Δυο ξένοι! Δυο νικητές χαμένοι!
Χρήσιμοι ηλίθιοι σε κοινωνία κοιμισμένη
Νταλίκα πόνου σέρνει ο καθένας
Του άλλου πώς να νιώσει τα δεινά;
Όλο θα νιώθει τα δικά του πιο βαριά
Με ιδιοτέλεια ζει κι αυτοσκοπό
Εκμεταλλεύεται του άλλου το καλό Συνεχίστε την ανάγνωση
Category Archives: Ελληνική Ποίηση
Με ιδιοτέλεια ζει κι αυτοσκοπό /Εκμεταλλεύεται του άλλου το καλό / Συνεργασία; Μόνο σε κόσμο ουτοπικό | SearchingTheMeaningOfLife
Στον κρύο τρόμο του Χειμώνα Άνθισε η όμορφη ανεμώνα Προάγγελος έγινε θέρμης | SearchingTheMeaningOfLife
Στον κρύο τρόμο του Χειμώνα
Άνθισε η όμορφη ανεμώνα
Προάγγελος έγινε θέρμης
Στην ομορφιά της ανασαίνεις
Μέσα στην ασυναρτησία
Πετάει και βρίσκει την ουσία
Μια πεταλούδα, η μορφή της
Για όπλο έχει την σιωπή της Συνεχίστε την ανάγνωση
Τόσο δα σπουργίτι, τόσο /Κουβαλά στάρι καμπόσο /Να ταΐσει το αηδόνι /Κι ας του χάλασε η γενιά | SearchingTheMeaningOfLife
Τόσο δα σπουργίτι, τόσο
Κουβαλά στάρι καμπόσο
Να ταΐσει το αηδόνι
Κι ας του χάλασε η γενιά
Τραγουδούσε στα ρυάκια
Σε ποτάμια, σε σοκάκια
Τώρα τρέμει σε γωνίες
Φτερουγίζει σιωπηλά Συνεχίστε την ανάγνωση
μα θεέ μου τόση αλλοπαρμένη ανθοφορία τόσο ανιδιοτελής | Μάρκος Μέσκος
Η χαρά των αρχαίων ψαριών τη θάλασσα ασημίζει κι ακόμη
τυχαίνει να δουν τα μάτια μας πλαγιές με χαμομήλια
το πιο πιστό κόκκινο η ζωή της παπαρούνας κόμπος και σωρός
μετά πλήθος άγνωστα ανθάκια συντροφιά στα μονοπάτια
για που τραβάει η άγρια ομορφιά ποιος θα το πει Συνεχίστε την ανάγνωση
Το φωτοστέφανο φθονούν του αισθηματία /Υποψήφιοι γαμπροί για την ευκολία | SearchingTheMeaningOfLife
Διήγηση αισθημάτων με ευκολία
Άλλοι το λένε και αλαζονεία
Πού να κατανοήσεις ερωτευμένο με τη μελαγχολία;!
Πετρωμένες καρδιές από φιλοχρηματία
Συνεχίστε την ανάγνωση
άραγε να νοεί γιατί στον λαιμό η τριχιά | Μάρκος Μέσκος
Και πώς βρέθηκε παροπλισμένο μουλάρι στον μώλο
αμίλητο στα τέσσερα και την ουρά πέρα δώθε Συνεχίστε την ανάγνωση
Χνάρια σε περίπατο καθιστικό /Από τζάμι τον κόσμο να αναθεωρώ | SearchingTheMeaningOfLife
Χνάρια σε περίπατο καθιστικό
Από τζάμι τον κόσμο να αναθεωρώ
Ενέπνευσα αίσθημα τρυφερό
Συνεχίστε την ανάγνωση
«άκαρποι μαγνήτες σβησμένοι παντοτινά για την όρασή της/που αρνείται, να δει αρνείται να χαμογελάσει/ να φύγει πάλι αρνείται.» | Μάρκος Μέσκος
Σάν τη φάλαινα πού ξεβράζει το κύμα κάποια νύχτα
βαγόνι της θάλασσας μονάχο στην ακτή
κι όσα καλέσματα κατόπιν από τους ορίζοντες Συνεχίστε την ανάγνωση