Άντε πάλι!
Κόκκινη και στρογγυλή
Ζουμερή κι ενοχλητική
Χρόνια τινάζω το πόδι
Η πέτρα από το παπούτσι να πεταχτεί
Κι όταν νομίζω πως φεύγει
Ακόμα κρύβεται εκεί
Σε κάθε δύσκολη στιγμή
Μόνιμη καμιά πληγή!
Μέχρι να αλλάξω σανδάλια
Νου, μάτια και καρδιά
Την ιερή πατούσα
Ενοχλεί!
Στις ημέρες μας υπάρχουν πολλοί τύποι λογικής και εξυπνάδας τους οποίους προβάλει και διαφημίζει ο Δυτικός Πολιτισμός.
Κάποιοι άνθρωποι έχουν το χάρισμα της μαθηματικής και φιλοσοφικής σκέψης, Κάποιοι άλλοι είναι συναισθηματικά προικισμένοι, και μπορούν να αποτυπώσουν ή να μεταφέρουν το συναίσθημά τους στο ευρύ κοινό.
Κάποιοι άλλοι διαθέτουν πρακτική ευφυΐα έχοντας τη δυνατότητα να δίνουν λύσεις σε πρακτικά προβλήματα της καθημερινότητας.
Επιπλέον, υπάρχει και η καλλιτεχνική νοημοσύνη, αυτή που διαθέτουν οι καλλιτέχνες, οι ζωγράφοι και οι μουσικοί.
Αυτό όμως το οποίο σχεδόν αγνοεί πλέον ο Δυτικός Πολιτισμός είναι ένα είδος ευφυΐας «η ευφυΐα της πνευματικότητας», το πλέον αναγκαίο προσόν ενός ανθρώπου προκειμένου να περάσει από τον πολιτισμό του Homo Sapiens στον πολιτισμό του Homo Universalis.
Ο Νόμος της Έλξης δηλώνει ότι τά όμοια έλκονται, ότι τα πάντα ελκύουν προς το μέρος τους αυτά τα οποία είναι παρόμοια με τον εαυτό τους. Όλα τα πράγματα ελκύουν κοντά τους, αυτά με τα οποία είναι ίδια ή ταυτόσημα.
Όλα στο σύμπαν είναι φτιαγμένα από ενέργεια, ακόμα κι εμείς. Είμαστε σαν μαγνήτες και η μία ενέργεια έλκει την άλλη. Οι ενέργειες που έχουν παρόμοια φύση, πάντοτε θα έλκονται μεταξύ τους. Οτιδήποτε υπάρχει στο μυαλό μας, αυτό ακριβώς θα προσελκύσουμε.
Το δυνατότερο και ισχυρότερο είδος ενέργειας γνωστό στο Σύμπαν, είναι η ΣΚΕΨΗ και κάθε σκέψη , εκπέμπει – δονείται σε μια συγκεκριμένη συχνότητα, εκπέμποντας έτσι μαγνητική ενέργεια, προσελκύοντας άλλες σκέψεις παρόμοιας φύσης, χρησιμοποιώντας το Νόμο της Έλξης.
«Όσο λιγότερο περνάει από το χέρι μας αυτό που θέλουμε να πετύχουμε, τόσο περισσότερη πίστη χρειάζεται… Πίστη είναι η Βεβαιότητα, Ό,τι Κάτι Θα Συμβεί… Αυτό είναι το νόημα του: «Αιτείται και Δοθήσεται».
Η Βάση, Στην Οποία Στηρίζεται Ο Νόμος Της Έλξης.
Η Πίστη έχει Δύναμη… Αυτό το Γνώριζαν οι Ιδρυτές των Θρησκειών και το Χρησιμοποίησαν.
Είπαν: «Αν Πιστεύεις στον Θεό, οι Προσευχές σου θα Εισακουστούν».
Και βέβαια, αυτός που πραγματικά πιστεύει χωρίς καμιά αμφιβολία, ότι ο Θεός θα του δώσει αυτό που ζήτησε… θα το λάβει! Συνεχίστε την ανάγνωση
-Ξέρω τι χρειάζεσαι.
-Παραμυθιάζεσαι;
-Αλήθεια σου λέω.
-Ξέρεις μνήμες κι επιθυμίες; Τρομακτικό!
-Χρόνια ερωτευμένος σε παρακολουθώ κι όσο σε γνωρίζω πιο πολυ σ’Αγαπω.
-Βιάζεις ζωές. Πω πω τρομερό! Βουντού κάναν κάποτε για τέτοιο σκοπό. Αγάπη ανύπαρκτη απο εκβιασμό. Εγώ δε σε ξέρω για να νοιαστώ.
-Θυσία έχω γίνει: Να ξες, αρκετό! Ταξιδεύω… Στήνω καρτέρι για να σε δω.
-Εσύ, τι χρειάζεσαι; Ποιόν να αγαπώ; Καθρέφτη διαθέτω, στο μπάνιο, καλό. Λέω, το διαδίκτυο να ερωτευτώ. Κι αυτό γνωρίζει κάθε μου μυστικό.
-Αμφιβάλλεις!; Μα λαθεύεις. Κι ειν’ αυτό ρομαντικό. Αποδέξου την Αγαπη, υπάρχει. Μόνο αλήθεια θα σου πω. Τίποτα πια μυστικό. Εργαλείο ζωής σε θανάτου καιρό. Φάρμακο και γιατρικό.
Τέλειωσαν όλα τα συναισθήματα
Μιας αλησμόνητης οδύνης
Όλοι οι κύκλοι τον πόνο έθρεφαν
Κάποιας εκδίκησης μεγάλης
Ήσουν εσύ που τόσο πόνεσες
Ήσουν εσύ που θα πονέσεις
Όσο στους άλλους ευθύνες ρίχνεις
Σε κύκλους μίσους θα επιστρέφει
Δείξε επιείκεια σε όσους μπλέχτηκαν Συνεχίστε την ανάγνωση
Αξιοσημείωτα του βιβλίου «Αρχαία μυστήρια» του H.P Blavatsky
– Καθώς ηανάγκη κάλυψης της αλήθειας γινόταν επιτακτικότερη από γενιά σε γενιά, χρησιμοποιήθηκε στην αρχή ένα λεπτό πέπλο. Όσο δυνάμωνε η προσωπικότητα και η ιδιοτέλεια, το πέπλο πύκνωνε βαθμιαία και αυτό το γεγονός οδήγησε στα Μυστήρια.
– Κάθε αλήθεια που αποκαλύφθηκε από τον Ιησού και την οποία κατανοούσαν τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι πρώτοι Χριστιανοί, ξανασκεπάστηκε από την Εκκλησία η οποία προσποιείται ότι Τον υπηρετεί.Συνεχίστε την ανάγνωση
O εγωισμός εμπνέει τέτοια φρίκη, ώστε επινοήσαμε την ευγένεια των τρόπων για να τον κρύψουμε σαν ένα ντροπιασμένο μέρος- αλλά διαφαίνεται μέσα από όλους τους πέπλους, και προδίνεται σε κάθε συνάντηση όπου προσπαθούμε ενστικτωδώς να χρησιμοποιήσουμε κάθε καινούργια γνωριμία, για να υπηρετήσει κάποιο από τα αναρίθμητα σχέδιά μας.
Η πρώτη μας σκέψη είναι πάντα να μάθουμε αν μπορεί να μας χρησιμεύσει ένας ορισμένος άνθρωπος για κάτι. Όταν δεν μπορεί να μας χρησιμεύσει, δεν έχει καμιάν αξία… Αυτό το συναίσθημα το υποπτευόμαστε τόσο καλά στους άλλους, ώστε, αν μας συμβεί να ζητήσουμε μια συμβουλή ή μια πληροφορία, χάνουμε κάθε εμπιστοσύνη σ’ αυτά πού μας λένε, φτάνει να υποθέσουμε πώς έχουν κάποιο οποιοδήποτε συμφέρον- γιατί αμέσως σκεφτόμαστε πως ο σύμβουλός μας θέλει να μας χρησιμοποιήσει σαν όργανό- και την γνώμη του δεν την αποδίνουμε τόσο στη φρόνηση της λογικής του, όσο στις κρυφές του προθέσεις, όσο μεγάλη κι’ αν είναι η πρώτη, κι’ όσο αδύνατες κι’ απόμακρες κι’ αν είναι οι δεύτερες. Συνεχίστε την ανάγνωση
Hellas | N. Plagia | May 2022 | photo by ChrisTsik
|Κατάθλιψη;|
Χαμόγελο ερωτευμένου;
Ή στάσιμο στο πάθος πένθος;
Στο έγκλημα επιρρεπής;
Στα μάτια έρωτα αν δε δεις;
Θυμός απώλειας παιδικής:
Δεν πρόλαβες να εκδικηθείς!
Μισόλογα σε (αδικαιολόγητη) απελπισία
(Άλλοθι ο έρωτας κατ’ ουσία)
Σε σύγχυση η φαντασία
Υστερόγραφες υποσχέσεις
Αδύνατον να τις πιστέψεις
Παλιές, καλές, όμορφες σχέσεις!;
Νοιάζομαι, μα με χρειάζομαι
Σκάλα παλιά ασθενική
Στην κορυφή αν ανεβείς
Τον κόσμο πως να ματαδείς;
Νομίζεις είμαι μαξιλάρι
Σωτήριο αγάπης αγκωνάρι
Σε τέτοια πτώση δεν αρκεί
Η εμπιστοσύνη μηδενική
Μα εσύ την νιώθεις ολική