Μην προσπαθείς να διώξεις τον πόνο. Μεταμόρφωσέ τον σε κάτι ευεργετικό!

Αν θες να μεταμορφώσεις τον πόνο χρειάζεται να περάσεις από 3 μεταμορφωτικά στάδια

1ο στάδιο: Μην αντιστέκεσαι στον πόνο

Ο πόνος δεν είναι εχθρός σου. Είναι ο τρόπος που επιλεγεί το σώμα για να σου δείξει ότι κάτι δεν πάει καλά μέσα σου. Ότι κάτι χρειάζεται να δεις και να αναπρογραμματιστείς. Το να μετατρέψεις το δηλητήριο σε φάρμακο είναι τέχνη. Το ίδιο συμβαίνει και με τον πόνο σου.  Αποδέξου τον και δες τι σε καλεί να κάνεις.

2ο στάδιο: Μην φέρνεις διαχωρισμό

Καλό – Κακό. Ζωή – Θάνατος. Υγεία – Αρρώστια. Θυμός – Συμπόνια. Τα αντίθετα δεν υπάρχουν. Είναι στην ουσία διαφορετικές εκφράσεις στους αντιθέτους πόλους της ίδιας  ενέργειας. Όπως ο θύμος μεταμορφώνεται σε συμπόνια με τον ίδιο τρόπο η αρρώστια μπορεί να ξαναγίνει υγεία… Εξαρτάται ποιον πόλο της ενέργειας κοιτάς…

3ο στάδιο: Να είσαι παρατηρητής

Αν ταυτιστείς με τον πόνο σου, δεν θα μπορέσεις να τον μετασχηματίσεις γιατί θα τον θεωρείς εχθρό σου και θα θέλεις να τον πολεμήσεις και να τον ξεφορτωθείς. Και στην άρρενα θα πολεμάνε δυο. Εσύ και ο πονεμένος εαυτός σου… Πες μου, μπορείς να κερδίσεις τον εαυτό σου;

Αν γίνεις παρατηρητής τότε γίνονται όλα πιο εύκολα. Παρατηρώντας το σώμα που πόνα, ο πόνος κατεβάζει τις πανοπλίες του και ρίχνει τις άμυνες του. Ο πόνος υπάρχει κι εσύ τον παρατηρείς. Δημιουργείς μια απόσταση μαζί του δίνοντας την ευκαιρία στον εαυτό σου μέσα απ’ αυτή την παρατήρηση, αντιλαμβάνοντος τι γίνεται στο εσωτερικό σου σύμπαν, να γίνεις ο θεραπευτής του εαυτού σου.

Advertisement

Κρανιοϊερή θεραπεία: Τι είναι, πως εφαρμόζεται, που βοηθάει;

photo by EvAr

Ο Dr William Sutherland και το Κρανίο

Στις αρχές του 1900, ένας Αμερικανός οστεοπαθητικός γιατρός, ο Dr. William Sutherland, ξεκινώντας την έρευνά του, με την ερώτηση «γιατί το κρανίο μας έχει ραφές και δεν είναι μια συμπαγής μάζα;», ανακάλυψε ότι συμβαίνουν εγγενείς μετακινήσεις των οστών στο κεφάλι μας. Συνεχίζοντας την έρευνά του, διαπίστωσε ότι αυτές οι μετακινήσεις που μπορούν να μετρηθούν με λεπτά επιστημονικά όργανα, είναι μια άμεση έκφραση της υγείας μας καθώς και ότι συνδέονται με τη διανοητική και συναισθηματική μας υγεία.

Τι είναι ο κρανιοϊερός ρυθμός

Ο κρανιοιερός ρυθμός είναι ο ρυθμός με τον οποίο κινείται το εγκεφαλονωτιαίο υγρό από τον εγκέφαλο προς τη σπονδυλική στήλη.

– Tο εγκεφαλονωτιαίο υγρό που υπάρχει μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο και παρέχει θρεπτικά συστατικά στο κεντρικό νευρικό σύστημα έχει μια συνεχή ανανεωτική ροή από το κρανίο μέχρι το ιερό οστό και κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης. Kατά τη ροή αυτή, αυξομειώνεται ο όγκος του, με αποτέλεσμα να δημιουργείται το λεγόμενο «κρανιοϊερό κύμα». Aυτή η συχνότητα είναι σαν το δακτυλικό μας αποτύπωμα και αλλάζει μόνο όταν μας συμβεί κάποιο πολύ μεγάλο σοκ. Aυτή η αλλαγή συχνότητας δημιουργεί δυσλειτουργίες και πόνους στο σώμα.

– Tο κρανιοϊερό κύμα είναι η τρίτη ρυθμική κίνηση που υπάρχει στο σώμα μας μαζί με το σφυγμό και την αναπνοή μας, με διαφορετική όμως συχνότητα (π.χ. παίρνουμε 20 αναπνοές το λεπτό, ενώ η συχνότητα του κρανιοϊερού κύματος είναι 6-12 φορές το λεπτό). Tο κρανιοϊερό κύμα μπορεί κανείς να το ψηλαφίσει σε όλο του το σώμα.

– H ιδιομορφία του κρανιοϊερού κύματος σε σύγκριση με το σφυγμό είναι ότι αρκετές φορές μέσα στην καθημερινότητά μας παύει. Kαι τότε όχι μόνο δεν πεθαίνουμε, όπως θα συνέβαινε αντίστοιχα με τους άλλους δύο παλμούς, αλλά αντίθετα το σώμα θεραπεύεται. Παύσεις συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της νύχτας, όπου το σώμα χαλαρώνει. Σε αυτή τη γνώση στηρίζεται η κρανιοϊερή θεραπεία.

Ιδού οι ασθένειες που προκαλεί ο χαρακτήρας μας

Οι αρχαίες επιστήμες της υγείας Ayurvedic δεν αποδεικνύουν μόνο την ύπαρξη των ψυχοσωματικών ασθενειών, αλλά και παρουσιάζουν έναν κατάλογο ειδικών ασθενειών που προκαλούνται από συγκεκριμένα γνωρίσματα του χαρακτήρα κάθε ανθρώπου. Σύμφωνα με την επιστήμη της Αγιουβέρδα, τα παρακάτω χαρακτηριστικά αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες ασθένειες:

Ζήλια – προκαλεί ογκολογικές παθήσεις, αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Εκδικητικότητα – προκαλεί αϋπνία και ασθένειες του λαιμού .

Η αδυναμία να βρεθεί μια λύση σε μια κατάσταση – προκαλεί ασθένειες των πνευμόνων.

Η έλλειψη ηθικών αρχών – προκαλεί χρόνιες παθήσεις, λοιμώξεις και ασθένειες του δέρματος.

Όντας πολύ κατηγορηματικοί ή ακλόνητοι στις πεποιθήσεις – αιτίες για διαβήτη, ημικρανίες, και φλεγμονές.

ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ (ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ)

ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ (ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ) τμήματα 1-6.

Οι Αφορισμοί είναι από τα σημαντικότερα έργα της Ιπποκρατικής Συλλογής. Αποτέλεσε αντικείμενο θαυμασμού των γιατρών όλων των εποχών και κυκλοφορούμενο ευρύτατα ανά τους αιώνες, αντιγράφηκε περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα έργα της αρχαίας ελληνικής ιατρικής γραμματείας. Αποτελεί στοιχειώδη επιτομή σημειωτικής, διαιτητικής, θεραπευτικής και προγνωστικής της Κωακής ιατρικής Σχολής.

Ο μελετητής αντιλαμβάνεται εύκολα ότι πρόκειται για σκέψεις σοφού και έμπειρου γιατρού και δασκάλου, που όμως δεν συμπληρώθηκαν από τον ίδιο, με αποτέλεσμα να περιέχουν επαναλήψεις και να είναι αταξινόμητες.

Είναι πιθανό να πρόκειται για σχέδιο που χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης για τη διδασκαλία. Αργότερα οι μαθητές του το βρήκαν και το συμπεριέλαβαν στα έργα του. Έτσι τούτο θεωρείται αυθεντικό έργο του πατέρα της ιατρικής.

Στο πρώτο τμήμα, περιλαμβάνονται σε περίληψη θέματα που αφορούν γενική ιατρική και διαιτητική-θεραπευτική και τα γενικά περί αυτομάτων και προκλητών κενώσεων και διατροφής. «Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή, ο δε καιρός οξύς, η δε πείρα σφαλερή, η δε κρίσις χαλεπή». Πασίγνωστος αφορισμός που έχει τεθεί προμετωπίδα σε ιατρικές σχολές, έμβλημα σε πολλά ιατρικά έργα και έχει αποτελέσει αντικείμενο σχολίων μεγάλων σοφών της αρχαιότητας, όπως του Γαληνού, του Λουκιανού, του Σενέκα αλλά και των νεότερων γιατρών και φιλοσόφων, όπως του Γκαίτε, κ.λπ.

Στο δεύτερο τμήμα, περιλαμβάνονται αφορισμοί σχετικοί με την πρόγνωση των ασθενειών γενικά. Πρώτα αναφέρονται προγνωστικά συμπτώματα για τον ύπνο, αντάξια μεγάλου κλινικού γιατρού, για παράδειγμα ο μεγάλος κίνδυνος των ασθενειών που επιβαρύνονται από τον ύπνο. Σοφή επίσης παρατήρηση είναι το ότι τόσο η υπερβολική αϋπνία όσο και η υπερβολική υπνηλία είναι δυσάρεστα συμπτώματα. Επίσης η ξαφνική κούραση προαναγγέλλε ιασθένεια, οι παχύσαρκοι είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στον κίνδυνο του ξαφνικού θανάτου από τους αδύνατους, όσοι νιώθουν συχνά υπερβολική κούραση χωρίς λόγο, πεθαίνουν. Όλες αυτές είναι σοφές παρατηρήσεις πεπειραμένου γιατρού.

Στο τρίτο τμήμα, αναφέρεται η επίδραση που ασκεί στην εμφάνιση και τον χαρακτήρα των ασθενειών το φυσικό περιβάλλον και η ηλικία.

Στο τέταρτο τμήμα, που αφορά θεραπευτική αγωγή με εμετικά και καθαρτικά φάρμακα καθώς και στοιχεία διαγνωστικής ιδιαίτερα των εμπύρετων ασθενειών, περιλαμβάνονται αφορισμοί σχετικοί με τις καθάρσεις, σκόπιμες ή όχι, σε σχέση με την κύηση, τις εποχές του έτους, την ιδιοσυστασία του ατόμου και τη φύση της ασθένειας. Πολύ ενδιαφέροντες είναι οι αφορισμοί που αναφέρονται στους πυρετούς: εκταίοι, κοπιώδεις, πυρετοί με συστροφή του τραχήλου, διαλείποντες, μη διαλείποντες, με ρίγος, καυσώδεις κ.ά.

Στο πέμπτο τμήμα περιλαμβάνονται αφορισμοί για την επίδραση της ζέστης και του κρύου ιδιαίτερα στις χειρουργικές ασθένειες και τα γυναικολογικά νοσήματα. Μερικοί αναφέρονται και στους σπασμούς, τις τετανικές συσπάσεις και την επιληψία, άλλοι στα στηθικά νοσήματα. Αλλοι πάλι αφορούν το γάλα, τη στείρωση, ασθένειες της μήτρας, την εμμηνορρυσία. Στο τμήμα αυτό βρίσκονται οι περίφημοι αφορισμοί, σύμφωνα με τους οποίους η εμφάνιση σπασμών σε τραύμα είναι θανάσιμη πρόγνωση, η φθίση προσβάλλει άτομα ηλικίας 18-35 ετών, η αιμόπτυση αφρισμένου αίματος προέρχεται από τον πνεύμονα, η διάρροια είναι θανάσιμο σύμπτωμα στους φθισικούς, το ξαφνικό αδυνάτισμα των μαστών της εγκύου προαναγγέλλει αποβολή κ.λπ.

Στο έκτο τμήμα αναφέρονται αφορισμοί σχετικοί με τη συμπτωματολογία χειρουργικών νοσημάτων. Πολύτιμοι είναι όσοι αναφέρουν ότι τα νοσήματα των νεφρών και της κύστης στους ηλικιωμένους θεραπεύονται δύσκολα, ότι τα τραύματα στον εγκέφαλο, την κύστη, τα έντερα, την καρδιά, το διάφραγμα, την κοιλιά και το συκώτι είναι θανατηφόρα.

Τέλος στο έβδομο τμήμα γίνονται πολλές επαναλήψεις αφορισμών από τα προηγούμενα τμήματα. Από τους σημαντικότερους είναι εκείνος που αναφέρει ότι το πάγωμα των άκρων είναι θανάσιμο προγνωστικό στις βαριές εμπύρετες ασθένειες, όπως επίσης θανάσιμο προγνωστικό είναι και η εμφάνιση εμετού, λόξιγκα, σπασμού ή παραληρήματος στον ειλεό.

Τέλος, ο ακόλουθος αφορισμός βρίσκεται συνήθως αναρτημένος στα χειρουργεία : «’Ὀκόσα φάρμακα οὐκ ἰηται, σίδηρος ἴηται, ὅσα σίδηρος οὐκ ἰηται, πῦρ ἴηται ὅσα δέ πῦρ οὐκ ἴηται, ταῦτα χρή νομίζειν ἀνίατα».

Αφορισμοί τμήμα πρώτο.

1. Η ζωή είναι σύντομη αλλά η ιατρική μακρόχρονη, η ευκαιρία φευγαλέα, η πείρα απατηλή, η σωστή κρίση δύσκολη. Ο γιατρός πρέπει λοιπόν όχι μόνο να προσφέρει στον άρρωστο ό,τι αρμόζει, αλλά να έχει και τη δική του βοήθεια, τη βοήθεια των προσώπων που τον περιβάλλουν και τις κατάλληλες για την περίσταση συνθήκες.

Πόσο επηρεάζουν τα μάτια των παιδιών τα παιχνίδια στις ψηφιακές οθόνες;

Η κόπωση των ματιών είναι εντονότερη, όταν ο φωτισμός γύρω από την οθόνη αντανακλάται σε αυτήν, καταπονώντας ακόμα περισσότερο τα μάτια.

Η πολύωρη ενατένιση της οθόνης προκαλεί επίσης ξηρότητα και ερεθισμό των ματιών. Αυτό οφείλεται στο ότι ασυναίσθητα βλεφαρίζουμε λιγότερο όταν συγκεντρωνόμαστε σε μία οθόνη – και αυτό ισχύει για όλους, μικρούς και μεγάλους. Ωστόσο η ξηροφθαλμία και ο ερεθισμός μπορεί να είναι χειρότερος για παιδιά ασχολούνται με τα κομπιούτερ που είναι τοποθετημένα για να εξυπηρετούν τα ενήλικα μέλη της οικογένειας.

Και σαν να μην έφταναν όλ’ αυτά, τα παιδιά που ασχολούνται με τις ώρες με τα ψηφιακά μέσα μπορεί να παρουσιάσουν δυσκολίες στην ευελιξία της εστίασης, δηλαδή στην ικανότητα προσαρμογής της όρασής τους από τα κοντινά στα μακρινά αντικείμενα. Ευτυχώς και αυτό είναι ένα παροδικό πρόβλημα, αφού τα μάτια ανακτούν την φυσιολογική ευελιξία τους μέσα σε λίγες ώρες ή το πολύ σε λίγες ημέρες από τη διακοπή της συνεχούς κοντινής εστίασης.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ …

Η χρυσοφόρος φλέβα που λέγεται “καρκίνος”

Τελευταία έγινε μεγάλος θόρυβος, όσον αφορά τα φύλλα ελιάς. Ακούστηκαν απόψεις ότι τα φύλλα ελιάς είναι επικίνδυνα, προκαλούν αλλεργίες και εμετούς. Η προτροπή που επαναλαμβανόταν πολλές φορές ήταν να μην διακόψουν οι ασθενείς την θεραπεία της επίσημης Ιατρικής (χημειοθεραπεία και ακτινοβολίες) . Είναι τα πράγματα όντως έτσι?

Τα Τσάκρας

Τσάκρας είναι οι σχηματισμοί στη δομή του ενεργειακού
πεδίου, με τους οποίους εργάζονται οι θεραπευτές. Τσάκρα στα σανσκριτικά
σημαίνει «τροχός»- «στρόβιλος ενέργειας» Τα τσάκρας μοιάζουν πιο πολύ με δίνες,
ή χωνιά, ενέργειας. Υπάρχουν στο καθένα από τα επτά επίπεδα του πεδίου. Τα
τσάκρας από το δεύτερο μέχρι το έκτο εμφανίζονται τόσο στο εμπρόσθιο, όσο και
στο οπίσθιο μέρος του σώματος. Τα περιγράφουμε με τον αριθμό τους και με ένα
γράμμα: Α για το μπροστινό μέρος του σώματος και Β για το πίσω (βλ. Σχήμα 2-5).

 

 

Τα τσάκρας λειτουργούν ως όργανα εισαγωγής ενέργειας από το
συμπαντικό ζωτικό ενεργειακό πεδίο, το οποίο μπορούμε επίσης να ονομάσουμε
συμπαντικό πεδίο υγείας τριγύρω μας. Η ενέργεια αυτή, που εισάγεται και
μεταβολίζεται μέσα από κάθε τσάκρα, αποστέλλεται στα τμήματα του σώματος που
βρίσκονται στην πλησιέστερη σε κάθε τσάκρα κύρια περιοχή νευρικών πλεγμάτων. Η
ενέργεια αυτή είναι πολύ σημαντική για την υγιή λειτουργία του αυρικού πεδίου
και του φυσικού σώματος. Στην ανατολική παράδοση η ενέργεια αυτή ονομάζεται
πράνα ή τσι. Αν κάποιο τσάκρα πάψει να λειτουργεί σωστά, η εισαγωγή ενέργειας
θα διαταραχτεί, πράγμα που σημαίνει ότι τα όργανα του σώματος που
εξυπηρετούνται από το τσάκρα αυτό δεν θα παίρνουν τα απαραίτητα εφόδια. Αν η δυσλειτουργία
του τσάκρα συνεχίσει, η ομαλή λειτουργία των οργάνων και των άλλων μερών του σώματος
στη συγκεκριμένη αυτή περιοχή θα διαταραχτεί. Το μέρος εκείνο του σώματος θα εξασθενήσει,
καθώς και το ανοσοποιητικό του σύστημα, και τελικά θα ασθενήσει.

Tι είναι η υπερθυμησία;

Η υπερθυμησία είναι μια εξαιρετικά σπάνια νευροψυχολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από ακραία μνήμη για τις προσωπικές στιγμές του ατόμου και συχνά αναφέρεται και ως αυτοβιογραφική μνήμη.

Αυτό το σύνδρομο, ορίστηκε για πρώτη φορά σε ένα άρθρο του νευροψυχολογικού περιοδικού Neurocase. Τα κύρια χαρακτηριστικά ενός ατόμου με σύνδρομο υπερθυμησίας είναι πως ξοδεύει άφθονο χρόνο να σκέφτεται τις προσωπικές αναμνήσεις και διαθέτει εξαιρετική ανάκληση της προσωπικής μνήμης.
Οταν σε ένα άτομο με υπερθυμησία δίνεται μια ημερομηνία, μπορεί να θυμηθεί ποια μέρα της εβδομάδας ήταν η συγκεκριμένη ημερομηνία, καθώς και οποιαδήποτε προσωπική πληροφορία γύρω απ’ αυτήν την ημερομηνία. Μπορεί να θυμηθεί το όνομα του δασκάλου του σχολείου του και πώς ήταν ντυμένος εκείνη την ημέρα, ποια τηλεοπτική εκπομπή και ποιο επεισόδιο παίχτηκε τότε. Εάν είναι ένα ιστορικό γεγονός που έγινε εκείνη την ημέρα και είχε προσωπικό ενδιαφέρον για το θέμα, το άτομο με υπερθυμησία μπορεί να θυμηθεί κάθε λεπτομέρεια και πληροφορία που αφορά την συγκεκριμένη ημέρα.

Άσθμα: Πάρτε ανάσα με τη μέθοδο Buteyko

Μια μέθοδος για τον έλεγχο της αναπνοής υπόσχεται να δώσει λύση σε αναπνευστικές και όχι μόνο παθήσεις.

Ποιες ασθένειες προκαλεί ο χαρακτήρας μας στον οργανισμό μας;

Οι αρχαίες επιστήμες της υγείας Ayurvedic δεν αποδεικνύουν μόνο την ύπαρξη των ψυχοσωματικών ασθενειών, αλλά και παρουσιάζουν έναν κατάλογο ειδικών ασθενειών που προκαλούνται από συγκεκριμένα γνωρίσματα του χαρακτήρα κάθε ανθρώπου.

Σύμφωνα με την επιστήμη της Αγιουβέρδα τα παρακάτω χαρακτηριστικά αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες ασθένειες: