«Είναι ακριβώς αυτό η ζωή όταν είναι όμορφη κι ευτυχισμένη: ένα παιχνίδι.»~Χέρμαν Έσσε

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ταξίδι στην Ανατολή» του Χέρμαν Έσσε

– Η χάρη δεν αγοράζεται με μετάνοια, δεν μπορεί ν’ αγοραστεί με τίποτα.

– Μια φορά, στα νιάτα τους, το φως έλαμψε γι’ αυτούς, μια φορά υπήρξαν διορατικοί κι ακολούθησαν το αστέρι, αλλά έπειτα ήρθε η λογική και η κοροϊδία του κόσμου, έπειτα ήρθε η λιγοψυχία και η φαινομενική αποτυχία, η κούραση και η απογοήτευση κι έτσι τυφλώθηκαν άλλη μια φορά.

Advertisements

10+1 κουβέντες του Μαρσέλ Προυστ για τον έρωτα

«Οι άνθρωποι μπορεί να έχουν πολλά διαφορετικά πάθη. Το αληθινό είναι αυτό, για χάρη του οποίου είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν τους άλλους»

Ο δημιουργός του μεγαλειώδους «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» σε στιγμές ειλικρίνειας και διαύγειας για το αιώνια περίπλοκο ζήτημα

Γράφει η ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι ο συγγραφέας στον οποίο οφείλουμε όχι μόνο την απόλυτη ποιητική του χρόνου, ως γιατρού, ως εκδικητή, ως τυμβωρύχου, ως συντηρητή, ως δασκάλου, αλλά και τις πιο μεστές διατυπώσεις για τον έρωτα, τον θάνατο, τη συντριβή που προκαλεί η φθορά – και πάλι – του χρόνου.

Ο Μαρσέλ Προυστ, γεννιέται σαν σήμερα το 1871, για να καταταγεί σ’ εκείνη την παράξενη σειρά στρατιωτών της λογοτεχνίας που πρέπει πρώτα να απορριφθούν πολλές φορές για να γίνουν σημαία και ορόσημο καιρό μετά, κυρίως από προσωπικό πείσμα και πίστη στον εαυτό και τη λογοτεχνική εμμονή τους.

«Θέλετε να μάθετε εάν εξελιχτήκατε σήμερα; αναρωτηθείτε λοιπόν εάν αγαπήσατε κάτι καινούργιο σήμερα.»~ Chopra Deepak

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Κάμα Σούτρα» του Chopra Deepak

– Εάν είστε πραγματιστής, τότε το βιβλίο αποτελεί απλώς ένα εγχειρίδιο του έρωτα, που πρέπει να χρησιμοποιηθεί με τον ίδιο τρόπο που ένας γευσιγνώστης χρησιμοποιεί ένα βιβλίο γεμάτο πρωτότυπες, εκλεπτυσμένες συνταγές. Εάν είστε πνευματικός τύπος, το βιβλίο αποτελεί ένα άνοιγμα προς κορυφαίες εμπειρίες και προσεγγίζει τις οδηγίες του με τον ίδιο τρόπο που ένας ιερέας προσεγγίζει, μια θρησκευτική τελετή.

– Μπορεί να φτάσει στο σημείο να φανεί αβάσταχτα ανηλεής μέσα από τον πραγματισμό του, όπως συμβαίνει όταν αναφέρει τις γυναίκες εκείνες που είναι ευκολότερο να αποπλανηθούν συμπεριλαμβάνοντας εκείνες που έχουν​ καμπούρα, τις γυναίκες-νάνους, τις χήρες και τις μητέρες που έχουν χάσει ένα παιδί.

Δεν ξεχνώ

Δεν ξεχνώ

Πλέον συγχωρώ αλλά δεν αποχωρώ
γιατί τότε δεν χωρώ στον ίδιο χώρο
δηλαδή μια υποκρισία η συγχώρεση

«Μόνο να μην ατονήσει κανείς, διαφορετικά βρίσκεται κάτω από τη ρόδα.»~Έρμαν Έσσε

photo by EvAr

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Κάτω από τη ρόδα» του Έρμαν Έσσε

– Όπως τον κατασκευάζει η φύση ο άνθρωπος είναι κάτι το ακαταλόγιστο, ανεξιχνίαστο, επικίνδυνο. Είναι ένα ρεύμα που έρχεται από άγνωστα βουνά, ένα πρωτόγονο δάσος χωρίς δρόμους και τάξη. Και όπως επιβάλλεται να φωτιστεί, να καθαριστεί και με τη βία να περιοριστεί ένα πρωτόγονο δάσος, έτσι και το σχολείο έχει προορισμό να συντρίψει, να κατανικήσει και με τη βία να περιορίσει το φυσικό άνθρωπο.

– …καλύτερα να καταστραφεί δέκα φορές το κορμί, παρά να βλαφτεί η ψυχή.

«Κρύος ιδρώτας με περιλούει, σύγκορμη τρέμω, πρασινίζω πιότερο κι από χορτάρι, ο θάνατος θαρρώ με πλησιάζει.» ~Σαπφώ

Μακάριο βλέπω, σαν Θεό
κείνον που απέναντί σου στέκει κι από κοντά
γεύεται τα λόγια τα γλυκά σου
και το γλυκό
ερωτικό σου γέλιο. Στο στήθος η καρδιά μου
σπαρταρά μόλις για μια στιγμή
σε αντικρίσω

«Χίλιες φορές μία καθυστερημένη ελπίδα παρά καμία. Μέχρι ενός σημείου. Μέχρι που η καρδιά αρχίζει ν’ αηδιάζει. Συντροφιά επίσης μέχρι ενός σημείου. Χίλιες φορές μία καρδιά αηδιασμένη παρά τίποτα. «~Samuel Beckett

Samuel Beckett – από το βιβλίο»Συντροφιά» Τρία αποσπάσματα

[Μετάφραση: Χρίστος Αγγελακόπουλος]

Μια φωνή φτάνει σε κάποιον μέσα στο σκοτάδι. Φαντάσου.

 

Σε κάποιον ανάσκελα μέσα στο σκοτάδι. Αυτό μπορεί να το πει από την πίεση στα πίσω μέρη του σώματός του και από το πώς το σκοτάδι αλλάζει όταν σφαλίζει τα μάτια του και ξανά όταν τα ανοίγει πάλι. Μόνο ένα μικρό μέρος απ’ ό,τι λέγεται μπορεί να επιβεβαιωθεί. Όπως για παράδειγμα όταν ακούει, Είσαι ανάσκελα μέσα στο σκοτάδι. Τότε πρέπει να παραδεχθεί ότι αυτό που λέγεται είναι αλήθεια. Αλλά μακράν το μεγαλύτερο μέρος απ’ ό,τι λέγεται δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί. Όπως για παράδειγμα όταν ακούει, Είδες πρώτη φορά το φως την τάδε ημέρα. Μερικές φορές τα δύο συνδυάζονται όπως για παράδειγμα, Είδες πρώτη φορά το φως την τάδε ημέρα και τώρα είσαι ανάσκελα μέσα στο σκοτάδι. Ένα τέχνασμα πιθανόν από τη μη αμφισβήτηση του ενός να επικυρώνεται το άλλο. Αυτή τότε είναι η υπόδειξη. Σε κάποιον ανάσκελα μέσα στο σκοτάδι μία φωνή μιλάει για κάποιο παρελθόν. Με περιστασιακούς υπαινιγμούς για κάποιο παρόν και σπανιότερα για κάποιο μέλλον όπως για παράδειγμα, Θα καταλήξεις όπως είσαι τώρα. Και σε ένα άλλο σκοτάδι ή μέσα στο ίδιο άλλο επινοώντας τα πάντα για συντροφιά. Άφησέ τον γρήγορα.

«Τα γηρατειά αναιρούνται από την έλλειψη βαρύτητας»~Νάνος Βαλαωρίτης

 

Αξιοσημείωτα απο το βιβλίο του Νάνου Βαλαωρίτη «Γνωρίζετε την Eλπινίκη;»

 

–Είμαστε αυτοί που νομίζουμε πως είμαστε και που νομίζουνε και οι άλλοι πως είμαστε…

-…το διάστημα δεν είναι άδειο: Είναι όπως κάθε μωρό, ένα μισό- υπερπλήρες πεδίο που το προβάλλουν γύρω τους τα σώματα. Αν δεν υπάρχει σώμα το λεγόμενο απόλυτο κενό δεν είναι «διάστημα» ναι αλλά

«Ο τέλειος ηθοποιός (της ζωής) είναι εκείνος που «υποκινείται»-και το ξέρει-από το παθητικό πάθος.»~Albert Camus

photo by GTsik

Απόσπασμα από τα σημειωματάρια του Άλμπερ Καμύ

…- Πολύς πόνος περιμένει όσους σας αγαπούν.
-Ο Πατρίς σηκώθηκε-στα μάτια του η απελπισία και είπε σκληρά:
-Ο έρωτας που νιώθουν για μένα δε με δεσμεύει σε τίποτα.
– Είναι αλήθεια, είπε η Κλαίρη. Έκανα μια απλή διαπίστωση. (Κάποια μέρα, θα μείνεται μόνος).

«Η ροπή καταστροφής είναι αποτέλεσμα της αβίωτης ζωής.»~Έριχ Φρομ

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ο Φόβος Μπροστά στην Ελευθερία» του Έριχ Φρομ

 

-Βέβαια η προσπάθειά του να σώσει το ατομικό εγώ απέτυχε και έτσι αντί να εκφράσει το εγώ παραγωγικά βρήκε την σωτηρία με τα νευρωτικά συμπτώματα και με το να περιοριστεί σε μια ζωή ψευδαισθήσεων. Από την άποψη όμως των ανθρώπινων αξιών είναι λιγότερο ακρωτηριασμένο από το είδος του ομαλού ατόμου που έχει χάσει ολοκληρωτικά την ατομικότητά του.

 

-Καθώς ο όρος «νευρωτικός» χρησιμοποιείται συνήθως για να υποδηλώσει έλλειψη κοινωνικής λειτουργικότητας, προτιμούμε να μη χαρακτηρίσουμε μια κοινωνία ως νευρωτική, αλλά μάλλον ως δυσμενή για την επίτευξη της ευτυχίας και αυτοσυνειδητοποίησης του ανθρώπου.