Η ύπαρξη αξιών συνιστά, πράγματι, με μεγαλύτερη ενάργεια από άλλα, τον καθρέφτη ενός πολιτισμού. | Γιώργος Γραμματικάκης

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η Κόμη της Βερενίκης» του Γιώργου Γραμματικάκη

– Πρώτα υπήρξε η επικράτηση του Λόγου, με τους Έλληνες φιλοσόφους· αργότερα, επιπρόσθετα στη λογική κατεργασία, ήρθε η μεθοδική παρατήρηση και μαθηματική διατύπωση των φυσικών νόμων από τον Νευτωνα· τέλος, στις αρχές του αιώνα μας, ο Αϊνστάιν μετακινεί την προσοχή μας από τις λεπτομέρειες στη σύλληψη του Όλου.

– Παρόν, λοιπόν, είμαστε μόνον εμείς, οι συγκεκριμένες υπάρξεις και οι πράξεις μας. Ό,τι μας περιβάλλει ανήκει στο απώτερο ή κοντινό παρελθόν.

– Το ότι το φως γίνεται ύλη και αντίστροφα δεν είναι ίσως εύκολα νοητό από τον αναγνώστη. Αποτελεί, ωστόσο, μια καθημερινή πραγματικότητα στα πειραματικά εργαστήρια.

Τα πλεονεκτήματα της ευγένειας

Όταν είσαι ευγενικός και ξέρεις ότι δίνεις κάτι σε συνανθρώπους μέσα από την ψυχή σου, γιατί απλά σου αρέσει να βλέπεις την έκπληξη και τη χαρά στα μάτια των άλλων, τότε αρχίζουν κι εκείνοι να μιμούνται τη συμπεριφορά σου. Αργά ή γρήγορα, αυτή η μίμηση θα επιστρέψει πάλι σε εσένα. Αποκτάς κύρος.

Με το να είσαι ευγενικός, ο κόσμος που σε ξέρει θα αρχίσει να συζητάει για την ευγένειά σου, και αυτό θα σου προσδώσει κύρος και σεβασμό. Θα γίνεις σημαντικός και θα σε ακούνε περισσότερο.

Το χαμόγελο ήταν η σωτηρία του, κάποια καλή, πολύ καλή νεράιδα του το είχε χαρίσει. | Joseph Roth

Βουδαπέστη ~ Ιούλιος 2018

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Hotel Savoy» του Joseph Roth

– Είμαι ευγνώμων που αφήνω γι’ άλλη μια φορά τα πάντα κι ετοιμάζομαι να ξεκινήσω μια καινούργια ζωή- όπως έχω κάνει ξανά τα τελευταία χρόνια. Άν κοιτάξω πίσω μου, βλέπω έναν στρατιώτη, έναν δολοφόνο, έναν παρα τρίχα δολοφονημένο, έναν αναστημένο, έναν φυλακισμένο, έναν περιπλανόμενο.

– Είναι τόσο πολλά αυτά που μπορεί να ρουφήξει κανείς μέσα του κι όμως να μείνει ίδιος κι απαράλλαχτος στο κορμί, στην περπατησιά, στο φέρσιμό του.

– …βάζει επίτηδες πίσω τα ρολόγια: οι πλούσιοι έχουν όλο τον καιρό δικό τους, δεν βιάζονται.

– «Κανείς μας δεν ζει τη ζωή όπως πρέπει», λέει. «Δουλεύουμε και μοχθούμε από την πρώτη μας στιγμή ίσαμε την τελευταία. Και μετά μας θάβουν. »

Πριν από όχι και πολύ καιρό, έπρεπε να ξέρεις λατινικά για να ανήκεις στην ανώτερη πνευματική τάξη. Σήμερα, για να πετύχεις το ίδιο, αρκεί η απόρριψη της τηλεόρασης. (ALEXANDER VON SCHONBURG)

Βομβαρδιζόμαστε από το πρωί ως το βράδυ με πληροφορίες και ψυχαγωγία και, παρόλα αυτά, ποτέ άλλοτε δεν γνωρίζαμε τόσα λίγα. Ο Νιλ Πόστμαν, ο παλιός αστέρας των πολέμιων της μιντιακής υπερπληροφόρησης ισχυρίζεται ότι παλιότερα, όταν άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, τα τεχνικά βοηθητικά μέσα ήταν βέβαια πρωτόγονα, όμως οι φοιτητές μπορούσαν συνήθως να διαβάζουν, να γράφουν και να συνοψίζουν πολύ καλά τις σκέψεις τους σε κείμενο. Σήμερα υπάρχουν προγράμματα σύνταξης κειμένου, ηλεκτρονική πρόσβαση στα περιεχόμενα χιλιάδων βιβλιοθηκών, ο καθένας διαθέτει ασύρματη πρόσβαση στο Διαδίκτυο- όμως μόνο μια μικρή μειονότητα φοιτητών είναι πλέον ικανή να γράψει μια συγκροτημένη έκθεση, ενώ απουσιάζουν τελείως οι προσωπικές ιδέες, αφού μονίμως αντιγράφουν και παπαγαλίζουν.

Οι επιστημονικοί ερευνητές του εγκεφάλου ανησυχούν σοβαρά για τις επόμενες γενιές, καθώς συνεχώς αυξάνεται το ποσοστό αποτυχίας στα σχολεία σε άμεση συνάρτηση με την επονομαζόμενη μιντιακή εξαχρείωση. Κάθε δεύτερος νέος σε ηλικία δέκα ετών διαθέτει στο παιδικό του δωμάτιο τηλεόραση, υπολογιστή, Playstation και DVD και περνάει καθημερινά γύρω στις δύο ώρες παίζοντας βιντεοπαιχνίδια. Για τα παιδιά αυτά, η ικανότητα εκμάθησης του σχολικού υλικού έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, επειδή οι περιοχές του εγκεφάλου που χρησιμοποιούνται για τις σχολικές εργασίες δεσμεύονται από την υπερκατανάλωση βιντεοπαιχνιδιών και την τηλεόραση.

«Βάδισα το δικό μου δρόμο και δεν ανήκα ποτέ ολοκληρωτικά στη χώρα μου, στο σπίτι μου, στους φίλους μου. Ή ακόμα και στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον μου.»~ Άλμπερτ Αϊνστάιν

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο του Άλμπερτ Αϊνστάιν «Πώς βλέπω τον Κόσμο»

-Ο ίδιος, εξοικειωμένος από τα πρώτα χρόνια με το εμπόδιο της φτώχειας και με μερικές από τις χειρότερες μορφές εκδήλωσης απανθρωπιάς ανθρώπου προς άνθρωπο, δε σπατάλησε τις δυνάμεις του στην υπεράσπιση των αδυνάτων και των καταπιεσμένων.
-…ο άνθρωπος που αντιμετωπίζει την ίδια τη ζωή του και αυτή των ανθρώπων του σαν κάτι χωρίς νόημα δεν είναι απλά δυστυχής αλλά και σχεδόν ανάξιος να ζει.

Ο βαθμός ομορφιάς που βλέπουμε μετρά πόση θεϊκή ενέργεια δεχόμαστε μέσα μας. | James Redfield

photo by DesPin

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Το μυστικό της Σαμπάλα» του James Redfield

– Ναι. Όταν περιμένουμε να συμβεί κάτι, βοηθάμε να συμβεί- είτε αυτό το κάτι είναι καλό είτε είναι κακό, και είτε το περιμένουμε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Η προσευχή μας είναι μια ενέργεια ή μια δύναμη που ακτινοβολείται από μας προς όλες τις κατευθύνσεις. Στους περισσότερους ανθρώπους που σκέφτονται με συνηθισμένο τρόπο αυτή η δύναμη είναι πολύ αδύναμη και αντιφατική. Σε άλλους όμως, σε ανθρώπους που πετυχαίνουν πολλά στη ζωή τους, και που είναι πολύ δημιουργικοί και επιτυχημένοι, αυτό το πεδίο ενέργειας είναι δυνατό αν και συνήθως εξακολουθεί να είναι μη συνειδητό. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους έχουν ισχυρό πεδίο επειδή έχουν μεγαλώσει σ’ ένα περιβάλλον όπου έμαθαν να περιμένουν την επιτυχία, και λίγο-πολύ την παίρνουν σαν κάτι δεδομένο.

– «Αλλά έχω μάθει πώς να εισπνέω την ομορφιά γύρω μου για να αναζωπυρώνω το συναίσθημα«.

Deepak Chopra: Η αληθινή δύναμη έρχεται από τον Εαυτό, όχι από το εγώ

Το εγώ δεν είναι αυτό που είστε πραγματικά. Το εγώ είναι η εικόνα που έχετε πλάσει για τον εαυτό σας. Είναι η κοινωνική σας μάσκα, ο ρόλος που παίζετε.

 

Αυτή η κοινωνική σας μάσκα ζει και μεγαλώνει με την επιδοκιμασία. Επιθυμεί να ελέγχει και να τρέφεται από την εξουσία, μιας και ζει μέσα στο φόβο.

«Η καλογερική είναι η δόξα των μετριοτήτων.»~ Μ.Καραγάτση

Αξιοσημείωτα του βιβλίου «Κίτρινος Φάκελος» του Μ.Καραγάτση

-Ο άνθρωπος που ιδιοσυγκρασιακά ή τεχνητά αποφεύγει τις χαρές και τις πίκρες του πάθους, καταντάει σε μια ουδετερότητα ευνουχιστικής της ανθρωπίνης του κατάστασης.
–Το προσκύνημα των τάφων το θεωρώ μάταιη επίδειξη ανύπαρκτων πολλές φορές, αισθημάτων• και το δικαιολογώ μόνον από τη δύναμη μιας τρισχιλιόχρονης εθνικής και θρησκευτικής παράδοσης.

Αν η σκέψη σου επικεντρωνόταν στην oυσία, θα ‘χες γίνει κύριος της ζωής σου από καιρό. | ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΪΧ

Βουδαπέστη ~ Ιούλιος 2018

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Άκου ανθρωπάκο» του ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΪΧ

– Κανένας δεν τoλμά να σε φέρει αντιμέτωπο με τη μοναδική πραγματικότητα που έχει τη δύναμη να σε καταστήσει κύριο τoυ πεπρωμένου σου. Eίσαι «ελεύθερος» από μια άποψη μονάχα: Είσαι ελεύθερος από την αυτοκριτική, που μπορεί να σε βοηθήσει να κουμαντάρεις τη Ζωή σου.

– Διαφέρεις από τov ισχυρό σε τούτo μόνο, ο ισχυρός υπήρξε κάποτε ένας πολύ μικρός ανθρωπάκος, αλλά ανέπτυξε μια συμαντική ικανότητα. Αναγνώρισε τnv ποταπότnτα και τnv ανεπάρκεια των σκέψεων και των πράξεών τoυ. Κάτω από τnv πίεσn κάποιου έργου που θεώρησε σημαvτικό, έμαθε να διακρίνει ότι n μικρότnτα κι n ευτέλειά τoυ απειλούσαν τnv ευτυχία τoυ. Με άλλα λόγια ο ισχυρός γνωρίζει πότε και σε τί είναι ανθρωπάκος.

Κι αν λέγεται μια μουσική από τις παύσεις και τις σιωπές της ακούγεται, έτσι και μια ζωγραφιά, η ζωγραφιά του επίγειου ταξιδιού μας, από τις σκιές της φωτίζεται. | Μάρω Βαμβουνάκη

photo by DesPin

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Το Φάντασμα της Αξόδευτης Αγάπης» της Μάρω Βαμβουνάκη

-Η αίσθηση ότι ένας τρίτος ακούει, βάζει τον αναλυόμενο να παρατηρεί τα εντός του και να τα εκφράζει πολύ πιο ειλικρινά και πραγματικά από όσο όταν τα λέει μόνος του στον εαυτό του.
-Πρέπει να εκτιμάμε όσα μας έφτασαν σε ακραία χαρά, σε ακραία ελπίδα, σε ακραίο πόνο. Είναι φοβερό βήμα ένας έρωτας, όσο κι αν έληξε αποτυχημένος. Υπήρξε «σφετερισμός του απόλυτου«. Δεν ξαναγγίζεται αυτό.