«Η ζωή μας δεν ανέχεται όρια. Εμείς ένα σύνορο ξέρουμε: της ζωής και του θανάτου` μια πατρίδα γνωρίζουμε: των σολών μας το πάτι. Είμαστε μεις οι πολίτες του άπειρου, κ’ έχουμε κ’ εμείς μια σφραγίδα: τον πάτο μας. Μ’ αυτήν σφραγίζουμε μεις τα πιστοποιητικά της τιμής των…»~Γιάννης Σκαρίμπας

photo by DesPin Τ’ απογιοματάκι μπαίνει ένας ζήτουλας: μπρε τού λέω, πώς σε λένε, πούθ’ έρχεσαι; Από πάνω μου κάνει και μού δείχνει αόριστα` διακονεύω ψωμάκι` έτσι ο θεός να σχωράει τους θαμμένους σου, δεν κάνεις αφεντικό μ’ ένα έλεος;
   Τον λυπήθηκα` αχ πώς πόνεσε η καρδιά μου του δόλιου` σκέφτηκα πως η ίδια μοίρα μάς ένωνε` περιπλανώμενες είμαστε δυό ψυχούλες κ’ οι δυό μας` σπουργιτάκια των δρόμων` να, δυό κακόμοιρα πλάσματα. Όλοι οι άνθρωποι είναι καταγραμμένοι και ήσυχοι` βρίσκονται καταχωρημένοι κανονικά στα βιβλία, με ημερομηνίες και ονόματα. Έχουνε κ’ ένα αμετάβλητο νούμερο: τον αριθμό του μητρώου τους` είναι τα ονόματά τους μακρότατα: Γεώργιος Καντακουζηνός, του Ιωάννου και Ελένης` μην ψάχνει άδικα και τους βρίσκει η αιωνιότη, φτάνουν απ’ το χωριό ως το έθνος` νομός, επαρχία, δήμος, κοινότης` κ’ έπειτα οι θρησκείες και τ’ άλλα` σίγουρα πράματα` η αλήθεια ολόσωμη με υπογραφή και σφραγίδα` όχι τρίχες.

«Στην αγάπη υπάρχει ένα αίσθημα αμοιβαιότητας, ισότητας κι εγώ δεν ήμουν άξιος γι αυτά. Κι έτσι έκρυβα κείνο που αισθανόμουν.»~Φ.Ντοστογιέφσκι

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Νιέτοσκα» του Φ.Ντοστογιέφσκι

 

– Η φαντασία μου είχε δημιουργήσει εξάλλου, μια και μου έλειπαν οι πραγματικές γνώσεις, έναν κόσμο ολότελα δικό της.

 

– Σε ηλικία που τα παιδιά, κανονικά, ξοδεύουν όλο τους το σφρίγος σε εξωτερικές ενέργειες, εγώ δεν έκανα άλλο παρά να μαζεύω μέσα μου και να κρύβω τις εντυπώσεις απ’ τον έξω, το γύρω μου κόσμο. Είχα γίνει ένας σωστός παρατηρητής, χωρίς να λογαριάζω το νόημα που ‘χε το καθετί απ’ όσα περνούσανε μπρος απ’ τα μάτια μου.

«Ένας ερωτευμένος άνθρωπος δεν αφήνει τον έρωτά του για να επιστρέψει στο «νερό-βραστο λαπά» που εγκατέλειψε.»~Γεώργιου Πιντέρη

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Όταν μια σχέση Γίνεται Έμμονη Ιδέα» του Γεώργιου Πιντέρη

 

– Όσο όμως δεν έχω επαφή με τα συναισθήματά μου, δυσκολεύομαι να προσδιορίσω και τις σκέψεις μου. Οπότε η ζωή μου αρχίζει να γίνεται ανούσια.

 

– Το πρώτο βήμα λοιπόν είναι να παραδεχτώ τον πόνο μου.

 

– Το δεύτερο είναι να το ορίσουμε.

«Εαν είναι προς όφελός σας, κάνετε μια κίνηση προς τα εμπρός ∙ εάν όχι σταθείτε εκεί που είστε.»~Σουν Τζου

photo by ChrisTsik

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η Τέχνη του Πολέμου» του Σουν Τζου

– 3.Στην τέχνη του πολέμου δεσπόζουν πέντε σταθεροί παράγοντες, που πρέπει να εκτιμήσει κανείς όταν επιζητεί να καθορίσει τις συνθήκες που επικρατούν στο πεδίο (της μάχης).

– 4.Αυτοί είναι : α. Ο “Ηθικός Νόμος» β.Ο «Ουρανός» γ. η «Γη» δ. Ο «Διοικητής» ε.Η «Μέθοδος και η Πειθαρχία»

– 5.6.Ο «Ηθικός Νόμος» κάνει τους ανθρώπους να είναι σε πλήρη συμφωνία με τον ηγεμόνα τους, έτσι θα τον ακολουθήσουν χωρίς να υπολογίζουν τη ζωή τους και χωρίς να αποθαρρύνονται από οποιοδήποτε κίνδυνο.

– 7. Ο «Ουρανός» είναι η νύχτα και η ημέρα, το κρύο και η ζέστη, ο καιρός και οι εποχές.

«Ενοχή είναι η ένταση που μας σπρώχνει ν’ αλλάξουμε το παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον μας για χάρη κάποιου άλλου.»~Richard Bach

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Απόδραση από τη Σιγουριά» του Richard Bach

 

– Είτε κάθεσαι και καταστρώνεις σχέδια γι’ αυτό που σε περιμένει είτε το πολεμάς με ότι όπλα έχεις. Η ανησυχία είναι σπατάλη χρόνου.

– Ποτέ μου δεν ήμουν καλός στα συναισθήματα, αφού πιστεύω ότι είναι θέματα προσωπικής ιδιοκτησίας και τις περισσότερες φορές καλό είναι να μην εκδηλώνονται.

– Βούτηξε στους φόβους σου, σκέφτηκα, προσκάλεσέ τους να κάνουν ό,τι χειρότερο περνάει απ’ το χέρι τους και τη στιγμή που θα το επιχειρήσουν, αποκεφάλισέ τους. Κάθε στροφή που φοβάσαι δεν είναι παρά αέρας άδειος, μεταμφιεσμένος σε κόλαση.

«Πηλός, νερό, σιτηρά και φωτιά. Όλα τα αγαθά της γης!»~Ντένι Γκέτζ

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Μηδέν» του Ντένι Γκέτζ

– Στο κλειδί του σολ υπάρχουν τα πάντα! Η περιστροφή, η άνοδος, η πτώση, η αναπνοή. Καθώς ελίσσεται η σπείρα, επιταχύνεις, ανοίγεσαι και αφήνεσαι να παρασυρθείς, σαν ένα πουλί, από ένα ζεστό ρεύμα αέρα.

– Φρόντισε να μην εξαρτάσαι από κανέναν. Από τη στιγμή που θα γνωρίζεις τις τρεις τέχνες, τη γραφή, την ανάγνωση και τη μέτρηση. Ο λόγος  είναι δώρο των Θεών∙ η γραφή, δημιούργημα των ανθρώπων.

Lou Andreas-Salomé, η άλλη Κίρκη

Δείτε την μοιραία γυναίκα, την γοητεύτρια, την ερωμένη, την χωρίς ηθικούς φραγμούς, μα και την πανέξυπνη γυναίκα, την επιστήμονα, την πρώτη ψυχαναλύτρια, την γυναίκα με το ελεύθερο πνεύμα, Δείτε την σύζυγο, δείτε και την συγγραφέα… Δείτε την Lou Andreas-Salomé!

 

Lou Salomé,Friedrich Nietzsche, Paul Rée

Lou Andreas-Salomé

Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος | Το εικοσιτετράωρο ενός αναγνώστη

ΈΝΑ ΚΑΘΑΡΟ, ΚΑΛΟΦΩΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

 

Όταν, στις 12 Νοεμβρίου του 1926, ο νεαρότατος, τότε, Παντελής Πρεβελάκης πρωτοσυναντά τον Νίκο Καζαντζάκη, αυτός ο τελευταίος ήταν ένας άνθρωπος σαράντα χρονών περίπου, όμως το βάδισμα και η όλη στάση του κορμιού του θύμιζε καλοαναθρεμμένο έφηβο που δεν τον είχε αγγίξει η κυνική πείρα της ζωής. Όπλο του για να αντιμετωπίσει αυτή την απραγία και ατολμία που ανέδιδε ήταν ένα βιβλίο. Πράγματι, μας λέει ο βιογράφος του, «όσο κι αν φανεί παράξενο, ο Καζαντζάκης δεν βγαίνει ποτέ στο δρόμο χωρίς να πάρει στο χέρι ένα βιβλίο: θα ’λεγες πως με το μέσο αυτό βρίσκει την αυτοκυριαρχία του». Γνωρίζουμε εξάλλου ένα τουλάχιστον από αυτά τα βιβλία, τη Θεία Κωμωδία του Δάντη, που ο Καζαντζάκης την είχε σχεδόν πάντα στην τσέπη του σακακιού του και συχνά-πυκνά την άνοιγε για να διαβάσει λίγους έστω στίχους· είναι χάρη σε αυτή του τη συνήθεια, καθώς φαίνεται, που κατόρθωσε να τη μεταφράσει αργότερα ολόκληρη στη γλώσσα του, μέσα σε σαράντα πέντε μόλις ημέρες.

Απόσπασμα του Γιάννη Τσαρούχη από το βιβλίο «Ποιήματα 1934-1937»

Το χέρι της κιθάρας κοιμόταν ήσυχο, σαν ευτυχής έχιδνα χοντρή πάνω στην κιθάρα, και δίπλα ένα τραπεζομάντηλο βουτηγμένο μέσα σε υγρό κεφαλιού που είχε πονοκέφαλο και στον τοίχο

«Θα πρέπει να ακούσεις την καρδιά σου, Ντέμι, ίσως αυτό να είναι το νόημα της ζωής.»~Χόρχε Μπουκάι

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Βασίσου πάνω μου» του Χόρχε Μπουκάι

– …αν καταφέρουμε να αθροίσουμε το καινούργιο και το παλιό για να επωφεληθούμε κι από τα δύο, τότε θα φτάσουμε ως τον σπόρο∙ το κέντρο των πάντων∙ την απόλυτη προοπτική εξέλιξης∙ το σπέρμα των νέων φρούτων∙ την αρχή ενός νέου κύκλου μάθησης,…

– Αυτός που διαλέγει σύμβουλο, έχει ήδη διαλέξει συμβουλή.

– Όταν κάποιος ασκεί το κεφάλι και το σώμα του ή τα απασχολεί με κάποιο άθλημα, οι ιδέες και οι μύες οξυγονώνονται ταυτόχρονα και οι απαντήσεις εμφανίζονται μόνες τους.