Πέτρινες καρδιές

Πέτρινες καρδιές

 Σε ναό του χρήματος ρωτάω
αν έμεινε ανθρώπινη καρδιά
σε κάθε γραφείο απαντάω
και μια σκληρή ανήλεη καρδιά

Νικάει ο φόβος

Νικάει ο φόβος

Φοβήθηκες!
Χωρίς να έχω ανάλογη πρόθεση.
Απομακρύνθηκες!
Μας νίκησε ο φόβος σου…
Οι καλές προθέσεις έμειναν αναξιοποίητες

Στου αιώνα το παρόν

Στου αιώνα το παρόν

Ζω την αρχαιότητα του αύριο
Βαριά η αξία της στιγμής
Αναζητώ ένα παρόν αντάξιο
Στην ανασφάλεια να παρηγορηθείς

Αιώνες πνευματικά άστεγος
Χωρίς πολιτικής ή θρησκείας παρηγοριά
Ιδέες, τέχνες, αισθήματα ιδιόκτητα
Πουλάμε απόβλητα υλικά και ηθικά

Συνειδητή σωτηρία

Συνειδητή σωτηρία

Για αγκαλιά:
Μια θερμή ζακέτα

Για παρηγοριά:
στίχοι τραγουδιών

Για στοργή:
θεϊκές μελωδίες

Χωρίς άξια μητέρα
Χωρίς ισάξια αγάπη
Ν’ ανακαλύψεις!

Αυθόρμητη η Αγάπη

Πάργα, Ιούνιος 2017

Αυθόρμητη η Αγάπη

Σχεδιάζετε
άρα δεν αγαπάτε

«Η Τέχνη κι η ποίηση δεν μας βοηθούν να ζήσουμε: η τέχνη και η ποίησις μας βοηθούνε να πεθάνουμε…»~Νίκος Εγγονόπουλος

Έργο έκθεσης μοντέρνας τέχνης στην Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2017

Νίκος Εγγονόπουλος «ΝΕΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΙΣΠΑΝΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ ΦΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ ΣΤΙΣ 19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΤΟΥ 1936 ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΑΝΤΑΚΙ ΤΟΥ ΚΑΜΙΝΟ ΝΤΕ ΛΑ ΦΟΥΕΝΤΕ»

                                                                                    …una acciόn vil y disgraciado

Η Τέχνη κι η ποίηση δεν μας
βοηθούν να ζήσουμε:

η τέχνη και η ποίησις μας
βοηθούνε

να πεθάνουμε

περιφρόνησις απόλυτη

αρμόζει

σ’ όλους αυτούς τους θόρυβους

τις έρευνες

τα σχόλια επί σχολίων

που κάθε τόσο ξεφουρνίζουν

αργόσχολοι και ματαιόδοξοι
γραφιάδες

γύρω από τις μυστηριώδικες κι
αισχρές συνθήκες

της εκτελέσεως του κακορίζικου
του Λόρκα

υπό των φασιστών

Lou Andreas-Salomé, η άλλη Κίρκη

Δείτε την μοιραία γυναίκα, την γοητεύτρια, την ερωμένη, την χωρίς ηθικούς φραγμούς, μα και την πανέξυπνη γυναίκα, την επιστήμονα, την πρώτη ψυχαναλύτρια, την γυναίκα με το ελεύθερο πνεύμα, Δείτε την σύζυγο, δείτε και την συγγραφέα… Δείτε την Lou Andreas-Salomé!

 

Lou Salomé,Friedrich Nietzsche, Paul Rée

Lou Andreas-Salomé

Απόσπασμα του Γιάννη Τσαρούχη από το βιβλίο «Ποιήματα 1934-1937»

Το χέρι της κιθάρας κοιμόταν ήσυχο, σαν ευτυχής έχιδνα χοντρή πάνω στην κιθάρα, και δίπλα ένα τραπεζομάντηλο βουτηγμένο μέσα σε υγρό κεφαλιού που είχε πονοκέφαλο και στον τοίχο

Η γλώσσα μου

Η γλώσσα μου

Χωρίς να με κρατάς
ακούω του χεριού το σφυγμό Σου

χωρίς να με αγγίζεις
ακούω τους παλμούς της καρδιάς Σου

χωρίς να με βλέπεις
ακούω τους ψιθύρους των ματιών Σου

Βρίσκω λέξεις να εκφράσουν
αισθήματα και οράματα
με μια γραμματική
που γνώριζα από πάντα

Σεβασμός στα αθάνατα

Σεβασμός στα αθάνατα

Πώς συλλαμβάνεις το ασύλληπτο;
Πώς το φυλακίζεις στην τέχνη;
Πού είναι το όριο συνειδητό-ασυνείδητο;
Χωράει σε νότα, σε χρώμα, σε λέξη;
Μέσα στο έργο όταν χάνεται,
πόσα παρατηρεί ο καλλιτέχνης;