«Όταν σχεδιάζεις, βάζεις πράγματα στη ζυγαριά. Μετράς. Υπολογίζεις. Στήνεις ενέδρα. Όπως εσύ. Όταν ονειρεύεσαι, πετάς ανέμελα πάνω από τα κύματα, σαν τον γλάρο, και στέλνεις τα φιλιά σου στη ζωή»~Αλκυόνης Παπαδάκη

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη «Το χαμόγελο του δράκου»

– Δεν ξέρω… Σκέφτομαι τώρα τι είναι τάχα προτιμότερο για ένα παιδί. Να βιώνει το ξέσπασμα μιας οργής, ενός θυμού ή να νιώθει πως αυτό το ξέσπασμα παραμονεύει παντού και να μην ξέρει πως και από που θα ξεχυθεί.
Τι από τα δυο, αλήθεια, χαράσσει βαθύτερες χαρακιές…
Είναι να μη βρεθείς βέβαια στην απόχη ούτε του ενός ούτε του άλλου… Αλλά από το φανερό, αν καταφέρεις να ξεφύγεις, γίνεσαι ίσως καλύτερος μαχητής.

– «Πάντα υπάρχει ένα μονοπάτι που μπορεί να σε οδηγήσει σ’ αυτό που αποζητάς. Μην ψάχνεις στις μεγάλες λεωφόρους. Θα χαθείς ανάμεσα στο πλήθος. Θα παρασυρθείς. Μην προσπαθείς να βρεις ταμπέλες. Αυτοί που τις τοποθέτησαν δεν είχαν εσένα και τα όνειρά σου στο μυαλό τους. Πάντα υπάρχει ένα μονοπάτι που σε περιμένει. Μην αργείς. Θα το κρύψουν οι θάμνοι και τ’ αγριόχορτα…»
«Μην κρατάς την πόρτα της ψυχής σου σφαλισμένη. Άνοιξέ τη διάπλατα να μπει το φως. Και μην ακούς αυτούς που σε φοβίζουν πως θα μπούνε, τάχα μου, οι ληστές… Ο χειρότερος ληστής της ψυχής σου είσαι, μάτια μου, εσύ!»
«Κάποιοι σε περιμένουν να τους δώσεις ένα χέρι. Ένα χαμόγελο.
Να γείρουν στον ώμο σου και να κλάψουν. Να πείτε μαζί ένα τραγούδι. Γιατί κλείνεις τα μάτια και τα αφτιά σου; Κοίτα τι όμορφος είναι ο κόσμος γύρω σου… Ζωγράφισε εικόνες στην ψυχή σου. Γιατί πρέπει συνεχώς να χαλάς το τοπίο…»
«Μην κλαις. Σκούπισε τα δάκρυα από τα μάτια σου. Ό,τι και να σου συμβαίνει, δεν είναι το τέλος του κόσμου απόψε. Αύριο, θα δεις. Όλα θα ‘ναι αλλιώς… Μην κλαις. Δεν είσαι μόνος σου. Είμαστε πολλοί. Είμαστε όλοι μάζί. Μην κλαις… Σ’ αγαπώ!»

Advertisements

«Το δηλητήριο ονομάζεται συγκρίσεις, η δηλητηρίαση ονομάζεται διακρίσεις, η ασθένεια λέγεται ανταγωνισμός, και η έξη λέγεται εμμονή να κερδίζω.»~Χόρχε Μπουκάι

Αθήνα, Οκτώβριος 2018

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Από την άγνοια στη σοφία» του Χόρχε Μπουκάι

– Αυτή η αφύπνιση έχει να κάνει περισσότερο με το να ζεις αφοσιωμένος σ’ έναν κόσμο που αλλάζει, υπερασπιζόμενος αλήθειες και αξίες που παραμένουν.

– Μολαταύτα, περισσότερη πληροφόρηση δεν σημαίνει πάντα και περισσότερη γνώση, κι όπως θα δούμε παρακάτω, περισσότερη γνώση δεν σημαίνει και περισσότερη σοφία.

– ‘Οποιος διαπράττει το σφάλμα να υποτάσσει το βλέμμα του στην αντίληψή του για τον κόσμο, μια μέρα θα καταλήξει, αναπότρεπτα, να τρώει τον κατάλογο αντί για το δείπνο. Gregory Bateson

«Το λουλούδι και ο βάτραχος»~Χόρχε Μπουκάι

Ιστοριούλα «Το λουλούδι και ο βάτραχος» 🌹 🐸 από το βιβλίο «Από την Άγνοια στη σοφία» του Χόρχε Μπουκάι

Μια φορά κι έναν καιρό, ένα τεράστιο γοητευτικό τριαντάφυλλο μεγάλωνε ακριβώς στο κέντρο ενός υπέροχου κήπου. Το λουλούδι είχε ένα ζωηρό κόκκινο χρώμα, και δεν ήταν μόνο όμορφο αλλά, επιπλέον, το ήξερε. Του άρεσε μάλιστα να τραγουδάει εκείνο το όμορφο τραγούδι για, εκείνο, «το πιο όμορφο λουλούδι του κήπου».
Μια μέρα, το τριαντάφυλλο άρχισε να επιθυμεί περισσότερους θαυμαστές της ομορφιάς του, περισσότερους ανθρώπους να μυρίζουν το απαλό του άρωμα, περισσότερους ερωτευμένους να εκθειάζουν την τελειότητά του. Ωστόσο παρατήρησε ενοχλημένο ότι ο κόσμος το κοίταζε κι έπαιρνε εκφράσεις ικανοποίησης, όμως, πάντα από μακριά.

Πως να μη χάνετε ποτέ το δίκιο σας

Ο φιλόσοφος Άρθουρ Σοπενχάουερ μας ξεναγεί στην τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο

Στην εποχή του ψηφιακού θορύβου, όπου ο καθένας που φέρει ένα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει αυτόματα και μια ολοκληρωμένη άποψη για όλα τα θέματα, χρειάζεται να αναπτυχθεί μια τέχνη επιβίωσης.

«όταν έρθουν τα΄ ανωφέλευτα τα γερατειά, εκείνο που φέρνει πιο πολλή χαρά δεν είναι να κερδίζει κανείς χρήματα, όπως λένε μερικοί ∙ είναι να τον τιμούν.» ~ Θουκυδίδη

Αξιοσημείωτα από τον «Επιτάφιο του Περικλέους» (Θουκυδίδη ΙΙ 34-46)

-Γιατί τόσο μόνο βαστάει ο άνθρωπος να του λένε καλό γι΄άλλους, όσο νομίζει και για τον εαυτό του πως είναι ικανός να κάνει κάτι από όσα άκουσε∙ για ό,τι από αυτά πάει πιο πάνω, αμέσως τους πιάνει η ζήλια, κι ούτε και το πιστεύουν.

–Ο πλούτος στέκει για μας πιο πολύ αφορμή για κάποιο έργο παρά για παινεψιές και λόγια∙και τη φτώχια του να την παραδεχτεί κανείς δεν είναι ντροπή∙ πιο ντροπή είναι να μην κοιτάξει δουλεύοντας να την ξεφεύγει.

«Το έθνος τους όμως είναι νέο και στη νεότητα αρέσουν οι χοντρές απολαύσεις.»~Πέρλ Μπάκ

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ανατολικός-Δυτικός Άνεμος» της Πέρλ Μπάκ

 

–Θέλω να γεννήσω τον καρπό του μυαλού μου για το καλό της χώρας μου. Κι ένα σκυλί ακόμα μπορεί να γεμίσει τη γη  με τους καρπούς του κορμιού του.

 

-Ο άντρας μου δεν ήταν από κείνους που η γυναίκα γι΄αυτούς είναι μια αισθησιακή απόλαυση μονάχα, όπως ένα γεμάτο άρωμα λουλούδι ή μια πίπα όπιο. Μονάχα η σωματική ομορφιά δεν του ήταν αρκετή. Πρέπει να φροντίσω να του είμαι ευχάριστη μ΄άλλους τρόπους.

«ΑΥΡΑ»~ Γιώργος Χρονάς

ΑΥΡΑ

Όταν θα φτάσεις στο σταθμό
μην κάνεις τίποτα το περιττό
Μην κινηθείς προς το περίπτερο στους πωλητές καπνού ή φρούτων
Κάτω από τη μεγάλη πόρτα να σταθείς ακίνητος μέσα στο φως της μέρας

«Έχασα δυνάμεις, χρόνο ευκαιρίες. Ολομόναχος∙ είναι παράξενο πόσο λίγα μπορεί να καταφέρει κανείς μόνος του!»~ Χ.Τζ.Γουέλς

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ο αόρατος άνθρωπος» του Χ.Τζ.Γουέλς

-Ο ευέξαπτος χαρακτήρας του πράγμα εύλογο για έναν πνευματικά εργαζόμενο άνθρωπο της πόλης, ήταν κάτι ακατανόητο γι’ ΄αυτούς τους ήσυχους χωρικούς του Σάσεξ.

-Έτσι, το ότι είμαι αόρατος εξυπηρετεί ουσιαστικά σε δύο μόνο περιπτώσεις: στο να πλησιάζω και στο να φεύγω απαρατήρητος. Είναι επομένως πολύ χρήσιμο αν θέλει κανείς να σκοτώσει.

«Όταν ο άνεμος φυσά, τα χόρτα οφείλουν να σκύψουν…» ~ Περλ Μπάκ

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Το ψωμί των ανθρώπων» της Περλ Μπάκ

-Να ταϊσω όλους τους ανθρώπους. Είναι ο μόνος τρόπος να γίνει μια καλή αρχή. Όταν όλα τα στομάχια θα ‘´ναι γιομάτα, τότε οι άνθρωποι δε θα ‘´ναι υποχρεωμένοι να ψηφίζουν αποκλειστικά και μόνο εκείνους που τους δίνουν ψωμί. Αυτό σημαίνει Δημοκρατία, αλλά δεν την εφαρμόζουν.

-Και η δύναμη του μεγάλωνε ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι μέσα σ’´αυτό το ανόητο πλήθος, πολύ λίγοι ήταν εκείνοι που ήξεραν τί σημαίνει πραγματική αξία.

-Η ανήσυχη συνείδησή του τον παρατηρούσε. Τί ήταν προτιμότερο; Να κλέβει ή να ζητιανεύει;

«Αν έχω ποτέ ξανά τα μάτια μου θα κοιτάξω αληθινά στα μάτια των άλλων σαν να βλέπω την ψυχή τους.»~ Ζοζέ Σαραμάγκου

photo by EvAr

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Περί Τυφλότητας» του Ζοζέ Σαραμάγκου

-Είχε φτάσει μάλιστα στο σημείο να σκεφτεί πως το σκοτάδι στο οποίο ζουν οι τυφλοί δεν είναι εντέλει παρά η απλή απουσία του φωτός, πως αυτό που αποκαλούμε τυφλότητα το μόνο που κάνει είναι να καλύπτει το φαίνεσθε των όντων και των πραγμάτων, αφήνοντας τα άθικτα κάτω απ΄το μαύρο πέπλο της.

-Με το πέρασμα του χρόνου, και μαζί με τις δραστηριότητες της συναναστροφής και τις γενετικές αλλαγές, καταφέραμε να βάλουμε τη συνείδηση στο χρώμα του αίματος και στο αλάτι των δακρύων μας και, σαν να μην έφτανε αυτό, κάναμε τα μάτια μας έναν καθρέφτη γυρισμένο προς τα μέσα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να δείχνουν εκείνα χωρίς φειδώ αυτό που εμείς πασχίζουμε ν΄αρνηθούμε με το στόμα.