[Δύναμη, η Αδυναμία]

Έκθεση φωτογραφίας ~ Θεσσαλονίκη 2018 ~ photo by GTsik

[Δύναμή, η Αδυναμία]

Θέλω να με καταλαβαίνεις
Πριν πω να προλαβαίνεις
Με χαρά στοργή να δίνεις
Ταίρι Αγάπης μου να γίνεις!

Εσύ όμως με προδίνεις
Με ποθείς και με συγκρίνεις
Μόνο χρήσιμη με βλέπεις
Στη δύναμή μου όλο τρέχεις!

Advertisement

[Πώς να σταθώ;]

Μετά από εικοσιπέντε φιλιά
Δάγκωσες τα χείλη της ψυχής
Πώς να εμφανιστώ τώρα στη σάλα;
Καλά που είμαι πεταλούδα και πέταξα μακριά…
Τόσο που χάθηκα απ’ τις αισθήσεις
Η πρόθεση ενοχλεί
Το «εγώ» αρνείται να γίνει «εσύ» ή «εμείς»
Ευκαιρίες δόθηκαν
Αγνοείται η ψευδαίσθηση του «κάτι» εδώ

[Αγάπης χαμόγελα]

[Αγάπης χαμόγελα]

Θέλεις σαν παιχνίδι σου να με κατέχεις
Χρειάζεσαι την πνοή μου για να αντέχεις
Να με ερωτεύεσαι και με το πάθος σου να υποφέρεις
Μα εγώ ξέρω μόνο να Αγαπώ
Σε βάθη ψυχών την ομορφιά να κοιτώ

[Μόνο κοίτα]

Ιωάννινα – Οκτώβριος 2018

Αναποδογύρισα
το μέσα έξω
Με κρέμασα ανάποδα
με μανταλάκια στον ήλιο
Όπως κάνω χρόνια με την ψυχή,
τις νύχτες, σαν νυχτερίδα
Πίσω από τα γυαλιά
ζορίζετε τα μάτια

[Η Αγάπητη]

[Η Αγάπητη]

Πώς να αντέξει μια ψυχή που σκότωσες στα τρία;
Πώς να αντέξει μια καρδιά : Αγάπητη κυρία
Πώς μεγαλώνει ένα παιδί, παιδί αν δεν υπήρξε
Απάροντη, αμέλλοντη κατάντησε η συνήθεια
Εγκληματεί από μοναξιά: Στον εαυτό κραυγάζει
Να μείνει απαρέλθοντη: Με φόνους αγαλλιάζει

[Δροσιά Δημιουργίας]

photo by DesPin

Με μια βουτιά στο απέραντο γαλάζιο
Βυθίστηκα στις αφηρημένες έννοιες και ξέφυγα
Από τις οδυνηρές αναμνήσεις
Δημιούργησα το Ωραίο
Αναζήτησα το Αρμονικό και το Άριστο
Στα όρια του μέτρου του εφικτού
Σύμφωνα με τις φυσικές δυνάμεις
Αταίριαστο το μέτριο
Αν όμως αγγίξω την λάμπα της ύβρεως

[Λάβατε θέσεις]

Train Orient Express 2019

Έδειξα εμπιστοσύνη
Κανένα δεν πρόσβαλα
Η δική σας αδικία
Η αμαρτία μου
Φουσκώνει την έχθρα σας
Ο εγωισμός σας
Συγχώρεση δε σας επιτρέπει
Η καταφρόνια που εμπνέετε,
η θλίψη που εκπέμπετε,
η συναναστροφή,
δε με αφορούν

[Θεϊκοί Δεσμοί Σύμπαντος]

[Θεϊκοί Δεσμοί Σύμπαντος]

Μαθαίνω για Σένα
Από την οικογένεια
Μαθαίνω για Σένα
Από τους φίλους
Μαθαίνω για Σένα
Από συναδέλφους

[Αλγόριθμος Χαμόγελου]

Βρυξέλλες 2016

Τα μεγάλα δεδομένα
Οι αισθήσεις τα λαμβάνουν
Και με μηχανή το σώμα
Σε αισθήματα τ’ αλλάζουν
Ένα σώμα αρκετό
Να εκπαιδεύσω ως αστέρι

[Όλο Ζωή]

[Όλο Ζωή]

Ζεις στο σκοτάδι
Το μετά τη δύση
Το πριν την αυγή
Το όνειρο ή το κενό

Ζεις στο φως
Το προσδοκούμενο αύριο
Το απροσδόκητο χθες
Το όραμα ή το κενό

Φοβάσαι την προσδοκούμενη δύση
Θαυμάζεις την απροσδόκητη αυγή
Αυτό που θαυμάζεις φοβάσαι;