«Ο τέλειος ηθοποιός (της ζωής) είναι εκείνος που «υποκινείται»-και το ξέρει-από το παθητικό πάθος.»~Albert Camus

photo by GTsik

Απόσπασμα από τα σημειωματάρια του Άλμπερ Καμύ

…- Πολύς πόνος περιμένει όσους σας αγαπούν.
-Ο Πατρίς σηκώθηκε-στα μάτια του η απελπισία και είπε σκληρά:
-Ο έρωτας που νιώθουν για μένα δε με δεσμεύει σε τίποτα.
– Είναι αλήθεια, είπε η Κλαίρη. Έκανα μια απλή διαπίστωση. (Κάποια μέρα, θα μείνεται μόνος).

Advertisements

«Η ροπή καταστροφής είναι αποτέλεσμα της αβίωτης ζωής.»~Έριχ Φρομ

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ο Φόβος Μπροστά στην Ελευθερία» του Έριχ Φρομ

 

-Βέβαια η προσπάθειά του να σώσει το ατομικό εγώ απέτυχε και έτσι αντί να εκφράσει το εγώ παραγωγικά βρήκε την σωτηρία με τα νευρωτικά συμπτώματα και με το να περιοριστεί σε μια ζωή ψευδαισθήσεων. Από την άποψη όμως των ανθρώπινων αξιών είναι λιγότερο ακρωτηριασμένο από το είδος του ομαλού ατόμου που έχει χάσει ολοκληρωτικά την ατομικότητά του.

 

-Καθώς ο όρος «νευρωτικός» χρησιμοποιείται συνήθως για να υποδηλώσει έλλειψη κοινωνικής λειτουργικότητας, προτιμούμε να μη χαρακτηρίσουμε μια κοινωνία ως νευρωτική, αλλά μάλλον ως δυσμενή για την επίτευξη της ευτυχίας και αυτοσυνειδητοποίησης του ανθρώπου.

«Όλες οι νευρώσεις δημιουργούνται στο σημείο όπου, εσωτερικά ή εξωτερικά εμπόδια, απαγορεύουν την ουσιαστική, ικανοποίηση των σεξουαλικών αναγκών»~Στέφαν Τσβάιχ

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο του Στέφαν Τσβάιχ «Ο Φρόυντ και η Ψυχανάλυση»

 

– Δίνοντας διαλέξεις ο Σαρκό, που τις παρακολουθεί πολύς κόσμος, κάνει πειράματα κι επιδείξεις με υπνωτισμένους αρρώστους και δείχνει ότι οι χαρακτηριστικές παραλύσεις της υστερίας, μπορούν να προκληθούν ή να εξαφανιστούν με την υποβολή σε κάποια στιγμή μιας κατάστασης ύπνωσης κι ότι, κατά συνέπεια, τα υστερικά φαινόμενα δεν είναι απλές σωματικές εκδηλώσεις, αλλά βρίσκονται κάτω απ΄την επίδραση της βούλησης.

 

-Στους επιστημονικούς κύκλους όμως, όπως και στην τέχνη, δεν μπορείς μόνο με μια σκέψη να δημιουργήσεις κάτι το οριστικό· η αληθινή γονιμοποίηση έρχεται μόνο με τη διασταύρωση μιας ιδέας μ’ ένα πείραμα. Τότε, φτάνει και η παραμικρή ώθηση για να εκδηλωθεί η δημιουργική δύναμη.

«Ο φόβος είναι αθλιότητα, μην ξεπέφτεις εκεί.» ~Τάκης Σινόπουλος

 

photo by ChrisTsik

 

Απόσπασμα του Τάκη Σινόπουλου από το «Νυχτολόγιο» (1978)

Πρέπει να πάψεις να φοβάσαι.
Είναι απαράδεκτο να φοβάσαι.
Υπάρχει τρόπος να ψάξεις,

H Ιερή γεωμετρία των αρχαίων Ελλήνων

  Τη σοφία των Αρχαίων Ελλήνων πολλοί λαοί «ζήλεψαν» και σε αυτή στήριξαν τους δικούς τους πολιτισμούς. Αξιοζήλευτη όσο και ασύλληπτη είναι η μαθηματική ακρίβεια με την οποία έχουν υπολογιστεί οι θέσεις των αρχαίων πόλεων και μνημείων. 
 Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κανείς είναι ότι πρόκειται για κάτι το ασύλληπτο. Ποιος ανθρώπινος νους θα μπορούσε να κάνει ανάλογους υπολογισμούς; Ποιο μυαλό θα μπορούσε να τοποθετήσει με τέτοια ακρίβεια ένα χάρτη ναών και πόλεων επάνω στη χερσόνησο της Αρχαίας Ελλάδας και, το σημαντικότερο, πώς κατάφεραν να ιδρύσουν και να χτίσουν αυτούς τους ναούς και αυτές τις πόλεις-κράτη υπακούοντας με ευλάβεια τις προσταγές αυτού του ασύλληπτου χάρτη; Τι εξυπηρετούσε η μυστική αυτή γεωγραφία; Και κατά προέκταση, γιατί αυτά τα καταπληκτικά επιτεύγματα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος δεν τα διδαχτήκαμε ποτέ στα σχολεία μας; 
 

«Λένε πως ο θάνατος είναι σαν τον ύπνο, και στον ύπνο μας όχι μόνο μιλάμε, μα τραγουδάμε κιόλας​ καμιά φορά. – Όλα είναι, όμορφα σαν τα κοιτάζεις στην ώρα τους.»~Χερμαν Χεσσε

Μέτσοβο, Ιούνιος 2017

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Κνούλπ» του Χερμαν Χεσσε

– Κοίτα όμως να δεις, δε μου φαίνεται σωστό να τα περιμένεις όλα απ’ τη Βίβλο. Την αλήθεια της ζωής πρέπει να τη βρίσκει κανείς μόνος του κι όχι να την ψάχνει στα βιβλία.

– … τα παιδιά έχουν πιότερη ανάγκη από αγάπη και τρυφεράδα παρα από φαΐ και νερό.

– Άσχετα όμως αν καταλαβαίνεις την ανοησία των ανθρώπων και τους λυπάσαι η γελάς μαζί τους πρέπει να τους αφήνεις να τραβούν τον δρόμο τους.

Η ευφυΐα είναι ασθένεια

photo by DesPin

Η ευφυΐα είναι μια αποτυχία της εξέλιξης. Εύκολα μπορώ να φανταστώ, στην εποχή των πρώτων προϊστορικών ανθρώπων, σε μια μικρή φυλή, όλα τα παιδιά να τρέχουν μέσα στη πυκνή βλάστηση, να κυνηγούν τις σαύρες, να μαζεύουν φρούτα του δάσους για το βραδινό φαγητό και μετά, σιγά-σιγά, ερχόμενα σ’ επαφή με τους μεγάλους, να γίνονται τέλειοι άντρες ή γυναίκες: κυνηγοί, κουβαλητές, ψαράδες, βυρσοδέψες… Όμως, αν παρατηρήσουμε πιο προσεκτικά τη ζωή
τούτης της φυλής, θ’ αντιληφτούμε πως ορισμένα παιδιά δε συμμετέχουν στις ομαδικές δραστηριότητες: παραμένουν καθιστά δίπλα στη φωτιά, ασφαλή μέσα στα σπήλαια….. Το ό,τι περνούν τις μέρες τους δίχως να κάνουν τίποτα, δεν οφείλεται
στη τεμπελιά τους, όχι, θα ήθελαν κι αυτά να χοροπηδούν με τους φίλους τους, αλλά δεν μπορούν. Φέρνοντάς τα στο κόσμο, η φύση έκανε το στραβοπάτημά της.

Το δάγκωμα της γλώσσας

photo by DesPin

απόσπασμα από το βιβλίο «Πάλομαρ» του Ιταλο Καλβίνο/ Το δάγκωμα της γλώσσας

***

Σε μια εποχή και σε μια χώρα όπου όλοι κάνουν ό, τι περνάει από το χέρι τους για να διατυμπανίσουν κάποια γνώμη ή κρίση τους, ο κύριος Πάλομαρ απόκτησε τη συνήθεια να δαγκώνει τη γλώσσα του τρεις φορές πριν υποστηρίξει οτιδήποτε. Αν στο τρίτο δάγκωμα της γλώσσας είναι ακόμα πεισμένος για αυτό που ήθελε να πει, το λέει. Αν όχι, μένει σιωπηλός. Πράγματι, περνά εβδομάδες ή και μήνες ολόκληρους στη σιωπή.

Σας επιτρέπω να με περιφρονήσετε σήμερα, βέβαιος ότι αργότερα θα μ’ αγαπήσετε. Θα βρείτε μέσα μου ολόκληρες αβύσσους. Θα βρείτε πολλά από κείνα τα απέραντα και πυκνά αισθήματα που οι ηλίθιοι τα λένε ελαττώματα.»~ Ονoρέ ντε Μπαλζάκ

Ιωάννινα, Ιούνιος 2017

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο του Ονoρέ ντε Μπαλζάκ «μπαρμπα γκοριό»

 

-Ποιος θα μπορούσε να πει ποιο από τα δυο πράγματα είναι φοβερότερα να βλέπει κανείς: οι αποξεραμένες καρδιές ή τα άδεια κρανία;

-Έχουνε βλέπετε, την εντύπωση πως μεγαλώνει η θέση τους με το να κατηγορούν το φαΐ που η φτώχεια τους τους καταδίκασε να τρώνε.

-Κι όμως, παρ’ όλ’ αυτά, κάτω από το επίμονα καλοκάγαθο ύφος του, κάτω από τη χωρίς διακοπή ευθυμία του, το κέφι του δεν ήτανε παρά σαν ένας φραγμός ανάμεσα στους άλλους και στον εαυτό του.

«Ναι, είμαστε δίδυμα αδέρφια, ω, Νύχτα εσύ αποκαλύπτεις το διάστημα κι εγώ την ψυχή μου.»~ Χαλίλ Γκιμπράν

Πάργα, Ιούνιος 2017

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο του Χαλίλ Γκιμπράν «Ο τρελός»

 

– Και βρήκα και τα δυο τους: λεφτεριά και σιγουριά, μέσα στην τρέλα μου, τη λεφτεριά της μοναξιάς, τη σιγουριά της ακαταληψίας, γιατί όποιοι μας καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.

 

– «Θεέ μου· ο σκοπός μου και η ολοκλήρωσή μου: είμαι το χτές σου κι είσαι το αύριό μου. Είμαι η υπόγεια ρίζα σου κι είσαι το επουράνιο μου λουλούδι, κι αντάμα αυξανόμαστε καταντίκρα στον ήλιο.»