Ελλάδα: Η Υγεία της Γής

 

Μετά από μία πολύχρονη και πολύπαθη ανασκαφή στη Μερέντα (και στο Κλασικό δήμο Μυρρίνους) έρχεται στο φως το Μάϊο του 1972 η Φρασίκλεια και ένας κούρος που βρέθηκαν μαζί και χαρακτηρίστηκε ως «αδερφός» της. 

 

Ελλάδα: Η Υγεία της Γής

 

Ο Κούρος καμαρωτός κρατώντας περγαμηνές σαν αρχαίος φιλόσοφος εμφανίζεται ντυμένος στα ολόλευκα. Ενώ άλλοι λαοί τον υποχρεώνουν να σκύψει για να του επιβάλλουν πολύχρωμα σαμάρια στην πλάτη. Καμπουριαστός πια από το βάρος και στεναχωρημένος συναντάει την Κόρη.

 

Κόρη:    Είμαι το αιώνιο θηλυκό,
                 για μένα όλες οι μάχες
                (δούλη, κόρη, εταίρα ή μητέρα)
                 ρόλους κρατώ σαν ουρανό
                 Καρυάτιδα είμαι Ωραία!

 

Κούρος:Σε βλέπω κι αναθάρρεψα
                 μπαίνω ξανά στη μάχη
                 είναι η σκλαβιά σαμάρι μου
                 και το πετώ απ΄τη ράχη.

Από ψευδαισθήσεις ελπίδες και από ελπίδες Ζωή με κλειδί ίδιο.

Από ψευδαισθήσεις ελπίδες και από ελπίδες Ζωή με κλειδί ίδιο.

 

Τον κοίταξα τον ορίζοντα,
 όπως μου υπέδειξες για να με ορίζεις.
 Πού να περιμένεις όμως ότι θα σε ακούσω;
 Έκανα κάθε τόσο και προσευχή,
 όπως μου  υπέδειξες, για να με συνετίσεις.
 Πού να περιμένεις όμως ότι θα υπακούσω;
 Μόνο που οι ευχές μου ήταν να περάσω τον ορίζοντα.
 Με τη δυνατή πίστη, που μου δίδαξες, το έβλεπα εφικτό.
 Για μένα ήταν ελπίδα, η δική σου ψευδαίσθηση.
 Νωρίς το κατάλαβα ευτυχώς και φυγάδεψα τα όνειρά μου.
 Με προσγείωσαν οι κουβέντες σου :
 «Χαζό είσαι παιδί μου; Αυτά δε γίνονται!»
 Κάπως έτσι σιωπηλά έθετα τους στόχους.
 Κάτω από την κερασιά πότιζα το χώμα
 και έγινε πιο μεγάλη από το σπίτι
 και απέκτησα ένα κατακόκκινο σπίτι πέρα από τον ορίζοντα.
 Πολύ καλύτερο από τις προσδοκίες.
 Μια έκπληξη για κάθε κατάκτηση.
 Φυσικά έφαγα και τα μούτρα μου.
 Όλοι τα τρώνε. 

Ιστοριούλα: Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΓΙΚΗ ΚΛΩΣΤΗ

Ο Πέτρος ήταν ένα πολύ ζωηρό μικρό αγόρι. Όλοι τον αγαπούσαν: οι γονείς του, οι δάσκαλοι του και οι φίλοι του. Είχε, όμως, μια αδυναμία.
Ποια ήταν αυτή;.. Ο Πέτρος δεν μπορούσε ποτέ να ζήσει τη στιγμή. Δεν είχε μάθει ν’ απολαμβάνει τη διαδικασία της ζωής. Όταν ήταν στο σχολείο ονειρευόταν να ήταν έξω και να έπαιζε. Όταν ήταν έξω και έπαιζε ονειρευόταν τις καλοκαιρινές διακοπές. Ο Πέτρος ονειρευόταν συνεχώς με τα μάτια ανοιχτά, χωρίς να αφιερώνει χρόνο να γευτεί τις ξεχωριστές στιγμές που γέμιζαν τις μέρες του!

Ένα πρωί, ο Πέτρος περπατούσε σε κάποιο δάσος κοντά στο σπίτι του.Κάποια στιγμή κουράστηκε και αποφάσισε να ξεκουραστεί για λίγο ξαπλώνοντας πάνω στη χλόη, τελικά όμως αποκοιμήθηκε. Μόλις λίγα λεπτά αργότερα αφότου είχε πέσει σε βαθύ ύπνο, άκουσε κάποιον να φωνάζει το όνομά του:

τα τακούνια της Καρυάτιδας

τα τακούνια της Καρυάτιδας

πόση σκληρότητα και πείσμα έχει η ανδρεία
μια ανυπότακτη τάση για εξουσία
μαχητικότητα για ανόητες εκδικήσεις
με αντρισμό η γυναίκα πώς να νικήσει;
πάσχει η Γη μας από άκρατο ανδρισμό
έχει εκλείψει το αιώνιο θηλυκό
το χαλινάρι να κρατά στις παρορμήσεις
ωραία Αγάπη με αυταπάρνησης δονήσεις