Ρόλος «Μητέρα» ~ Ανώνυμη Μητέρα

Ρόλος «Μητέρα»

   Σύντομο γραπτό για ένα ρόλο. Για το παρόν του ρόλου στο τώρα. Όχι για την πυκνή εμπειρία του χθες που οδήγησε στο σήμερα. Εξάλλου όσο γερό  κι αν είναι το σήμερα σκαλίζοντας τις ρίζες του συνεχώς, πεθαίνει. Δεν το σώζει κανένα λίπασμα. Μόνο για το σήμερα του ρόλου «μητέρα» λοιπόν. Πολυσήμαντος ρόλος, πολλαπλός συχνά αλλά όχι μοναδικός για τη ζωή.

   Η σοβαρότητα και το βάρος του ρόλου αφανείς παράγοντες για τους πολλούς. Αβίωτο αίσθημα για τον ανδρικό πληθυσμό σίγουρα. Ακατάληπτο για όσους δεν το βίωσαν. Δημιουργία από το τίποτα; Όχι, ποτέ από το τίποτα. Ερωτικές δονήσεις θέρμαναν μήτρα και φτάσαμε στην δημιουργία του σήμερα. Δύναμη εσωτερική που πλάθει κάτι νέο,  για να ζει εκεί έξω. Και λένε πως τα παιδιά του Έρωτα είναι Όμορφα. Και συμφωνώ. Η μορφή τους είναι σαν του O(το όμικρον). Τελειότητα κύκλου.

   Οι ευθύνες του ρόλου πολλές αλλά αβαρείς όταν συμπυκνώνονται όλες στην λέξη «Αγάπη» (για αέναη  διαιώνιση). Ηρεμία, γαλήνη, θαλπωρή, στοργή, κατανόηση, πρόοδος…Όχι, φωνές, θυμός, οργή, καταπίεση, γκρίνια, αρρώστια, αδράνεια.

  Μήπως μπερδευτήκατε; Δίκιο έχετε κι εγώ ξεχάστηκα πάλι. Μιλάω για τους ανθρώπους ή για τις ιδέες που γεννήθηκαν; Γεννήθηκαν και πορεύονται στους αιώνες σε διαφορετική φάση ζωής το καθένα, βρεφική, θηλάζουσα, νηπιακή, παιδική, νεανική, ενήλικη, ώριμη… μέχρι και εγγόνια έχω δει. Έπαψα να τα διαχωρίζω. Προσπαθώ! Προσπαθώ να τα προσφέρω  ολόκαρδα, άξια και ελεύθερα στην ανθρωπότητα. Είναι η αθανασία…Του έργου, των αρετών, όχι της ματαιοδοξίας …~Ανώνυμη Μητέρα~

Θηλασμός

Δροσοσταλίδες λευκό μέλι στάζει το σώμα
Ολόκληρο μια ηδονή αφοσίωσης
Σε δυο μάτια, που εσωτερικά σε είδαν
Σε ένα σώμα, καιρό ταυτισμένο με σένα
Ρουφά  το μέλι  ανατριχιάζοντάς σε ολόκληρη
Μετάγγιση ιδεών, σκέψεων, ονείρων, πολιτισμού
Ερωτική ανατριχίλα διαρκείας
Γόρδιος άλυτος δεσμός
Ασφαλής πρόγνωση ισάξιας και ανώτερης ενηλικίωσης
Μηδενίζοντας την αιδώ της γύμνιας
Μηδενίζοντας την αξία γνώμης των άλλων εξωτερικών καθρεφτών
Όσο  όμορφο κι αν  ήταν το σώμα πρότερα
Τόσο περήφανο δεν ξαναϋπήρξε
Αίσθημα απόλυτου Παράδεισου
Πριν το δάγκωμα του μήλου…

by SearchingTheMeaningOfLife

Advertisement