Τον Έλληνα Πολεμάς? Εαυτό Παραδέρνεις

Τον Έλληνα Πολεμάς? Εαυτό Παραδέρνεις

Τον Έλληνα που πολεμάς, εσύ ξαμολημένε
τον έχεις μέσα σου βαθιά, στη γλώσσα αυτή της σκέψης.

Το κύτταρο το Ελληνικό αν νιώθεις πως σκοτώνεις,
τον εαυτό σου εσύ φθονείς, φθίνεις και σε μαραίνεις

Είναι λουλούδι πάλλευκο, κρίνο του Παραδείσου
ποτέ του δεν μαραίνεται σαν τα φυτά της Γής σου.

Advertisement

Στιγμή Παράτησε Στιγμή

photo by DesPin

Στιγμή Παράτησε Στιγμή

Στιγμές που νόσησες και έχεις αγαπήσει
σαν κάτι όμορφο δεν είχε εμφανιστεί
η μνήμη παρήγορη έχει αναδειχθεί
όταν χειρότερη έφτασε πια στιγμή.

Καθρεφτίσου στην Ομίχλη της Τέχνης Καλλιτέχνη

photo by DesPin

Καθρεφτίσου στην Ομίχλη της Τέχνης Καλλιτέχνη

Στα πολύχρωμα λουλούδια με παράπονο βρυχάται
Χάθηκε μέσα στον κήπο και το σπίτι του γυρεύει
Είχε δέντρο για σημάδι που η μνήμη του θυμάται
Κρύφτηκε μες στην ομίχλη. Την ελπίδα του, τη χάνει

Πάνω από τα σύννεφα τα πουλιά έχουν τρομάξει
Τον αντίλαλο του λιονταριού, τερατώδη τον ακούνε
Τα χρώματα των λουλουδιών πάπλωμα που ‘κει αράζει
Τη γραμμή στο στόμα, την Τζοκόντα σαν να κοιτάνε

Chat

Chat

Μιλάς με πολλούς αλλά είναι λιγότεροι
Μιλάς με γυναίκες αλλά είναι άντρες
Μιλάς με ειδήμονες αλλά είναι ανίδεοι
Μιλάς με φλύαρους αλλά είναι λιγομίλητοι
Μιλάς με τολμηρούς αλλά είναι δειλοί
Μιλάς με γνοιαστικούς αλλά είναι αδιάφοροι

Μένεις Σε Ξερή Γή;

photo by DesPin

Μένεις Σε Ξερή Γή;
Με την αράχνη στο κεφάλι προσπαθείς
να ζήσεις σήμερα σ΄ ένα λευκό χαρτί,
μόνη χαρά της φυλακής σου το κλειδί. Μπορείς;
Κούνα τη βάρκα σου, πανί έχεις και κουπί.

Πανί παλλόμενο οι άξιοι προγόνοι.
Κουπί στο χέρι, η δική σου τόλμη,
θάλασσα ο ιδρώτας απ΄ των βουνών την αγωνία.
Ρότα ακαθόριστη προς της Αγάπης πόλη.

Το Παραμύθι

Το Παραμύθι

Στο παραμύθι μου αν χωράς, είσαι της φαντασίας,
ήρωας μέσα απ΄τα όνειρα που πήρε τόση αξία
Είσαι ανάγκη της ζωής βιωμένη για να είναι,
Είσαι της Τέχνης Ομορφιά, του ποιητή της Φύσης.

Γιατί αν δεν είσαι δεν θα ‘ρθεις
στης σύμπτωσης το παιχνίδι.
Γιατί αν δεν είσαι δεν χτυπά
η καρδιά με αγνή λατρεία.

Για ποιον γράφεις;

photo by DesPin

Για ποιον γράφεις;

Στίχους γράφεις για ποιητές;
Ίαση για Όλους
Όπως και οι ηθοποιοί
παίζουν για όλους ρόλους
Ένας ο σκηνοθέτης τους
όλα τα συνταιριάζει
και η πιο άσχημη ψυχή
το όμορφο να θαυμάζει
το σχήμα της ν΄ αλλάζει

Διαπ(φ)οτισμός

Διαπ(φ)οτισμός

Αιώνες διαπ(φ)οτίζει το σύμπαν ολόκληρο,
Αρχαίο Ελληνικό πνεύμα γνώσης κάθε κινητού
υλικού. Θέλεις να αφανίσεις αυτό το κύτταρο
Δεν θα τα καταφέρεις ως τον αφανισμό του εαυτού.

Η Φλόγα Των Μηδενικών

Η Φλόγα Των Μηδενικών
Ένα ποτάμι τα σκουπίδια του παρασύρει,
ένας άνεμος τη νεκρή φύση σβουρίζει.
Μια υπάλληλος τα πρωινά ψίχουλα τρατάρει.
Σε μονόξυλο κρεβάτι την καρδιά της πως βιάζει!

Του σπυριάρη την αυτοπεποίθηση ανεβάζει.
Μαγειρεύει, καθαρίζει και την κούρασή της κρύβει.
Για ένα γαργάλημα, τον εαυτό υποβιβάζει.
Εκείνος την αδράνεια βλέπει αποδοχή. Έχει βολευτεί!

Η Καληνύχτα Της Βασίλισσας

Η Καληνύχτα Της Βασίλισσας
Τα βάναυσα που ζήσαμε στο χθες,
οι τοίχοι δεν τα έχουν ξεστομίσει,
τα αηδόνια τιτιβίζουν στις γιορτές,
δεν ξέρουν πως το χάος έχει αρχίσει.

Τις λέξεις δεν τις λένε οι μιλιές,
τις λέξεις θα τις βρεις μες στα μαλλιά μας.
Εσύ θες να καμουφλάρεις ομορφιές…
Ληγμένη παρτίδα σκάκι τα όνειρά μας.