Μ’ Αγαπά κι ομορφαίνω! /Κι ας ξέρει πως είναι για λίγο /Η δεμένη κλωστή στο χέρι/ Κι ας ξέρω πως οι φούσκες σκαν | SearchingTheMeaningOfLife

Αγκαλιασμένη στο πράσινο
και την καλοκαιρινή τσίκνα
Λουσμένη ακτίνες
Τον ήλιο κρατώ
σαν μπαλόνι

Πλάτωνας:’Oταν κατορθώσουμε να βρούμε αυτόν τον άνθρωπο που μας ενώνει η συμπαντική αόρατη κλωστή!

Ο έρωτας και το δειλό του καθρέφτισμα (ή
Ερωτευόμαστε την ιδέα ή το είδωλο;)

Ο αγαπημένος φιλόσοφος Πλάτωνας οραματίστηκε τον μαγευτικό κόσμο των ιδεών κι έγραψε για αυτήν την παράξενη και γοητευτική σύλληψη, για τις αιώνιες και άυλες ιδέες στον πνευματικό κόσμο ,πέρα από τις παρυφές του σύμπαντος και τα θλιβερά τους είδωλα στον υλικό κόσμο.

Εξηγούσε ακόμη πως όταν αντικρίζουμε το αγαπημένο μας πρόσωπο πάνω στη γη, βλέπουμε στα μάτια του μια θολή και μακρινή αντανάκλαση αυτού που αγαπήσαμε κάποτε στον κόσμο των ιδεών.

Δεν μπορούμε ακριβώς να θυμηθούμε τι ήταν αυτό, η μνήμη μας έχει ξεθωριάσει καθώς ενσαρκωθήκαμε στον επίγειο κόσμο, κι έτσι ερωτευόμαστε παράφορα αυτό το πρόσωπο, γιατί η ψυχή μας κάπου στο βάθος ανακαλεί στα βάθη των ματιών του τις τέλειες, αιώνιες και καθαρές ιδέες.

Το διάβασμα δεν θέλει μόνο διάβασμα!

Pawel Kuczynski

Του Νίκου Τσούλια

     Το διάβασμα δεν είναι μια ουδέτερη πράξη. Δεν γίνεται για να περάσει η ώρα ούτε για να σκοτώσουμε το χρόνο μας. Δεν είναι κατάσταση ηρεμίας και αδιαφορίας.

     Το διάβασμα, που αντιστοιχεί σε μια σύνθετη: προσωπική, κοινωνική και πολιτιστική λειτουργία, κουβαλάει την ψυχοσυναισθηματική και πνευματική ανάγκη της και το αξιακό της στερέωμα, το ιστορικό της φορτίο και την «υπόσχεσή» της για ένα μέλλον δημιουργικό και ελπιδοφόρο. Όλους τους ανθρώπους όπου γης και όπου χρόνου συνδέει το πιο ισχυρό νήμα, εκείνο του διαβάσματος και της γνώσης.

Η… κούπα του Πυθαγόρα και η τιμωρία των «υβριστών»

 

Γράφει ο Δημήτρης Βάλλας

Πωλείται και σαν σουβενίρ και εάν δεν γνωρίζει κάποιος το μυστικό της είναι δύσκολο να αντιληφθει τη… φιλοσοφία της!

Εξωτερικά μοιάζει με μια απλή πήλινη κούπα η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κάλλιστα όπως ένα κανονικό ποτήρι κρασιού.

Η έκπληξη όμως που έρχεται στη συνέχεια είναι μεγάλη και αποτελεί μάλιστα και τουριστική ατραξιόν για τους πωλητές κυρίως του ακριτικού νησιού της Σάμου, από όπου και έλκει την καταγωγή της.

[Χωρίς ιδιοτέλεια]

Ιωάννινα – Οκτώβριος 2018

Γίνε αλτρουιστής κι ας μην ξέρεις τι σημαίνει η λέξη.

Περιέχεται στο ebook «Ασκήσεις νοήματος» FOR MOBILE (ISBN: 9780463934678)

by SearchingTheMeaningOfLife

Για περισσότερα :
www.stixoi.info
www.poemhunter.com
www.wattpad.com
www.smashwords.com
www.easywriter.gr
www.goodreads.com
www.scribd.com
www.kobo.com
itunes.apple.com
www.overdrive.com

[Ψάξε εσένα]

photo by DesPin

Έχω εμένα. Το δικό σου ανέφικτο. Καμιά μοναξιά.

Περιέχεται στο ebook «Ασκήσεις νοήματος» FOR MOBILE (ISBN: 9780463934678)

by SearchingTheMeaningOfLife

Για περισσότερα :
www.stixoi.info
www.poemhunter.com
www.wattpad.com
www.smashwords.com
www.easywriter.gr
www.goodreads.com
www.scribd.com
www.kobo.com
itunes.apple.com
www.overdrive.com

Η χαρά σου κέρασμα /Στο δικό μου πέρασμα /Τί κι αν χάθηκες /Τιμή μου η πνοή /Που κέρασες στη Γη | SearchingTheMeaningOfLife

Η χαρά σου κέρασμα
Στο δικό μου πέρασμα
Τί κι αν χάθηκες
Τιμή μου η πνοή
Που κέρασες στη Γη

by SearchingTheMeaningOfLife

Για περισσότερα :
www.stixoi.info
www.poemhunter.com
www.wattpad.com
www.smashwords.com
www.easywriter.gr
www.goodreads.com
www.scribd.com
www.kobo.com
itunes.apple.com
www.overdrive.com
www.barnesandnoble.com

Το ετοιμόρροπο παντζούρι μην κοιτάς Η Αγάπη Σου μ΄ανεβάζει στο Θεό Έχω κουράγιο να υποφέρω Κοντά Σου αξίζει να ζω! | SearchingTheMeaningOfLife

photo by Johnny Di

Στο κορμί, να χτίσω θέλω έρωτα
Να μάθω πώς να ζήσω στην αγάπη
Στραγγίζοντας από πόνο την καρδιά
Να ξαναζήσω νέας ελπίδας φορεσιά
Ξεχωρίζω της ύπαρξής Σου το βλέμμα
Παραφυλάω και ψαχουλεύω το φώς Σου
Σπάζω αλυσίδες χύνοντας κρασί στα δεσμά
Ζωή να δίνεις, γεννάει χαρά
Σ’ όσα ζουν στο μυαλό δε θωρώ
Για το αντίκρισμα τραγουδώ
Με Εσένα που γκρέμισες τη σκουληκιασμένη σκιά
Με Εσένα που ξήλωσες το σταυρό μου
Και γέμισες το νου μου με ουρανό

Το ότι εκατομμύρια άτομα υποστηρίζουν μια ανοησία δε σημαίνει ότι είναι αλήθεια. (ROLF DOBELLI)

photo by DesPin

Πηγαίνετε σε μια συναυλία. Στη γωνία του δρόμου πέφτετε πάνω σε μια ομάδα ατόμων που κοιτάζουν τον ουρανό. Χωρίς να σκεφτείτε, σηκώνετε το κεφάλι. Γιατί; Λόγω του φαινομένου που ονομάζουμε κοινωνική απόδειξη. Στη μέση του κονσέρτου, σ’ ένα κομμάτι που ο σολίστας εκτελεί με μπρίο, κάποιος μέσα στο κοινό αρχίζει να χειροκροτεί και, ένα δευτερόλεπτο αργότερα, όλη η αίθουσα κάνει το ίδιο. Το ίδιο κι εσείς. Γιατί; Πάλι η κοινωνική απόδειξη. Μετά τo κονσέρτο πηγαίνετε στο βεστιάριο για να πάρετε το παλτό σας. Παρατηρείτε ότι τα άτομα που στέκονται μπροστά σας στην ουρά αφήνουν νομίσματα σ’ ένα πιάτο, ενώ το βεστιάριο περιλαμβάνεται στην τιμή του εισιτηρίου. Τι κάνετε; Αφήνετε κι εσείς πουρμπουάρ. Λόγω της κοινωνικής απόδειξης (που αποκαλείται ενίοτε πνεύμα κοπαδιού, αγελαίο ένστικτο ή, γενικότερα,κομφορμισμός), συμπεριφέρομαι όπως οι άλλοι. Με άλλα λόγια, όσο περισσότερα άτομα επιδοκιμάζουν μια ιδέα, τόσο καλύτερη είναι αυτή η ιδέα- πράγμα, φυσικά, παράλογο.

Πίσω από τις κερδοσκοπικές φούσκες και τις κινήσεις χρηματιστηριακού πανικού κρύβεται η κοινωνική απόδειξη. Τη βλέπουμε επί τω έργω στον κόσμο της μόδας, στις τεχνικές μάνατζμεντ, στα χόμπι, στις δίαιτες, στις θρησκευτικές πεποιθήσεις κτλ. Η κοινωνική απόδειξη μπορεί να παραλύσει ολόκληρους πολιτισμούς- σκεφτείτε, παραδείγματος χάρη, τις ομαδικές αυτοκτονίες που οργανώνουν ορισμένες αιρέσεις.

Πρόθυμα θά ‘δινα τη ζωή μου για ένα μέρος ασφαλές με μόνιμη ζεστασιά, αν δε με παράσερνε σ’ όλο τον κόσμο σαν κλωστή η φτερωτή πυξίδα της ζωής. | Αρσένι Ταρκόφσκι

Parga Summer 2021 | photo by GTsik

ΖΩΗ, ΖΏΗ
1. Σε προαισθήματα δεν πιστεύω, και τα σημάδια
δε με φοβίζουν. Τη συκοφαντία δεν την τρέμω
ούτε και το φαρμάκι. Δεν υπάρχει θάνατος
στη γη. Όλοι είν’ αθάνατοι. Όλα είν’ άθάνατα.
Δε χρειάζεται να φοβάσαι το θάνατο στ; δεκαεφτά,
ούτε και στα εβδομήντα. Το φώς κι η πραγματικότητα
υπάρχουν, όχι όμως το σκοτάδι ούτε κι ο θάνατος,
Όλοι μας είμαστε τώρα στην παραλία,
κι εγώ με όσους τραβούν τα δίχτυα
όπου έχει πιαστεί ψαριά αθανασίας.