[Ακατάλληλη παιδεία]

photo by DesPin

Όσο ταξιδεύω εμένα πληγώνεις
Γιατί τον πολιτισμό μας νεκρώνεις;

«Ήξερες εσύ ότι τους φιλύποπτους και τους νεκρούς τους δένει ένα κοινό γνώρισμα; Μένουν αμίλητοι.»~Χάρολντ Πίντερ

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Οι Νάνοι» του Χάρολντ Πίντερ

– Κοίτα, υπάρχουν άτομα, το ξέρεις τόσο καλά όσο κι εγώ, που περιφέρονται με μία μόνιμη ρυτίδα στο κούτελο τους. Όταν, πότε πότε, καταφέρουν να εξαφανίσουν αυτή ζαρωματιά, η γη γυρίζει κανονικά, είν’ έτοιμοι να αποθέσουν την ελπίδα τους στο κάθε πράγμα.

– Εγώ είμαι ιερωμένος. Σε καμιά μου εκδήλωση δεν είμαι θρησκευόμενος όσο στο κρεββάτι. Τις κάνω εγώ να επικοινωνούν με το σύμπαν.

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ποίημα του Απόστολου Καλιατζά

photo by EvAr

[Αξιοσημείωτα από το βιβλίο "Αυθαίρετη Πόλη" των Κώστα Αγγελίδη και Απόστολου Καλιατζά]

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ (Απόστολος Καλιατζάς)

Είναι περασμένες δώδεκα
μένω στο γραφείο σκεφτικός
ξεφυλλίζοντας κάτι παλιά βιβλία
κάπου-κάπου ρίχνω το βλέμμα
στους δείχτες που τρέχουν-τρέχουν
η σιωπή της νύκτας μ’ έχει κλείσει στη μοναξιά της
κανείς δεν ακούγεται στο στενό να περνά
αλήθεια πόση ησυχία

Ο λόγος του Γιώργου Σεφέρη λίγο μετά την βράβευσή του με Νόμπελ

Ιωάννινα – Οκτώβριος 2018

24 Οκτωβρίου 1963. O ποιητής Γιώργος Σεφέρης, γίνεται ο πρώτος Έλληνας που τιμάται με Νόμπελ. Λίγο μετά την είδηση της βράβευσης, ο ποιητής δήλωσε τα παρακάτω:

«Τούτη την ώρα αισθάνομαι πως είμαι ο ίδιος μια αντίφαση. Αλήθεια, η Σουηδική Ακαδημία έκρινε πως η προσπάθειά μου σε μια γλώσσα περιλάλητη επί αιώνες, αλλά στην παρούσα μορφή της περιορισμένη, άξιζε αυτή την υψηλή διάκριση. Θέλησε να τιμήσει τη γλώσσα μου, και να – εκφράζω τώρα τις ευχαριστίες μου σε ξένη γλώσσα. Σας παρακαλώ να μου δώσετε τη συγγνώμη που ζητώ πρώτα- πρώτα από τον εαυτό μου.

Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα.

Αισθήσεις+Σκέψεις=Νοήματα

photo by Johnny di *purification*

Πλέον τα νοήματα δε χωράνε σε λέξεις
Πλέον τα νοήματα δε χωράνε σε σώματα

[Αδρανής νους]

photo by DesPin

Όσο πληθαίνουν
τα ηλιοβασιλέματα

[Ανόητη εγκαρτέρηση]

photo by DesPin

Αυτό το δάσος μαζί το διασχίσαμε
Με τρόμους και πόνους, αλλά ζήσαμε
Το ποτάμι πέρασα χωρίς δισταγμό

«Και με το αχ και με το βάχ, αδυνάτισε τώρα κ’ εχλιώμιανε, μα ως τόσο, όταν η γυναίκα έχει καλό σκαρί, δύσκολα γεράζει. Ακόμα το λέει, βρέ παιδιά, θα είναι παραπάν’ από τριανταπέντε, και φαίνεται να είναι ως είκοσιπέντε· έτυχε μιά μέρα να την ιδώ, που τους κουβάλησα ένα σακκί αλεύρι’ όσο την κοιτάζεις, τόσο νοστιμίζει!» ~Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

«Η συνεχής λοιπόν παρουσία της συνείδησής μας, η νηφαλιότητα και το γέλιο είναι οι καλύτεροι προστάτες μας.»~Δημήτρης Ευαγγελόπουλος

photo by DesPin

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Συνειδητό Ονείρεμα» του Δημήτρη Ευαγγελόπουλου

– Ζει- μέσα στον ύπνο. Κοιμάται. Αυτό που ονομάζουμε εγρήγορση δεν είναι παρά ένας ύπνος και μάλιστα πολύ πιο επικίνδυνος από το νυχτερινό ύπνο στο κρεβάτι μας.

– Μια από τις λειτουργίες του ύπνου είναι να προετοιμάσει τις βασικές εκείνες συνθήκες που είναι απαραίτητες για την εμφάνιση του ονείρου: δηλαδή τη μείωση της κεντρικής θερμοκρασίας, την ελάττωση της κατανάλωσης οξυγόνου και τη δημιουργία ενεργειακών αποθεμάτων με τη μορή γλκογόνου, που αποθηκεύεται στα κύτταρα της γλοίας. Μόνο και μόνον όταν έχουν επιτευχθεί ικανοποιητικά ενεργειακά αποθέματα, έρχεται το όνειρο και καταναλώνει αυτά τα αποθέματα. Φαίνεται ότι η ονειρική κατάσταση χρειάζεται πολύ περισσότερη ενέργεια από την εγρήγορση.

«Όχι πως φεύγοντας θʼ αλλάξω τη ροή των βρώμικων νερών»~Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου

Ιωάννινα – Οκτώβριος 2018

«Η αναχώρηση»~

Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου

Θα φύγω κάποτε απʼ το νυχτερινό σταθμό
γλιστρώντας προς τη χλόη άγνωστων τόπων
καθώς το ψάρι, αδιάφορος για τον πολύχρωμο βυθό