Πού πάμε άνεμε;

photo by ChrisTsik

Σε έδειξα και αναφώνησα: «Κοίτα!»
Χωρίς να ξέρω το γιατί
Μου φάνηκες πρόσωπο οικείο
Πριν καν σε γνωρίσω
Τελείως αλλόκοτο έτσι;

Advertisements

Υπάρχει Λόγος

Υπάρχει Λόγος
Αιώνιες Αξίες στον σταματημένο Χρόνο τους
Σαν κλεισμένο σε τσάντα ατέλειωτο περιεχόμενο
Με χάρη και οξύνοια
Προσποιούνται ότι είναι τελειωμένοι σαν εσάς
Απαιτεί μεγάλη δύναμη η προσποίηση αδυναμίας

Μπωντλαίρ Κάρολος.Ὕμνος

photo by DesPin

Ὕμνος

Στὴ πολυαγάπητη, στὴ πιὸ ὄμορφή μου
ποῦ φῶς γεμίζει μου τὴ καρδιά,
στὸ ἀθάνατο εἴδωλο, στὸ σεραφείμ μου,
ἕνα μου «χαῖρε» παντοτινά!

Δρυσοξεχύνεται μέσ᾿ στὴ ζωή μου
σὰν ἕνα ἀγέρι θαλασσινὸ
καὶ τὴν ἀχόρταγη φέρνει ψυχή μου,
σ᾿ ἀθανασίας πόθο τρανό.

Από μια προσωπική συμφωνία

photo by StavTsik

Μη ρωτάς πως;
Ούτε εγώ ξέρω!
Αλλά άκουσα στην σκέψη σου,
Μια προσωπική συμφωνία φυγής.
Και δε με ξανασυνάντησες.

Από ψευδαισθήσεις ελπίδες και από ελπίδες Ζωή με κλειδί ίδιο.

Από ψευδαισθήσεις ελπίδες και από ελπίδες Ζωή με κλειδί ίδιο.

 

Τον κοίταξα τον ορίζοντα,
 όπως μου υπέδειξες για να με ορίζεις.
 Πού να περιμένεις όμως ότι θα σε ακούσω;
 Έκανα κάθε τόσο και προσευχή,
 όπως μου  υπέδειξες, για να με συνετίσεις.
 Πού να περιμένεις όμως ότι θα υπακούσω;
 Μόνο που οι ευχές μου ήταν να περάσω τον ορίζοντα.
 Με τη δυνατή πίστη, που μου δίδαξες, το έβλεπα εφικτό.
 Για μένα ήταν ελπίδα, η δική σου ψευδαίσθηση.
 Νωρίς το κατάλαβα ευτυχώς και φυγάδεψα τα όνειρά μου.
 Με προσγείωσαν οι κουβέντες σου :
 «Χαζό είσαι παιδί μου; Αυτά δε γίνονται!»
 Κάπως έτσι σιωπηλά έθετα τους στόχους.
 Κάτω από την κερασιά πότιζα το χώμα
 και έγινε πιο μεγάλη από το σπίτι
 και απέκτησα ένα κατακόκκινο σπίτι πέρα από τον ορίζοντα.
 Πολύ καλύτερο από τις προσδοκίες.
 Μια έκπληξη για κάθε κατάκτηση.
 Φυσικά έφαγα και τα μούτρα μου.
 Όλοι τα τρώνε. 

Αργό Ταξίδι Γυμνής Κουκίδας

Αργό Ταξίδι Γυμνής Κουκίδας

Μία κουκίδα στη νύχτα
Το τέλος του χρόνου
Λίγο μετά την αποκάλυψη της αιτίας
Του εκ γενετής θυμού
Υπήρξα δίκαιος
Μες στην μεγάλη αδικία
Μεγάλη ωφέλεια
Προσέφερα!
Μήτε από αγάπη, μήτε από έχθρα
Σπάζοντας τα όρια
Του γονικού προτύπου
Φως αφώτιστο
Μόνο στο χρόνο σκουντούφλησα

Ώσπου να κοιμηθώ

photo by KrisLou

Άπλωσα το χέρι
να καθαρίσω τις αράχνες
απ’τον ολόσωμο καθρέφτη.

Σε τύλιξε ύλη,
το αίμα σου όρμησε νεανικό
και επιτέθηκες σαν άγριο ζώο.

Να με νοιαστείς περίμενα,
να έρθεις δίπλα φιλικά
σαν ανθρώπινο πλάσμα.

Τί κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου;

Έργο έκθεσης μοντέρνας τέχνης στην Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2017

Τί κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου;

ποιος ο στόχος Υπουργέ μου;
ποιοι πολίτες βολικοί;
θέλεις το συλλογικό το πνεύμα;(δημόσια σχολεία)
θέλεις βουλή ατομική;(ιδιωτικά σχολεία)
θέλεις να ΄ναι στρατιώτες;
εργάτες, δούλοι αλλονών;
θέλεις νέας πνοής πνεύμα;
θέλεις ανθρώπους υγιείς;
πρώτα διάλεξε τι θέλεις;
για πια παιδεία να παιδευτείς;
νέα ύλη, νέα πατέντα
η πόλη να ολοκληρωθεί.

Λίγη να ‘ναι η εργασία
(Για τους άλλους μια ζωή;)
Καλλιέργεια και γνώση
να εμπλουτίζουν με αρετή!

Νιώσε Εσένα

 

Νιώσε Εσένα

Σαν το παυσίπονο ανόρεκτα με πίνεις,
κοιμίζω πόνους, μα σου γδέρνω το κορμί.
Μες τα κενά σου πάλι πρόθυμα με δίνεις
η μοναξιά σου θέλει να μου συστηθεί.

Ονειρεύσου… ως τη συνάντηση

photo by StavTsik

Υπήρχαν πολλές επιλογές
Διάλεγα καιρό ψάχνοντας
Επέλεξα να σε ονειρευτώ
Και συναντηθήκαμε
Επέλεξες με την Τέχνη
Να διαιωνίσεις τη ζωή
Να καταργήσεις το θάνατο
Χαρμολύπη η φυγή σου