[Λάβατε θέσεις]

Train Orient Express 2019

Έδειξα εμπιστοσύνη
Κανένα δεν πρόσβαλα
Η δική σας αδικία
Η αμαρτία μου
Φουσκώνει την έχθρα σας
Ο εγωισμός σας
Συγχώρεση δε σας επιτρέπει
Η καταφρόνια που εμπνέετε,
η θλίψη που εκπέμπετε,
η συναναστροφή,
δε με αφορούν

Advertisements

[Θεϊκοί Δεσμοί Σύμπαντος]

[Θεϊκοί Δεσμοί Σύμπαντος]

Μαθαίνω για Σένα
Από την οικογένεια
Μαθαίνω για Σένα
Από τους φίλους
Μαθαίνω για Σένα
Από συναδέλφους

[Αλγόριθμος Χαμόγελου]

Βρυξέλλες 2016

Τα μεγάλα δεδομένα
Οι αισθήσεις τα λαμβάνουν
Και με μηχανή το σώμα
Σε αισθήματα τ’ αλλάζουν
Ένα σώμα αρκετό
Να εκπαιδεύσω ως αστέρι

[Όλο Ζωή]

[Όλο Ζωή]

Ζεις στο σκοτάδι
Το μετά τη δύση
Το πριν την αυγή
Το όνειρο ή το κενό

Ζεις στο φως
Το προσδοκούμενο αύριο
Το απροσδόκητο χθες
Το όραμα ή το κενό

Φοβάσαι την προσδοκούμενη δύση
Θαυμάζεις την απροσδόκητη αυγή
Αυτό που θαυμάζεις φοβάσαι;

[Άγνοια οδηγεί την επιστήμη]

Μέτσοβο, Ιούνιος 2017

Στην γνώση την ατελείωτη
το διαδίκτυο έχει τις απαντήσεις (?)
Στην γνώση την απόλυτη
ο έρωτας έχει τις απαντήσεις
Την άγνοια τη μεγαλύτερη
η επιστήμη ξεδιαλύνει
Εννιά μέτρα βιβλία
μας αντιστοιχούν στον κυβερνοχώρο
Απαντήσεις υπάρχουν
Ποιές είναι οι κατάλληλες ερωτήσεις;

[Χορός θανάτου]

photo by ChrisTsik

Όσο επιθυμώ, όσο θέλω,
όσο φοβάμαι, όσο ζω
Ελεύθερος δε θα ‘μαι
Μ’ ένα χορό κυκλωτικό
από έρωτα κοιμάμαι.

[Το όνειρο του Γκιλγκαμέζ]

Βουδαπέστη ~ Ιούλιος 2018

Ευφυής δημιουργός
Ευφυής σχεδιασμός
Μια μύγα να σε βλέπει, να σε ακούει
Αναμνήσεις σου να γράφει
Την ταυτότητα αντιγράφει
Με ένα ολόγραμμα σε έχω
Πάντα εδώ

[Κάθε αστερισμός και πόλη]

[Κάθε αστερισμός και πόλη]

Θα ‘ρθει κάποτε η ώρα
Όλα τ΄άστρα να φανούνε
Με ονόματα της πόλης
Και οι ναοί να φωτιστούνε

Απ΄τους φάρους στ΄ακρωτήρια
Και ας είναι και συντρίμμια
Κάθε αστερισμός και πόλη
Της Ελλάδας το βραχιόλι

[Τεχνική για ομαλό ξύπνημα]

photo by DesPin

[Τεχνική για ομαλό ξύπνημα]

Ακούς μόνο τη βούληση κι όλο η καρδιά πονάει
σκοντάφτει τραυματίζεται, κόντρα στο νου όλο πάει
Σε νιώθω, σε αφουγκράζομαι με ‘σένα ένα είμαι
Σε συμπονώ, σε νοιάζομαι αντίπαλος δεν είμαι

[Όταν έβγαλα φτερά]

[Όταν έβγαλα φτερά]

Έξω από τα όρια του χαρτιού
Ζωγράφιζες τόξα, καρδιές και βέλη
Και έψαχνα: Πότε, πώς, ποιος;
Με μια φαντασία αλλόκοτη
Έπλαθα στο νου ιδανικά
Τα έσβηνα…τα ξεχνούσα