Οι σκέψεις και όχι τα γονίδια καθορίζουν την υγεία…

Η δραστηριότητα των γονιδίων μπορεί να αλλάξει. Σύμφωνα με τον δρα Μπρους Λίπτον, η υγεία του σώματος επηρεάζεται από τις σκέψεις που κάνουμε καθημερινά και όχι από τα γονίδια. Αν, σύμφωνα με το καθιερωμένο μοντέλο, οι σκέψεις σου αντικατοπτρίζουν τη χημεία του σώματός σου και αν το νευρικό σου σύστημα διαβάζει και ερμηνεύει το περιβάλλον και μετά ελέγχει τη χημεία του αίματος, τότε μπορείς να αλλάξεις τη μοίρα των κυττάρων σου κυριολεκτικά, αλλάζοντας τη σκέψη σου.

Οι έρευνες του δρα Μπρους Λίπτον δείχνουν ότι αλλάζοντας την αντίληψή σου, το μυαλό σου μπορεί να αλλάξει τη δραστηριότητα των γονιδίων σου και να δημιουργήσει πάνω από 30.000 ποικιλίες προϊόντων από κάθε γονίδιο. Επειδή τα προγράμματα των γονιδίων βρίσκονται στον πυρήνα των κυττάρων, μπορεί κανείς να ξαναγράψει αυτά τα γενετικά προγράμματα αλλάζοντας την χημεία του αίματος.

Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεπτόμαστε, αν θέλουμε να θεραπεύσουμε τον καρκίνο.

Ο ρόλος του μυαλού, λέει ο καθηγητής Λίπτον, «είναι να δημιουργεί έναν συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις πεποιθήσεις μας και στην πραγματικότητα που βιώνουμε.

Αυτό σημαίνει ότι το μυαλό σας θα προσαρμόσει τη βιολογία και τη συμπεριφορά του σώματος έτσι ώστε να ταιριάζει με τις πεποιθήσεις σας. Αν σας πουν ότι θα πεθάνετε σε έξι μήνες και το μυαλό σας το πιστέψει, το πιθανότερο είναι ότι θα πεθάνετε σε έξι μήνες. Αυτή η διαδικασία, που είναι το αποτέλεσμα μιας αρνητικής σκέψης, αποκαλείται “υποβολή nocebo”, και δρα αντίθετα από το placebo, όπου η θεραπεία γίνεται μέσω μιας θετικής σκέψης».

Placebo (πλασίμπο) είναι το εικονικό φάρμακο που σε θεραπεύει επειδή έχεις πειστεί ότι θα σου κάνει καλό. Σύμφωνα με τον καθηγητή Λίπτον, αυτή η δυναμική οδηγεί σε ένα σύστημα που έχει τρία σκέλη:

α) Το μέρος του εαυτού σας που δεν θέλει να πεθάνει (συνειδητός νους).

β) Το κομμάτι του εαυτού σας που επειδή “κουρδίστηκε” από τη γνωμάτευση του γιατρού πιστεύει ότι θα πεθάνει (υποσυνείδητος νους, στον οποίο καταγράφηκε η γνωμάτευση)

γ) Τις χημικές αντιδράσεις που παράγονται στο σώμα (μέσω της χημείας του εγκεφάλου), έτσι ώστε το σώμα να “συμμορφωθεί” με την πεποίθηση που έχει κυριαρχήσει, δηλαδή ότι θα πεθάνετε.

Στο πιο πάνω σύστημα βλέπουμε ότι οι χημικές αντιδράσεις του σώματος υπακούουν στα κελεύσματα του υποσυνείδητου νου. Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Τι γίνεται με το μέρος του εαυτού που αρνείται να πεθάνει, τον συνειδητό νου; Δεν επηρεάζει καθόλου τη χημεία του σώματος;

(ασυνείδητα)

photo by ChrisTsik

Όταν απαλλαγείς απ’ τα δεσμά του σώματος
Θ’ αντιληφθείς το μεγαλείο της Δημιουργίας Σου
Εσύ η ικανή να θρέψεις με το λώρο Σου
Μα τόσο αδύναμη για ν’αγαπήσεις
Μα τί λέω; Αφού δε γεννήθηκα κ’ είμαι Αθάνατη!

«Η ζωή μας δεν ανέχεται όρια. Εμείς ένα σύνορο ξέρουμε: της ζωής και του θανάτου` μια πατρίδα γνωρίζουμε: των σολών μας το πάτι. Είμαστε μεις οι πολίτες του άπειρου, κ’ έχουμε κ’ εμείς μια σφραγίδα: τον πάτο μας. Μ’ αυτήν σφραγίζουμε μεις τα πιστοποιητικά της τιμής των…»~Γιάννης Σκαρίμπας

photo by DesPin Τ’ απογιοματάκι μπαίνει ένας ζήτουλας: μπρε τού λέω, πώς σε λένε, πούθ’ έρχεσαι; Από πάνω μου κάνει και μού δείχνει αόριστα` διακονεύω ψωμάκι` έτσι ο θεός να σχωράει τους θαμμένους σου, δεν κάνεις αφεντικό μ’ ένα έλεος;
   Τον λυπήθηκα` αχ πώς πόνεσε η καρδιά μου του δόλιου` σκέφτηκα πως η ίδια μοίρα μάς ένωνε` περιπλανώμενες είμαστε δυό ψυχούλες κ’ οι δυό μας` σπουργιτάκια των δρόμων` να, δυό κακόμοιρα πλάσματα. Όλοι οι άνθρωποι είναι καταγραμμένοι και ήσυχοι` βρίσκονται καταχωρημένοι κανονικά στα βιβλία, με ημερομηνίες και ονόματα. Έχουνε κ’ ένα αμετάβλητο νούμερο: τον αριθμό του μητρώου τους` είναι τα ονόματά τους μακρότατα: Γεώργιος Καντακουζηνός, του Ιωάννου και Ελένης` μην ψάχνει άδικα και τους βρίσκει η αιωνιότη, φτάνουν απ’ το χωριό ως το έθνος` νομός, επαρχία, δήμος, κοινότης` κ’ έπειτα οι θρησκείες και τ’ άλλα` σίγουρα πράματα` η αλήθεια ολόσωμη με υπογραφή και σφραγίδα` όχι τρίχες.

Μετατρέποντας τον πόνο σε δύναμη και γνώση – Ο μύθος του Χείρωνα

photo by EvAr

Μετατρέποντας τον πόνο σε δύναμη και γνώση – Ο μύθος του Χείρωνα

Εξετάζοντας κάποιος τα αρχέτυπα ενός μύθου είναι δυνατόν να μπορέσει να ερμηνεύσει τις όψεις του κόσμου που μας περιβάλλει . Η μυθολογία είναι ένα χρήσιμο εργαλείο οπου μπορεί να εφαρμόσει κανείς για να εντοπίσει γνωρίσματα και πτυχές της ανθρώπινης ψυχής.

Τα παίρνετε όλα προσωπικά και είστε πάντα θιγμένοι

Υπάρχουν απλώς κάποιοι άνθρωποι που ζουν τη ζωή τους θιγμένοι από τα πάντα. Αντί να επιτρέπουν στον εαυτό τους να ζει με αρμονία και με σεβασμό για τους άλλους, επιλέγουν να βρίσκονται «με την πλάτη στον τοίχο» σχεδόν πάντα.

Είναι ο κόσμος πάντα εναντίον τους; Όχι. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι, μέσα στο λεπτό αλλά περίπλοκο κόσμο των συναισθημάτων και της προσωπικότητας, μερικοί άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να είναι μονίμως θιγμένοι.

Αντί να αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους αυτούς ως ένα πρόβλημα που πρέπει να αποφύγουμε, πρέπει να καταλάβουμε τι συμβαίνει μέσα τους.

Η υπερευαισθησία, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η έλλειψη ψυχολογικών πόρων δημιουργεί σχήματα σκέψης που είναι υπερβολικά άκαμπτα.

Κάθε λέξη, πράξη ή χειρονομία ερμηνεύεται ως προσβολή. Εκεί βρίσκεται η ουσία του προβλήματος. Αυτός ο μειωμένος εαυτός βλέπει προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν και προκαταλήψεις εκεί που δεν υφίστανται.

Μερικές προσωπικότητες βλέπουν καταιγίδες εκεί που λάμπει ο ήλιος. Ας ρίξουμε μια λίγο πιο προσεκτική ματιά σε αυτό το θέμα.

Θιγμένοι 24 ώρες τη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα

«Δεν μπορώ καν να σου μιλήσω». «Θίγεσαι από τα πάντα». «Είσαι απίστευτος, πας από το κακό στο χειρότερο».

Αν έχετε ήδη ακούσει κάτι από τα παραπάνω στο παρελθόν, πιθανώς αισθανθήκατε απαίσια. Ωστόσο τα λόγια αυτά φέρουν κάποια αλήθεια.

(ασυνείδητα)

Έργο έκθεσης μοντέρνας τέχνης στην Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2017

Κι όμως τα όνειρά μας
Μας Δημιούργησαν
Κι αν η Αγάπη
Δεν ήταν μόνο επιθυμίας πάθος

Πέτρινες καρδιές

Πέτρινες καρδιές

 Σε ναό του χρήματος ρωτάω
αν έμεινε ανθρώπινη καρδιά
σε κάθε γραφείο απαντάω
και μια σκληρή ανήλεη καρδιά

«Οι άνθρωποι ενημερώνονται ότι ένας ευγνώμων κόσμος είναι ένας χαρούμενος κόσμος, και όλοι έχουν την ευκαιρία με το απλό, «Σταμάτα. Κοίτα. Προχώρα.» να μεταμορφώσουν τον κόσμο, να κάνουν τον κόσμο ένα ευτυχισμένο μέρος. Και αυτό είναι που ελπίζω για μας, και αν αυτό έχει συμβάλει λίγο στο να σας κάνει να θέλετε να κάνετε το ίδιο, να σταματήσετε, να κοιτάξετε, να προχωρήσετε. «David Steindl-Rast

Θες να είσαι ευτυχισμένος; Γίνε ευγνώμων.

Translated by Chryssa Rapessi

Reviewed by Miriela Patrikiadou

Υπάρχει κάτι που ξέρετε για μένα, κάτι πολύ προσωπικό, και υπάρχει κάτι που ξέρω για κάθε έναν από εσάς που είναι πολύ κεντρικής σημασίας για τις ανησυχίες σας. Υπάρχει κάτι που το γνωρίζουμε για τον καθένα που συναντάμε οπουδήποτε στον κόσμο, στο δρόμο, που είναι η κινητήρια δύναμη σε οτιδήποτε κάνουν και σε οτιδήποτε ανέχονται, και αυτό είναι ότι όλοι μας θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Σε αυτό, είμαστε όλοι μαζί. Το πώς φανταζόμαστε την ευτυχία μας, είναι που διαφέρει από τον ένα στον άλλο, αλλά ήδη είναι πολύ αυτό που έχουμε όλοι κοινό, ότι θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι.

Το θέμα μου είναι η ευγνωμοσύνη. Πώς είναι η σχέση μεταξύ της ευτυχίας και της ευγνωμοσύνης; Πολλοί άνθρωποι θα έλεγαν, «Λοιπόν, αυτό είναι πολύ εύκολο». Όταν είστε ευτυχισμένοι, είστε ευγνώμονες. Αλλά σκεφτείτε ξανά. Είναι πραγματικά οι ευτυχισμένοι άνθρωποι που είναι ευγνώμονες; Όλοι γνωρίζουμε αρκετούς ανθρώπους που έχουν ό,τι θα χρειαζόταν για να είναι ευτυχισμένοι και δεν είναι ευτυχισμένοι, επειδή θέλουν κάτι άλλο ή θέλουν περισσότερα από τα ίδια. Και όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους που έχουν πολύ ατυχία, ατυχία που εμείς οι ίδιοι δεν θα θέλαμε να έχουμε, και είναι βαθύτατα ευτυχισμένοι. Ακτινοβολούν την ευτυχία. Είστε έκπληκτοι. Γιατί; Επειδή είναι ευγνώμονες. Έτσι, δεν είναι η ευτυχία που μας κάνει ευγνώμονες. Είναι η ευγνωμοσύνη που μας κάνει ευτυχισμένους. Εάν νομίζετε ότι η ευτυχία είναι που σας κάνει ευγνώμονες, σκεφτείτε ξανά. Είναι η ευγνωμοσύνη που σας κάνει ευτυχισμένους.

‘Ερωτας γνώσης: Λησμονιά

‘Ερωτας γνώσης: Λησμονιά

Ψυχής ιατρείο
και σώματος φυλακή:

«Στην αγάπη υπάρχει ένα αίσθημα αμοιβαιότητας, ισότητας κι εγώ δεν ήμουν άξιος γι αυτά. Κι έτσι έκρυβα κείνο που αισθανόμουν.»~Φ.Ντοστογιέφσκι

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Νιέτοσκα» του Φ.Ντοστογιέφσκι

 

– Η φαντασία μου είχε δημιουργήσει εξάλλου, μια και μου έλειπαν οι πραγματικές γνώσεις, έναν κόσμο ολότελα δικό της.

 

– Σε ηλικία που τα παιδιά, κανονικά, ξοδεύουν όλο τους το σφρίγος σε εξωτερικές ενέργειες, εγώ δεν έκανα άλλο παρά να μαζεύω μέσα μου και να κρύβω τις εντυπώσεις απ’ τον έξω, το γύρω μου κόσμο. Είχα γίνει ένας σωστός παρατηρητής, χωρίς να λογαριάζω το νόημα που ‘χε το καθετί απ’ όσα περνούσανε μπρος απ’ τα μάτια μου.