Κόβεις μπουμπούκια
Δεν το περίμενα ποτέ μου
να ξεγελώ μικρεραστή
Η αθωότητα στο χρώμα
τα πέταλα τα απαλά
Λίγο η σπιρτόζα η ζωντάνια
μπουμπούκι κρίνου που γελά
Σάστισε π΄έμαθε τα χρόνια
που ΄χω φυτρώσει στη βραχιά
Άσε με εδώ να υπάρχω απλά
Σ’ όλους αρέσουν τα μπουμπούκια
Εσύ τα κόβεις εγωιστικά
Τα μαραίνεις, τα ξεραίνεις, τα πατάς
Μα το παιδί μέσα σου
είναι ακόμα μακριά
Φύσης σχολείο
Μάθε με να ζωγραφίζω
Μάθε με να τραγουδάω
Μάθε με και να χορεύω
Με το γέλιο να ξεσκάω
Γράφοντας να σε τιμάω
Όλα σου να τα λατρεύω
Και τον Ήλιο να χαζεύω
Για περισσότερα : www.stixoi.info
Περιλαμβάνεται στο διαδραστικό ebook «ΕΝΤΡΟΠΗ ΣΤΗ ΦΥΣΗ« FOR MOBILE (ISBN 9781370026296) (ΕΚΤ)
Σχολιάστε