[Γοητεία]

Zoo Βουδαπέστη ~ Ιούλιος 2018

Οστά απροστάτευτα στα ζούδια της γης

Στάχτη παρασέρνει στο πέραν αυλής

Το να μισείς, το ν’αγαπάς καμία αξία

Dylan Thomas-Ξερω πως αφανίζονται τ΄αγόρια του Καλοκαιριού

Skopelos Summer 2020 ~ photo by GTsik

Dylan Thomas-Ξερω πως αφανίζονται τ΄αγόρια του Καλοκαιριού (μτφρ. Γ .Μπλάνας)

Ι

Ξέρω πώς αφανίζονται τ’ αγόρια του Καλοκαιριού:

σωπαίνουν τα χρυσά σπαρτά στην άμμο,

δε νοιάζεται κανείς για τη σοδειά, πετρώνει η γη·

και ξαφνικά, το μεσημέρι ιδρώνει χιόνι,

παγώνουν τα κορίτσια στο χειμώνα των χεριών τους, ναυαγούν

τα μήλα μες στ’ αμπάρια των σπασμών τους.

Αιμορραγούνε μαύρο φως, πηχτό σαν τρέλα.

Ψάχνουν το μέλι στην κυψέλη.

και πιάνουν το Χιονιά·

και να, κάτω απ’ τον ήλιο, τρυπώνει η παγωνιά·

σκοτάδι κι ερωτήματα τα νεύρα τους ταΐζουν·

σηματωρός σελήνη δείχνει μηδέν στον ουρανό τους.

Βλέπω μέσα στις μάνες τους τα καλοκαιρινά

παιδιά. Ανοίγουν τους μυϊκούς καιρούς της μήτρας,

με τρυφερούς αντίχειρες τη νύχτα από τη μέρα ξεχωρίζουν·

και να, βαθιά, ιχνογραφούν τα θηλυκά τους

με τέταρτα ήλιο, σκιά, σελήνη και σκοτάδι,

καθώς το φως της μέρας βάφει

τις οροφές των κεφαλιών τους.

Ερημονήσι ~ Boris Vian

Βρυξέλλες 2016

Τα σημερνά παιδιά
Εκεί στα δεκαπέντε -είκοσι χρόνια τους
Είναι θλιμμένα και σιωπηλά
Φοβούνται τους διεστραμμένους γέρους
Πλήττουν στις καφετέριες
Τίποτα δεν τους κάνει εντύπωση
Και όταν τους μιλάς σιγά
Είναι ακόμα φοβισμένα στην αρχή
Κατόπι λίγο -λίγο ξεθαρρεύουν
Παίρνουν κουράγιο κάτι ν’ απαντήσουνε
Τ’ αγόρια θα σας πουν
Δεν έχουμε δουλειά
Κι ούτε μπορούμε να δεχτούμε
Να πιάσουμε δουλειά μονάχα για να τρώμε
Μετά θα ρθει ο πόλεμος
Και είναι δύσκολο πολύ να περιμένεις
Τα δέντρα είναι πράσινα με μάτια τρυφερά
Ο ήλιος είν’ εκεί και σε πενήντα χρόνια
Θα `χει σκληρύνει τόσο πια το δέρμα μας
Που δε θα το περνάει

Αφανισμός

Αφανισμός

Όσο απομακρύνονται οι λέξεις

[Συγκινήσου ξανά]

Συγκινήσου ξανά

Σώμα λαμπρό, πυθάρι αναλοίωτο
Ήταν εραστής ζωής, ατελείωτος

{Άλογα ένστικτα}

Σκιά από βιβλίο του Τολστόι

Χέρι σφίγγει την καρδιά
Πλημμυρισμένη αίμα
Κοιτά ενοχικά
Οφείλει να ντραπεί (?)
Στις κοινωνίας τη ματιά
Ποθεί
Ένστικτα

30 αποφθέγματα βαθιάς σοφίας του μυστικιστή φιλόσοφου Όσσο.

photo by DesPin

O Όσσο (Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς) ήταν Ινδός μυστικιστής φιλόσοφος και πνευματικός διδάσκαλος που κέρδισε διεθνή αναγνώριση.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Τσάντρα Μοχάν Ζαΐν (Chandra Mohan Jain) αλλά έγινε γνωστός με το όνομα Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς (Bhagwan Shree Rajneesh), το οποίο άλλαξε σε Όσσο (Osho) το 1989.

Δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Τζαμπαλπούρ πριν ιδρύσει την κοινότητά του στην Πούνα της Ινδίας. Σύντομα η Κοινότητα εξελίχθηκε στο πιο διάσημο σημείο συνάντησης για χιλιάδες αναζητητές που θέλουν να βιώσουν την εμπειρία του διαλογισμού και της εσωτερικής μεταμόρφωσης.

Η “Sunday Times” τον έχει χαρακτηρίσει ως έναν από τους 1.000 δημιουργούς του 20ου αιώνα, ενώ η εφημερίδα “Sunday Midday” της Ινδίας ως έναν από τους δέκα ανθρώπους -που μαζί με τον Γκάντι, τον Νεχρού και τον Βούδα- έχουν αλλάξει το πεπρωμένο της Ινδίας.

Η διδασκαλία του επικεντρώθηκε στη σημασία του διαλογισμού, στην αγάπη στη δημιουργικότητα και στην ευδαιμονία. Οι απόψεις του για τη σεξουαλικότητα έγιναν αιτία να του κολλήσουν το παρατσούκλι “ο γκουρού του σεξ“.

‘Δύναμη να Αγαπώ’

photo by EvAr

Κι όμως δυνάμωσα γιατί σε αγαπώ
Όσο κι αν νόμισα πως είχες μερτικό
Αδύναμη όταν έλπιζα σε άλλους
Κατέθετα όπλα. Σε μάχες πώς να βγώ;

Αρλέτα, «τα παραμύθια μου»

photo by EvAr

Μου διώξανε τα παραμύθια μου.
Ήτανε λέει αναρχικά.
Ήτανε λεει αντικοινωνικά.
Ήτανε λεει ουτοπικά.
Μου διώξανε τα παραμύθια μου.
Κι αντί γι’ αυτά μου δώσανε
ένα πουγγί με γνώση
και με λίρες, να το χειριστώ,

Οι απομείναντες (Μίλτος Σαχτούρης)

Οι απομείναντες (Μίλτος Σαχτούρης)

Όμως υπάρχουν ακόμα
λίγοι άνθρωποι
που δεν είναι κόλαση
η ζωή τους

υπάρχει το μικρό πουλί ο κιτρινολαίμης
η Fraulein Ramser
και πάντοτε του ήλιου οι απομείναντες
οι ερωτευμένοι με ήλιο ή με φεγγάρι