Οι άνδρες δεν έμαθαν ποτέ πώς να «θεωρούν» τις γυναίκες, ούτε οι γυναίκες πώς να «θεωρούν» τους άνδρες.
Αν ο άνδρας θεωρεί τη γυναίκα σαν θηλυκό, σαν μια Μεσσαλίνα, σαν ένα αντικείμενο ηδονής, προσδιορίζει ήδη τη συμπεριφορά του και θα είναι υποχρεωμένος να δίνει διέξοδο σ’ όλες τις φιλήδονες τάσεις του. Αν όμως τη θεωρεί σαν μια θεότητα, τα συναισθήματά του, ή συμπεριφορά του, θ’ αλλάξουν.
Ο Ιησούς έλεγε: «Κατά τήν πίστιν ύμών γένοιτο».
Μάλιστα, τα πράγματα γίνονται έτσι ή αλλιώς ανάλογα με τον τρόπο πού τα θεωρείτε. Αυτό είναι ένας μαγικός νόμος που η ανθρωπότητα πρέπει στο εξής να γνωρίζει. Νομίζει κανείς ότι θα μπορέσει ν’ αλλάξει τη μορφή της αγάπης του χωρίς ν’ αλλάξει τον τρόπο που θεωρεί αυτόν ή αυτήν που αγαπά;…
Όχι, αυτό είναι αδύνατο. Η αγάπη, είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει τις μορφές της έκφρασής της. Αλλά αν αλλάξετε τον τρόπο με τον όποιο θεωρείτε ένα ον, ενεργείτε πάνω σας, πάνω στα συναισθήματά σας, πάνω στις τάσεις σας, άρα πάνω στην εκδήλωση τής αγάπης σας. Έτσι κάνω εγώ, και θεωρώ τη γυναίκα σαν μια θεότητα.
Θα πείτε: «Μα, καημένε, πόσο μακριά είστε από την αλήθεια! Αν ξέρατε μόνο τι είναι η γυναίκα!…»
Και νομίζετε ότι δεν το ξέρω;… Μα δεν θέλω να το σκέφτομαι, δεν θέλω να μάθω ούτε τι είναι, ούτε τι μπορεί να είναι, κι αυτό με βοηθά, είναι για μένα που το κάνω.
Προτιμώ να σκέφτομαι ότι ή γυναίκα είναι μια θεότητα. Θα πείτε: «Μα αυτό δεν είναι ή αλήθεια!»
Ναι, έχετε ίσως δίκιο, αλλά το δίκιο σας δεν μ’ ενδιαφέρει και η αλήθεια σας είναι ολέθρια. Εγώ, ζώντας στις χίμαιρες και τα ψέματα —αν υποθέσουμε πώς αυτά είναι χίμαιρες και ψέματα— είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος. Θεωρώ όλες τις γυναίκες σαν θεότητες, μια όψη τής Θείας Μητέρας, και αν ξέρατε τότε τι ευτυχία, τι χαρά πού αισθάνομαι μόνο με τη σκέψη ότι υπάρχουν στη γη οι γυναίκες, είναι αφάνταστο!…
Λοιπόν, αυτή η σκέψη πάει μακριά! Και εσείς, επίσης, πρέπει να αλλάξετε τις αντιλήψεις σας. Οι άνδρες πρέπει να αλλάξουν τη γνώμη τους για τις γυναίκες και οι γυναίκες τη γνώμη τους για τους άνδρες, διαφορετικά ή πόρτα τής εξέλιξης θα κλείσει γι’ αυτούς, ό,τι και να κάνουν, δεν θα προοδεύσουν. Για τις γυναίκες επίσης, ο άνδρας πρέπει να είναι μία θεότητα.
Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάτε, είναι ότι το ανθρώπινο ον έχει δυο φύσεις, μια κατώτερη, ζωώδη φύση, και μιαν άλλη ανώτερη, θεία, που τις ονόμασα προσωπικότητα και ατομικότητα. Γνωρίζοντας αυτές τις δυο φύσεις, ο μαθητής μιας Σχολής μύησης αναρωτιέται πάντα πώς μπορεί να θρέψει την ατομικότητα μέσα του και στα όντα πού αγαπά. Κι αυτή είναι ή πραγματική αγάπη.
Αλλά ας εξετάσουμε μόνο τον τρόπο τον οποίο οι άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να χρησιμοποιούν για να κερδίσουν το σύντροφό τους. «Αν πρόκειται για άνδρα ή γυναίκα, καλοπιάνουν, κάνουν κοπλιμέντα, κολακεύουν τη ματαιοδοξία, με λίγα λόγια αγγίζουν την προσωπικότητά του, χωρίς αυτά ξέρουν ότι δεν θα αποκτήσουν τίποτα. Λοιπόν, και οι δυο ξέρουν πώς να τα κάνουν: με χειρονομίες, με λόγια, με δώρα, πάντα στοχεύουν στην προσωπικότητα τού άλλου.
