Εύστοχοι σε πόλη δίχως στόχους

Εύστοχοι σε πόλη δίχως στόχους

Άνθρωποι εύστοχοι με οράματα κι ελπίδες
Άξιοι ευτυχίας, ευκαιρίας για ζωή
Σε πολιτεία χωρίς στόχους υποφέρουν
Χαρά και όφελος της κάθε δημιουργίας
Μένουν στενά, πολύ προσωπικοί
Δέντρο η πόλη που δεν καρποφορεί
Αν στόχο είχε, το στόχο θα είχαν βρεί

Advertisements

τελετή κάθαρσης

Μέτσοβο, Ιούνιος 2017

τελετή κάθαρσης

μου σταυρώνεις τα χέρια με βία
το να επιστρέψω είναι ουτοπία
δραπετεύω από αδύναμη κοινωνία
με ότι βίωσα, σε αναμνήσεων πορεία

χωρίς ευθύνες, δίχως επιθυμίες
κόψε μαλλιά από εμένα σε απαλλάσσω
ότι ζήσαμε μένει στις εμπειρίες
κάψε με σε άμορφη μην αλλάξω

[Κατάδικος ζωής]

Ιωάννινα – Οκτώβριος 2018

Λίγο καφέ
Πολύ τσίπουρο
Και ρύθμισα τις χορδές
Γράσαρα το δοξάρι
Να είναι ικανό
Για όμορφες μελωδίες
Αρμονικές με το περιβάλλον
Τις παρτιτούρες που διάβασα
Συλλέγω και επινοώ
Τις αφήνω στη ροή
Να πλέουν
Ως χάρτινα καραβάκια
Ψάχνοντας νόημα

είμαι κόκκος άμμου

Χρόνια κρυμμένος, σε κόκκο άμμου καρτερώ
ένα παιδί με ‘μένα να γράψει «Σ’ αγαπώ!»

Κι αν δεν το πράξει εγώ και πάλι θα χαθώ
Θάλασσας κύμα παρασύρει στο βυθό

Κι αν παραμείνει σε πάθος παθητικό
θα έχω βρει έναν τέλειο ηθοποιό

[Πώς επιθυμείς;]

[Πώς επιθυμείς;]

Όταν στοχεύω δρω
Όταν προσδοκώ αδρανώ
Όταν «εγώ θέλω» στοχεύω
Όταν «έχω ανάγκη» προσδοκώ
Απολαμβάνω το «τώρα»
ή περιμένω το «αύριο»
Ζω στην πραγματικότητα
ή με φαντασία φυλλορροώ

Χωρίς νευρώσεις

Χωρίς νευρώσεις

Είναι παλιές οι ηδονές που πίσω σε κρατάνε
είναι εμπειρίες παιδικές που την καρδιά πονάνε
όνειρα ανεκπλήρωτα το να τις ξαναζήσεις
κι άλλη απογοήτευση! Έχει η ψυχή λυγίσει…

Δεν έμεινε πια δύναμη για να διεκδικήσεις
σε όνειρα ανέλπιδα, ζεις(;) με παρανοήσεις
στα λόγια ζεις(;) εμμονικά, τέλειωσαν οι ιδέες
η δράση σε τρομοκράτησε και φεύγεις όλο φεύγεις

Κάπου ξέχασες την καρδιά σου

Έργο έκθεσης μοντέρνας τέχνης στην Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2017

Κάπου ξέχασες την καρδιά σου
σου έπεσε χωρίς να αντιληφθείς
τον τόπο, το χρόνο, την στιγμή

Κάπου ξέχασες την καρδιά σου
είχες πολλά να ασχοληθείς
αλλότριες ευθύνες υλικής ζωής

Μόνιμες ουλές

Μόνιμες ουλές

Όπως τα καλοκαίρια μαράθηκαν
σε μια καταιγίδα του Αυγούστου
έτσι η νιότη χάνεται πληγωμένη

[Ενσυναίσθησης συμπόνια]

[Ενσυναίσθησης συμπόνια]

Μελέτησα στίχο στίχο τα ποιήματα
Κύκλωσα με επιμέλεια τα ρήματα
Όλα τα «έλα», τα «θέλω», τα «αγαπώ»
Διεκδίκησης νέας ζωής για το «εγώ»

 

Τέντωσες όλες σου τις αισθήσεις
Να αφουγκραστείς, να ψηλαφίσεις
Το φως, που στάζει στα αστέρια
Τα ερείπια, πώς ανασταίνει με χέρια;

Αριστοφάνης: Τα άτομα που μας προξενούν θυμό είναι μια ισχυρή πηγή σοφίας

Πάργα, Ιούνιος 2017

Τα άτομα που μας προξενούν θυμό είναι μια ισχυρή πηγή σοφίας, καθώς φέρνουν στο φως τα αδύνατα σημεία μας και γίνονται καθρέπτης στον οποίον κοιταζόμαστε.

Ο Αριστοφάνης έλεγε ότι «οι σοφοί άνθρωποι μαθαίνουν πολλά από τους εχθρούς τους».

Ένας δάσκαλος μπορεί να μας διδάξει τη σπουδαιότητα της υπομονής, του ελέγχου και της ανεκτικότητας. Όλες όμως αυτές τις ικανότητες δεν έχουμε την δυνατότητα να τις εξασκήσουμε, παρά μόνο στην αληθινή ζωή, όταν θα συναντήσουμε τον “εχθρό”.

Στις πολεμικές τέχνες μαθαίνουμε ότι η επίθεση του αντιπάλου μπορεί να χρησιμοποιηθεί προς όφελός μας όταν γνωρίζουμε πώς να διοχετεύσουμε την ορμή της, την κατάλληλη στιγμή, προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ο εχθρός μας αναγκάζει να δράσουμε εδώ και τώρα και να βγούμε από την άνεση μας που τελικά θα μας κάνει μαλθακούς. Μας αναγκάζει να φέρουμε στην επιφάνεια τον καλύτερο καθώς και τον χειρότερο εαυτό μας και να μεταλλάξουμε τη γνώση σε σοφία μέσω της εμπειρίας.