Το παλάτι του Ήλιου

Το παλάτι του Ήλιου

Λίθο χρυσό έχεις στην καρδιά
της λήθης σου καμάρι
σπρώξε την βάρκα μακριά
της θλίψης απομεινάρι

Πιάσε το χέρι μου σφιχτά
πετάμε στα ουράνια
μια χαμηλά και μια ψηλά
στου πνεύματος την ορφάνια

Άκου τους

Advertisement

Ρόλος «Μητέρα» ~ Ανώνυμη Μητέρα

Ρόλος «Μητέρα»

   Σύντομο γραπτό για ένα ρόλο. Για το παρόν του ρόλου στο τώρα. Όχι για την πυκνή εμπειρία του χθες που οδήγησε στο σήμερα. Εξάλλου όσο γερό  κι αν είναι το σήμερα σκαλίζοντας τις ρίζες του συνεχώς, πεθαίνει. Δεν το σώζει κανένα λίπασμα. Μόνο για το σήμερα του ρόλου «μητέρα» λοιπόν. Πολυσήμαντος ρόλος, πολλαπλός συχνά αλλά όχι μοναδικός για τη ζωή.

   Η σοβαρότητα και το βάρος του ρόλου αφανείς παράγοντες για τους πολλούς. Αβίωτο αίσθημα για τον ανδρικό πληθυσμό σίγουρα. Ακατάληπτο για όσους δεν το βίωσαν. Δημιουργία από το τίποτα; Όχι, ποτέ από το τίποτα. Ερωτικές δονήσεις θέρμαναν μήτρα και φτάσαμε στην δημιουργία του σήμερα. Δύναμη εσωτερική που πλάθει κάτι νέο,  για να ζει εκεί έξω. Και λένε πως τα παιδιά του Έρωτα είναι Όμορφα. Και συμφωνώ. Η μορφή τους είναι σαν του O(το όμικρον). Τελειότητα κύκλου.