Αρσένι Ταρκόφσκι {του καλοκαιριού και της θάλασσας | ποιήματα}

Summer in Greece 2020

Σε προαισθήσεις, δεν πιστεύω και προλήψεις
Δε φοβάμαι. Δε φοβάμαι μήτε τη συκοφαντία
Μήτε το δηλητήριο. Θάνατος δεν υπάρχει.
Αθάνατοι όλοι.  Αθάνατα όλα. Δεν πρέπει
Να φοβάσαι το θάνατο ούτε στα δεκαεφτά
Μήτε στα εβδομήντα. Δεν υπάρχει θάνατος

Advertisement

Δε θα σταματήσουμε την εξερεύνηση,/ και το τέλος της όλης μας έρευνας/ θα είναι να φτάσουμε όπου ξεκινήσαμε/ και να δούμε το μέρος για πρώτη φορά. | Τ.Σ. Έλιοτ

Τ.Σ. Έλιοτ The Little Gidding (απόσπασμα)

Δε θα σταματήσουμε την εξερεύνηση,
και το τέλος της όλης μας έρευνας
θα είναι να φτάσουμε όπου ξεκινήσαμε
και να δούμε το μέρος για πρώτη φορά.

πηγή: https://www.thinkdrops.gr/ (το διαβάσαμε στο: https://hestafta.org/)

Όπως όταν τη σκόλη | Χάιντερλιν

Ιωάννινα, Σεπτέμβριος 2018

Όπως όταν τη σκόλη πηγαίνει ο γεωργός
Να δη το πρωί τους αγρούς, αφού
Μέσ’ από νύχτα ζεστή πέφταν αστραπές πoυ δροσίζουν,
Αδιάκοπα κι’ ακόμα πέρα βροντά ο κεραυνός.
Το ρεύμα ξαναγυρίζει στην όχθη του
Και πρασινίζει ολόδροσο τo χώμα
Κι’ απ’ τη ζωογόνα βροχή τoυ ουρανού
Στάζει το κλήμα κι’ αστράφτουν
Στον ήρεμο ήλιο τα δέντρα του άλσους:
Έτσι στέκεστε μέσ’ στην καλοκαιριά
Σεις που δεν ανατρέφει ένας δάσκαλος, μα τo θαύμα
Της φύσης το δυνατό το θεόμορφο
Με το παντοτεινό της το ελαφρό της αγκάλιασμα.
Γι’ αυτό σαν φαίνεται κοιμούμενη κάποτε
Στον ουρανό ή μέσ’στα φυτά ή στους λαούς
Θλίβεται κ’ η θωριά των ποιητών.
Φαίνονται μονάχοι κι’ όμως πάντα νοιώθουν.
Γιατί κι’ αυτή νοιώθοντας αναπαύεται.

Ποίημα από το βιβλίο «Η στρατιά των πεινασμένων προχωρεί» του Ναζίμ Χικμετ

Ιωάννινα – Οκτώβριος 2018

[Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η στρατιά των πεινασμένων προχωρεί» του Ναζίμ Χικμετ]
Στη Βέρα

Δεν έρχεσαι μου είπε
Δε μένεις μου είπε
Δε γελάς μου είπε
Δεν πεθαίνεις μου είπε

«Κρυφακουστὴς τοῦ ὕπνου σου» | YVAN GOLL

YVAN GOLL
AN CLAIRE-LILIANE

[Κρυφακουστὴς τοῦ ὕπνου σου]

*

Κρυφακουστὴς τοῦ ὕπνου σου
Ἀκούω τὴν τυφλὴ πιανίστρια
Νὰ παίζει ἐπάνω στὶς πλευρές σου
Ἀκούω τὰ μαῦρα κύματα τῆς νύχτας
Νὰ σπάζουν στὴν τρυφερὴ σου περηφάνεια

«Ίσως αυτή να είναι» ποίημα του Φερνάντο Πεσσόα

photo by EvAr

Ίσως αυτή να είναι

Η τελευταία μέρα της ζωής μου.
Το χέρι το δεξί μου σήκωσα τον ήλιο χαιρετώντας.
Μα δεν τον χαιρετούσα για αντίο.

«τα παιδιά θα πάρουν απ’ τα χέρια μας τον κόσμο θα φυτέψουν αθάνατα δέντρα.»~Ναζίμ Χικμετ

[Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η στρατιά των πεινασμένων προχωρεί» του Ναζίμ Χικμετ]

…….
Ας δώσουμε τον κόσμο στα παιδιά έστω και για μια μέρα
ας τον δώσουμε να παίξουν σαν ένα πολύχρωμο μπαλόνι
να παίξουν τραγουδώντας ανάμεσα στ’ αστέρια
ας δώσουμε τον κοσμο στα παιδιά
σαν ένα τεράστιο μήλο σαν ψίχα ολόζεστου ψωμιού

«Ο προφήτης» ποίημα του Αλεξάντερ Πούσκιν

photo by EvAr

Εκείνη τη δύσκολη χρονιά, λίγο πριν τον καλέσει ο τσάρος, ο Πούσκιν έγραψε το ποίημα «Ο προφήτης», όπου τη ρομαντική έννοια του προφήτη τη διευρύνει μέχρι κυριολεξίας, δίνοντας στον ποιητή τη ψυχοσύνθεση και το ρόλο προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης, όπως περιγράφεται από τον Ησαϊα:

Τη δίψα μου για να χορτάσω τη πνευματική
στη μαύρη έρημο πλανιόμουν. Εκεί,
στο σταυροδρόμι φτάνοντας μπροστά,
εξάφτερο ένα σεραφείμ βλέπω να σταματά.
Λες όνειρο ήταν -απαλά
μου μάλαξαν τα βλέφαρα τα δάχτυλά του,
σαν τρομαγμένου αϊτού αναπετάρισαν τα μάτια μου
καθώς από τα μάτια τα δικά του
μια όραση επήρανε προφητική.
Μετά τ` αυτιά μου αγγίζει. Η ακοή
γιομίζει αμέσως φωνές και ήχους
σαν να σημαίνανε καμπάνες. Το ρίγος
ένιωσα με μιας του ουρανού.

«Η ζωγραφιά της Βέρας» ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ

[Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Η στρατιά των πεινασμένων προχωρεί» του Ναζίμ Χικμετ]

Η ζωγραφιά της Βέρας

Κανείς δε μπορεί να κάνει τη ζωγραφια σου
καθώς ξανοίγεσαι στη θάλασσα….
Να μη σε ψάξουν στων παιδικών παιχνιδιών τα χρώματα
Ακούμπησαν στα ξύλινα κάγκελα τα κλήματα σε μια ταράτσα δάσους

«Το συναίσθημα και η επιθυμία» ποίημα του Φερνάντο Πεσσόα

Το συναίσθημα και η επιθυμία

Το συναίσθημα και η επιθυμία
Δεν υπάρχουν σε τούτη τη γη.
Και δεν είναι η αγάπη να αγαπάς
Στη χώρα όπου σφάλλει
Η μακρινή μου περιπλάνηση.