Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Για μια νέα ζωή» του Eckhart Tolle (μέρος 2ο)

Σέρρες Ιούλιος 2020

Για μια νέα ζωή ~ Eckhart Tolle

(1o μέρος)

-Στο επόμενο κατώτερο επίπεδο της κλίμακας της μη συνειδητότητας έχουμε κραυγές και τσιρίδες και, όχι πολύ πιο χαμηλά απ΄αυτό έχουμε τη σωματική βία.

-…είτε γκρινιάζεις μεγαλόφωνα, είτε με τη σκέψη σου δεν έχει διαφορά.

-…αυτό στο οποίο αντιδράς όταν το βλέπεις σε κάποιον άλλο το ισχυροποιείς στον εαυτό σου.

-Κάποιος γίνεται εχθρός αν προσωποποιείς την έλλειψη συνειδητότητας που είναι το Εγώ. Η μή αντίδραση δεν είναι  αδυναμία, αλλά δύναμη.

–Συγχωρώ σημαίνει παραβλέπω ή μάλλον, βλέπω πέρα από κάτι. Κοιτάζεις μέσα από το Εγώ την ψυχική υγεία που υπάρχει σε κάθε ανθρώπινο πλάσμα ως  ουσία του.

-…ο μεγαλύτερος εχθρός του Εγώ είναι, φυσικά, η παρούσα στιγμή, δηλαδή η ίδια η ζωή.

–Το Εγώ συνεπάγεται μη επίγνωση. Επίγνωση και Εγώ δεν μπορούν να συνυπάρξουν… κάθε φόρα που αναγνωρίζεται εξασθενεί.

–Η διαρκής αγανάκτηση ονομάζεται μνησικακία.

–Αν δηλώνεις απλώς αυτό που γνωρίζεις ότι είναι αλήθεια, το Εγώ δεν εμπλέκεται καθόλου, επειδή δεν υπάρχει ταύτιση.

…η πεποίθηση ότι είσαι ο μοναδικός κάτοχος της αλήθειας, δηλαδή του σωστού μπορεί να διαφθείρει τις πράξεις και τη συμπεριφορά σου σε σημείο παραφροσύνης.

–Η Αλήθεια θεωρούνταν πιο σημαντική απ΄ ότι η ανθρώπινη ζωή. Και ποιά ήταν η αλήθεια; Μια ιστορία στην οποία έπρεπε να πιστεύεις, πράγμα που σημαίνει: ένα μάτσο σκέψεις.

–Νόμοι, εντολές, κανόνες και κανονισμοί είναι απαραίτητα για εκείνους που είναι ξεκομμένοι από αυτό που είναι, την Αλήθεια εντός.

-…πρόσεξε μην το κάνεις αποστολή σου να «εξαλείψεις το κακό» αφού είναι πιθανό να μετατραπείς σ΄αυτό ακριβώς ενάντια στο οποίο μάχεσαι. Η μάχη ενάντια στην έλλειψη συνειδητότητας… ‘Ο,τι πολεμάς το ισχυροποιείς, αυτό στο οποίο αντιστέκεσαι επιμένει.

–Ο πόλεμος…ή θα ισχυροποιήσει τον εχθρό, αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως κακό, ή , αν κερδηθεί ο πόλεμος,  θα δημιουργήσει ένα νέο κακό, ισοδύναμο και συχνά χειρότερο  από εκείνο που νικήθηκε.

-Αναγνώρισε το Εγώ ως αυτό που είναι: συλλογική δυσλειτουργία, η παραφροσύνη του ανθρώπινου νου.

–Κανείς δεν είναι λάθος. Είναι απλώς το Εγώ μέσα σε κάποιον.

-Το μόνο που απαιτείται για να ελευθερωθείς από το Εγώ είναι να έχεις επίγνωσή του, αφού επίγνωση και Εγώ είναι ασύμβατα.

-Μόνο η Παρουσία μπορεί να σε ελευθερώσει απο το Εγώ και μόνο Τώρα μπορεί να είσαι παρών, όχι χτες ή αύριο. Μόνο η Παρουσία μπορεί να ακυρώσει το παρελθόν μέσα σου, κι έτσι να μεταμορφώσει την κατάσταση της συνειδητότητάς σου.

–Όταν γνωρίζω τον εαυτό μου ως αυτό, οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μου δεν έχει πια απόλυτη, αλλά μόνο σχετική σημασία. Το τιμώ, αλλά χάνει την απόλυτη σοβαρότητα, τη βαρύτητά του.

-Το υποκείμενο συναίσθημα που διέπει όλη τη δραστηριότητα του Εγώ είναι ο Φόβος. Ο φόβος του να είσαι «κανένας», ο φόβος της ανυπαρξίας, ο φόβος του θανάτου του... Μόνο η αλήθεια του ποιος είσαι, αν συνειδητοποιηθεί, θα σε λυτρώσει.

-…η αναγνώριση της προσωρινότητας όλων  των μορφών σε αφυπνίζει στη διάσταση του άμορφου εντός σου, εκείνος που είναι πέρα από το θάνατο. Ο Ιησούς το ονόμασε «αιώνια ζωή«.

-Η αναγνώριση του ψεύτικου είναι ήδη η εμφάνιση του αληθινού.

-…αντί να ανταγωνίζεται τον  άλλο άνθρωπο να εξυψώσει τον  εαυτό του με το να τον συναναστρέφεται, αν είναι σημαντικός στα ματιά των άλλων.

Συνεχίζεται…

by SearchingTheMeaningOfLife