
πώς ευωδιάζουν
Δείχνουν την πορεία
να τα ευλογείς
Μιας και κρίνεις
μάθε και να συγχωρείς
εσένα, τα λάθη, το εμείς

Τι άλλαξε στη ζωή μου όταν άρχισα να διαβάζω βιβλία

Γράφει η :Σοφία Παπακωνσταντίνου

Το διάβασμα αλλάζει όντως τη ζωή μας ουσιαστικά και βαθιά. Προσωπικά, όταν ξεκίνησα να διαβάζω τα πρώτα μου βιβλία ήμουν πολύ μικρή σίγουρα για να μπορώ τότε να καταλάβω αυτά που μου προσφέρουν, το έκανα απλώς επειδή μου άρεσαν οι ιστορίες. Σιγά σιγά, όμως το διάβασμα έγινε τρόπος ζωής, όπως συμβαίνει και με ο,τιδήποτε ασχοληθούμε και αγαπάμε πραγματικά. Γίνεται μέρος της καθημερινότητάς σου και χάνεσαι στις σελίδες των βιβλίων, όπως χανόσουν μικρός στα παραμύθια και συνεπαρμένος περίμενες να γυρίσεις σελίδα για να δεις τι θα ακολουθήσει.

Κινδυνεύω

Πάργα, Ιούνιος 2017

Κινδυνεύω

ανακάλυψα τη δύναμή σου
πριν καν εσύ τ’ αντιληφθείς
φοβήθηκα απ’ την άγνοιά σου
κακό μην κάνεις πριν την βρεις
ακόμα σε άγνοια βαδίζεις
και όλο φεύγω μακριά
όσο η δειλία της καρδιάς σου
κορμί διατάζει ανόητα
συντόνισε τις τρεις σου σκέψεις
σώματος, καρδιάς και νου
το δρόμο σου να καθορίσεις
η γνώση να σε πάει αλλού
με πολλά ναι έχω αποφύγει
τα λίγα όχι του θυμού

[Ο σπόρος ξανά Ανθίζει]

[Ο σπόρος ξανά Ανθίζει]

Ο πόθος σου είναι μόνο σαρκικός
Το τομάρι, σου χαρίζω, με έναν πόνο
Ο ανθός μου ευωδιάζει, έτσι ή αλλιώς
Της αστραπής έχει διασώσει έναν κρότο

Μια ταυτότητα;

Μια ταυτότητα;

Όλοι οι ρόλοι,
μια ταυτότητα δεν κάνουν…

Dj η καρδιά

Dj η καρδιά

Λόγια τρυφερά, πόθοι και φιλιά,
δάκρυα ερωτικά, νιώθει θαυμάσια ξανά
Όλα όσα θέλει η καρδιά και άνθρωπος δεν είπε
Δίνει η καρδιά παραγγελιά
και τραγουδάνε τα πουλιά,
είναι το ράδιο αγκαλιά