Lou Andreas-Salomé, η άλλη Κίρκη

Δείτε την μοιραία γυναίκα, την γοητεύτρια, την ερωμένη, την χωρίς ηθικούς φραγμούς, μα και την πανέξυπνη γυναίκα, την επιστήμονα, την πρώτη ψυχαναλύτρια, την γυναίκα με το ελεύθερο πνεύμα, Δείτε την σύζυγο, δείτε και την συγγραφέα… Δείτε την Lou Andreas-Salomé!

 

Lou Salomé,Friedrich Nietzsche, Paul Rée

Lou Andreas-Salomé

Απόσπασμα του Γιάννη Τσαρούχη από το βιβλίο «Ποιήματα 1934-1937»

Το χέρι της κιθάρας κοιμόταν ήσυχο, σαν ευτυχής έχιδνα χοντρή πάνω στην κιθάρα, και δίπλα ένα τραπεζομάντηλο βουτηγμένο μέσα σε υγρό κεφαλιού που είχε πονοκέφαλο και στον τοίχο

Η γλώσσα μου

Η γλώσσα μου

Χωρίς να με κρατάς
ακούω του χεριού το σφυγμό Σου

χωρίς να με αγγίζεις
ακούω τους παλμούς της καρδιάς Σου

χωρίς να με βλέπεις
ακούω τους ψιθύρους των ματιών Σου

Βρίσκω λέξεις να εκφράσουν
αισθήματα και οράματα
με μια γραμματική
που γνώριζα από πάντα

Σεβασμός στα αθάνατα

Σεβασμός στα αθάνατα

Πώς συλλαμβάνεις το ασύλληπτο;
Πώς το φυλακίζεις στην τέχνη;
Πού είναι το όριο συνειδητό-ασυνείδητο;
Χωράει σε νότα, σε χρώμα, σε λέξη;
Μέσα στο έργο όταν χάνεται,
πόσα παρατηρεί ο καλλιτέχνης;

Ξεκίνα την Άνοδο

Ξεκίνα την Άνοδο

Να επιλέγεις
Να σχετίζεσαι
Με άξιες γυναίκες
Για να γίνει μόδα
Το κυνήγι της ποιότητας
Από άνδρες και γυναίκες
Για την εξέλιξη

Καμιά συμπόνια

Καμιά συμπόνια

Όταν ήρθα
άνθισε ο τόπος
ενώ εγώ έκλαιγα

όταν έφυγα
έκλαιγε το σύμπαν
ενώ εγώ χαιρόμουν

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, Προσδοκία

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, Προσδοκία

[Ενότητα Αισθηματική ηλικία (1946-1949)]

Προσδοκία

Ήρθα

Σε είδα
τον καρπό του δεξιού σου χεριού σφυγμομέτρησα
τον καρπό της δικής μου οδύνης

Τα μάτια σου σταλάζανε στα μάτια μου
η φωνή σου έφθινε τόσο σιγά
το ρυθμό της καρδιάς μου

Πιο σημαντική η ελευθερία;

photo by EvAr

Είδα στο βλέμμα σου αυτό το κάτι
κι είχε επίδραση ολική
μετέβαλε όλη μου τη ζωή!
‘Εθεσα τείχους προστασίας
να μη σε χάσω πριν χαθώ…
Έφυγες κι έμεινα στην αγωνία
λείπεις και πάω να τρελαθώ!
Ήθελες τόσο και σε κρατούσα;
Σφάλμα μου τότε σαν φυλακή…
Μάταιες γραφές για σένα οι διαθήκες…

Αντέχεις το Φώς;

 

Ανοίγω τα παντζούρια

Να ορμίσει ο πρωινός ήλιος!
Ένα τέταρτο αρκεί, στο φως
για να εμπεδώσω τις γνώσεις όλων
που ανακάλυψα
στο βραδινό ανάγνωσμα

Ενώ εσύ τρως τα νύχια σου!

«Αυτός που απαντά με τα λόγια της αμφιβολίας Σβήνει το φως της γνώσης.»~William Blake

photo by DesPin

Οιωνοί της Αθωότητας

William Blake – Auguries of Innocence

 

Για να δεις τον κόσμο σε ένα κόκκο άμμου

Και τον παράδεισο σε ένα αγριολούλουδο

Κράτησε το άπειρο στην παλάμη του χεριού σου

Και την αιωνιότητα σε μία ώρα.

Ένας κοκκινολαίμης πετρίτης σε κλουβί

Φέρνει όλο τον ουρανό σε οργή.

Ένας περιστερώνας γεμάτος περιστέρια

Φέρνει ρίγος σε όλες τις περιοχές της κόλασης

Ένα πεινασμένο σκυλί στην πύλη του αφεντικού

Προβλέπει την καταστροφή του κράτους.

 

Ένα άλογο που το κακομεταχειρίστηκαν στο δρόμο

Ζητά από τον ουρανό ανθρώπινο αίμα

Κάθε κραυγή ενός κυνηγημένου λαγού

Σχίζει μια ίνα από τον εγκέφαλο.

 

Μια σιταρήθρα* τραυματισμένη στο φτερό

Ένα χερουβείμ σταματά να τραγουδά

Ένας ψαλιδισμένος κόκορας έτοιμος για μάχη

Φοβίζει τον ήλιο που ανατέλλει.