[Η μετάβαση]

Ιωάννινα ~ Μάρτιος 2019

Μετριούνται μόνα τους τα κύματα στο βράχο
Καθώς στα όνειρα θέλω να βυθιστώ

{Θύμα του μέλλοντος}

Γυρνώ, ξαναγυρνώ την κλεψύδρα
Στον κόμπο της αρνούμαι να σταθώ

Ζεις ή υπάρχεις;

photo by EvAr

Ζεις ή υπάρχεις;

Ξέρεις πώς αισθάνεται ένας εμμονικός στην καθαριότητα,
σε ένα κόσμο γεμάτο έλη μικροβίων;
Ξέρεις πώς αισθάνεται ένας ηθικά άμεμπτος,
σε έναν κόσμο γεμάτο φαύλους ανθρώπους;
Ξέρεις πώς αισθάνεται μια πόρνη,
σε έναν κόσμο γεμάτο γυναίκες δωρεάν αυτοεκδιδόμενες;

Εδώ και Τώρα Ομορφιά

Ιωάννινα, Ιούνιος 2017

Ήρθες και χώθηκες στον κόσμο μου
Μάταια ψάχνω πλέον για κενά
άσπρα σεντόνια της βαλίτσας σου
φαντάσματα, έστρωσα να εξαγνίσουνε
της πλάσης μυστικά
Στην τσέπη
κράτησες αντίστασης κουρέλια

αιώνια λαχτάρα

αιώνια λαχτάρα

Από μια μήτρα αποχωρισμού
Βγήκαμε και σβήσαμε τη μνήμη
Σήκωσε φρύδι η κορφή ενός βουνού
Τραχιά παλάμη χούφτωσε, να φύγει
Απ΄ άλλους δρόμους οδεύουμε στη Γη
Πλάι μου πώς βρέθηκες Eσύ;

Σε μήτρα Αγάπης, ένωσης λαού
Χωρίς λαλιά, τον οδηγό γυρεύεις
Βάλτωσες όταν πλημμύρισε ο νους
Χαρά ή θλίψη δεν έχει σημασία
Το Είναι σου βυθίστηκε αλλού
Χάθηκε ο χρόνος μες την απελπισία
Παιχνίδι λέξεων μόνο σου δίνει ουσία
Άλογο η ποίηση, φυγής, από δειλία

Ζωής Κύκλος

Ζωής Κύκλος

Μία καμπύλωση του χώρου η μορφή σου
Μία πυκνότητα ενέργειας αισθητή
Σε χρόνο αυστηρά περιορισμένο
από τη γέννηση ως το θάνατο απτή.

Κρυφή Ομορφιά

photo by EvAr

Κρυφή Ομορφιά

Μιλώ για σένα και δε με πιστεύουν
 Όσα δίνεις, του κόσμου Ομορφιά!
 Φωνάζω να δούνε, μα όλα κρυφά 

Υπάρχει Λόγος

Υπάρχει Λόγος
Αιώνιες Αξίες στον σταματημένο Χρόνο τους
Σαν κλεισμένο σε τσάντα ατέλειωτο περιεχόμενο
Με χάρη και οξύνοια
Προσποιούνται ότι είναι τελειωμένοι σαν εσάς
Απαιτεί μεγάλη δύναμη η προσποίηση αδυναμίας

Συμβουλές αυτοβοήθειας

photo by EvAr

Πώς να σταματήσεις το χρόνο: Φίλα

Πώς να ταξιδέψεις στο χρόνο: Διάβασε

Πώς να ξεφύγεις από το χρόνο: Άκου μουσική

Αναζήτηση στο Χρονοσκάνερ

Αναζήτηση στο Χρονοσκάνερ

Έγινες ηλεκτρονική σκιά, χώρου συντεταγμένων
φόρεσες χαμόγελο φωτεινό! Ερωτευμένου αστέρι…
Γνωρίζεις πτυχές αδιάκριτες ζωής τελματωμένων
δώσε Αγάπης μια σπρωξιά, όπως κρατάς το χέρι.

Βλέπεις όλων τις ζημιές σε παρελθόντα χρόνο
ξέρεις γιατί φυλλοροούν στον άνεμο του τώρα.
Πες τους πως δεν απάτησαν τον εαυτό με πόνο
αγκάλιασε μαύρες καρδιές, με ήλιους σε αιώρα