Τον Έλληνα Πολεμάς? Εαυτό Παραδέρνεις

Τον Έλληνα Πολεμάς? Εαυτό Παραδέρνεις

Τον Έλληνα που πολεμάς, εσύ ξαμολημένε
τον έχεις μέσα σου βαθιά, στη γλώσσα αυτή της σκέψης.

Το κύτταρο το Ελληνικό αν νιώθεις πως σκοτώνεις,
τον εαυτό σου εσύ φθονείς, φθίνεις και σε μαραίνεις

Είναι λουλούδι πάλλευκο, κρίνο του Παραδείσου
ποτέ του δεν μαραίνεται σαν τα φυτά της Γής σου.

Τροπές

Τροπές

Από την Ιστορία
φτάνεις στην Ποίηση με

Επίσκεψη της Γηραιάς Καρδιάς

Επίσκεψη της Γηραιάς Καρδιάς
Όμορφη πόλη
όνειρα κάνει
σ΄ ύλη και δόξα
βρίσκει λιμάνι
έχει στα χρήματα
βρεί την αξία
Ποιά ιδανικά
έχουν σημασία;

~~~~~~~~~~
Πρόσωπα – πρόβατα
ναιιιιι βελάζουν
φόβο, ενοχή
δίκια μοιράζουν
τώρα που χάλασε
αίγλη και πλούτος
Με χρέους ευθύνη
ποιόν να δικάσουν;
~~~~~~~~~~

Σε Απόσταση Ονείρου

Σε Απόσταση Ονείρου

Σε απόσταση ονείρου κι ένα δάκρυ
μέσα να υγραίνει όλα τα σ´Αγαπώ.
Σ´ένα χαμόγελο γλυστράει το γινάτι
έχει πετάξει για άλλο πλανήτη το Εγώ.

Γυναίκα άγνωστη μου το ´πε μ´ένα μήνυμα,
δυο μήνες πριν το είχα αντιληφθεί.
Σε σφαίρα ονείρου κλείστηκε το αντάμωμα
στο χέρι μας δεν ήταν ν´αμεληθεί.

Ποιος Άθεος;

Ποιος Άθεος;

Για ένα κομμάτι ουρανού
αντέχω να υπάρχω, 
στη Γη που ήρθα να θαφτώ
αιώνια θα σε ψάχνω.

Μια μέσα στη γαλήνη μου
και μια στο φως των βράχων.
Ας κρύβεται η αλήθεια Σου, 
Όμορφων αθανάτων.

Όταν θα φύγω, θα ’μαι εδώ
γωνιά απεραντοσύνης
στα μάτια σας παίζω κρυφτό
δεν βλέπεις μα με κρίνεις.

Με το χιτώνα του Σωκράτη

Με το χιτώνα του Σωκράτη

Με το χιτώνα του Σωκράτη, ξυπόλυτος νιώθω τη Γη
θέλω να θέσω ερωτήσεις να διώξω μπλόκια απ΄τη ροή.

Είναι γεμάτα τα ποτάμια έπιπλα, ρούχα και χλιδή,
έχει μπουκώσει το μπουρί, ψέματα, φόβους και ενοχή.

Σώμα, Άρμα Ψυχής

photo by DesPin

Σώμα, Άρμα Ψυχής

Ηνίοχος πάνω στο άρμα
έχεις το δρόμο να σκεφτείς
τα δυο ατίθασα άλογά σου
προς σοφία, κέρδος ή τιμή.

Ανάλογα ποιον έχεις στόχο
με τ΄άλογα θα ζοριστείς
η Επιθυμία πάει στα ουράνια
ο Θυμός τραβά στη Γη

Σπασμένη Στάμνα

Σπασμένη Στάμνα

Ρέει η γνώση σαν νερό
δροσιά ανάμεσά μας.
Σκύβω λίγο να δροσιστώ
γνώση στα κύτταρά μας.

Με όσα φιλιά κι αν σε νοιαστώ
η επίγνωση δικιά μου.
Σε γεμίζω στάμνα με νερό
αδειάζει η κοιλιά σου.

Χνάρια Στο Φως

by EvAr

Των βημάτων το χνάρι δεν σκεπάζω.
Δεν βλασταίνει η Αγάπη στη σκιά.
Ακολούθα, στο φως να οδηγήσω, 
στο σκοτάδι η σιωπή διπλά πονά.

Στο μάτι πλημμύρισε το δάκρυ.
Μα το άλλο ερευνά την αγορά.
Σαν κροκόδειλος γυρεύεις άκρη, 
η ματιά σου σε πάει στο πουθενά.

Είπα να Φύγω… Έμεινα Εδώ

Είπα να Φύγω… Έμεινα Εδώ

Είπα να φύγω…
Το αλφάβητο που βρήκα ήταν λίγο,
λίγες οι νότες, τα χρώματα της Γης.
Με μια κραυγή νίκησα το θυμό
λιοντάρι ανέμελο, για μάχη ικανό.