«Στέκουν πάντα ακλόνητοι. Δε φιλονικούν, Και κανείς δεν τα βάζει μαζί τους, Γι’ αυτό οι αρχαίοι λέγαν: «Υποχώρει και νίκα».»~ Λάο Τσε

ΕΙΚΟΣΙ ΔΥΟ
Υποχώρει και νίκα’
Λύγιζε και μένε ίσιος·
Άδειαζε και μένε γεμάτος· Εξουθενώσου και ξανάνιωνε’
Έχε λίγα και κέρδιζε·
Έχε πολλά, και θα βρεθείς σε σύγχυση.
Γι αυτό οι συνετοί αγκαλιάζουν το ένα Δίνοντας παράδειγμα σ’ όλους.

«Η γνώση της σταθερότητας κρατά το μυαλό ανοιχτό. Μ’ ανοιχτό μυαλό θα ‘σαι ανοιχτόκαρδος. Ανοιχτόκαρδος, το φέρσιμο σου θα ‘ναι αρχοντικό. Αρχοντικός, θα πλησιάζεις το θεϊκό.»~Λάο Τσε

photo by DesPin

ΔΕΚΑΞΙ
Άδειασε από καθετί τον εαυτό σου.
Άσε το μυαλό να γαληνέψει ειρηνικά.
Τα μύρια όταν υψώνονται και πέφτουν,
ενώ ο εαυτός σου παρακολουθεί το γυρισμό τους.
Αναπτύσσονται κι ανθούν, κι ύστερα στην πηγή ξαναγυρνούν.
Την επιστροφή στην πηγή χαρακτηρίζει ηρεμία,
που είναι ο τρόπος της φύσης.

«Απερίγραπτο, αδιάκοπο νήμα. Επιστρέφει στη μηδαμινότητα. Μορφή του άμορφου, Εικόνα του μη εικονικού, Ονομάζεται ακαθόριστο κι αφάνταστο.»~Λάο Τσε

photo by DesPin

ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ
Κοίτα, δεν μπορεί να φανεί _ είναι πέρα από σχήμα.
Αφουγκράσου, δεν μπορεί ν’ ακουστεί _ είναι πέρα από ήχο.
Πιάσε, δεν μπορεί να κρατηθεί_ είναι άπιαστο.
Ακαθόριστα είναι τα τρία τούτα·
Γι’ αυτό ενώνονται σε ένα.

Από πάνω δεν είναι φωτεινό’
Από κάτω δεν είναι σκοτεινό:

«Να γεννάς και να τρέφεις, Να δημιουργείς δίχως δικά σου να κρατάς, Να εργάζεσαι δίχως αναγνώριση, Να ηγείσαι δίχως να κυριαρχείς, Αυτή είναι η πρωτεϊκή αρετή.»~Λάο Τσε

ΔΕΚΑ
Ενώ σώμα και ψυχή κουβαλάς, αγκαλιάζοντας το ένα,
Είσαι ικανός το χωρισμό ν’ αποφύγεις;
Ενώ δουλεύεις στην εντέλεια, ολοένα πιο επιδέξιος,
Είσαι ικανός με νιογέννητο να μοιάσεις;
Ενώ καθαρίζεις και λαμπρύνεις την πρωτεϊκή οπτασία,
Είσαι ικανός άσπιλος να μένεις;
Ενώ τους ανθρώπους όλους αγαπάς και κυβερνάς τη χώρα,
Είσαι ικανός τον έξυπνο να μην κάνεις;
Ενώ τις πύλες τ’ ουρανού ανοιγοκλείνεις,

«Ο άνθρωπος ακολουθεί τη γη. Η γη ακολουθεί τον ουρανό. Ο ουρανός ακολουθεί το ταό. Το ταό ακολουθεί ό,τι είναι φυσικό.»~ Λάο Τσε

photo by DesPin

ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ
Κάτι που σχηματίστηκε αινιγματικά, Γεννημένο πριν απ’ τον ουρανό και τη γη.
Στη σιγαλιά και στο κενό,
Μόνο του στέκει ανάλλαχτο,
Πάντα κινούμενο εδώ.
Ίσως να ‘ναι η μάνα των μύριων πραγμάτων.
Άγνωστο μου είναι τ’ όνομα του.
Ασ τ’ ονομάσουμε ταό.
Μη βρίσκοντας καλύτερο χαρακτηρισμό, το λέω μεγάλο.

«Η επιπολαιότητα είναι ξερίζωμα. Η βιασύνη, απώλεια ελέγχου.»~ Λάο Τσε

Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων – Οκτώβριος 2018

ΕΙΚΟΣΙ ΕΞΙ
Τ’ ανάλαφρο ριζώνει στο βαρύ•
Το γαλήνιο κυριαρχεί το ανήσυχο.

Γι’αυτό ο συνετός, ταξιδευοντας ολημερίς,
Δε χάνει από το βλέμμα τις αποσκευές του
Ενώ ολόγυρα πολλές υπάρχουν ομορφιές,
Εκείνος γαλήνιος, απόσταση κρατά.

«Πάντα αληθινός κι επινοητικός, Ξαναγύρνα στην κατάσταση του απελέκητου ξύλου.»~ Λάο Τσε

photo by DesPin

ΕΙΚΟΣΙ ΟΚΤΩ
Γνώριζε τη δύναμη του άντρα,
Κράτα όμως τη φροντίδα της γυναίκας!
Γίνου το ρεύμα του σύμπαντος!
Όταν είσαι το ρεύμα του σύμπαντος,
Πάντα αληθινός κι ακλόνητος,
Ξαναναγίνου μικρός σαν παιδάκι.

Αυτός που γνωρίζει δε μιλάει… ~Λαο Τσε (Ιστοριούλα)

photo by EvAr

Αυτός που γνωρίζει δε μιλάει…

Μια φορά κι έναν καιρό ένα δάσκαλος περπατούσε με τον μαθητή του στο δάσος. Καθώς περπατούσαν, ανάμεσα στους φυσικούς ήχους της ζούγκλας, άρχισε να ακούγεται και ένας διαφορετικός, αφύσικος ήχος.

Τότε, ο δάσκαλος σταματάει απότομα, γυρνάει προς την πλευρά του μαθητή του και τον ρωτάει «Μπορείς να διακρίνεις τι είναι αυτός ο ήχος;»

Ο μαθητής κοντοστάθηκε και αφού αφουγκράστηκε για λίγη ώρα απάντησε «Είναι μια καρότσα». Ο δάσκαλος δεν φάνηκε ικανοποιημένος από την απάντηση και ρώτησε εκ νέου «Ναι, είναι μια καρότσα αλλά τι καρότσα είναι;