Βουδαπέστη ~ Ιούλιος 2018
Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η ΟΔΟΣ επανόδου στον Έρωτα, στην Αλήθεια, στη Ζωή, στην α γ ά π η» του Στρατή Οικονόμου (Ψυχιάτρου-Ψυχοθεραπευτού)
Συνέχεια… (μέρος α’)
– Βλέπουμε λοιπόν στο λήμμα «εύλογος» να δίδεται η ερμηνεία: «ο έχων ισχυρόν λόγον» και η οποία δέν έχει καμμία σχέση με το επίρρημα «καλώς» -μολονότι σε σύνθετη λέξι-, αλλ’ οπωσδήποτε έχει σχέση με το «ορθό» και το «δίκαιο» τα οποία εμπεριέχει ο «ορθός» λόγος.
– Ο Λαβύρινθος, σαν αρχέτυπος, συμβολίζει την πρώτη επαφή με το ασυνείδητο, όταν αρχίζει η πορεία πρός την εξατομίκευσι. (Εγώ προσθέτω:όχι μόνο την πρώτη επαφή αλλά και τον φωτισμό και την εξάλειψη του ασυνειδήτου).
– Το μυθολογικό πλαίσιο του κρητικού λαβυρίνθου, λειτουργεί σάν αλληγορία της απελευθερώσεως του ανθρώπου απο τα δεσμά της αγνοίας.
– Είναι γνωστό οτι οι μύθοι εστόχευαν το ανώτερο συναισθηματικό κέντρο, ενώ τα σύμβολα το ανώτερο νοητικό.
– Στή σχολή, αποκαλούσαν τίς μορφές αριθμούς’ το σημείο, μονάδα· τή γραμμή δυάδα· την επιφάνεια τριάδα και το στερεό τετράδα. Η διαισθητική γνώσι, σχετίζονταν με τον Μοναδικό τύπο. Η φαντασία (μορφή ή ρούπα) σχετίζονταν με τον Τριαδικό τύπο.
Η αίσθησι των υλικών αντικειμένων, με τον Τετραδικό τύπο.
– Η καθαρή γνώσι δεν μπορεί να μεταδοθεί, αλλ’ όταν εκφράζεται με σύμβολα, δίνει τήν ευκαιρία σ’αυτούς που πραγματικά την επιθυμούν, να παλέψουν με το πέπλο που την σκεπάζει -το σύμβολο- και να την κατακτήσουν.
– » Η δια λεκτικοποιήσεως των συμβόλων προσπάθεια μεταβιβάσεως των νοημάτων τους σε άνθρωπο πού δεν ωρίμασε εντός του η δυνατότητα κατανοήσεώς τους -ωρίμανσι η οποία συμβαίνει είτε απο «τυχαίες» διεργασίες της ζωής, είτε απο συνειδητή εντατική εκπαίδευσι-, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
– Με την τετραπλότητα λοιπόν συμβολίζουν την μονιμότητα, την παγίωσι τής τριαδικότητος στόν τρόπο ζωής. Στο επόμενο στάδιο, η τετραπλότητα δίνει τη θέσι της στην πενταπλότητα, η οποία συμβολίζεται με την πεντάλφα. Αυτή λοιπόν-κοντά στα άλλα-,συμβολίζει και τήν επίτευξι του συντονισμού των πέντε κέντρων του ανθρώπου και την κατάκτησι της φυσικής του τελειότητος.
– Από ποιά ενέργεια αντλήθηκε η δύναμι για τη συνεργασία, την προσφορά του μυστικού-της γνώσεως; Μα ολοφάνερα απο την ερωτική.
– Όταν ο δυνατός -ο ήρως- μυούμενος στον τής καθάρσεως και ανελίξεως νόμο των οκτάβων, πορευθεί τούς επτά διαδρόμους του Λαβυρίνθου, φθάνει στο κέντρο του εξιλεωμένος με φωτισμένο- άρα ανύπαρκτο- τον ασυνείδητο ψυχισμό του -συνεπώς τέλεια δυνατός- και σκοτώνει το Μινώταυρο δηλαδή τή μηχανικότητα και μηχανιστικότητα, τήν οκνηρία και ηδονολατρεία, την διπολικότητα και διχαστικότητα. Τότε, βλέπει να λάμπει εμπρός του ο Θησαυρός τον οποίο και ενδοβάλλει, οπότε γίνεται τριάδα, συμβολιζόμενος με το ισόπλευρο τρίγωνο.
– Η Ύπαρξι, είναι τότε σε θέσι να λειτουργεί «καθ’ομοίωσιν» του Θεού. Δηλαδή να αγαπά, καθώς ενωμένη με τον Θεό –την Αγάπη-, μπορεί να την «αντανακλά» στο Άπειρο.
– Αλλά η κάθοδος από το Όρος και η έξοδος από τον Λαβύρινθο είναι επιβεβλημένη. Το νήμα τής Αριάδνης είναι εκεί, υπενθυμίζει και βοηθάει για την έξοδο. Ο νικητής του Λαβύρίνθου, ο Φωτισμένος ήρως, πρέπει να βγεί έξω στον κόσμο-διότι «δεν καίουσι λύχνον και τιθέασιν αυτόν υπό τον μόδιον»- και να ωθήσει τούς ανθρώπους- «μηχανές» στήν πάλη με τον Μινώταυρο πού βρίσκεται στα βάθη τής Ψυχής τους. Γιατί εκεί στα βάθη του Λαβυρίνθου τής Ψυχής είναι θαμμένος και ο μεγάλος, ο άφθορος και παντοδύναμος Θησαυρός, το «εν ημίν Πνεύμα», πού αναμένει να μας ενώσει με την Αγάπη.
– Όμως τα άλλα σώματα συναισθηματικό, νοητικό, θείο, δεν υπάρχουν παρα μόνον «εν δυνάμει» μέσα στο σαρκικό σώμα.
– Με Ψυχαναλυτική ορολογία, θα έλεγα οτι ο ασυνείδητος ψυχισμός κυρίως όπως τόν διατυπώνει ο Yung ως συλλογικό-παγκόσμιο ασυνείδητο, αποτελεί ένα κύριο μέρος αυτού πού λέμε «ουσία». Γι’ αυτό και η «ουσία» -ως ένα βαθμό- διαπιστώνεται με την Ψυχανάλυση, την ύπνωσι και με τη χρήσι διαφόρων ψυχοφαρμακοδυναμικών -ψυχεδελικών- ουσιών οι οποίες «παραμερίζουν» την «προσωπικότητα».
– Παρ’ ότι δηλαδή υπάρχει η καλή ουσία, αυτή καθίσταται ανενεργής απο την υπερισχύουσα αντίθετη προσωπικότητα.
– Στο επι μέρους συμπαντικό σύστημα «ανθρώπινο όν», η ενέργεια εμπεριέχεται στο Θυμικό μέρος τής Ψυχής.
– Η νοητική μηχανή του ανθρώπου -λογικό-, είναι αυτή η οποία πυροδοτουμένη αναλόγως -εάν μεν υπό του «ορθού λόγου» θα απαιτήσει να καταναλώσει «ερωτική θυμική ενέργεια», οπότε και θα κινηθεί δεξιόστροφα παράγοντας «έργο έρωτος» και παίρνοντας ικανοποίησι, εάν δε υπο τής συμφεροντο-λογικής, θα απαιτήσει να καταναλώσει «λιβιδινική θυμική ενέργεια», οπότε και θα κινηθεί αριστερόστροφα παράγοντας έργο απολαύσεως, παίρνοντας ηδονή.
– Αν νοιώθω μεγάλη ανάγκη να ξύσω την πλάτη μου, ίσως να χρειάζεται κάποιος κόπος για να το επιτύχω κι αυτός βρίσκεται μεσα στα όρια της προσπαθείας πρός επίτευξι ανακουφίσεως. Αν όμως συνειδητά αναβάλλω το ξύσιμο τόσο, ώστε να περάσει το ενοχλητικό αίσθημα και δεν απολαύσω την δια τού ξυσίματος αποδρομή του, τοτε μπορώ να πώ οτι κατέβαλα υπερπροσπάθεια. Είναι ολοφάνερο λοιπόν οτι η υπερπροσπάθεια, είναι άμεσα συναρτημένη, ταυτισμένη θα έλεγα, με μία μικρότερη ή μεγαλύτερη θυσία.
– Αλλά η περι-έργεια επειδή είναι μία συμπεριφορά η οποία έχει να κάνει πάντα με τα περί του έργου» και όχι με το ίδιο το έργο, δεν μπορεί να είναι κάτι καλό. (βλ.κουτσομπολιό).
– Υπάρχει μία δυσδιάκριτη εκ πρώτης όψεως περίπτωσι, όταν διαθέτω κάποια πληροφορία και κρίνω -ωθούμενος από Αγάπη-, οτι θα ήταν καλό να την παράσχω. Το ορθό είναι και σ’ αυτή την περίπτωσι, να μην την εκφράσω ως θέσι, αλλά υπό μορφήν ερωτήσεως, έτσι ώστε σε καμμία περίπτωση να μή παραβιάσω την ελευθερία του άλλου· Π.χ.- θα σ’ ενδιέφερε να γνωρίσεις περί του τάδε θέματος; κ.τ.λ.
– Κάτι το οποίο μπορεί να μη φαίνεται συμμετρικό στόν μακρόκοσμο, μπορεί να είναι συμμετρικό στον μικρόκοσμο και αντιστρόφως.
Συνεχίζεται…
Searching The Meaning Of Life! (S.T.M.O.L) 
Σχολιάστε