Με πνεύματος φτερά

Με πνεύματος φτερά
Εσείς που εκεί μοιράζεστε το μίσος
Διαλέξτε μια φορά ολόκληρη Αγάπη
Να δείτε πόσο όμορφη θα γίνει η μορφή σας
Σας εύχομαι μικρότερο κακό να βρείτε
Από ‘μένα π΄άδικα με λόγια λιθοβολείτε
Το σύμπαν ξέρει να κρατά ισορροπία
Χειρότερη στον καλό, δεν φέρνει τραγωδία
Τον ντύνει με πέπλο ελαφρύ, να βλέπει

Advertisement

Γυναίκες

Γυναίκες

Η γιαγιά μου, καθαρά σαν κοιτώ
ήταν αρχαία μάνα ελληνίδα
κούνια, γάμο, οικογένεια, μνήμα
για βασίλειο είχε το σπίτι
κι έναν μολοσσό, ασφαλίτη

Κάθε νέα από τότε γενιά
είχε άλλα λαμπρά ιδανικά
και μυαλά σαφώς πιο ανοιχτά
γνώσεις παίρνει, διαβάζει βιβλία
πτυχία ίσως, και εύφημο μνεία
και τους άντρες κοιτά υπό γωνία
Τακούνια φορά, σούπερ μίνι
κι ένα καυτό κορδονάτο μπικίνι
μα αν λείπει της γνώσης το φως
μια «δαμάλα πεζή» είναι απλώς

Ο δάσκαλος του δασκάλου

Ο δάσκαλος του δασκάλου
Βόσκει τον Ήλιο
την βροχή τρυγά
το χώμα αρμέγει
σφυρίζει ήχους
στίχους στον άνεμο
με λόγια σκορπά

Το Είναι της φύσης
σοφά καλλιεργεί
το φαίνεσθε μορφώνει
ξηλώνει, μπαλώνει

Με Αγάπη

Με Αγάπη
Στο μουντό παράθυρο του φωταγωγού
Στην βαβούρα μέσα του κουτσομπολιού
Στον τρόμο που σκορπιζόταν γύρω
Τα παρθενικά παιδικά όνειρά μου…
βλάστησαν, τράνεψαν, κάρπισαν
Ομόρφυναν απρόσμενα την ζωή

Προσποίηση Αγάπης

Προσποίηση Αγάπης
Μια προσποίηση ζητούσα στην αγάπη
Να νομίσω πως αξίΖω και λιγάκι
Εσύ με αδιαφορία αποφεύγεις
Αρρωσταίνω και το χάδι σου μαζεύεις
Σου ’δωσα τα άνθη της καρδιάς μου

Ο Παλιός Εαυτός

Ο Παλιός Εαυτός
Ο παλιός εαυτός άκουγε άλλους
Παρατούσε κάθε δύσκολη στροφή
Πίστευε τυφλά σε παραμύθια
Δεν γνώρισε έναν έρωτα βαθύ
Φόβους άφηνε να κόψουν τα φτερά του
Λιποθυμούσε στην αβέβαιη στιγμή
Τα πάντα μέτραγε μόνο με τη λογική

Είσαι κομμάτι παζλ

Είσαι κομμάτι παζλ
Τώρα που γνωρίζεις Εσένα
Το χρώμα σου, το σχήμα, το υλικό, την υφή
Έχεις προκαλέσει συγκεκριμένες ελπίδες, αισθήματα, διαίσθηση
Προκαθορισμένα απ΄τον κατασκευαστή σου
Μετά από δοκιμές
Του παίχτη που σε ψηλαφεί στο χέρι του
Δεν θα έχει κανένα νόημα η ύπαρξή σου
Αν δεν κουμπώσεις άψογα
Αν δεν συνδεθείς κατάλληλα
Με τα άλλα κομμάτια του παζλ

Αγάπη στην Ουράνια Κορνίζα

Αγάπη στην Ουράνια Κορνίζα

Ακόμα κοιτάς γύρω, με απορία
Αγνοείς Εσένα και την σχέση σου με τον κόσμο
Ως παιδάκι τόλμησες λίγο να ψάξεις
Αλλά οι φόβοι σου ξεπέρασαν τα θέλω
Και όσο περνά καιρός διογκώνονται
Από τις λίγες τολμηρές απόπειρες
Δημιούργησες εμένα
Ήταν θέμα επιβίωσης να πάρω στα χέρια
Εμένα, Εσένα… και σε λίγο Εμάς(;)

Φύγε

Φύγε

Γύρνα την πλάτη και φύγε
Τίποτα δεν έχεις να βρεις
Ότι ενδιαφέρει εσένα
Έχει πετάξει απ΄τη γης

Αυτά που φαίνονται
Τα βλέπουν όλοι
Θα βρεις επιφάνεια κι αλλού

Τη φλόγα προσπάθησαν
Να σβήσουν κι άλλοι
Αρρώστια τους βρήκε του νου

Για να μην χαθείς

Για να μην χαθείς
Μίλα στην άδεια μου καρέκλα
Σαν να ΄ναι ο άλλος σου εαυτός
Θύμωσε. Φάε τα μαξιλάρια
Θα λείπω δεν θα αγχωθώ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Βγάλε αισθήματα ωραία
Διώξε και αυτά τα αρνητικά
Απωθημένα μην αφήνεις
Σου τρώνε μόνο την καρδιά