[Δεν είμαι ήρωας]

Kerkini, Serres, Hellas 2019

Δεν είμαι ήρωας της πόλης
οι ήρωες πεθάνανε νωρίς
για μια αλήθεια που ποτέ σου δε θα βρεις

Advertisements

Γιατί παραπονιέσαι;

photo by EvAr

Λίγα ψίχουλα
αρκούσαν για να φέρουν
πουλιά στην αυλή

Που και που τρίβω
το φουντούκι στην τσέπη…
Παιχνίδι χαράς!

[Αναιδής]

[Αναιδής]

Οφείλεις την αιδώ σου
στην έλλειψη εξάσκησης

Άτιτλο

Άτιτλο

Σαν γυροσκόπος και σαν ναύτης
κοιτώ τα άστρα, να μη χαθώ

Πρόστιμο στον Έρωτα;

Πρόστιμο στον Έρωτα;

Όλο κοιτώ το φεγγάρι
όταν ταξιδεύω νύχτα
ενώ εσύ τον καθρέφτη
παρά τις παροτρύνσεις μου
Τρικλίζω στα αλκοτέστ

[Αποφυλάκιση Ψευδαισθήσεων]

Kerkini, Serres, Hellas 2019

Κάνε φωλιά σου τη φιλία
Απ’ ό,τι τρομάζεις να κρυφτείς
Πολλοί οι νεκροί αγαπημένοι
Ζωής αγκαλιά για να ηρεμείς

Αγάπησες ποτέ;

Αγάπησες ποτέ;

Έχτισαν φωλιές
σε καμινάδες καρδιάς

[Άλλο νόημα]

Serres, Hellas 2019

Και τώρα που οι αναθυμιάσεις
του χρυσού τρίποδα

«ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ» ποίημα του Γιάννη Ρίτσου

photo by DesPin

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Αυτός που περπατάει ακίνητος μέσα στο χρόνο με το καπέλο του
χαμηλωμένο στα μάτια, μ` ένα κομμάτι πάγο στο στόμα του, - τον γνωρίζεις
απ` το δεξί του χέρι πάντοτε κρυμμένο μέσα στην τσέπη του
(σαν να ναι ξύλινο, ντυμένο μ`ένα καφετί ολοκαίνουργιο γάντι) 

Σε δυο λεπτά;

Σε δυο λεπτά;

Κλείνω τα μάτια
τους ήχους παίρνω σοβαρά
Όλα τα αυτιά τώρα μου λένε πως πονάς
για ένα σπίτι που δεν νιώθεις για αγκαλιά
Πώς να σου πω ‘ότι έχεις μπει σε μια καρδιά;
Πιο οικογένεια, πιο παιδί, πιο αληθινά!
Καμιά καρδιά δεν έχεις αποκλειστικά…
μα εσύ για ουτοπίες έχεις μάθει να κοιτάς
πιστεύεις λόγια μοναχά ποιητικά