Κάθε κακή πράξη, κάθε αίσθημα ταπεινό, είναι και μια απιστία στην Αγάπη σου μια μοιχεία. | Novalis

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ύμνοι στη Νύχτα» του Novalis

– Πιο ουράνια κι απο τα λαμπερά εκείνα αστέρια μας φαίνονται τ’ απέραντα μάτια που άνοιξε η Νύχτα μέσα μας. Βλέπουν κι απ’ τα πιο χλωμά μες στ’αμέτρητα εκείνα πλήθη πιο πέρα – δε χρειάζονται το φως για να περάσει η ματιά τους στα βάθη μέσα καρδιάς ερωτεμένης- κι αυτό γεμίζει έναν ανώτερον τοπο με ηδονή ανείπωτη.

– ΌΛΟ θα ξανάρχεται η αυγή; Ποτές δε θα τελειώσει του γήινου η τυραννία; Κακορίζικες φροντίδες αφανίζουν της Νύχτας το ουράνιο διάνεμα. Ποτές αιώνια δε θα καίει της αγάπης η κρυφή θυσία;

– Ακόμα ξυπνάς, γελαστό φως, για τη δουλειά τον αποσταμένο-χαρούμενη ζωή σταλάζεις μέσα μου – όμως δε με ξεπλανάς μακριά απ‘ της θύμησης το χορταριασμένο μνημείο.

– Ξέρω τώρα πότε θα είναι η στερνή αυγή – σα δε θα σκιάζει πια το Φως τη Νύχτα και την Αγάπη– σα θα ειν’ αιώνιος ο ύπνος κι ένα μονάχα όνειρο δίχως τελειωμό.