Μεγάλο μέρος του εαυτού μας είναι και παραμένει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας ακατέργαστο. Και τι εννοώ μ’ αυτό τον όρο; Εννοώ ότι πρόκειται για σημαντικές όψεις μας που δεν γίνονται ποτέ γνωστές, δεν εκλογικεύονται και δεν καλλιεργούνται. Αποτελούν μια terra incognita που αν και διαισθανόμαστε ότι υπάρχει, αδυνατούμε να εισέλθουμε εντός της είτε γιατί δεν έχουμε προσπαθήσει πολύ είτε γιατί είναι εκ των πραγμάτων δύσκολη υπόθεση είτε ακόμα και γιατί φοβόμαστε.
Πρόκειται για περιοχές που αφορούν όλους τους ανθρώπους αλλά και τον καθένα μας χωριστά με τις προσωπικές μας ιδιαιτερότητες. Δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας. Η ψυχολογία έχει εστιάσει εδώ και χρόνια πολλά – αλλά και πριν απ’ αυτή το ελεύθερο και ερευνητικό πνεύμα του ανθρώπου – σε ό,τι έχει οριστεί ως «υποσυνείδητο» και ως «ασυνείδητο». Έχουμε μάλιστα την εδραία πεποίθηση ότι εδώ φωλιάζουν και φοβερές ανεξέλεγκτες από τη λογική μας δυνάμεις που σε οριακές περιπτώσεις και κάτω από έκτακτες συνθήκες μπορούν να μας διαλύσουν κάθε βεβαιότητα αλλά και να μας οδηγήσουν στα σκοτάδια της καταστροφής. Συνεχίστε την ανάγνωση
Η κληρονομιά του μεγάλου ζωγράφου προς την ανθρωπότητα, δεν περιλαμβάνει μόνο ζωγραφικά αριστουργήματα αλλά και στάση ζωής
ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ
Πορτοκαλί άνθρωποι, μπλε ντομάτες και πολύχρωμοι σκύλοι. Οι πίνακες του Ανρί Ματίς αποκαλύπτουν τον κόσμο, όπως τον έβλεπε ο ίδιος. Ο Henri Émile Benoît Matisse, (31 Δεκεμβρίου 1869 – 3 Νοεμβρίου 1954) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους ζωγράφους του 20ου αιώνα. Θεωρείται ιδρυτής του καλλιτεχνικού κινήματος του Φωβισμού (Fauvism) καθώς και μία από τις σημαντικότερες μορφές της μοντέρνας τέχνης. Τα έργα του ξεσήκωσαν πολλές φορές αρνητικές αντιδράσεις αλλά η προτεραιότητά του ήταν να βάλει τους δικούς του όρους.
Στον 20ο αιώνα, η φωτογραφία αρχίζει να διαδίδεται και μια νέα γενιά ζωγράφων στο Παρίσι αναπόφευκτα αναπτύσσει τη δική της, ξεχωριστή ματιά. Ο Ματίς και ο Πικάσσο (που έγιναν πολύ καλοί φίλοι) βοήθησαν με την ανατρεπτική τους ματιά να καθοριστεί η μοντέρνα τέχνη στην αρχή του 20ου αιώνα. Μέσα από ομιλίες, συνεντεύξεις και την αλληλογραφία του, ο Γάλλος ζωγράφος, μας άφησε ως κληρονομία αρκετά πολύτιμα κείμενα. Αυτά είναι τα δικά του σημαντικά ζητήματα σχετικά με την δημιουργικότητα.
Μάθημα 1: Πρώτα μαθαίνεις τους κανόνες, μετά ανατρέπεις. Ο Matisse πίστευε πως πριν την προσωπική έκφραση, ένας καλλιτέχνης πρέπει πρώτα να μάθει τα βασικά της τέχνης του. Όταν άρχισε να διδάσκει το 1908, το πρώτο που έμαθε στους μαθητές του, ήταν να ζωγραφίζουν ρεαλιστικά. «Ένας ακροβάτης εκτελεί το νούμερό του με φαινομενική ευκολία, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε τι έκανε για να φτάσει σε τέτοιο αποτέλεσμα. Το ίδιο συμβαίνει και στη ζωγραφική».
Μάθημα # 2: Φτιάξε τους δικούς σου κανόνες. «Δεν είναι προτιμότερο να αφήνουμε χώρο στο μυστήριο;» Ο Matisse χρησιμοποίησε αβίαστα φωτεινά χρώματα στα τοπία και στα πορτρέτα του, προκαλώντας αρχικά αρνητικές αντιδράσεις στον κόσμο της τέχνης, της εποχής του. Όμως επέμεινε. Το 1912, απαντώντας στον λόγο για τον οποίο ζωγράφισε μπλε ντομάτες σε έναν καμβά, είπε: «Επειδή τις βλέπω με αυτόν τον τρόπο και δεν μπορώ να κάνω κάτι αν κανείς άλλος δεν το βλέπει». Συνεχίστε την ανάγνωση
Εν αρχή ην η εργασία. Η εργασία δημιούργησε εν πολλοίς μέσα από πολύχρονες εξελικτικές διαδικασίες τον κοινωνικό άνθρωπο. Η εργασία καθίσταται το κύριο πεδίο μέσα από το οποίο ο μακρινός πρόγονός μας μετασχημάτιζε στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος και μέσα απ’ αυτές τις λειτουργίες του μετασχηματισμού διαμόρφωνε όλο και πιο ευνοϊκές συνθήκες ζωής. Η όλη εξέλιξη συνεχίζεται ορμητικά στο κοινωνικό κυρίως πεδίο και η κοινωνική οργάνωση του ανθρώπου οδηγεί αρχικά στην ανθρωποποίησή του και στη συνέχεια στον εξανθρωπισμό του, που είναι ακόμα ζητούμενο. Έχει σημειωθεί με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο ότι η διαλεκτική σχέση μεταξύ της χρήσης των εργαλείων και της ανάπτυξης του εγκεφάλου του προγόνου μας και είναι αυτή η διαλεκτική σχέση που γράφει σε σημαντικό βαθμό την ιστορία μας.
[Μόνιμα φορτισμένο πλοίο] Το δάκρυ ανέβηκε στα μάτια
Αμνησίας προβλέψιμα γινάτια
Όχι για σένα… Τις θλιμμένες βλέπεις ίδιες
Σκαριά σπασμένα σε ψυχής παλάτια Συνεχίστε την ανάγνωση
Μέσα στη φωτιά μου όσοι πέσαν, ήταν ήρωες
Παλαβοί αγωνιστές, νεκροί για μια ιδέα
Στη λαχτάρα των παιδιών μου είδαν δύναμη
Με προσκύνησαν βασίλισσα! Σωτηρία ανθρώπου, νέα!
Έγιναν ασπίδες, για ισχυρό εχθρό, ανίκητο
Στο θάνατό τους είδαν του κόσμου ελευθερία
Στην πίστη όρκων, αποδείχτηκαν ανένδοτοι
Κι αλλάξανε των γενεών τη χαοτική πορεία Συνεχίστε την ανάγνωση
Σε καμία Ελληνική πόλη στην αρχαία Ελλάδα οι γυναίκες δεν απολάμβαναν την ίδια ελευθερία και κοινωνική θέση όπως οι Σπαρτιάτισσες.
Μόνο στη Σπάρτη οι γυναίκες διέθεταν οικονομική δύναμη και επιρροή.
Τα κορίτσια ασχολούνταν με τον αθλητισμό και ελάμβαναν δημόσια εκπαίδευση εν αντιθέσει με άλλες πόλεις, όπου οι περισσότερες γυναίκες ήσαν τελείως αγράμματες.
Επισκέπτες από άλλες Ελληνικές πόλεις σχολίαζαν για τις Σπαρτιάτισσες ότι όχι μόνο είχαν άποψη, που δεν φοβόντουσαν να εκφράσουν δημόσια, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις ανάγκαζαν τους συζύγους τους να τις αποδεχθούν!Συνεχίστε την ανάγνωση
Μιχάλης Μπλέτσας: Η εποχή της εξειδίκευσης στην εκπαίδευση έχει τελειώσει
Από τις STEM δεξιότητες στον κλάδο της εκπαίδευσης μέχρι την τεχνολογία 5G και από την τεχνητή νοημοσύνη μέχρι τους «ψηφιακούς μετανάστες» και «ψηφιακούς ιθαγενείς» της σημερινής εποχής, ο Μιχάλης Μπλέτσας, εκ των κορυφαίων επιστημονικών στελεχών του ΜΙΤ, έχει να πει πολλά: Διευθυντής πληροφορικής (computing) και ερευνητής στο MIT Media Lab, o διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας από τα Χανιά άρχισε την επιστημονική του πορεία σπουδάζοντας ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΑΠΘ, και συνέχισε στις ΗΠΑ, και συγκεκριμένα στο Boston University και στο Northeastern University, στους τομείς της βιοϊατρικής μηχανικής και της μηχανικής υπολογιστών. Αυτή τη στιγμή το αντικείμενό του είναι οι ψηφιακές ερευνητικές υποδομές, ωστόσο είναι γνωστός, μεταξύ άλλων, ως μέλος της ομάδας δημιουργών και σχεδιαστών της πρωτοβουλίας «One Laptop Per Child», και έλαβε το βραβείο Index το 2007 για τη συμβολή του στην υποστήριξη της πρόσβασης παιδιών από αναπτυσσόμενες χώρες στην τεχνολογία και την εκπαίδευση. Σήμερα ζει στη Βοστώνη, ωστόσο δεν έχει χάσει την επαφή του με τα δρώμενα στη χώρα μας, την οποία επισκέπτεται με τη γυναίκα και τα δύο του παιδιά, ενώ από το 2018 είναι μέλος του Κύκλου Πρεσβευτών του Ιδρύματος Vodafone.
