Δεν είμαστε γενναιόδωροι όπως εσείς- ίσως επειδή ό,τι κατέχουμε το έχουμε κερδίσει με βάσανα μεγάλα. Για κάθε χιλιοστό του εδάφους μας έχουμε πολεμήσει ξανά και ξανά. | Χένρι Μίλλερ

photo by GTsik

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Κλιματιζόμενος εφιάλτης» του Χένρι Μίλλερ

– Αλλά οι άνθρωποι δεν μπορούν να γίνουν αδέρφια αν δεν γίνουν πρώτα σύντροφοι, που σημαίνει ίσοι όπως οι βασιλιάδες. Αυτό που εμποδίζει τους ανθρώπους να ενωθούν σαν αδέρφια είναι η ίδια η ποταπή τους ανεπάρκεια. Οι σκλάβοι δεν μπορούν να ενωθούν’ οι δειλοί δεν μπορούν να ενωθούν’ οι αδαείς δεν μπορούν να ενωθούν. Μονάχα υπακούοντας στις υψηλότερες παρορμήσεις μας μπορούμε να ενωθούμε.

– Οι αλλαγές που φέρνει ο πόλεμος δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τις ανακαλύψεις και τις επινοήσεις ενός Έντισον. Κι ωστόσο, καλώς ή κακώς, ο πόλεμος μπορεί να επιφέρει μια κάποια αλλαγή στο πνεύμα των ανθρώπων. Κι αυτό είναι που μ’ ενδιαφέρει ζωτικα – μια αλλαγή στην καρδιά, ένας προσηλυτισμός.

– Δεν συνειδητοποιούν ότι, όταν ο αμερικανός εργάτης βγαίνει έξω από το τσίγκινο αστραφτερό του άρμα, παραδίνεται ψυχή τε και σώματι στην πιο διαλυτική δουλειά που μπορεί κανείς να κάνει. Ιδέα δεν έχουν πως είναι δυνατόν, ακόμα κι όταν κάποιος δουλεύει με τις καλύτερες συνθήκες, να απωλέσει όλα του τα δικαιώματα ως ανθρώπινου όντος. Δεν ξέρουν ότι καλύτερες δυνατές συνθήκες (στην αμερικανική γλώσσα) σημαίνουν τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη για τ’ αφεντικά, την πιο απόλυτη δουλεία για τον εργαζόμενο, τη μεγαλύτερη δυνατή σύγχυση και απογοήτευση για το κοινό γενικά.

– Ό,τι ήταν όμορφο, σημαντικό ή υποσχόμενο έχει καταστραφεί και θαφτεί μες στη χιονοστιβάδα της κίβδηλης προόδου. Σε χίλια χρόνια σχεδόν ακατάπαυτων πολέμων, η Ευρώπη δεν έχει χάσει ό,τι χάσαμε εμείς σε εκατό χρόνια «ειρήνης και προόδου.

– Αν και δεν είχαν γραπτές γλώσσες, ήσαν ποιητικοί ως το κόκαλο και βαθιά θρησκευόμενοι. Οι προπάτορές μας ήρθαν εδώ και, γυρεύοντας καταφύγιο από τους καταπιεστές τους, άρχισαν να δηλητηριάζουν τους Ινδιάνους με το αλκοόλ και τα αφροδίσια νοσήματα, να βιάζουν τις γυναίκες τους και να δολοφονούν τα παιδιά τους. Τη σοφία τις ζωής που είχαν οι Ινδιάνοι τη διέβαλαν και τη διέσυραν. Όταν τελικά ολοκλήρωσαν το έργο της κατάκτησης και της εξόντωσης, έκλεισαν τα δυστυχισμένα απομεινάρια μιας σπουδαίας ράτσας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και άρχισαν να τσακίζουν όσο πνεύμα είχε απομείνει μέσα τους.

– Οι πωλητές μιλάνε για τα θέλγητρά της- μιλάνε γι’ αυτήν λες κι είναι εμπόρευμα. Πουλάνε κι αγοράζουν, αγοράζουν και πουλάνε.

– Η τέχνη δεν πεθαίνει εξαιτίας μιας στρατιωτικής ήττας ή μιας οικονομικής κατάρρευσης, ή κάποιας πολιτικής πανωλεθρίας. Η ετοιμοθάνατη Γαλλία παρήγαγε πιο πολλή τέχνη απ’ ό,τι η νεαρή και σφριγηλή Αμερική, απ’ ό,τι η φανατική Γερμανία ή η προσηλυτιστική Ρωσία. Η τέχνη δεν γεννιέται από νεκρούς ανθρώπους.

– Όλος ο πλανήτης θα επαναστατήσει. Και οι φωτιές θα μαίνονται ώσπου να καταρρεύσουν τα ίδια τα θεμέλια του παρόντος κόσμου. Τότε θα δούμε ποιος έχει ζωή, ποιος έχει πλησμονή ζωής. Τότε θα δούμε αν η ικανότητα ν’ αποκτάς χρήματα και η ικανότητα να επιβιώνεις είναι ένα και το αυτό. Τότε θα δούμε το νόημα του αληθινού πλούτου.

– Στο τέλος, θα κάθεσαι στο πάρκο ανάμεσα σε πεσμένα φύλλα και ασημένια περιτυλίγματα, δίχως καλά καλά να ξέρεις όσα προηγουμένως ήξερες, αλλά θα είσαι σιωπηρά ευτυχισμένος, σαν κάποιος έχει μόλις κλίνει ένα ανώμαλο ρήμα ξεπερνώντας τις αρμονίες και δυσαρμονίες της υποτακτικής.

– Δεν είμαστε γενναιόδωροι όπως εσείς- ίσως επειδή ό,τι κατέχουμε το έχουμε κερδίσει με βάσανα μεγάλα. Για κάθε χιλιοστό του εδάφους μας έχουμε πολεμήσει ξανά και ξανά.

– Νύχτα και μέρα, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο, τα βλέμματά τους συναντιόντουσαν παρ’ όλα τα εμπόδια. Τα μάτια τους έγιναν γλώσσες, χείλη, αυτιά – καθρέφτιζαν κάθε σκέψη, κάθε παρόρμηση. Τι άγρια, απελπισμένη, βασανιστική αγωνία μπορεί να είναι η αγάπη σε τέτοιες συνθήκες!

– Η επιθυμία να δημιουργήσεις μοιάζει να πεθαίνει όταν η περίοδος της χρησιμότητας οριστικά τερματίζει στην ηλικία των σαράντα πέντε και μόνο.

– Κανένας δεν σου ζητά να πετάξεις τον Μότσαρτ από το παράθυρο. Κράτα τον Μότσαρτ. Αγάπα τον. Κράτα και τον Μωυσή και τον Βούδα και τον Λαο Τσε και τον Χριστό. Κράτησέ τους στην καρδιά σου. Αλλά κάνε χώρο και για τους άλλους, τους επερχόμενους, αυτούς που ήδη γρατζουνάνε τα παράθυρα.

– Δεν μπορείς να της κάνεις κάτι- δεν μπορείς να προσθέσεις ή ν’ αφαιρέσεις, μπορείς μονάχα να έχεις ολοένα μεγαλύτερη επίγνωση. Αυτοί που έχουν εν μέρει επίγνωση είναι οι δημιουργοί‘ αυτοί οι οποίοι έχουν πλήρη επίγνωση είναι οι θεοί, και κινούνται ανάμεσά μας σιωπηλοί και άγνωστοι. Το λειτούργημα του καλλιτέχνη, που αποτελεί ένα από τα είδη δημιουργών, είναι να μας αφυπνίζει.

– Πίσω από κάθε δημιουργία, στηρίζοντάς τη σαν αψίδα, βρίσκεται η πίστη. Ο ενθουσιασμός δεν είναι τίποτα-έρχεται και φεύγει. Αλλά, εάν πιστεύεις, τότε γίνονται θαύματα. Η πίστη δεν έχει καμία σχέση με τα κέρδη – έχει με τους προφήτες. Οι άνθρωποι που ξέρουν και πιστεύουν μπορούν να προβλέψουν το μέλλον. Δεν θέλουν να μας επιβάλουν κάτι – θέλουν να μας υποβάλουν κάτι. Θέλουν να μας προσφέρουν γερά στηρίγματα στα όνειρά μας. Ο κόσμος δεν προχωράει επειδή έγινε κάποια οικονομική δοσοληψία.

– Αν δεν υπήρχε αυτός ο αέναος αγώνας από μεριάς λίγων δημιουργικών τύπων προκειμένου να διευρύνουν την αίσθηση της πραγματικότητας στον άνθρωπο, ο κόσμος κυριολεκτικά θα πέθαινε. Δεν μας διατηρούν ζωντανούς οι νομοθέτες και οι στρατιωτικοί, αυτό είναι ολοφάνερο. Μας κρατάνε στη ζωή οι άνθρωποι της πίστης, των οραμάτων. Είναι σαν τα γονιμοποιά σπέρματα στην ατελεύτητη διαδικασία του γίγνεσθαι. Κάνε χώρο, λοιπόν, γι’ αυτούς που δίνουν ζωή!

by SearchingTheMeaningOfLife