Με ιδιοτέλεια ζει κι αυτοσκοπό /Εκμεταλλεύεται του άλλου το καλό / Συνεργασία; Μόνο σε κόσμο ουτοπικό | SearchingTheMeaningOfLife

photo by ChrisTsik

Δυο ξένοι! Δυο νικητές χαμένοι!
Χρήσιμοι ηλίθιοι σε κοινωνία κοιμισμένη
Νταλίκα πόνου σέρνει ο καθένας
Του άλλου πώς να νιώσει τα δεινά;
Όλο θα νιώθει τα δικά του πιο βαριά
Με ιδιοτέλεια ζει κι αυτοσκοπό
Εκμεταλλεύεται του άλλου το καλό

Advertisement

Αρσένι Ταρκόφσκι {του καλοκαιριού και της θάλασσας | ποιήματα}

Summer in Greece 2020

Σε προαισθήσεις, δεν πιστεύω και προλήψεις
Δε φοβάμαι. Δε φοβάμαι μήτε τη συκοφαντία
Μήτε το δηλητήριο. Θάνατος δεν υπάρχει.
Αθάνατοι όλοι.  Αθάνατα όλα. Δεν πρέπει
Να φοβάσαι το θάνατο ούτε στα δεκαεφτά
Μήτε στα εβδομήντα. Δεν υπάρχει θάνατος

Στον κρύο τρόμο του Χειμώνα Άνθισε η όμορφη ανεμώνα Προάγγελος έγινε θέρμης | SearchingTheMeaningOfLife

photo by EvAr

Στον κρύο τρόμο του Χειμώνα
Άνθισε η όμορφη ανεμώνα
Προάγγελος έγινε θέρμης
Στην ομορφιά της ανασαίνεις

Μέσα στην ασυναρτησία
Πετάει και βρίσκει την ουσία
Μια πεταλούδα, η μορφή της
Για όπλο έχει την σιωπή της

Τόσο δα σπουργίτι, τόσο /Κουβαλά στάρι καμπόσο /Να ταΐσει το αηδόνι /Κι ας του χάλασε η γενιά | SearchingTheMeaningOfLife

Τόσο δα σπουργίτι, τόσο
Κουβαλά στάρι καμπόσο
Να ταΐσει το αηδόνι
Κι ας του χάλασε η γενιά

Τραγουδούσε στα ρυάκια
Σε ποτάμια, σε σοκάκια
Τώρα τρέμει σε γωνίες
Φτερουγίζει σιωπηλά

Το φωτοστέφανο φθονούν του αισθηματία /Υποψήφιοι γαμπροί για την ευκολία | SearchingTheMeaningOfLife

Διήγηση αισθημάτων με ευκολία
Άλλοι το λένε και αλαζονεία
Πού να κατανοήσεις ερωτευμένο με τη μελαγχολία;!
Πετρωμένες καρδιές από φιλοχρηματία

Χνάρια σε περίπατο καθιστικό /Από τζάμι τον κόσμο να αναθεωρώ | SearchingTheMeaningOfLife

Zoo Βουδαπέστη Ιούλιος 2018

Χνάρια σε περίπατο καθιστικό
Από τζάμι τον κόσμο να αναθεωρώ
Ενέπνευσα αίσθημα τρυφερό

Μυρίζω τα λουλούδια και τ΄αγγίζω εκεί /Για μια νέα στα άστρα επιστροφή | SearchingTheMeaningOfLife

Μπλέκω πραγματικότητα με φαντασία
Σε κόσμο των bit που υπερτερεί
Ρουτίνας σαφήνεια όταν με προσγειώνει

Κάπου στου δρόμου τα μισά /Χρόνε σε αφήνω πίσω /Σου κούμπωσα λευκά φτερά /Λεύθερο να σ΄ αφήσω | SearchingTheMeaningOfLife

Κάπου στου δρόμου τα μισά
Χρόνε σε αφήνω πίσω
Σου κούμπωσα λευκά φτερά
Λεύθερο να σ΄ αφήσω

«Ίσως αυτή να είναι» ποίημα του Φερνάντο Πεσσόα

photo by EvAr

Ίσως αυτή να είναι

Η τελευταία μέρα της ζωής μου.
Το χέρι το δεξί μου σήκωσα τον ήλιο χαιρετώντας.
Μα δεν τον χαιρετούσα για αντίο.

«Ο προφήτης» ποίημα του Αλεξάντερ Πούσκιν

photo by EvAr

Εκείνη τη δύσκολη χρονιά, λίγο πριν τον καλέσει ο τσάρος, ο Πούσκιν έγραψε το ποίημα «Ο προφήτης», όπου τη ρομαντική έννοια του προφήτη τη διευρύνει μέχρι κυριολεξίας, δίνοντας στον ποιητή τη ψυχοσύνθεση και το ρόλο προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης, όπως περιγράφεται από τον Ησαϊα:

Τη δίψα μου για να χορτάσω τη πνευματική
στη μαύρη έρημο πλανιόμουν. Εκεί,
στο σταυροδρόμι φτάνοντας μπροστά,
εξάφτερο ένα σεραφείμ βλέπω να σταματά.
Λες όνειρο ήταν -απαλά
μου μάλαξαν τα βλέφαρα τα δάχτυλά του,
σαν τρομαγμένου αϊτού αναπετάρισαν τα μάτια μου
καθώς από τα μάτια τα δικά του
μια όραση επήρανε προφητική.
Μετά τ` αυτιά μου αγγίζει. Η ακοή
γιομίζει αμέσως φωνές και ήχους
σαν να σημαίνανε καμπάνες. Το ρίγος
ένιωσα με μιας του ουρανού.