(ασυνείδητα)

photo by GTsik

Μέτρησα τους ανθρώπους
με κάλπικα σταθμά
Αξίες ξεχασμένες

(ασυνείδητα)

photo by ChrisTsik

Μπήκε η άνοιξη
Να φορέσω κάτι καινούργιο
Κάτι όμορφο και λουλουδάτο

(ασυνείδητα)

Zoo Βουδαπέστη ~ Ιούλιος 2018

Ένα γυάλισμα ψυχής
Ένα άγγιγμα στιγμής
Σε ευθεία τα όνειρά μας
Τα εμπόδια μη σκεφτεί

Ήρθες όπου φανταζόσουν
Όπου η Αγάπη σε καλεί
Κόντρα χάιδεμα στη γούνα
Στο καθρέφτισμα ζωή

(ασυνείδητα)

Ιωάννινα, Σεπτέμβριος 2018

Με κληρονομιά ένα δοξάρι
Και σώμα λίρα ποντιακή
Ρίχτηκα με άγνοια στον κόσμο
Να γρατζουνάω το κορμί

(ασυνείδητα)

Θεσσαλονίκη ~ Ιανουάριος 2020

Μια ψευδαίσθηση να δίνει ελπίδα
Μια του ήλιου, θερμή ηλιαχτίδα
Πλάσμα ανύπαρκτο για ν’ αγκαλιάσω
Μια αγωνία για να ξεπεράσω
Ο φόβος του τίποτα νόημα δεν έχει

(ασυνείδητα)

Ιωάννινα – Οκτώβριος 2018

Αμέλησες να ευχαριστήσεις
Τελείωσε ο χρόνος
Ό,τι σχεδίαζες το έπραξες (;)
Χωρίς αίσθηση πια
Και για τους δυο
Από υπερβάλλοντα προσχεδιασμό
Από αλλαγή απλά
Ο καιρός αλλάζει ανθρώπους
Ο καιρός αλλάζει ανάγκες

(ασυνείδητα)

photo by ChrisTsik

Εντός το άπειρο
Και στους αρμούς του
Συναρθρώνεται

(ασυνείδητα)

Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων – Οκτώβριος 2018

Αναπληρώτρια, συμβιβασμένη
Σε συζύγου καρδιά η παντρεμένη
Σε άλλες καρδιές έχει πρωτεία
Του χρόνου τριβή αλλάζει ιστορία

(ασυνείδητα)

Ξένη πνοή

Δίχως πνοή

Πώς να επηρεάσει;

Είναι σε σκέψεις βουλιαγμένη

Το νοώ!

Είναι μεγάλο το ναυάγιο

Πώς να αντέξει;

(ασυνείδητα)

photo by DesPin

Πλέον το μήλο δεν το δαγκώνω
Σε σένα το λέω μαύρη σκιά
Το νου αρνούμαι να κοιμίσω