Προσευχή των ταπεινών εραστών (Απόσπασμα από το βιβλίο «Γενέθλια ξανά» της Μάρω Βαμβουνάκη)

Προσευχή των ταπεινών εραστών

Μεγαλοδύναμε Κύριε, τον αγαπώ και δεν γίνεται να κάνω αλλιώς. Πάλεψα και δε γίνεται να ξεριζώσω μιαν αγάπη ριζωμένη, όπως δε γίνεται να φυτέψεις με τη βία στην καρδιά έναν έρωτα.
Μεγαλοδύναμε Κύριε, τον αγαπώ και δεν γίνεται να κάνω αλλιώς. Για αυτό δώσε μου τη δύναμη να τον αγαπώ έτσι όπως κανείς δεν με έχει διδάξει:

Να τον αγαπώ χωρίς προσδοκία, χωρίς απαίτηση, χωρίς σύγκριση, χωρίς παζάρι, χωρίς γκρίνια, χωρίς οργή, χωρίς αδημονία.
Να τον αγαπώ και να μην τον κατασκοπεύω, να μην τον εκβιάζω, να μη προσπαθώ να με θαυμάσει, να μη προσπαθώ να με λυπηθεί.

Έγκλημα, το χρέος της μοναξιάς

Έγκλημα, το χρέος της μοναξιάς

Χρωστάω σκέψεις δυνατές, μείναν ιδέες παγώσαν στο χθες
Χρωστάω σενάρια χαράς, μείνανε όνειρα ήταν δειλά
Χρωστάω αισθήματα στοργικά, που παραμείναν ντροπαλά