Σχέση με τον εαυτό

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν το ταξίδι μας στο απέραντο δίκτυο των σχέσεων, με την πρώτη ενότητα, την ανθρωποκεντρική, αρχίζοντας από τη σχέση μεταξύ προσώπων και κατά πρώτον με τον ίδιο τον εαυτό. Ποιος από εμάς, από τη στιγμή που κάπως συνειδητοποίησε την ύπαρξή του, δεν άνοιξε διά-λογο με τον εαυτό, είτε σε επίπεδο σκέψεων ή ακόμη και ομιλίας. Υπενθυμίζω ότι αναφέρθηκα στο εισαγωγικό ″γνώθι σαυτόν″ στον Απόστολο Παύλο και στο σχετικό τραγούδι με τον Σωκρ. Μάλαμα. Κι ας χαίρονται όσοι διαπιστώνουν ότι έχουν μόνο δύο ″εαυτούς″ γιατί κατά κανόνα το ″Εγώ″ μας, είναι διασπασμένο σε πολύ περισσότερα κομμάτια. Ζητούμενο είναι, το να συν-αρμο-λογηθούν σε Ένα.

Advertisements

Μνημείο

photo by EvAr

Η ιστορία μας
χαραγμένη στο σώμα

«Εγώ μπορώ κι έτσι που ανεβαίνεις να σ’ το καρφώσω το μαχαίρι.» ~ Μίλτος Σαχτούρης

Η ΛΑΜΨΗ

–  Πετάς; τον ρώτησε αυτός που κρατούσε το μαχαίρι.

Ο άλλος σιγά σιγά δεν πάταγε πια το χώμα, σιγά σιγά

είχε σηκωθεί κάπου μισό μέτρο πάνω από τη γη.

–  Όμως ­– είπε ο πρώτος:

‘Έλειπε κάτι απ’ τα όνειρά μας γι’ αυτό δεν τα επιδοκίμασε η ζωή” ~ Μωρίς Μαίτερλινκ

Συχνά είμαστε άδικοι για τις απογοητεύσεις μας. Τις βλέπουμε με θλιβερά, χλωμά, ξεθωριασμένα χρώματα, ενώ αντίθετα είναι τα πρώτα χαμόγελα της αλήθειας. Αν μια απ’ αυτές, πιο σκληρή από τις άλλες, μας καταβάλλει μια στιγμή, ας μη λέμε ανάμεσα σε λυγμούς: ‘η ζωή δεν είναι τόσο όμορφη όσο τα όνειρά μας’. Ας λέμε: ‘Έλειπε κάτι απ’ τα όνειρά μας γι’ αυτό δεν τα επιδοκίμασε η ζωή” ~ Μωρίς Μαίτερλινκ

Η αρχαία τραγωδία θεραπεύει!

Ο «Αίαντας» και ο «Φιλοκτήτης» του Σοφοκλή, καθώς και ο «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου είναι μερικές από τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες που επιλέγουν τα στελέχη του «Θεάτρου του Πολέμου» (Τheatre of War) για να παρουσιάσουν σε βετεράνους Αμερικανούς στρατιώτες.

Θεωρούν ότι τα μηνύματα που περνούν θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουν τις τραυματικές εμπειρίες τους στον πόλεμο και να μιλήσουν ανοιχτά για όσα τους βασανίζουν.

Πρόσφατα μάλιστα, το εγχείρημα μεταφέρθηκε και στη Βρετανία, όπου η οργάνωση για τη στήριξη βετεράνων «Glen Art» παρουσίασε σε 120 αλεξιπτωτιστές τον «Αίαντα», τον ήρωα που, γενναίος ως την τελευταία στιγμή, παλεύει με τη μοίρα του με μόνο χρέος στον εαυτό του να ορίζει τη ζωή και τον θάνατό του.

Η γλώσσα και τα όρια των λέξεων

Η “γλώσσα” (“language”) που χρησιμοποιώ είναι το λεξιλόγιό μου αλλά και ο τρόπος μου να εκφράζομαι (τόνος φωνής, άρθρωση, ταχύτητα κλπ)· ενέχει ούτως ή άλλως τη στάση μου, τις αναστολές μου, τη διάθεσή μου, τις προθέσεις μου, τη ματιά μου στον Άλλον. Επίσης, ενέχει το «κανάλι» στο οποίο του απευθύνομαι.

Για παράδειγμα, όταν λέω “και μόνο που αγγίξαμε αυτό το θέμα το στομάχι μου σφίγγεται και ζαλίζομαι, είναι σαν να πέφτω από ψηλά”, μιλώ σε ένα “κανάλι” το οποίο αφορά στη σωματικότητά μου· όταν λέω “μιλώντας γι’ αυτά δυσκολεύομαι και ποτέ δεν τα καταφέρνω να πω αυτό που θέλω”, μιλώ σε ένα «κανάλι» κυρίως νοητικό, στο οποίο σκέφτομαι και συνυπολογίζω.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ ~Pablo Neruda, Estravagario

Ιωάννινα, Σεπτέμβριος 2018

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ

Από τους τόσους ανθρώπους που είμαι, που είμαστε

κανέναν δεν μπορώ να βρω:

μου χάνονται κάτω από τα ντυσίματα,

φύγανε γι’ άλλη πολιτεία.

Όταν το κάθε τι έχει ετοιμαστεί

για να με δείξει έξυπνον,

ο ανόητος που παραφυλάει μέσα μου

παίρνει το λόγο στο στόμα μου.

 

Άλλες φορές με παίρνει ο ύπνος

Κρυφή Ομορφιά

photo by EvAr

Κρυφή Ομορφιά

Μιλώ για σένα και δε με πιστεύουν
 Όσα δίνεις, του κόσμου Ομορφιά!
 Φωνάζω να δούνε, μα όλα κρυφά 

Η αγάπη με προϋποθέσεις είναι συναισθηματικός εκβιασμός

Προκειμένου να κατανοήσουμε τι είναι αγάπη, πρέπει να κατανοήσουμε τι δεν είναι αγάπη. Η αγάπη λοιπόν δεν είναι μίσος, βία, φιλοδοξία ή ανταγωνισμός.

Δεν είναι πάθος. Το πάθος εστιάζει μόνο στα εξωτερικά χαρακτηριστικά και είναι απλώς μια μορφή κατάκτησης που ικανοποιεί μια προσωπική ανάγκη, η οποία ακολουθείται πάντα από απογοήτευση.

Για παράδειγμα, μια γυναίκα παντρεύεται κάποιον επειδή είναι όμορφος, και έπειτα λέει ότι το μόνο που σκέφτεται εκείνος είναι η εξωτερική του εμφάνιση. Τον παντρεύεται επειδή είναι έξυπνος, και έπειτα αισθάνεται χαζή και τον κατηγορεί ότι είναι ξερόλας. Τον παντρεύεται επειδή είναι συνεπής και συνετός, και μετά τον βρίσκει βαρετό και ανιαρό. Τον παντρεύεται για τα λεφτά του και έπειτα είναι δυστυχισμένη, επειδή το μόνο που σκέφτεται είναι η δουλειά του. Τον παντρεύεται επειδή είναι σέξι, και μετά διαμαρτύρεται όταν ελκύει τις άλλες γυναίκες. Και ούτε καθεξής! Αυτά δεν αποτελούν παραδείγματα αγάπης, αλλά απλού πάθους. Τα ίδια παραδείγματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στην περίπτωση των αντρών.

«…η πόλη δημιουργείται επειδή τυχαίνει ο καθένας από μας να μην είναι αυτάρκης, αλλά επειδή έχει πολλές ανάγκες.»~ Πλάτωνας

photo by DesPin

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Πολιτεία» του Πλάτωνα

-Γιατί να ξέρεις πως, σε μένα τουλάχιστον, όσο μαραίνονται οι ηδονές του σώματος τόσο περισσότερο αυξάνεται η επιθυμία και η ευχαρίστηση της συζήτησης.

-Άμα οι πόθοι σταματήσουν να βασανίζουν και καταλαγιάσουν, τότε απόλυτα επαληθεύεται αυτό που είπε ο Σοφοκλής∙ απαλλάσεται κανείς από πολλούς και παράφρονες αφέντες.

-Αν λοιπόν κάποιος λέει πως δίκαιο είναι ν΄αποδίδουμε στον καθένα τα οφειλόμενα, και με αυτό εννοεί το εξής, ότι ο δίκαιος οφείλει στους εχθρούς βλάβη ενώ στους φίλους ωφέλεια, δεν θα ήταν σοφός, αυτός που έλεγε τέτοια∙γιατί δεν λέει την αλήθεια∙ καθώς κανέναν μας δεν φάνηκε σε καμιά περίπτωση δίκαιο το να βλάπτουμε.