Νερό Ζωής Χωρίς Τέλος

Νερό Ζωής Χωρίς Τέλος

σε μια σοφίτα κλείστηκα
μαζί με τα όνειρά μου
βρήκα μέσα στις σκιές
τα αναμνηστικά μου

όλες οι επιθυμίες μου
κύλησαν απ΄τα μάτια
Νερό Ζωής τα Δάκρυα
χτύποι καρδιάς…ζωντάνιας

Ναυάγια και Ναυαγοί

Ναυάγια και Ναυαγοί

είναι οι νεκροί μας ναυαγοί
όχι ζωής ναυάγια
νέα Αρχή σε ίδια Γή
χωρίς παλιά κατάρτια

Arthur Rimbaud. Οι ερημιές του Έρωτα

 Τούτη τη φορά είναι η Γυναίκα που είδα στην Πολιτεία, που της μίλησα και που μου μιλά!

Ήμουν σ’ένα δωμάτιο, χωρίς φως. Ήρθαν και μου είπαν πως Εκείνη ήταν σπίτι μου: Και την είδα, στην κλίνη μου, ολόδικιά μου, χωρίς φως! Πολύ συγκινήθηκα πολύ-πολύ, γιατί ήταν το πατρικό μου σπίτι, γι’αυτό και μια κατάθλιψη με συνεπήρε! Ήμουν με τα κουρέλια μου εγώ, κι εκείνη, μια κοσμική κυρία που δινόταν: