Ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ από το βιβλίο «Τα ποιήματα των 9-10 μ.μ»

Εννιά σημαίνουν
τα ρολόγια στις πλατείες.
Όπου να ‘ναι θα κλείσουν, σε λίγο,
οι πόρτες των κελλιών μας.

Advertisements

Για τη ζωή ~Ναζίμ Χικμέτ

photo by EvAr

Γιὰ τὴ ζωή

Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι παῖξε-γέλασε
Πρέπει νὰ τήνε πάρεις σοβαρά,
Ὅπως, νὰ ποῦμε, κάνει ὁ σκίουρος,
Δίχως ἀπ᾿ ὄξω ἢ ἀπὸ πέρα νὰ προσμένεις τίποτα.
Δὲ θά ῾χεις ἄλλο πάρεξ μονάχα νὰ ζεῖς.

«Γνωρίζουμε κ’ οι δυο καλή μου, Μπορούμε και στους άλλους να το μάθουμε Να πολεμάν για τους ανθρώπους μας»~Ναζίμ Χικμέτ

Πάργα, Ιούνιος 2017

Γνωρίζουμε κ’ οι δυό καλή μου,
Μας το μάθανε
Να πεινάμε, να διψάμε
Να τσακιζόμαστε απ’ την κούραση
Να ζούμε χωρισμένοι.

«Τα λόγια σου κατάφορτα από σένα, Τα λόγια σου, μητέρα»~Ναζίμ Χικμέτ

Μέσα σ’ αυτή τη νύχτα τη χινοπωριάτικη
Ολόγιομος είμαι απ’ τα λόγια σου, Λόγια αιώνια σαν το χρόνο, σαν την ύλη
Λόγια βαριά σαν το χέρι
Λόγια σπιθόβολα σαν τ’ άστρα.
Απ’ την καρδιά σου, απ’ το μυαλό σου, απ’ τη σάρκα σου
Τα λόγια σου με φτάνουν

Ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ από το βιβλίο «Τα ποιήματα των 9-10 μ.μ»

Ιωάννινα, Ιούνιος 2017

Πάνω από τα κεραμύδια της μακρινής μου πόλης,
μέσα από το βυθό της θάλασσας του Μαρμαρά,
περνώντας τη φθινοπωρινή γη,

Ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ από το βιβλίο «Τα ποιήματα των 9-10 μ.μ»

photo by ChrisTsik

Μισό μήλο εμείς,
άλλο μισό ο απέραντος κόσμος.
Μισό μήλο εμείς,

Rainer Maria Rilke | Τί θ’ απογίνεις, Θέ µου, αν πεθάνω…

photo by EvAr

Τι θ’ απογίνεις, Θε µου, αν πεθάνω;
Εγώ είμαι το κανάτι σου (αν σπάσω;)
Εγώ είμαι το ποτό σου (αν πικράνω;)
Εγώ είμαι το έργο σου και το ένδυµά σου,
µαζί µου θα χαθεί το νόηµά σου.

Charles Bukowski – Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Charles Bukowski – Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο
για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα.

Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του.
Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη.
Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη.

Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό.
Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη.
Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες,
προσοχή στους γνώστες,
προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία,
προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια,
είτε είναι περήφανοι γι’ αυτήν,
προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν
γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα,
προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν,
φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν,
προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη
γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους,
προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα,
η αγάπη τους είναι μέτρια,

Πωλ Ελυάρ ~ Από τα Εφτά ποιήματα αγάπης στον πόλεμο

photo by EvAr

Στ’ όνομα του τέλειου ψηλού μετώπου
Στ’ όνομα των ματιών που κοιτάζω
Και του στόματος που φιλώ
Για σήμερα και για πάντα…Στ’ όνομα της θαμμένης ελπίδας
Στ’ όνομα των δακρύων μέσα στη νύχτα
Στ’ όνομα των φυτών που φέρνουν γέλιο
Στ’ όνομα του γέλιου που φέρνει φόβο…Στ’ όνομα του γέλιου κάτω στο δρόμο
Της γλύκας που δένει τα χέρια μας
Στ’ όνομα της οπώρας, σαν σκεπάζει το λουλούδι
Σε μια όμορφη γη και καρπερή…

«Η ΛΑΙΔΗ ΛΑΖΑΡΟΣ» της Sylvia Plath

Ελεύθερη απόδοση από τα αγγλικά στα ελληνικά από το SearchingTheMeaningOfLife. Με σεβασμό και Αγάπη.

Το έκανα και πάλι
Ένα χρόνο σε κάθε δέκα
Εγώ το καταφέρνω–

Είδος περιφερόμενου θαύματος το δέρμα μου
Φωτεινό σαν Ναζιστικό αμπαζούρ.
Το δεξί μου πόδι

Αντίβαρο πρες παπιέ.
Το αχάρακτό μου πρόσωπο, ωραίο
Εβραϊκό λινό.

Ξετύλιξέ το σαν χαρτοπετσέτα
Ω εχθρέ μου.
Σε τρομάζω;

Η μύτη, οι κόγχες των ματιών, το πλήρες σετ δοντιών;
Η όξινη αναπνοή
Θα χαθούν σε μια ημέρα.

Σύντομα, σύντομα η σάρκα
Του τάφου φαγώσιμο θα γίνει
Στο σπίτι της, πάνω μου

Και εγώ, μια χαμογελαστή γυναίκα.
Είμαι μόνο τριάντα.
Και σαν τη γάτα έχω εννιά φορές να πεθάνω.

Αυτή είναι η Νούμερο Τρία.
Τι χαζομάρα
Να εξαντλείς κάθε δεκάδα.