Πάμπλο Νερούντα: «Ο Θάνατος»

Hellas, Thessaloniki, 2019

Ο Θάνατος

Ξαναγεννήθηκα πολλές φορές, απ το βάθος
των αφανισμένων αστεριών, ξαναφτιάχνοντας το νήμα της αιωνιότητας που πλήθυνα με τα χέρια μου,
και τώρα πάω να πεθάνω, χωρίς τίποτε περισσότερο,
με χώμα πάνω στο σώμα μου, το προορισμένο να είναι χώμα.

Advertisement

Καμιά συμπόνια

Καμιά συμπόνια

Όταν ήρθα
άνθισε ο τόπος
ενώ εγώ έκλαιγα

όταν έφυγα
έκλαιγε το σύμπαν
ενώ εγώ χαιρόμουν

Τι γίνεται μετά τον θάνατο;

Ολοι έχουμε αναρωτηθεί αν υπάρχει μεταθανάτια ζωή, λίγοι όμως είναι αρκετά θαρραλέοι – ή ανόητοι – ώστε να επιχειρήσουν να το ανακαλύψουν

Τι γίνεται μετά τον θάνατο; Μπορώ να σας αναφέρω 47 ανθρώπους οι οποίοι έχουν προσπαθήσει να δαμάσουν την ορθολογική δύναμη της επιστήμης για να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Κάποιοι ήταν γιατροί, κάποιοι φυσικοί, κάποιοι ψυχολόγοι. Δύο ήταν κάτοχοι του Βραβείου Νομπέλ. Ενας ήταν κτηνοτρόφος προβάτων. Το προσπάθησαν σε εργαστήρια, χειρουργεία, αχυρώνες. Από αυτούς μόνο ένας, ως σήμερα, έχει συναντήσει μιαν αδιάσειστη απόδειξη, τέτοια που να μπορεί να πει: «Νίκη! Τώρα ξέρω στα σίγουρα». Το όνομά του ήταν Τόμας Λιν Μπράντφορντ.

Γιατί οι καλοί άνθρωποι υποφέρουν περισσότερο στη ζωή

photo by EvAr

Η ζωή μας τεστάρει κάθε μέρα. Ο καθένας περνάει μια διαφορετική δοκιμασία. Κάποιοι παλεύουν με δύσκολους υπολογισμούς. Άλλοι αντιμετωπίζουν απλά μαθηματικά. Όλοι, όμως πρέπει ν’ασχοληθούμε μ’αυτό που μας έτυχε. Ωστόσο, ό,τι κι αν φέρει η ζωή στο δρόμο σας, εσείς αποφασίζετε αν θα’στε θύμα ή αγωνιστής. Αν η ζωή σας θα είναι πικρή ή γλυκιά. Και εκείνοι που επιλέγουν να’ναι γλυκιά – οι αγωνιστές – είναι οι ισχυρότεροι. Ο Ελβετός ψυχίατρος και συγγραφέας, Elisbeth Kübler-Ross, έχει πει: Οι πιο όμορφοι άνθρωποι είναι εκείνοι που’χουν γνωρίσει την ήττα, τον πόνο, τον αγώνα, την απώλεια και βρήκαν το δρόμο τους. Αυτά τα άτομα έχουν μια εκτίμηση, μια ευαισθησία και μια κατανόηση της ζωής που τους γεμίζει με συμπόνια, ευγένεια κι ένα βαθύ ενδιαφέρον αγάπης. Μ’άλλα λόγια, οι καλοί άνθρωποι δεν γεννήθηκαν καλοί – επέλεξαν να είναι.

Πένθος

Πένθος

1. Οδύνη για το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου.
2. Δημόσια και επίσημη εκδήλωση θλίψης για το θάνατο κάποιου για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Ετυμολογία: παράλληλος τύπος του πάθ-ος (βλέπε τον παρακείμενο πέ-πονθ-α του πάσχω).

Το πένθος προϋποθέτει μια απώλεια. Κάτι χάνεται, κάποιος φεύγει. Όχι δεν αφορά μόνο τον θάνατο, αφορά κάθε τέλος, κάθε μικρό και κάθε μεγάλο τέλος.
Το πένθος συντροφεύει και την αλλαγή. Την δύσκολη αλλαγή.

Πολλές θεωρίες και ορισμοί υπάρχουν για το πένθος (Freud, Bowlby, Parkes, Worden, Kübler-Ross) και ακόμα η βιβλιογραφία δεν έχει οδηγηθεί στον επικρατέστερο. Ζήτημα αποτελεί και το γεγονός για το αν υπάρχει μιά τυπική ή μια παθολογική διεργασία και τρόπος για να πενθήσει κάποιος.

Καταπιέζεις την Εξέλιξη

Καταπιέζεις την Εξέλιξη

Θέλεις τα νύχια μου να μπήξω σε μια πλάτη
ν’ αγκιστρωθώ ως θανάτου ναυαγός
χείλη υγρά με πόθο να φιλήσω
ν’ Αγαπήσω όλο τον κόσμο στο λεπτό

Όριο η προδοσία;

Πάργα, Ιούνιος 2017

Όριο η προδοσία;

Οι προδότες ήταν φίλοι και σε ξέραν
σ’ αγαπήσαν, σε φθονήσαν μες στο νου
σε μια φρίκη, δεν αντέξαν να υποφέρουν
εχθροί γίναν με χαμόγελο τρελού

Ζωής Κύκλος

Ζωής Κύκλος

Μία καμπύλωση του χώρου η μορφή σου
Μία πυκνότητα ενέργειας αισθητή
Σε χρόνο αυστηρά περιορισμένο
από τη γέννηση ως το θάνατο απτή.

Κρυφή Ομορφιά

photo by EvAr

Κρυφή Ομορφιά

Μιλώ για σένα και δε με πιστεύουν
 Όσα δίνεις, του κόσμου Ομορφιά!
 Φωνάζω να δούνε, μα όλα κρυφά 

Ναυάγια και Ναυαγοί

Ναυάγια και Ναυαγοί

είναι οι νεκροί μας ναυαγοί
όχι ζωής ναυάγια
νέα Αρχή σε ίδια Γή
χωρίς παλιά κατάρτια