Ο αστερισμός της Αριάδνης

Ο αστερισμός της Αριάδνης

Είναι οι αγάπες των θνητών με μίτο που τραβιούνται,
 μέσα στο χάος του λαβύρινθου, Μινώταυρους φοβούνται,
 είναι εμπειρία χρήσιμη αν θες το παρακάτω,
 Αγάπη σε όλα θεϊκή, σε βγάζει απ’ τον πάτο. 

Advertisement

Θησέας, Αριάδνη, Διόνυσος

photo by DesPin

Θησέας, Αριάδνη, Διόνυσος

Κοίτα ένας Θείος Έρωτας πώς τους θνητούς ξεχνάει!
Νόμιζαν είναι τέλειοι. Στο δρόμο εγκαταλείψαν…

Αντιγόνη

photo by EvAr

Αντιγόνη

Έθαψες ζωντανά τα θέλω σου
κι όσοι σε αγαπάνε αυτοκτόνησαν

την ανυπάκουη φύση σου τιμώρησες
όταν στην σκοπιμότητα του συνόλου αδιαφόρησες

Κίνητρο για Έργα

Κίνητρο για Έργα

Μέσα στο χάος με ελπίδα λειτουργώ
σαν να ‘ταν πάντα η γουλιά η τελευταία
λεπίδα δίκοπη το κάθε ένα λεπτό
το Μίτο σφίγγω στη μάχη την μοιραία.

Ορφικά και Ελευσίνια μυστήρια

 

photo by EvAr

Ορφικά και Ελευσίνια μυστήρια

Κι αν οι Θεοί σε θέλουνε να υμνείς τα ουράνια 

με μια ματιά στον Έρωτα σε έστειλαν σε σκοτάδια

βρέθηκες κατάδικος σε μια ευρεία δίκη 

έμεινε ανεκπλήρωτος έρως Ορφέα-Ευρυδίκης 

έπαιξες με τη λύρα σου λυρικά στεναχώρια 

Από σκέψη Ζωή

Από σκέψη Ζωή

Με λόγου τέχνη σμίλεψες την μορφή της

Όσο πιο όμορφη την είχες ονειρευτεί 

Τόσο την πίστεψες σαν τέλεια οπτασία 

Την ερωτεύτηκες, στα λόγια είχες μπλεχτεί

Η Αφροδίτη τον πόνο σου τον γνοιάστηκε 

Άλκηστης: Η Αγάπη τον Άδη νικά

photo by EvAr

Άλκηστης: Η Αγάπη τον Άδη νικά

όταν δαγκώνω τα σχοινιά, πονάν τα σωθικά
δόσιμο ανιδιοτελές, θαυμάσια η προσφορά
μαυραγορίτες, δοσόλογοι απορούν σιωπηρά

Δυσβάσταχτη η αΛήθεια της Πυθίας

Δυσβάσταχτη η αΛήθεια της Πυθίας

Είναι η αλήθεια δύσκολη να την υποδεχτείς
θέλει στη γνώση να σταθείς δύναμη ανθεκτική
γιατί αν το σθένος μονάχα υποκριθείς
γίνεται η μάθηση για σε καταστρεπτική.

Ίσως δοθεί σαν όνειρο ή σαν Πυθείας χρησμός
σίγουρα θα φανεί άστοχος παραλογισμός.
Είναι μια προσήμανση για το παρελθόν,
είναι μια σήμανση στο τώρα στο παρόν.
Στο μέλλον με ωρίμανση κυρώνεται ο σκοπός.

Το πάθος σε σκοτώνει

Το πάθος σε σκοτώνει
Το πάθος σου για μένα περισσεύει
Μηχανεύεσαι σκηνές ευτελισμού
Γυμνή στους φίλους θέλεις να με δείχνεις
Της ομορφιάς μου γυρεύεις οπαδούς
»Έχεις δίκιο !»…για οπαδοί μου συμφωνήσανε
Θέλουν να γίνουν του βασιλείου σου βασιλιάς
Τα κάλλη μου δικαίως πεθυμήσανε

Αδικείς τον Πατέρα

Αδικείς τον Πατέρα
Στο δίκιο της μητέρας σου να αδικείς πατέρα;
Εσένα πολύ τυραννάς και λιώνεις τον πατέρα…
Είναι κακό με το κακό να απαντάς για χρόνια!