[Προς τη Χαρά]

photo by EvAr

Θύσανοι αγνότητας
περίσσεμα απλότητας
παιδικής ηλικίας
αντιφατικής

Advertisements

[Προς το κάτι]

[Προς το κάτι]

Έτρεχα δυνατά,

σε αφώτιστο βαγόνι,

προς το τίποτα.

Ώσπου φώτισαν

τα μάτια μου

τα λευκά:

Τριαντάφυλλα, νούφαρα, κοχύλια

Και έτρεξα γρηγορότερα

[Φτερά Δύναμης Συντρόφου]

Λίμνη Ιωαννίνων ~ Ιανουάριος 2019

Άκουσες τον ψίθυρο του λουλουδιού
και τη μελωδία της σιωπής μου
την κραυγή της ψυχής και τον
αναστεναγμό της καρδιάς μου

Έτσι άνθισε το λουλούδι εντός μου
σε μια και μόνο στιγμή
δίχως να περιμένει αλλαγή εποχής
Είμαστε πνευματικοί συγγενείς!

[Με σώμα για κοσμοσκάφος]

Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων – Οκτώβριος 2018

Από τη σκοτεινή γούβα της σελήνης
Τα ταξίδια μου στο Σείριο παρατηρείς
Από έρωτα έλαμψα σαν τ’ άστρο της Βεργίνας
Με ίδια δύναμη, την ίδια εποχή

[Κοσμήματα Ψυχής]

Ιωάννινα, Σεπτέμβριος 2018

Στόλισα την ψυχή

με την καλύτερη θέα

της κάθε απότομης στροφής

Τώρα παρελαύνω με

διαμάντια, σμαράγδια, ρουμπίνια…

[Σεβάσμιες ώρες]

Βουδαπέστη ~ Ιούλιος 2018

Ώρα καλή

Ώρα κακιά

Ώρα αποφασισμένη

Με το σύμπαν δεμένη

Την θαλπωρή προσμένει

Μες σε ψευδαίσθησης αρμούς

[Προς το καλύτερο «κάτι»]

[Προς το καλύτερο «κάτι»]

Γιατί είμαι μόνος;
Πού πήγατε όλοι;
Όσο σας ψάχνω
με ψάχνετε εσείς…
Στο «κάπου» μένω
για να με βρεις!

[Κατάδικος ζωής]

Ιωάννινα – Οκτώβριος 2018

Λίγο καφέ
Πολύ τσίπουρο
Και ρύθμισα τις χορδές
Γράσαρα το δοξάρι
Να είναι ικανό
Για όμορφες μελωδίες
Αρμονικές με το περιβάλλον
Τις παρτιτούρες που διάβασα
Συλλέγω και επινοώ
Τις αφήνω στη ροή
Να πλέουν
Ως χάρτινα καραβάκια
Ψάχνοντας νόημα

[Συντροφιά στα Προσεχώς]

photo by StTsik

Χέρι χέρι, στα προσεχώς
της καλύτερης ταινίας
χαμογελάνε οι ψυχές
…ξανά και ξανά

Αγαπάνε απροϋπόθετα
Απολαμβάνουν τη συντροφιά
Ευχαριστιούνται τη στιγμή του φιλιού
Δώρο καρδιάς ανιδιοτελές
Χαίρονται τις ήττες σαν ηρωικές νίκες
Μαζί επέλεξαν την συμμετοχή
για τα πιο Άξια έργα ζωής
Περήφανα ονειρεύονται τα σενάρια
του Ομορφότερου αύριο, σήμερα.
Σκέψεις και αισθήματα,
σοκολατάκια τυλιγμένα
στις τσέπες…για όταν
Και οι καιροί αλλάζουν
Ήλιος, βροχή, χιόνι, αέρας
Και αντέχουν
και δυναμώνουν
και αξίζουν να…
δουν το ίδιο έργο τελικά(;)

Μόνο κοίτα

Μόνο κοίτα

Αναποδογύρισα
το μέσα έξω
Με κρέμασα ανάποδα
με μανταλάκια στον ήλιο
Όπως κάνω χρόνια με την ψυχή,
τις νύχτες, σαν νυχτερίδα
Πίσω από τα γυαλιά
ζορίζετε τα μάτια
να καθρεφτίσουν
το «τίποτα» καθώς γίνεται «κάτι»