«Στην αγάπη υπάρχει ένα αίσθημα αμοιβαιότητας, ισότητας κι εγώ δεν ήμουν άξιος γι αυτά. Κι έτσι έκρυβα κείνο που αισθανόμουν.»~Φ.Ντοστογιέφσκι

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Νιέτοσκα» του Φ.Ντοστογιέφσκι

 

– Η φαντασία μου είχε δημιουργήσει εξάλλου, μια και μου έλειπαν οι πραγματικές γνώσεις, έναν κόσμο ολότελα δικό της.

 

– Σε ηλικία που τα παιδιά, κανονικά, ξοδεύουν όλο τους το σφρίγος σε εξωτερικές ενέργειες, εγώ δεν έκανα άλλο παρά να μαζεύω μέσα μου και να κρύβω τις εντυπώσεις απ’ τον έξω, το γύρω μου κόσμο. Είχα γίνει ένας σωστός παρατηρητής, χωρίς να λογαριάζω το νόημα που ‘χε το καθετί απ’ όσα περνούσανε μπρος απ’ τα μάτια μου.

«Ένας ερωτευμένος άνθρωπος δεν αφήνει τον έρωτά του για να επιστρέψει στο «νερό-βραστο λαπά» που εγκατέλειψε.»~Γεώργιου Πιντέρη

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Όταν μια σχέση Γίνεται Έμμονη Ιδέα» του Γεώργιου Πιντέρη

 

– Όσο όμως δεν έχω επαφή με τα συναισθήματά μου, δυσκολεύομαι να προσδιορίσω και τις σκέψεις μου. Οπότε η ζωή μου αρχίζει να γίνεται ανούσια.

 

– Το πρώτο βήμα λοιπόν είναι να παραδεχτώ τον πόνο μου.

 

– Το δεύτερο είναι να το ορίσουμε.

«Εαν είναι προς όφελός σας, κάνετε μια κίνηση προς τα εμπρός ∙ εάν όχι σταθείτε εκεί που είστε.»~Σουν Τζου

photo by ChrisTsik

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η Τέχνη του Πολέμου» του Σουν Τζου

– 3.Στην τέχνη του πολέμου δεσπόζουν πέντε σταθεροί παράγοντες, που πρέπει να εκτιμήσει κανείς όταν επιζητεί να καθορίσει τις συνθήκες που επικρατούν στο πεδίο (της μάχης).

– 4.Αυτοί είναι : α. Ο “Ηθικός Νόμος» β.Ο «Ουρανός» γ. η «Γη» δ. Ο «Διοικητής» ε.Η «Μέθοδος και η Πειθαρχία»

– 5.6.Ο «Ηθικός Νόμος» κάνει τους ανθρώπους να είναι σε πλήρη συμφωνία με τον ηγεμόνα τους, έτσι θα τον ακολουθήσουν χωρίς να υπολογίζουν τη ζωή τους και χωρίς να αποθαρρύνονται από οποιοδήποτε κίνδυνο.

– 7. Ο «Ουρανός» είναι η νύχτα και η ημέρα, το κρύο και η ζέστη, ο καιρός και οι εποχές.

«Ενοχή είναι η ένταση που μας σπρώχνει ν’ αλλάξουμε το παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον μας για χάρη κάποιου άλλου.»~Richard Bach

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Απόδραση από τη Σιγουριά» του Richard Bach

 

– Είτε κάθεσαι και καταστρώνεις σχέδια γι’ αυτό που σε περιμένει είτε το πολεμάς με ότι όπλα έχεις. Η ανησυχία είναι σπατάλη χρόνου.

– Ποτέ μου δεν ήμουν καλός στα συναισθήματα, αφού πιστεύω ότι είναι θέματα προσωπικής ιδιοκτησίας και τις περισσότερες φορές καλό είναι να μην εκδηλώνονται.

– Βούτηξε στους φόβους σου, σκέφτηκα, προσκάλεσέ τους να κάνουν ό,τι χειρότερο περνάει απ’ το χέρι τους και τη στιγμή που θα το επιχειρήσουν, αποκεφάλισέ τους. Κάθε στροφή που φοβάσαι δεν είναι παρά αέρας άδειος, μεταμφιεσμένος σε κόλαση.

«Πηλός, νερό, σιτηρά και φωτιά. Όλα τα αγαθά της γης!»~Ντένι Γκέτζ

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Μηδέν» του Ντένι Γκέτζ

– Στο κλειδί του σολ υπάρχουν τα πάντα! Η περιστροφή, η άνοδος, η πτώση, η αναπνοή. Καθώς ελίσσεται η σπείρα, επιταχύνεις, ανοίγεσαι και αφήνεσαι να παρασυρθείς, σαν ένα πουλί, από ένα ζεστό ρεύμα αέρα.

– Φρόντισε να μην εξαρτάσαι από κανέναν. Από τη στιγμή που θα γνωρίζεις τις τρεις τέχνες, τη γραφή, την ανάγνωση και τη μέτρηση. Ο λόγος  είναι δώρο των Θεών∙ η γραφή, δημιούργημα των ανθρώπων.

Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος | Το εικοσιτετράωρο ενός αναγνώστη

ΈΝΑ ΚΑΘΑΡΟ, ΚΑΛΟΦΩΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

 

Όταν, στις 12 Νοεμβρίου του 1926, ο νεαρότατος, τότε, Παντελής Πρεβελάκης πρωτοσυναντά τον Νίκο Καζαντζάκη, αυτός ο τελευταίος ήταν ένας άνθρωπος σαράντα χρονών περίπου, όμως το βάδισμα και η όλη στάση του κορμιού του θύμιζε καλοαναθρεμμένο έφηβο που δεν τον είχε αγγίξει η κυνική πείρα της ζωής. Όπλο του για να αντιμετωπίσει αυτή την απραγία και ατολμία που ανέδιδε ήταν ένα βιβλίο. Πράγματι, μας λέει ο βιογράφος του, «όσο κι αν φανεί παράξενο, ο Καζαντζάκης δεν βγαίνει ποτέ στο δρόμο χωρίς να πάρει στο χέρι ένα βιβλίο: θα ’λεγες πως με το μέσο αυτό βρίσκει την αυτοκυριαρχία του». Γνωρίζουμε εξάλλου ένα τουλάχιστον από αυτά τα βιβλία, τη Θεία Κωμωδία του Δάντη, που ο Καζαντζάκης την είχε σχεδόν πάντα στην τσέπη του σακακιού του και συχνά-πυκνά την άνοιγε για να διαβάσει λίγους έστω στίχους· είναι χάρη σε αυτή του τη συνήθεια, καθώς φαίνεται, που κατόρθωσε να τη μεταφράσει αργότερα ολόκληρη στη γλώσσα του, μέσα σε σαράντα πέντε μόλις ημέρες.

«Θα πρέπει να ακούσεις την καρδιά σου, Ντέμι, ίσως αυτό να είναι το νόημα της ζωής.»~Χόρχε Μπουκάι

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Βασίσου πάνω μου» του Χόρχε Μπουκάι

– …αν καταφέρουμε να αθροίσουμε το καινούργιο και το παλιό για να επωφεληθούμε κι από τα δύο, τότε θα φτάσουμε ως τον σπόρο∙ το κέντρο των πάντων∙ την απόλυτη προοπτική εξέλιξης∙ το σπέρμα των νέων φρούτων∙ την αρχή ενός νέου κύκλου μάθησης,…

– Αυτός που διαλέγει σύμβουλο, έχει ήδη διαλέξει συμβουλή.

– Όταν κάποιος ασκεί το κεφάλι και το σώμα του ή τα απασχολεί με κάποιο άθλημα, οι ιδέες και οι μύες οξυγονώνονται ταυτόχρονα και οι απαντήσεις εμφανίζονται μόνες τους.

Μειλιχιότητα (Αριστοτέλης)

photo by EvAr

&Οργή.& — Υπάρχει δε και ως προς την οργήν υπερβολή και έλλειψις και μεσότης. Επειδή δε σχεδόν δεν έχουν όνομα αυτά, αφού ονομάζομεν τον μέσον μειλίχιον, θα ονομάσωμεν και την μεσότητα μειλιχιότητα. Από δε τους δύο άκρους ο μεν υπερβολικός ας ονομασθή οργίλος και η κακή ιδιότης του οργιλότης, ο δε ελλιπής αόργητος κάπως, και η κακή ιδιότης του αοργησία.

&Μειλιχιότης.&

&Σχέσις της μειλιχιότητος προς τας ακρότητας, και συγγένεια αυτής προς την ελλιπή ακρότητα.& — Η μειλιχιότης είναι μεσότης ως προς τα είδη της οργής. Επειδή δε το μέσον δεν έχει όνομα, σχεδόν δε και τα άκρα, φέρομεν προς το μέσον την μειλιχιότητα, ενώ κλίνει κάπως προς την έλλειψιν, η οποία είναι ανώνυμος.

«…ένα έγκλημα κόβει στα δύο τη ζωή εκείνου που το κάνει.»~Ζαν Πωλ Σάρτρ

Ιωάννινα, Ιούνιος 2017

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ο τοίχος» του Ζαν Πωλ Σάρτρ

 

– Η ζωή μου ήταν μπροστά μου, τελειωμένη, κλειστή, σαν μια τσάντα, κι όμως, ό,τι υπήρχε εκεί μέσα ήταν ατέλειωτο.

– …μερικές ώρες ή μερικά χρόνια αναμονής είναι το ίδιο πράγμα, όταν έχεις χάσει την ψευδαίσθηση ότι είσαι αιώνιος.

«Ποιος φυσιολογικός, γνωστικός άνθρωπος περπατά πάνω σε συρματόσκοινο ή εκφράζεται με στίχους;»~JEAN GENET

photo by EvAr

«Ο σχοινοβάτης» του JEAN GENET (απόσπασμα βιβλίου)

Ο ποιητής μπορεί να διακινδυνέψει τα πάντα για να κατακτήσει την απόλυτη μοναξιά, που είναι απαραίτητη για να πραγματοποιήσει το ποιητικό του έργο—να το αποσπάσει από το κενό για να του δώσει ζωή. Αποδιώχνει περίεργους και φίλους, ή συμβουλές που θα έκαναν το έργο του προσιτό στον κόσμο. Μπορεί, ίσως , να επιλέξει την εξής μέθοδο: αφήνει γύρω του μια δυσωδία τόσο αηδιαστική, τόσο ρυπαρή, που κι ο ίδιος λιποθυμά και παθαίνει ασφυξία. Τον αποφεύγουν. Είναι μόνος. Η ολοφάνερη συμφορά του θα του επιτρέψει κάθε λογής θρασύτητα, αφού κανένα βλέμμα δεν τον ενοχλεί. Κλυδωνίζεται ανάμεσα στη ζωή και την ερημιά του θανάτου. Η φωνή του δεν ξυπνά καμία ηχώ. Γιατί αυτά που έχει να πει δεν απευθύνονται πια σε κανέναν, κι ούτε χρειάζεται να τα καταλάβουνε οι ζωντανοί—δεν τα υπαγορεύει εξάλλου η ζωή, παρά τα επιβάλει η εξουσία του θανάτου.