Κούκλα Ζωντανή

Κούκλα Ζωντανή

Με ενοχλήσανε
κρατώ το στόμα μου κλειστό
όλη τη νύχτα κλαίω
το πρωί χαμογελώ

Με ενοχλήσανε
με είπαν κούκλα ζωντανή
τώρα πια δεν κλαίω
στον ύπνο μου γελώ

Advertisements

Πόνος για τη Χαρά

photo by DesPin

Πόνος για τη Χαρά

Είδα στα μάτια σου μια πίκρα
που η γλώσσα σου δεν έχει πει.
Όσα σου είπα είναι αλήθεια,
αλλάζει η ζωή τροπή.

Καμιά αγάπη δεν είναι ψέμα,
στο χρόνο που ‘χει εκφραστεί.
Είναι ο δρόμος προς το Τέρμα
που παίρνει απότομα στροφή.

Αδιέξοδη Αγάπη

Μάτια  πλημμύρισαν του έρωτα χρώμα
Χείλη πόθησαν λίγα φιλιά, λιώμα
Κορμιά δονήθηκαν και τρέμουν ακόμα
Όνειρα στοίχειωσαν, μούσκεψαν το στρώμα
Δύναμη αρσενική, δύναμη θηλυκή, ερωτική έλξη δυνατή

Αξιοσέβαστη ύπαρξη

Αξιοσέβαστη ύπαρξη

Στο πολύχρωμο φως του ήλιου
μέσα απ΄το βιτρό
βλεφαρίζει χαρούμενα
παρ΄όλη τη σκοτεινή άγνοια
της σύντομης ύπαρξής της
ή της πρότερης μετάλλαξης
που υπέστη
η πεταλούδα.

Προκλητική Ευτυχία

Προκλητική Ευτυχία

Μια απέραντη ευτυχία, προκαλεί το σύμπαν
πάλι.

Ένας έρωτας μεγάλος χωρίς λογικής
κεφάλι;

Τις φτερούγες της ανοίγει ρουφά Τώρα
με κραιπάλη!

Σε κελί πια δε χωράει, είν΄του αύριο
το ρεμάλι…

Οι ευγένειες δεν ταιριάζουν σε ερωτευμένο
βασιλιά.

Αξία

Αξία

Αιώρα στιγμής
λικνίζει την αξία

Χάνομαι από Αγάπη

Χάνομαι από Αγάπη

Μέσα από μύθους, θρύλους, παραδόσεις,
πολλές αλήθειες σε ταράζουνε κρυμμένες.
Είναι οι αγάπες συντριβή, να τις βιώσεις,
μόνο από ευχές και προσδοκίες αφοσιωμένες.

Συμπάσχεις, πάσχεις, παίρνεις την ευθύνη.
Συμπονάς, πονά, μοιράζεσαι γενναία.
Γίνεσαι θύμα, προσφέρεσαι για γαλήνη,
δική σου βλέπεις του κόσμου κάθε αμαρτία.

Μια αλήθεια αλλόκοτη

Μια αλήθεια αλλόκοτη

 

Νόμιζα ήμουν η σταγόνα, μα είμαι ο ωκεανός
Νόμιζα ήμουν το δέντρο, μα είμαι το τοπίο
Νόμιζα ήμουν μια γνώση, μα είμαι το πνεύμα

Με την πνοή του ανέμου
άλλες μορφές
κυμάτων, δέντρων, ανθρώπων

Άλλη επιφάνεια… για λίγο θα υπάρξει
Που δεν είμαι… γιατί Ήμουν, Είμαι και θα Είμαι
Μια και πέθανα σαν σταγόνα που φίλησε τη θάλασσα
Άφησα τα επιφανειακά Εγώ μου, αφέθηκα και σώθηκα…

Πόσο απίστευτη αυτή η αλλόκοτη αλήθεια;

Επιθυμείς δεν αγαπάς

Επιθυμείς δεν αγαπάς

Ήρθες μαύρο σύννεφο
πάνω απ´ τα μαλλιά μου.
Έστυψες την καρδιά σου
νότισες μια λαφριά σκιά.

Μ´  ένα διαμάντι πένα
χάραξες γυμνή μορφή
την δική μου την ψυχή.
Γίναν μάτια τα φύλλα!

Αναζήτηση στο Χρονοσκάνερ

Αναζήτηση στο Χρονοσκάνερ

Έγινες ηλεκτρονική σκιά, χώρου συντεταγμένων
φόρεσες χαμόγελο φωτεινό! Ερωτευμένου αστέρι…
Γνωρίζεις πτυχές αδιάκριτες ζωής τελματωμένων
δώσε Αγάπης μια σπρωξιά, όπως κρατάς το χέρι.

Βλέπεις όλων τις ζημιές σε παρελθόντα χρόνο
ξέρεις γιατί φυλλοροούν στον άνεμο του τώρα.
Πες τους πως δεν απάτησαν τον εαυτό με πόνο
αγκάλιασε μαύρες καρδιές, με ήλιους σε αιώρα