Φώς με Εικασίες

Φώς με Εικασίες

Άσε τα «όχι» και τα «ναι» και πιάσε ένα «ίσως»
Αν έχεις όνειρα πολλά, δεν έχεις ποτέ μίσος
Δίνει άλλες προοπτικές πάντα μια εικασία
Κίνητρο για έρευνα μια σχετική ουσία

Όλα τα απόλυτα μπλοκάρουν συζητήσεις
Χάνεις την ποιητικότητα με παγωμένες ρήσεις

Advertisements

Δε φταίει ο Χρόνος

photo by KrisLou

Δε φταίει ο Χρόνος

Ό,τι πω να μην πιστέψεις,
μην λαλήσεις στα τυφλά.
Θέλω εσύ να το ερευνήσεις
μέσα σου να μπεις βαθιά.

Αν γερνάς δε φταίει ο χρόνος,
αν πεθαίνεις φταις εσύ.
Είδες άλλους να γερνάνε
και πεθαίνεις πριν σκεφτείς.

Ευδαιμονία από Μέσα

Ευδαιμονία από Μέσα

Μια βουτιά στην πηγή ευδαιμονίας
βρεγμένος αιώνια συνειδητός εαυτός.
Γελά σαν παιδί! Ζει στιγμές ευτυχίας
δίχως γνώμη, δάχτυλο κανενός.

Είμαι η Καμία

Είμαι η Καμία

Θα ‘μαι πολύ ευγενική, με όλα σας τα μάτια
είναι οι καθρέφτες που κοιτώ και γίνομαι κομμάτια

είμαι αυτή που μέσα τους μπαίνω και τα γυαλίζω
τις μπούκλες μου τακτοποιώ, πόθους τα πλημμυρίζω

για μένα πάντα νοιάζομαι, μήπως πετά μια τρίχα
όσες ψυχές κι αν χάλασα σαν λίμνες είναι ίδια

Το φλιτζάνι του καφέ

Το φλιτζάνι του καφέ

Χρόνια στης νύχτας τα ρυάκια κολυμπάω
δεν κολλώ στο κατακάθι του καφέ.
Τις ομορφιές της, στα τείχη ζωγραφίζω
ξυπνώ τις μνήμες που ξεχάστηκαν στο χθες.

Ρίσκο Αγάπης δε φοβήθηκα να παίρνω,
ανοίγω μάτια, στις συνειδήσεις τις κλειστές.
Χωρίς λόγια, εμπειρίες δειγματίζω
λίγα ζω χρόνια, αιώνια ζούσα χθες

Προς την ευημερία

Προς την ευημερία

Άλλους κήπους περπατάμε
σ΄άλλο μνήμα δάκρυ χύνω,
ίδιο ήλιο εμείς κοιτάμε
ουρανό, για μας τον πίνω.

Σου μιλώ για εμπειρίες
που ποτέ δε θα γευτείς.
Ήρθαν, έφυγαν και πάνε
χαιρέκακο να αμφισβητείς.

Δεν περίμενα συμπόνια,
δεν περίμενα χαρά,
να προλάβω θέλω μόνο
μη σκοντάψεις στα τυφλά.

Σπάω φράγματα, πετάω
ήταν άλλωστε ψευδή

Σκάλες

Σκάλες

Μια σκάλα προς τον ουρανό,
μια σκάλα προς την Γή μας,
μια σκάλα προς την θάλασσα
οι πόθοι της ζωής μας.

Όταν την σκάλα ανεβείς,
γαλήνη, νηνεμία
κι όταν τη σκάλα απαρνηθείς,
κενή αδιαφορία.

Τροπές

Τροπές

Από την Ιστορία
φτάνεις στην Ποίηση με

Σε Απόσταση Ονείρου

Σε Απόσταση Ονείρου

Σε απόσταση ονείρου κι ένα δάκρυ
μέσα να υγραίνει όλα τα σ´Αγαπώ.
Σ´ένα χαμόγελο γλυστράει το γινάτι
έχει πετάξει για άλλο πλανήτη το Εγώ.

Γυναίκα άγνωστη μου το ´πε μ´ένα μήνυμα,
δυο μήνες πριν το είχα αντιληφθεί.
Σε σφαίρα ονείρου κλείστηκε το αντάμωμα
στο χέρι μας δεν ήταν ν´αμεληθεί.

Ποιος Άθεος;

Ποιος Άθεος;

Για ένα κομμάτι ουρανού
αντέχω να υπάρχω, 
στη Γη που ήρθα να θαφτώ
αιώνια θα σε ψάχνω.

Μια μέσα στη γαλήνη μου
και μια στο φως των βράχων.
Ας κρύβεται η αλήθεια Σου, 
Όμορφων αθανάτων.

Όταν θα φύγω, θα ’μαι εδώ
γωνιά απεραντοσύνης
στα μάτια σας παίζω κρυφτό
δεν βλέπεις μα με κρίνεις.