Παράξενα κομμάτια ψυχής

Παράξενα κομμάτια ψυχής

Μες στο κεχριμπαρένιο φως σε πλησιάζω,
όταν στη Γη δε με βλέπει κανείς.
Απ΄άκρη σ’ άκρη, να λυτρωθείς
σε λαχτάρα συνάντησης, από θλίψη σε αλλάζω.

Με ζωντανή ελπίδα, το φάντασμα μοιάζει!
Μπορείς έναν άγνωστο, πολύ ν΄αγαπάς;
Κουβέντες μονάχα στον αέρα πετάς.
Στα μάτια να δεις με σπίθα να μοιάζει…

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ~Απόσπασμα από τον ΑΜΛΕΤ

ΠΟΛΩΝΙΟΣ

Κι αυτές τις λίγες συμβουλές μου χάραξέ τες καλά στη μνήμη σου.

Στις σκέψεις σου μην επιτρέπεις να μιλάνε κι έργο μην κάνεις σκέψη πρόχειρη.

Καταδεχτικός να είσαι ,αλλά ποτέ υπερβολικά οικείος.

Αυτούς που φίλους λογαριάζεις -και τους έχεις δοκιμάσει- γάντζωσέ τους στην καρδιά με κρίκους ατσαλένιους , αλλά μην τραχύνεις την παλάμη σου χαιρετώντας τον πρώτο τυχόντα νεόκοπο κι ανώριμό σου φίλο.

Φυλάξου απ” τους καβγάδες, αλλά, άμα μπλέξεις, κράτα μια στάση που οι άλλοι να φυλάγονται από σένα.

Όλους να τους ακούς, εσένα λίγοι να σ” ακούνε.

Ιστοριούλα – Το άχρηστο δέντρο!

Μια φορά ο Λάο-Τσε με τους μαθητές του περνούσε μέσα από το δάσος όπου οι υλοτόμοι έκοβαν δέντρα. Εκατόν υλοτόμοι χτυπούσαν τα δέντρα με τσεκούρια και το δάσος ήταν γεμάτο με πεσμένα δέντρα. Εδώ ο Λάο-Τσε αντιλήφθηκε ένα δέντρο που δεν το έκοψαν οι υλοτόμοι. Το δέντρο είχε λοξό, καμπύλο κορμό με πολλά κλαδιά. Ο Δάσκαλος έστειλε τους μαθητές να ρωτήσουν, γιατί δεν έκοψαν αυτό το δέντρο.

Αμοίραστα Μυστικά

Αμοίραστα Μυστικά

Αυξάνονται τα μυστικά
στη μοναξιά με σπρώχνουν
ξένα όλα γύρω μου μιλούν
από έναν άλλο κόσμο.

Την έχω χάσει την χαρά
απ΄της καρδιάς τον τόπο
ώσπου εισέβαλε εκεί
μια απρόσμενη ελπίδα.

«Ο Νίτσε θεωρούσε την «ιστορική μόρφωση», πρόωρη γήρανση.»~ Jostein Gaarder

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Το κάστρο των Αγγέλων» του Jostein Gaarder

–Όσο θα γεννιούνται άνθρωποι στον κόσμο, ο κόσμος θα ´ναι ολοκαίνουργιος, όπως ήταν την έβδομη μέρα της δημιουργίας, όταν ο Θεός στάθηκε να ξεκουραστεί. Είμαστε μάρτυρες μιας νέας δημιουργίας. Ένας κόσμος πλάθεται μπροστά στα μάτια μας μέρα μεσημέρι, Ανήκουστο! Ένα κόσμος γεννιέται από το τίποτα… Κι ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι που βαριούνται!
-«Το σύμπαν μοιάζει περισσότερο με μια μεγάλη σκέψη παρά με μια μεγάλη μηχανή» (Τζίνς, Κβαντική Φυσική,4.312) Ή, όπως το διατύπωσε ο Έντιγκτον:»Το υλικό απ´τ’ ο οποίο είναι φτιαγμένος ο κόσμος είναι το υλικό της ψυχής«.

Η ανάλυση του μύθου

 

Μονάδα: Ως αριθμός, παραμένει αδιαίρετος, αμετάτρεπτος, πολλαπλασιαζόμενος με τον εαυτό του παραμένει ο ίδιος.

Μερικά από τα ονόματα που της δόθηκαν από τους Πυθαγόρειους είναι: Θεός, Δημιουργός, Διάνοια, Αρσενικό-Θηλυκό, Ύλη Χάος, Σπερματικός Λόγος, Σημείο μέσα στον Κύκλο, η Κεντρική Πύρινη Θεότητα.

Ένας είναι ο Λαβύρινθος, ένα το κέντρο του, ένας ο Μινώταυρος ως στόχος, ένας κι αυτός που θα παλέψει μαζί του για να νικήσει ή να ηττηθεί. Κανείς άλλος δεν μπορεί να κάνει το έργο που καλείται να κάνει ο ένας! Ο ήρωας! Μπορεί όμως αυτός να βοηθηθεί. Να του προσφερθούν γνώσεις, να του υποδειχθεί η Οδός, όπως έγινε και στον Θησέα από την Αριάδνη.

Από ποια ενέργεια αντλήθηκε η δύναμη για τη συνεργασία, την προσφορά του μυστικού-της γνώσεως; Μα, ολοφάνερα από την ερωτική. Ας μην λησμονούμε ότι ο Θησέας είναι ο κατεξοχήν ήρωας του οποίου η ερωτική συμπεριφορά-οι ηρωϊκές πράξεις, η ενάρετη ζωή, η αναζήτηση και η ανεύρεση της Αλήθειας-, ελκύει την Αγάπη Θεών και ανθρώπων. Και η Αριάδνη ήταν, όχι μόνο κόρη του Μίνωα, αλλά αναφέρεται και ως σύζυγος του Διονύσου.

Αναθυμιάσεις θυμού

Έργο έκθεσης μοντέρνας τέχνης στην Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2017

Όλα τα άνθη της ψυχής, σας τα χαρίζω
στα μανιασμένα, χολιασμένα αρσενικά
βαθιές ανάσες, αναγούλες σας προκάλεσαν
το κλίμα έφερε εγκλήματα πολλά

Σε κάτεργα τα λάθη σας τ΄αράξατε
ένοχα πάθη μαζί σας θα με βρουν
σε κόσμο με αίμα και σπέρμα κραυγάσατε
όνειρα πλάθονται όταν καρδιές πονούν

Echo: «Τόσα Όσα» ~ «Χαρά σαν τη γάτα» ~ «Στέψε χαρά τον βασιλιά» ~ «Πάθος, Πόθος, Απόλαυση» ~ «Μια Σκέψη»

Τόσα Όσα

Έχασες χρόνο

Κέρδισες χώρο

Στης καρδιάς το μέρος

Στης Αγάπης το κέρος

Περάσαμε Τόσα αλλά ήτανε Όσα!

~

Χαρά σαν τη γάτα

Με λίγο πνεύμα

Ξέγνοιαστα

Χαίρεστε

Κυνηγώντας την ουρά σας

Σαν την γάτα

Ω! Πόσο μεγαλύτερες χαρές χάνετε…

Arthur Rimbaud. ΠΟΛΗ

photo by EvAr

ΠΟΛΗ

Είμαι ένας εφήμερος και διόλου υπερβολικά δυσαρεστημένος πολίτης μιάς μεγαλούπολης που νομίζουν μοντέρνα επειδή απόφυγαν κάθε γνωστό γούστο στην επίπλωση και στο εξωτερικό των σπιτιών τόσο καλά όσο και στο πολεοδομικό σχέδιο. Εδώ δεν θα προσέξετε τα ίχνη κανενός μνημείου πρόληψης. Η ηθική και η γλώσσα περιορίστηκαν στην πιο απλή τους έκφραση, επιτέλους!

Τα 12 μεγαλύτερα μυστικά που έχουν ξεχαστεί από την ανθρωπότητα του Gilbert Ross

photo by DesPin

Όσο περισσότερο αναλογίζομαι την ζωή του ανθρώπου σήμερα, τόσο περισσότερο φτάνω σε ένα ακλόνητο συμπέρασμα: Η μεγαλύτερη κατάρα και η αιτία της δύσκολης κατάστασης του σύγχρονου ανθρώπου είναι η λήθη. Όπως μια υφέρπουσα κακουχία, η απώλεια μνήμης έχει εισέλθει ολοκληρωτικά μέσα στην ύπαρξη του ανθρώπου. Ατομικά, συλλογικά, ιστορικά ή πολιτισμικά, είμαστε μαγεμένοι να ξεχάσουμε.