‘Περί Θανάτου’ (As intermitencias da morte) του Ζοζέ Σαραμάγκου (Jose Saramago)

«Την επόμενη μέρα δεν πέθανε κανείς». Αυτή είναι η εναρκτήρια μα και καταληκτική φράση του καινούργιου μυθιστορήματος του βραβευμένου με το Νόμπελ Λογοτεχνίας Ζοζέ Σαραμάγκου. Τι ιστορία είναι πάλι τούτη, που αρχινά και τελευτά με μια τέτοια φράση; Αυτό είναι για το οποίο θα μιλήσω στα δικά μου ταπεινά, ίσως, μέτρα.

«Την επόμενη μέρα δεν πέθανε κανείς» διαβάζει ο αναγνώστης και ίσως απορεί για την απολυτότητα και το τετελεσμένο του ύφους που μεταχειρίζεται ο συγγραφέας. Από ‘κει και έπειτα στα μάτια του εμπρός ξεδιπλώνονται σκηνές αλλοπρόσαλλες κι ανήκουστες, όμοια όπως αλλοπρόσαλλη κι ανήκουστη είναι η πρώτη αυτή φράση.

Advertisements

«Θα ήταν ευχής έργο τα παιδιά στο μέλλον να μαθαίνουν από πολύ νωρίς να μπορούν να παίρνουν στα σοβαρά τα συναισθήματά τους, να τα κατανοούν και να τα ιεραρχούν με σωστό τρόπο.»~Alice Miller

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Οι φύλακες της παιδικής μας ηλικίας» της Alice Miller

– Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Δεν θέλουν να γνωρίζουν τίποτα από την προσωπική ιστορία και έτσι δεν συνειδητοποιούν ότι, στην ουσία, η ιστορία τους τους καθορίζει συνεχώς στο παρόν.

– Η βίωση όμως της προσωπικής μας αλήθειας και η συνειδητή κατανόησή της, παρά τις όποιες μεταγενέστερες αμφιταλαντεύσεις, μας δίνουν τη δυνατότητα να επιστρέψουμε στο δικό μας συναισθηματικό κόσμο όταν είμαστε πια ενήλικες-χωρίς παραδείσους, αλλά με την ικανότητα να πενθήσουμε. Και η ικανότητα αυτή όντως μας ξαναδίνει τη χαμένη μας ζωτικότητα.

«Η μεταβολή των συνηθειών επιφέρει κληρονομήσιμα αποτελέσματα.»~ Charles Darwin

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η καταγωγή των ειδών» του Charles Darwin

-Μοιάζει προφανές το ότι τα έμβια όντα πρέπει να εκτεθούν για πολλές γενιές σε νέους όρους διαβίωσης, για να δημιουργηθεί σε αυτά κάποια αξιοσημείωτη ποικιλότητα, αλλά πρόδηλο επίσης είναι ότι, από τη στιγμή που ένας οργανισμός μεταβληθεί, εξακολουθεί συνήθως να φέρει τη μεταβολή αυτή για πολυάριθμες γενιές.

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Περί Φωτίσεως» του Ζοζέ Σαραμάγκου

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Περί Φωτίσεως» του Ζοζέ Σαραμάγκου

–Ένας πρόεδρος, έστω μιας κοινής εφορευτικής επιτροπής όπως αυτη, θα πρέπει να κινείται σε κάθε περίσταση με οδηγό την αυστηρότερη σημασία της ανεξαρτησίας, ή, με άλλα λόγια, να κραταει τα προσχήματα.

-Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αποτρέψει κανείς το πεπρωμένο κι είναι όλοι σχεδόν μάταιοι…

«Ο απαίδευτος άνθρωπος που έχει ισχυρές απόψεις τις οποίες δεν έχει αναλύσει ποτέ, μοιάζει με κούκλα εγγαστρίμυθου στα χέρια κάποιου παρωχημένου σοφιστή ή κάποιων «αστέρων» των ΜΜΕ.»~Ronald Gross

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η μέθοδος του Σωκράτη» του Ronald Gross

Επτά βασικά κλειδιά αξιοποίησης της σκέψης σας στο έπακρο :

1.

ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ

«Δεν αξίζει να ζεις βίο ανεξέταστο»

2.

ΥΠΟΒΑΛΛΕΤΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

«Οδηγούμαι στην αλήθεια θέτοντας τις κατάλληλες ερωτήσεις»

«Ναι, όλη η βροχή τ΄ουρανού πέφτει στη θάλασσα μα δίχως αγάπη ούτε μια σταγόνα δεν γίνεται μαργαριτάρι.»~Τζελαλαντίν Ρουμί

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ο Αγαπημένος» του Τζελαλαντίν Ρουμί

Δίχως αγάπη
όλη η λατρεία είναι ένα ασήκωτο βάρος,
ο χορός αγγαρεία,
η μουσική σκέτος θόρυβος.

«…δεν τίθεται θέµα να νικήσουµε τη Σκιά ή να τη σύρουµε βίαια στο “φως”, αλλά µόνο να χτίσουµε µία πιο λειτουργική σχέση µαζί της…»~Πέτρος Θεοδώρου

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ο χορός των θαυμάτων» του Πέτρου Θεοδώρου

– Ο Antonio Sichera (2003, σ. 97), επισηµαίνει ότι ένα πρόσωπο που απεικονίζει τον εαυτό του, πάντα, κατά βάθος, επικοινωνεί τον εαυτό του […] αναδηµιουργεί τον εαυτό του και ανοίγει έναν καινούριο και ανεξερεύνητο κόσµο, ο οποίος, µολονότι άδηλα, αναζητά να αναγνωριστεί από τον άλλον.

 

– Στις µέρες µας, µάλλον είµαστε αναγκασµένοι να δεχτούµε ότι τα µάτια µας δεν µπορούν να χωρέσουν και να συλλάβουν το αχανές σύµπαν· ότι η δική µας, η ανθρώπινη κλίµακα, αντιστοιχεί σε κάτι απειροελάχιστο σε σχέση µε όλο το συνεχές, το οποίο απλώνεται από τον υποατοµικό µικρόκοσµο µέχρι την απεραντοσύνη των γαλαξιών· ότι, αν επιχειρήσουµε να συµπυκνώσουµε το σύµπαν σε ό,τι χωρούν τα δικά µας µάτια και ο νους µας, θα εµφανιστεί µία παράλογη καρικατούρα.

 

– Όλα όσα συγκροτούν τον κόσµο µοιάζουν να είναι µεν αυτόνοµες οντότητες µε δική τους δοµή, αλλά χωρίς κάποια προκαθορισµένη παγιωµένη υπόσταση, αφού ορίζονται διαφορετικά από διαφορετικές οπτικές γωνίες– δηλαδή, ανάλογα µε τις εκάστοτε σχέσεις τους που φανερώνονται από αυτήν ή την άλλη οπτική γωνία.

«Οι σκέψεις δεν είναι παρά μόνο εικόνες στο μυαλό σου, τις οποίες μπορείς να διώχνεις όποτε θέλεις.» ~Ρίτσαρντ Κάρλσον

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Μην το σκέφτεσαι…ΖΗΣΕ!» του Ρίτσαρντ Κάρλσον

-Βιώνει τη μεταστροφή επειδή αντιμετωπίζει τα ίδια γεγονότα με διαφορετικό τρόπο πια.

-Ο Αμερικάνος φιλόσοφος Emerson είπε κάποτε: «Ο πρόγονος κάθε πράξης είναι μια σκέψη«.

-Η ίδια η δέσμευσή σου απέναντι στην ευτυχία σου επιτρέπει να εγκαταλείψεις όλους τους όρους σου. Αντί να θέτεις όρους, λες στον εαυτό σου: «Όσο δύσκολα κι αν φαίνονται τα πράγματα, εγώ θα εξασκηθώ στον τρόπο σκέψης που θα με οδηγήσει στην ευτυχία«.

«Δυστυχώς, πολλοί θεωρούν την κτητικότητα σαν δείγμα αγάπης. Η άποψη αυτή είναι ανόητη και καταλήγει σε νοσηρές καταστάσεις.» ~Γιώργος Πιντέρης

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Όλο χωρίζω και όλο γυρίζω» του Γιώργου Πιντέρη

-Με δυο λόγια, ο ζηλιάρης δεν μπορεί να σχετιστεί μαζί σου σαν ισότιμος σύντροφος. Σχετίζεται, είτε σαν «γονιός» που ασκεί έλεγχο, είτε σαν «παιδί» που συνεχώς εγείρει παράλογες απαιτήσεις.

-Αν ο σύντροφος σου σε ζηλεύει, αυτό είναι δικό του πρόβλημα. Η ζήλια δεν του δίνει το δικαίωμα να σου ασκέι έλεγχο και να σου επιβάλει δικτατορία. Αυτό το δικαίωμα του το έχεις δώσει εσύ.

Και άλλα Αξιοσημείωτα από το βιβλίο του Κάρλ Γιούγκ «Ψυχολογία του Ασυνειδήτου»

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο του Κάρλ Γιούγκ «Ψυχολογία του Ασυνειδήτου»

-Όπως λέει ο Φρόυντ, η ανάλυση του ονείρου είναι η λεωφόρος που φέρνει στο ασυνείδητο, η ανάλυση του ονείρου οδηγεί στα βαθύτερα προσωπικά μυστικά και γι΄αυτό είναι  ένα ανεκτίμητο όργανο στα χέρια του γιατρού και του παιδαγωγού της ψυχής.

–Ο νευρωσικός έχει μέσα του την ψυχή ενός παιδιού που υποφέρει άσχημα αυθαίρετους περιορισμούς των οποίων το νόημα δεν κατανοεί επιζητεί βέβαια να κάνει δική του ηθική αλλά πέφτει με τούτο σε ασυμφωνία με τον εαυτό του, θέλει από την μια μεριά να καταπιαστεί, από την άλλην ν΄απελευθερωθεί- και αυτός ο αγώνας λέγεται νεύρωση.