Η ιστορία του πιο διάσημου φιλιού στον κόσμο

Είναι ίσως το πιο γνωστό φιλί στον κόσμο. Το πιο θερμό. Κι ας είναι από μάρμαρο ή μπρούντζο. Πίσω από αυτό,  ο καθένας ψάχνει να βρει μια μεγάλη ιστορία αγάπης. Οι εραστές στο γλυπτό του Ροντέν έχουν μια μπερδεμένη και αμφιλεγόμενη ιστορία.

Ο Ροντέν μπροστά στο Φιλί

Το μνημειώδες γλυπτό και ένα από τα πιο δημοφιλή του κόσμου απεικονίζει μια ιστορία σαρκικού έρωτα. Δυο γυμνοί εραστές λιώνουν από πάθος. Είναι γνωστό απλά ως Kiss, αλλά η δύναμη των σωμάτων και της έκφρασης των εραστών περιγράφεται με πολύ περισσότερες λέξεις. Κάθονται γυμνοί επάνω σε ένα σκαλισμένο βράχο, απόλυτα αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο, ανέμελοι και η στάση τους δημιουργεί μια εντυπωσιακή αντίθεση με το κάθε περιβάλλον. Εκπροσωπούν τον απόλυτο έρωτα, τον μαγνητισμό που ασκεί το ένα πρόσωπο στο άλλο, αδιαφορώντας για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω τους. Η έννοια του έρωτά τους είναι εξιδανικευμένη και διαχρονική.

Το γλυπτό το βλέπει κανείς σε διάφορα μέρη του κόσμου. Έγιναν τέσσερα νόμιμα αντίγραφα κατά τη διάρκεια της ζωής του Ροντέν,  με λατινικούς αριθμούς (ΙΙΙ/ΙV) που είχε δικαίωμα να χυτεύσει το Μουσείο Ροντέν στο Παρίσι από το πρωτότυπο εκμαγείο.

Advertisements

Η σχέση εραστού και ερωμένου κατά την αρχαιότητα

Κατά την κλασική αρχαιότητα ο εραστής και ο ερώμενος, σε μία αντιστοιχία θεωρούνται, για όσους τουλάχιστον έχουν μελετήσει τον Πλατωνικό Φαίδρο, ως ο δάσκαλος και ο μαθητής. Ο Πλάτων στο παραπάνω έργο παρουσιάζει τη σχέση αυτή ως μία ερωτική σχέση ανάμεσα σε αυτόν που αναζητεί την γνώση και σ’ εκείνον που την παρέχει.

Με τον όρο «έρως» εννοείται η σχέση που βασιζόταν σε αισθήματα βαθύτατης φιλίας και σεβασμού. Στα μάτια του εφήβου ο δάσκαλος-εραστής ήταν η ενσάρκωση του ιδανικού, το ιδεώδες πρόσωπο προς το οποίο απέβλεπε προκειμένου να διαπλάσσει την προσωπικότητά του. Άλλωστε, αυτή ήταν και η έννοια της Παιδείας στην αρχαιότητα!

Τι άλλαξε στη ζωή μου όταν άρχισα να διαβάζω βιβλία

Γράφει η :Σοφία Παπακωνσταντίνου

Το διάβασμα αλλάζει όντως τη ζωή μας ουσιαστικά και βαθιά. Προσωπικά, όταν ξεκίνησα να διαβάζω τα πρώτα μου βιβλία ήμουν πολύ μικρή σίγουρα για να μπορώ τότε να καταλάβω αυτά που μου προσφέρουν, το έκανα απλώς επειδή μου άρεσαν οι ιστορίες. Σιγά σιγά, όμως το διάβασμα έγινε τρόπος ζωής, όπως συμβαίνει και με ο,τιδήποτε ασχοληθούμε και αγαπάμε πραγματικά. Γίνεται μέρος της καθημερινότητάς σου και χάνεσαι στις σελίδες των βιβλίων, όπως χανόσουν μικρός στα παραμύθια και συνεπαρμένος περίμενες να γυρίσεις σελίδα για να δεις τι θα ακολουθήσει.

Το λάθος δεν είναι εκείνου που εμπιστεύεται, αλλά εκείνου που ψεύδεται!

Η εμπιστοσύνη είναι σαν ένα εύθραυστο και διαφανές κρυστάλλινο κόσμημα που διαμορφώνει τη ζωή μας. Χρειάζεται πολύ χρόνο και προσπάθεια για να το φτιάξουμε, επειδή είναι πολύτιμο και ανεκτίμητο.

Ωστόσο, μπορεί αυτό το κόσμημα να φέρνει μεγάλη ευτυχία, αλλά σπάει εύκολα σε λίγα δευτερόλεπτα από αμέλεια, από εγωισμό και από κακή συμπεριφορά.

Όταν ένα συναίσθημα τόσο σημαντικό όσο η εμπιστοσύνη καταρρέει, κάτι πεθαίνει μέσα μας.

Αυτό συμβαίνει επειδή το ψέμα αμφισβητεί χιλιάδες αλήθειες, οδηγώντας μας να αμφισβητούμε τον εαυτό μας, ακόμη και για τα βιώματα που θεωρούσαμε ότι ήταν τα πιο ειλικρινή.

Εφτά τρόποι για να πάρετε τον σεβασμό που σας αξίζει

«Η συμπεριφορά είναι επιλογή. Η ευτυχία είναι επιλογή. Η αισιοδοξία είναι επιλογή. Η καλοσύνη είναι επιλογή. Το να δίνουμε είναι επιλογή. Ο σεβασμός είναι επιλογή. Ό,τι επιλογή και να κάνετε, θα σας επηρεάσει. Επιλέξτε με σοφία». – Roy T. Bennett

Όλοι καταλαβαίνουμε την σημασία του σεβασμού. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε όταν δεν τον παίρνουμε; Πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους άλλους να μας δώσουν το σεβασμό που τους δίνουμε και εμείς;

Ακολουθούν εφτά τρόποι για να λαμβάνετε σεβασμό από τους ανθρώπους στη ζωή σας:

«Η εξάρτηση δεν αποτελεί νόσο» ~ Φοίβος Ζαφειρίδης

Ουσίες-κράτος-κοινωνία

Ο ψυχίατρος Φοίβος Ζαφειρίδης είναι από τους πρώτους που ερμήνευσαν τις ψυχολογικές και ψυχιατρικές διαταραχές με βάση το κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον, κόντρα στην κυρίαρχη αντίληψη, που επιμένει να τις αποδίδει σε βιολογικές και βιοχημικές κληρονομικές αντιλήψεις. Θεωρεί ο ίδιος ότι μια τέτοια αντίληψη, που απομονώνει την ανθρώπινη συμπεριφορά από το κοινωνικοπολιτικό της πλαίσιο, δηλαδή από την ιστορικότητά της, θα κατέληγε π.χ. «με αδιαμφισβήτητο τρόπο να διαγνώσει ότι το 80%, ίσως και μεγαλύτερο ποσοστό του γερμανικού λαού, που στήριξε το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα [σ.σ. ναζιστικό], έπασχε από παρανοϊκές ιδέες και παραλήρημα εθνικιστικού μεγαλείου».

Νίκολα Τέσλα: O Προμηθέας του Ηλεκτρισμού

Γιώργος Στάμκος

^{«Ο Νίκολα Τέσλα παραμένει ο μύθος, το κεντρικό σημείο, το αρχέτυπο όλων των επιστημόνων του 20ου αιώνα». Gerry Vassilatos, Lost Science}

Ο Νίκολα Τέσλα γεννήθηκε τα μεσάνυχτα της 10^ης Ιουλίου του 1856, κατά τη διάρκεια μιας τρομερής καταιγίδας γεμάτη λαμπερές αστραπές… Ήταν μια ηλεκτρισμένη νύχτα κι εκείνος είχε την τύχη να γεννηθεί σε μια από τις πλέον «ηλεκτρισμένες» περιοχές της Ευρώπης: σε μια μεθόριο που χώριζε δύο αυτοκρατορίες, την Αυστροουγγρική και την Οθωμανική Αυτοκρατορία.  Γεννήθηκε στο χωριό Σμίλιαν της Λίκα, μια περιοχή που ανήκει σήμερα στην Κροατία, αλλά τότε αποτελούσε τμήμα της λεγόμενης Vojna Krajina, δηλαδή της παραμεθόριας «στρατιωτικής περιοχής» της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, που ήταν αυτόνομη και κατοικούνταν κυρίως από Σέρβους πρόσφυγες από διάφορες περιοχές της κατεχόμενης από τους Οθωμανούς Σερβίας. Έφυγε από τη ζωή, στις 7 Ιανουαρίου του 1943.

Την ίδια χρονιά που γεννήθηκε ο Τέσλα γεννήθηκαν και ο Σίγκμουντ Φρόιντ, ο Όσκαρ Ουάιλντ και ο Μπέρναρντ Σο. Την ίδια χρονιά οι Burton και Speke ανακάλυψαν τις πηγές του Νείλου και τελείωσε ο πολυαίμακτος Κριμαϊκός Πόλεμος. Ελάχιστα όμως από αυτά τα γεγονότα έφτασαν στ’ αυτιά του πατέρα του Τέσλα, του Μιλούτιν, που ήταν ο Σέρβος ορθόδοξος ιερέας του χωριού ή της μητέρας του Τζούκα Μάντιτς, που ήταν μια αγράμματη, αλλά ταλαντούχα αγρότισσα, προικισμένη με το χάρισμα να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες και να εφευρίσκει πρακτικές λύσεις για τα καθημερινά προβλήματα.

Η γέννηση της ραδιοφωνίας

Χάρης Βάρβογλης

Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα η κοινωνική ζωή των ανθρώπων ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Δεν υπήρχαν ραδιόφωνο, τηλεόραση και διαδίκτυο, ενώ ο κινηματογράφος ήταν ακόμη στα σπάργανα. Όταν ήθελε να δει κανείς κάποια παράσταση, είτε πρόζα είτε μουσική, έπρεπε να πάει στο θέατρο.

Σε αυτές τις συνθήκες ο Αμερικανός Lee de Forest, που είχε εφεύρει την ηλεκτρονική τρίοδο λυχνία, αποφάσισε να δοκιμάσει εμπορικά την ασύρματη μετάδοση μουσικών προγραμμάτων.

Lee de Forest

Για το σκοπό αυτό κατασκεύασε έναν ραδιοπομπό ηλεκτρικού τόξου, τεχνολογία που σήμερα δεν υπάρχει, και μερικούς ραδιοφωνικούς δέκτες βασισμένους στην εφεύρεσή του, τους οποίους εφοδίασε με ακουστικά και τοποθέτησε σε κεντρικά κτίρια της Νέας Υόρκης.

Το μεγάλο ψέμα που ονομάζεται πολιτισμός

“Το μεγάλο ψέμα που ονομάζεται πολιτισμός είναι στην πραγματικότητα το πιο αιματοβαμμένο σύστημα εξαπάτησης που επιβλήθηκε ποτέ σ’ αυτόν τον πλανήτη. Αυτό δεν είναι πολιτισμός. Αυτό είναι το μεγάλο ψέμα. Ή αν το σύστημα αυτό αντιπροσωπεύει τον πολιτισμό τότε το μεγάλο ψέμα είναι ότι ο πολιτισμός είναι καλός για μας”.
– John Trudell

Παρατηρείτε κάποιες φορές πώς μερικοί άνθρωποι αισθάνονται ανώτεροι σε σχέση με τους άλλους; Συμβαίνει συχνά. Ο πολιτισμένος άνθρωπος πάντα αισθάνεται ανώτερος από τους “πρωτόγονους” αυτόχθονες. Αυτό το αίσθημα ανωτερότητας διευκόλυνε την γενοκτονία πολλών εκατομμυρίων ιθαγενών σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Θεωρήθηκαν “βάρβαροι” και οι θρησκείες στήριξαν την εξόντωση των “βαρβάρων”. Αυτό ξεκίνησε με την αρχή του πολιτισμού. Ναι, ο πολιτισμός ήταν αιματηρός από την αρχή.

Στο νέο μνημείο του CERN αποδεικνύεται ακόμη μια φορά ότι οι επιστήμες γεννήθηκαν στην Ελλάδα

Του Χρήστου Μαντζιάρη

Στο CERN, δίπλα στην Σφαίρα Επιστημών και Καινοτομιών (Globe of Science and Innovation), έχει τοποθετηθεί τον Δεκέμβριο του 2014 ένα ατσάλινο γλυπτό βάρους 15 τόνων, το οποίο ονομάζεται «Περιπλάνηση στο μη μετρήσιμο» (Wandering the immeasurable). Το μνημείο είναι μια  ατσάλινη κορδέλα (σύμφωνα με το CERN), έχουσα μήκος 37 μέτρων, που βγαίνει από την γη, αν και από την γη βγαίνουν συνήθως φίδια και ερπετά και οπωσδήποτε όχι κορδέλες.  Η κορδέλα-γλυπτό εκτείνεται ακανόνιστα στον αέρα φθάνοντας μέχρι το ύψος των 11 μέτρων. Η ακανόνιστη πορεία της επινοήθηκε για να μας δείξουν ότι η επιστήμη κινείται χωρίς να γνωρίζουν που θα οδηγήσει.

Στην μία πλευρά της κορδέλας είναι γραμμένα τα ονόματα των επιστημόνων, η πιο σημαντική ανακάλυψή τους καθώς και το έτος κατά το οποίο πραγματοποιήθηκε η ανακάλυψή τους. Αναγράφονται τα επιτεύγματα των επιστημόνων στα μαθηματικά, γεωμετρία, φυσική, αστροφυσική, και γεωμετρία. Στις επιστήμες δηλαδή που, απ’ ότι μας πληροφορούν, ευδοκιμούν στο CERN.