Η αισιοδοξία είναι αντίληψη και στάση ζωής!

Του Νίκου Τσούλια

     Είναι γνωστό το παράδειγμα περί του μισοάδειου ή μισογεμάτου ποτηριού, που διαφοροποιεί τη ματιά του απαισιόδοξου από τη ματιά του αισιόδοξου αντίστοιχα. Ωστόσο πέραν του συμβολισμού που έχει αυτή η διαφορετική θεώρηση, πρέπει να σημειώσουμε ότι διαφορά είναι μεγάλη. Γιατί ο αισιόδοξος και ο απαισιόδοξος ζουν την ίδια πραγματικότητα αλλά ο αισιόδοξος ζει πολύ καλύτερα δηλαδή δεν έχουν συσχέτιση μεταξύ τους, γιατί έχουν διαφορετικές πορείες ζωής.

Ύστερα, μια κοινωνία υγιής δεν μπορεί να φυλακιστεί στο αρνητικό αίσθημα μιας εκδικήσεως ή μιας τιμωρίας έστω παραδειγματικής. Μια κοινωνία πλούσια σε αίσθημα ξέρει να αποδίδει δικαιοσύνη αλλά και να συγχωρεί. | Στέλιος Ράμφος

photo by ChrisTsik

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο του Στέλιου Ράμφου «Η λογική της Παράνοιας»

– Η συμμετοχική δημοκρατία βασίζεται στην αλληλοκατανόηση και στον κριτικό διάλογο, ποτέ στην άγονη καταγγελτική πολιτική, που θέτει τον κατήγορο υποκριτικά εκτός του προβλήματος και τον απαλλάσσει από κάθε ευθύνη.

– Ταυτίζοντας τις αξίες με την άνεση, τις μεταβολές των συνθηκών που επιτρέπει το χρήμα με τα υπαρξιακά αιτήματα της ζωής, η διαφθορά αδειάζει την δημοκρατία από περιεχόμενο και την τραυματίζει άσχημα.

– Στην ανθρωπιά του δικαιώματος της αυτονομίας ως ευθύνης η οποία δεν στραγγαλίζει τις επιθυμίες μας, οφείλει να απαντά δημιουργικά το αίτημα και εγχείρημα κάθε αληθινού εκσυγχρονισμού.

– Αν μου έλεγαν να πώ τί είναι, θα έλεγα ότι Μεταπολίτευση είναι η συνέχεια του εμφυλίου πολέμου με ειρηνικά μέσα.

– Όταν θέλουμε να κρύψουμε κάτι, λέμε «πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπίες». Είναι ένας τρόπος για να ξεπερνάμε τα πάντα.

– Εάν πιστεύεις, όπως ας πούμε στην Ευρώπη, στην Αμερική, στον Καναδά, στην Αυστραλία, ότι ο χρόνος παράγει αιωνιότητα, οτι ο χρόνος παράγει χρόνο μέχρι του σημείου το οποίο μπορούμε να ονειρευτούμε, ότι εμείς παράγουμε δημιουργώντας νέες μορφές χρόνου, τότε η σχέση σου με τον χρόνο είναι σχέση συνεχούς δημιουργίας, ώστε να προλάβεις και να κτίσης την αιωνιότητα μέσα απο την ενέργειά σου στον χρόνο.

– Αλλά είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, γιατί στο βάθος το τρίπτυχο «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια» είναι αντιευρωπαικό.

– Δεν μπορεί να υπάρξει ισορροπία σε μια κοινωνία, αν δεν συμβαδίζουν τα αισθήματα με τα πράγματα.

«Έτσι έχουν τα πράγματα με τους χαρταετούς: μαζί με αυτούς αρμενίζει και το μυαλό σου.»~Καλέντ Χοσεϊνί

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Χαρταετοί πάνω από την πόλη» του Καλέντ Χοσεϊνί

– «Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την κλοπή, Αμίρ», μου τόνισε ο Μπάμπα. «Ένας άνθρωπος που παίρνει κάτι το οποίο δεν του ανήκει είναι κατάπτυστος, είτε αυτό που παίρνει είναι μια ζωή είτε ένα καρβέλι ναάν. Κι αν τύχει και βρεθεί στο δρόμο μου, βοήθειά του. Καταλαβαίνεις, τι θέλω πω;»

– Εγώ ήμουν που πήγαινε σχολείο, εγώ μπορούσα και διάβαζα, εγώ ήμουν ο έξυπνος. Ο Χασάν δεν ήταν σε θέση να διαβάσει ούτε ένα βιβλίο της πρώτης δημοτικού. Παρ’ όλα αυτά, καταλάβαινε πολλά. Το να υπάρχει λοιπόν κάποιος που ήξερε πάντα τι σκεφτόμουν, ήταν λιγάκι ανησυχητικό αλλά και αρκετά βολικό.

Όσοι άνδρες καταφέρνουν και εμποδίζουν τον εαυτό τους από την άκρατη και δίχως διακρίσεις αφιέρωση στη δουλειά και τους άλλους, αυτοί είναι τελικά ικανοί να μπουν στον περιτοιχισμένο χώρο, εκεί όπου βλέπουν να συμβαίνουν κάποια μαγικά. | Robert Bly

Ιωάννινα, Σεπτέμβριος 2018

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Αναζητώντας τον άνδρα»(Iron John- A book about men) του Robert Bly

– Η Alice Miller παρατηρεί πως, όταν εισβάλλει η κακοποίηση, όταν δηλαδή οι γονείς καταφεύγουν σε βιαιότητες τις οποίες το παιδί δεν μπορεί καν να φανταστεί ότι εκείνοι μεταχειρίζονται, τότε καταφεύγει είτε στη μεγαλοσύνη είτε υιοθετεί μια στάση κατάθλιψης. Αν συμβεί το πρώτο, υπερπηδούμε κι υπερνικούμε το τραύμα και την ντροπή. Αυτό, ενδεχομένως, να σημαίνει ότι παίρνουμε καλούς βαθμούς, ότι γινόμαστε το χαρωπό, γελαστό μέλος της οικογένειας ή ένα είδος γιατρού στα προσωπικά μας βάσανα ή, πάλι, ότι φροντίζουμε άλλους ανθρώπους. Κάτι θαυμάσιο μας συνεπαίρνει. Ωστόσο, μπορεί μεν να είμαστε γελαστοί, δεν είμαστε όμως και πολύ ανθρώπινοι.
Αν εντούτοις επιλέξουμε την οδό της κατάθλιψης τότε περνάμε τη ζωή μας βυθισμένοι στο τραύμα και την αισχύνη. Και βέβαια, εγγίζουμε μεν περισσότερο το τραύμα απ’ ό,τι εκείνοι που πήραν
το μονοπάτι της μεγαλοπρέπειας, αυτό όμως δεν σημαίνει πως είμαστε, και πάλι, πιο ανθρώπινοι. Και τούτο, διότι το θύμα παραμένει κι αυτό ένα άτομο επιβλητικό: Αποδέχεται την κορώνα της ιδιάζουσας θέσης του, γίνεται κι αυτό —από άλλη σκοπιά- ένας πρίγκιπας ή μια πριγκίπισσα. Την κατεύθυνση αυτή ακολουθούν ενίοτε οι ορφανοί από πατέρα άνδρες.
Να σημειώσουμε, όμως, ότι όλοι μας βαδίζουμε και τους δύο δρόμους, μολονότι τον έναν τον προτιμούμε τις Κυριακές και τις σχόλες, και τον άλλον τις καθημερινές. Κάποιοι άλλοι, ωστόσο χαράσσουν έναν τρίτο: πρόκειται για το δρόμο της παράλυσης, της τυποποιημένης κι άβουλης συμπεριφοράς, του έμμονου εσωτερικού λήθαργου -ένα κενό εκεί βαθιά μέσα μας, καμιά αντίδραση κανένα συναίσθημα, μήτε αισιοδοξίας, μήτε απαισιοδοξίας, μια ζωή παντελώς αυτοματισμένη.

– Όταν ο άνδρας αποδέχεται την ευαισθησία του ή αυτό που ενίοτε αποκαλούμε το «εσώτερο θήλυ», συχνά νιώθει περισσότερη ζεστασιά και συντροφικότητα, αισθάνεται πιο ζωντανός. Μα όταν πλησιάζει ό,τι εγώ θα ονόμαζα το «εσώτερο άρρεν», αισθάνεται ότι ριψοκινδυνεύει.

– Ο Φρόυντ είχε πει: «Τι οδυνηρή αντίθεση, πράγματι, ανάμεσα στην σπινθηροβόλο ευφυία ενός παιδιού και την ασθενική νοημοσύνη ενός μέσου ενήλικα!»

» Να τί σκέφτηκα: για να γίνει το πιο κοινό γεγονός μια περιπέτεια, πρέπει και αρκεί να σε βάλουν να το διηγηθείς.»~Ζαν Πωλ Σαρτρ

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ναυτία» του Ζαν Πωλ Σαρτρ

– Μία εξαίρετη μέρα για να κάνεις ένα γύρο στον εαυτό σου. Αυτές οι κρύες λάμψεις πού πετάει ο ήλιος, σάν μια δίκη χωρίς επιείκεια, πάνω στις υπάρξεις, μπαίνουν μέσα μου από τα μάτια, είμαι φωτισμένος, μέσα μου, από ένα φως φτωχό. Ένα τέταρτο της ώρας θα έφθανε, είμαι βέβαιος γι αυτό, για να φθάσω στη μεγαλύτερη αηδία για μένα. Ευχαριστώ πολύ. Δεν εξαρτώμαι από εκεί.

– Οι άνθρωποι πού ζουν στην κοινωνία έχουν μάθει να κυττάζονται στον καθρέφτη όπως φαίνονται και στους φίλους τους. Δεν έχω φίλους: Είναι εξ αιτίας αυτού πού η σάρκα μου είναι τόσο γυμνή; Θα έλεγε κανείς ναι. Θα έλεγε κανείς η φύση χωρίς τους ανθρώπους.

«Περίεργο σχέδιο: να ονειρευτεί τον εαυτό του,να ζωντανέψει τ’ όνειρό του, για να επανέλθει όνειρο στη σκέψη των άλλων.»~Jean Genet

photo by EvAr

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ο σχοινοβάτης» του Jean Genet

– Τα άλματα, τα σάλτα, τα χορευτικά σου βήματα – στη γλώσσα του ακροβάτη τα φλικ φλακ, τις τούμπες, τις ρόδες, το πήδημα θανάτου κλπ·,  δε θα τα πετύχεις για να διακριθείς εσύ, μα για να τραγουδήσει επιτέλους το συρματόσκοινο, που ήταν νεκρό και άφωνο.

– Θα πετύχει, αφού προσπαθεί να εφαρμόσει,την αυστηρότητα και την πειθαρχία των αριθμών σε μια τέχνη που μόνο εμπειρική και ριψοκίνδυνη εξάσκηση επιδέχεται.

«Ο θάνατος δίνει τέλος σε μια ζωή, όχι σε μια σχέση»~Μιτς Άλμπομ

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής» του Μιτς Άλμπομ

– «Τόσοι άνθρωποι κυκλοφορούν γύρω μας κάνοντας μια ζωή χωρίς νόημα. Φαίνονται μισοκοιμισμένοι, ακόμα κι όταν ασχολούνται με πράγματα που τα θεωρούν σημαντικά. Αυτό οφείλεται στο ότι κυνηγούν λάθος στόχους. Ο μόνος τρόπος για να δώσεις νόημα στη ζωή σου είναι ν’ αφιερώσεις τον εαυτό σου στην αγάπη των άλλων, να τον αφιερώσεις στην κοινωνία που υπάρχει γύρω σου, να τον αφιερώσεις σε κάτι που σου δίνει σκοπό και νόημα» .

– «’Οτι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι να μάθεις να δίνεις αγάπη, όπως και να την αφήνεις να μπαίνει μέσα σου»

– «Η επίδραση ενός δασκάλου αγγίζει την αιωνιότητα. Ποτέ δεν μπορεί να ξέρει που σταματάει η επιρροή του» ΧΕΝΡΙ ΑΝΤΑΜΣ

Οι ασθένειές μας δεν είναι απρογραμμάτιστες ή τυχαίες, αλλά αντίθετα εκδηλώσεις του όλου όπως αυτό διαπλέκεται με το σώμα και την ψυχή μας. | Edward Tick

Έργο έκθεσης μοντέρνας τέχνης στην Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2017

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο του Edward Tick «Η θεραπεία της ψυχής μέσα από τα όνειρα»

– …στην Επίδαυρο, όπως έγραψε ο Χένρι Μίλερ, «επικρατεί μια τόσο έντονη γαλήνη και σιωπή που […] μπόρεσα να ακούσω τη μεγάλη του κόσμου καρδιά να χτυπά».

– Οι ασθενείς λοιπόν που αποζητούσαν τη θεραπεία μέσω της επαφής με τις θεϊκές δυνάμεις έπρεπε να περάσουν από μία περίοδο εξαγνισμού ώστε να έρθουν σε κατάσταση καθαρότητας και αγνότητας προτού τις προσεγγίσουν.Επιπλέον αυτή η προσέγγιση μπορούσε να επιτευχθεί μόνο σε απόμερα, δυσπρόσιτα και ερημική μέρη.

– Κάθαρση είναι η έντονα συναισθηματική, ψυχολογική και σωματική διαδικασία που φέρνει στην επιφάνεια, ενδυναμώνει και αποκαθαίρει τα συναισθήματα. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, σκοπός της τραγωδίας είναι η «κάθαρσις», ειδικά ο εξαγνισμός μέσω του ελέους και του φόβου.

– Η ελληνική τραγωδία δεν δραματοποιεί προσωπικές ιστορίες, αλλά ιστορίες από το συλλογικό μας ασυνείδητο‘ η ίδια η τραγωδία αποτελεί ένα συλλογικό όνειρο ή τελετουργία, όχι μόνο ως προς το αφηγηματικό της περιεχόμενο αλλά και ως προς τη δραματική διαδικασία- το πώς διδάσκεται στη σκηνή, το πώς παρουσιάζεται σε μας.

– Ζώντας την και αντιμετωπίζοντάς την συνειδητά, εξαγνίστηκα από το μίασμα που προκαλεί και ξαναβρήκα την εσωτερική μου ισορροπία. Αυτό σύμφωνα με την οπτική της κλασικής Ελλάδος, είναι η ουσία της θεραπείας.

– [Η κάθαρση και τα θεραπευτικά όνειρα είναι δύο από τις απαραίτητες εμπειρίες που χρειαζόμαστε όλοι εμείς οι βασανισμένοι σύγχρονοι άνθρωποι για να μπορέσουμε να επουλώσουμε τις ηθικές και πνευματικές πληγές που ταλανίζουν ύπαρξή μας και τον σύγχρονο πολιτισμό.]

– …σύμφωνα με τον μελετητή της μυθολογίας Ρόμπερτ Γκρέιβς, το όνομα «Ασκληπιός» σημαίνει «αδιάλειπτα τρυφερός». Η ερμηνεία του Γκρέιβς απηχεί την άποψη του Πινδάρου, που τον αποκαλούσε «τον πιο ευγενή και τρυφερό δωρητή της απάλειψης του πόνου και της προσφοράς της υγείας».

«Τα θρησκευτικά δόγματα χρησιμοποιούνται συχνά για να ματαιώσουν την ανθρώπινη δημιουργικότητα και τα σχήματα της πίστεως όχι σπάνια καταπνίγουν την ανθρώπινη ζωτικότητα.»~π. Φιλόθεου Φάρου

photo by DesPin

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η διαχείριση της αγάπης» του π. Φιλόθεου Φάρου

-…οι θρησκείες και οι θρησκευόμενοι στην μεγάλη τους πλειονότητα δεν είναι φορείς αγάπης αλλά μίσους, επικρίσεως, μισαλλοδοξίας και φανατισμού.

-Τελικά την ποιότητα της ζωής μας την καθορίζουν οι δικές μας επιλογές και αν έχουμε την γενναιότητα να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των επιλογών μας μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα ότι η αιτία του κακού που υπάρχει στη ζωή μας είμεθα εμείς οι ίδιοι.

-…η ανθρώπινη εμπειρία δείχνει ότι η αντιμετώπιση του κακού με το κακό οδήγησε και οδηγεί σε ολέθρια αδιέξοδα.

«Το σώμα μας είναι το υλικό αποτέλεσμα όλων των προθέσεων που είχαμε στη ζωή μας.» ~Deepak Chopra

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Αγέραστο Σώμα Αθάνατο Πνεύμα» του Deepak Chopra

Μέρος Α

–Είμαστε τα μόνα όντα στη γη που μπορούν να αλλάζουν τη βιολογία τους με αυτά που σκέπτονται και νιώθουν.

-Η θύμηση ενός άγχους, που δεν είναι παρά ένα συννεφάκι σκέψης, απελευθερώνει ένα χείμαρρο καταστροφικών ορμονών όπως το ίδιο το άγχος.

–Κανείς δεν μοιράζεται ακριβώς το ίδιο σύμπαν με κάποιον άλλο. Η κάθε άποψη του κόσμου δημιουργεί το δικό της κόσμο.