Επιτυχημένη σκέψη για τo χρήμα και την καριέρα σας με την Αυτοΰπνωση

Ίσως αναρωτιέστε πώς μπορεί να σας βοηθήσει η αυτοΰπνωση να βγάλετε χρήματα και να είστε πιο επιτυχημένοι στην καριέρα σας. Η απάντηση είναι άτι θα σας επιτρέψει να επιστρατεύσετε το υποσυνείδητό σας για να πετύχετε τους στόχους σας.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Το υποσυνείδητό σας μπορεί να γίνει ένας πολύτιμος βοηθός στην καριέρα σας. Η αυτοΰπνωση θα σας
επιτρέψει να: προγραμματίσετε τον εαυτό σας για επιτυχία, βοηθώντας σας:

1.            Να καθαρίσετε τα αρνητικά στοιχεία: Η πρόοδος συχνά αρχίζει, καθώς αναγνωρίζετε και καταλαβαίνετε τις τωρινές σας πεποιθήσεις και αντιλήψεις γύρω από τα χρήματα και την επιτυχία. Η αυτοΰπνωση θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε και να αναγνωρίσετε όποιες αναπαραγωγικές ιδέες και αρνητικές σκέψεις έχετε σε αυτό τον τομέα. Στη συνέχεια, μπορείτε να αντικαταστήσετε τις αρνητικές σκέψεις με θετικές.

2.            Να καθορίσετε ξεκάθαρους στόχους. Μπορείτε να πετύχετε πολύ περισσότερα πράγματα και πολύ πιο γρήγορα, αν έχετε μια ξεκάθαρη ιδέα για το τι σημαίνει επιτυχία για σας και τι θέλετε στην καριέρα σας.

3.            Να δημιουργήσετε νοερές εικόνες για τους στόχους σας. Χρησιμοποιώντας νοερές εικόνες και απεικονίσεις, μπορείτε να νιώσετε και να χτίσετε την επιτυχία μέσα στο υποσυνείδητό σας. Αυτό θα επιτρέψει στο νου σας να δουλέψει για να εξασφαλίσετε το «σπίτι των ονείρων σας» ή όποια άλλα υλικά αγαθά θέλετε. Οι νοερές εικόνες θέτουν σε κίνηση αυτά που χρειάζεστε για το επόμενο βήμα – δράση.

Όχι δάκρυα για τα τζιτζίκια

Πού να ξέραμε, μικρά παιδιά τότε, ότι το τζιτζίκι δεν είναι ένας σπάταλος χαραμοφάης αλλά ένας ετοιμοθάνατος που παρατηρούσε την σκόνη μέσα στην κλεψύδρα του να πέφτει σιγά-σιγά. Ότι όλο αυτό που μας ξεκουφαίνει κάθε καλοκαίρι είναι το κύκνειο άσμα του και το ερωτικό του κάλεσμα. Η καταραμένη μοίρα του που δεν μπορεί να αλλάξει. Ότι είναι δυο ανάσες πριν τον θάνατο…

 

Από τονΒΑΓΓΕΛΗ
ΜΑΚΡΗ

Είναι άδικο. Να περνάς ακόμα και 17 χρόνια σαν σκουλήκι κάτω από το χώμα. Να βγαίνεις στριμωγμένο με εκατομμύρια άλλους στην επιφάνεια της γης μια ζεστή ανοιξιάτικη μέρα. Αν υπήρξες τυχερό και έχεις καταφέρει να βγεις από το κουκούλι σου χωρίς να γίνεις τροφή για κάποιο ζώο, τότε οι τελευταίες εβδομάδες σου στην γη είναι ένα κάλεσμα στο ταίρι σου. Και μετά από αυτό πεθαίνεις. Και τα αβγά του θηλυκού πέφτουν από τα δέντρα στο έδαφος και ο κύκλος συνεχίζεται. Και το μόνο που μαθαίνουν για εσένα οι άνθρωποι από την νηπιακή τους ηλικία είναι ότι αυτό που ήθελες στην γη είναι να περάσεις καλά και να τραγουδήσεις. Ότι δε νοιαζόσουν για την αποταμίευση όπως τα μυρμήγκια αλλά για το κέφι σου.

Πού να ξέραμε, μικρά παιδιά τότε, ότι το τζιτζίκι δεν είναι ένας σπάταλος χαραμοφάης αλλά ένας ετοιμοθάνατος που παρατηρούσε την σκόνη μέσα στην κλεψύδρα του να πέφτει σιγά-σιγά. Ότι όλο αυτό που μας ξεκουφαίνει κάθε καλοκαίρι είναι το κύκνειο άσμα του και το ερωτικό του κάλεσμα. Η καταραμένη μοίρα του που δεν μπορεί να αλλάξει. Ότι είναι δυο ανάσες πριν τον θάνατο.

Η ερώτηση που προβλέπει αν θα είστε ευτυχείς στα 80 σας

 

Η πολυετής έρευνα του Vaillant (Grant Study), η οποία ξεκίνησε πριν από 70 περίπου χρόνια και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, αποδεικνύει ότι η αγάπη είναι το μόνο που χρειάζεται και θα χρειάζεται σε όλη του τη ζωή κάποιος για να είναι ευτυχισμένος.

Οι ορμόνες της έλξης

 

Οι φερομόνες είναι αόρατες χημικές ουσίες που
συγκεντρώνονται στον ιδρώτα, εντοπίζονται στο δέρμα και επηρεάζουν την
ερωτική μας επικοινωνία και συμπεριφορά.

Το γονιμοποιημένο ωάριο, το πρώτο κύτταρο κάθε έμβιου όντος, περιέχει
τις ταινίες του DNA. Τα γονίδια αποτελούν αυτοτελείς μονάδες
κληρονομικής πληροφορίας συγκροτούμενα από DNA. Ένα μόριο DNA
οικοδομείται από δύο αλυσίδες νουκλεοτιδίων που τυλίγονται η μία γύρω
από την άλλη μοιάζοντας με ελικοειδή σκάλα. Αυτές οι διατάξεις
νουκλεοτιδίων, αζωτούχων βάσεων και ζαχάρων ταξιδεύουν εκατομμύρια
χρόνια στον χωροχρόνο.

Σε μια μαγική στιγμή για τον καθένα μας, σταθμεύουν. Τα πλάγια της
σκάλας σπάζουν. Οι δύο κλώνοι ξετυλίγονται και αναδιατάσσονται
αντικριστά με αστρονομική ακρίβεια στις τέσσερις διαστάσεις του
χωροχρόνου. Τα ελεύθερα πλέον νουκλεοτίδια επιλέγουν παρτενέρ από τις
ελεύθερες και ανάλογα τοποθετημένες βάσεις των αλυσίδων του άλλου γονέα.
Εκαστο νουκλεοτίδιο παρουσιάζεται στην προκαθορισμένη θέση του κατά
μήκος κάθε αλυσίδας με στρατιωτική πειθαρχία, ετοιμότητα μάχης και
χρόνου στο ραντεβού του.

Τα Τσάκρας

Τσάκρας είναι οι σχηματισμοί στη δομή του ενεργειακού
πεδίου, με τους οποίους εργάζονται οι θεραπευτές. Τσάκρα στα σανσκριτικά
σημαίνει «τροχός»- «στρόβιλος ενέργειας» Τα τσάκρας μοιάζουν πιο πολύ με δίνες,
ή χωνιά, ενέργειας. Υπάρχουν στο καθένα από τα επτά επίπεδα του πεδίου. Τα
τσάκρας από το δεύτερο μέχρι το έκτο εμφανίζονται τόσο στο εμπρόσθιο, όσο και
στο οπίσθιο μέρος του σώματος. Τα περιγράφουμε με τον αριθμό τους και με ένα
γράμμα: Α για το μπροστινό μέρος του σώματος και Β για το πίσω (βλ. Σχήμα 2-5).

 

 

Τα τσάκρας λειτουργούν ως όργανα εισαγωγής ενέργειας από το
συμπαντικό ζωτικό ενεργειακό πεδίο, το οποίο μπορούμε επίσης να ονομάσουμε
συμπαντικό πεδίο υγείας τριγύρω μας. Η ενέργεια αυτή, που εισάγεται και
μεταβολίζεται μέσα από κάθε τσάκρα, αποστέλλεται στα τμήματα του σώματος που
βρίσκονται στην πλησιέστερη σε κάθε τσάκρα κύρια περιοχή νευρικών πλεγμάτων. Η
ενέργεια αυτή είναι πολύ σημαντική για την υγιή λειτουργία του αυρικού πεδίου
και του φυσικού σώματος. Στην ανατολική παράδοση η ενέργεια αυτή ονομάζεται
πράνα ή τσι. Αν κάποιο τσάκρα πάψει να λειτουργεί σωστά, η εισαγωγή ενέργειας
θα διαταραχτεί, πράγμα που σημαίνει ότι τα όργανα του σώματος που
εξυπηρετούνται από το τσάκρα αυτό δεν θα παίρνουν τα απαραίτητα εφόδια. Αν η δυσλειτουργία
του τσάκρα συνεχίσει, η ομαλή λειτουργία των οργάνων και των άλλων μερών του σώματος
στη συγκεκριμένη αυτή περιοχή θα διαταραχτεί. Το μέρος εκείνο του σώματος θα εξασθενήσει,
καθώς και το ανοσοποιητικό του σύστημα, και τελικά θα ασθενήσει.

Εκπαιδεύστε τον Εγκέφαλό σας Ώστε Να Απαλλαχθείτε από Συνήθειες

Όταν κατανοήσουμε πώς δημιουργούνται οι νευρικές οδοί στον εγκέφαλο, μπορούμε να πάρουμε το “μπροστινό κάθισμα” για να κατανοήσουμε πραγματικά πως να απαλλαχθούμε από ανεπιθύμητες συνήθειες.

Οι νευρικές οδοί είναι σαν λεωφόροι των νευρικών κυττάρων που μεταδίδουν μηνύματα. Ταξιδεύουμε μέσω της λεωφόρου πολλές φορές, και το μονοπάτι γίνεται ολοένα και πιο γνώριμο και σταθερό. Μπορείτε να πάτε σε ένα συγκεκριμένο τρόφιμο ή μάρκα τσιγάρων για την άνεσή σας ξανά και ξανά, και αυτό σχηματίζει ένα μονοπάτι στον εγκέφαλο. Το ελπιδοφόρο γεγονός, πάντως, είναι ότι ο εγκέφαλος αλλάζει συνεχώς και μπορείτε να σφυρηλατήσετε νέες οδούς, οπότε να δημιουργήσετε νέες συνήθειες. Αυτό είναι που ονομάζεται νευροπλαστικότητα του εγκεφάλου.

Συνήθιζα να οδηγώ με το ένα πόδι στο φρένο και το άλλο στο γκάζι, και να εκπαιδεύσω τον εαυτό ώστε να οδηγώ μόνο με το ένα πόδι. Χρειάστηκε κάποιος χρόνος, καθώς είχα ένα ισχυρό νευρικό μονοπάτι για οδήγηση με δύο πόδια. Αλλά επειδή είχα τη θέληση να το κάνω, έφτιαξα ένα νέο μονοπάτι, και επανακαλωδίωσα ή επαναπρογραμμάτισα το μυαλό μου. Μπορείτε να αφαιρέσετε μία συμπεριφορά ή σκέψη ή εξαρτήσεις απευθείας από τον εγκέφαλο.

Εξαιτίας της νευροπλαστικότητας, τις συνεχώς μεταβαλλόμενες δυνατότητες του εγκεφάλου, όλα είναι δυνατά. Οι άνθρωποι που είχανε εγκεφαλικά επεισόδια μπορούν να επανεκπαιδεύσουν τους εγκεφάλους τους ώστε να λειτουργούν και πάλι μέσω της κατασκευής νέων νευρικών οδών. Οι καπνιστές, οι λαίμαργοι και πολλοί άλλοι μπορούν να μάθουν νέες συμπεριφορές και στάσεις και να αλλάξουν τη ζωή τους.

Η φύση της ψυχής στον Πλάτωνα

 

1.     Τα μέρη της ψυχής (Πολιτεία 435b-444a)

 

Στον Φαίδωνα (94b κ.ε.) ο Πλάτων διδάσκει ξεκάθαρα ότι η καθεαυτή ενιαία ψυχή μπορεί να εναντιωθεί σε ότι της προβάλλει το σώμα. Τι είναι εκείνο που μπορεί να της προβάλει το σώμα; Είναι οι ερεθισμοί της επιθυμίας, του θυμού και της λύπης, με δυο λόγια τα πάθη όπως η ηδονή, η λύπη, η επιθυμία (Φαίδ. 83b6 κ.ε., όπου μερικά χειρόγραφα αναφέρουν και τον φόβον). Τα πάθη ως έλλογοι ερεθισμοί στον άνθρωπο προέρχονται από το σώμα, σε καμιά περίπτωση από την ψυχή.

Στίβεν Χόκινγκ: οι πληροφορίες δεν χάνονται στο εσωτερικό της μαύρης τρύπας

Τι απομένει από τα υλικά σώματα που καταλήγουν μέσα σε μια μαύρη τρύπα; «Μην απελπίζεστε, υπάρχει πάντα μια έξοδος»! Την προκλητικότατη αυτή δήλωση έκανε ο επιφανής φυσικός Στίβεν Χόκινγκ (St. Hawking) σε μια διάλεξη που έδωσε πριν από έναν μήνα στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Στοκχόλμης, με τίτλο «Το παράδοξο της πληροφορίας».

Ο πιο διάσημος σήμερα Βρετανός αστροφυσικός και κοσμολόγος αποκάλυψε μάλιστα ότι έχει ήδη επεξεργαστεί μια εναλλακτική θεώρηση του τι ακριβώς συμβαίνει με τις πληροφορίες των σωμάτων που καταβροχθίζονται από μια μαύρη τρύπα.

 

Πρόκειται για μια εντελώς νέα θεωρία που, αν επιβεβαιωθεί, θα ανατρέψει πολλές επιστημονικές προκαταλήψεις και δόγματα της σύγχρονης φυσικής σχετικά με τη φύση και τη λειτουργία των μαύρων οπών.

Σε τι όμως συνίσταται το «παράδοξο της πληροφορίας» σύμφωνα με τον Χόκινγκ; Ολοι οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι οι πληροφορίες των σωμάτων που καταλήγουν μέσα σε μια μαύρη τρύπα χάνονται για πάντα. Από την άλλη, όμως, γνωρίζουν καλά ότι οι πληροφορίες αυτές, λόγω της ιδιαίτερης φύσης τους, στην πραγματικότητα δεν χάνονται ποτέ, ακόμη κι αν καταλήξουν μέσα σε μια μαύρη τρύπα. Πού πηγαίνουν, λοιπόν, αυτές οι πληροφορίες;

Μια Ημέρα Από Τη Ζωή Μιας Αθηναίας

Μια Ημέρα Από Τη Ζωή Μιας Αθηναίας
Τα παιδικά χρόνια ενός κοριτσιού δεν ήταν στερημένα από χαρά. Τα πρώτα χρόνια της ζωής η μάνα ή μια τροφός το κουνούσαν σ’ ένα κρεμαστό καλάθι ή το κρατούσαν στα χέρια και το λίκνιζαν τραγουδώντας του νανουρίσματα. Το παιδί τρεφόταν με χυλό στον οποίο έβαζαν μέλι για να γλυκάνει και το φύλαγαν από το κακό μάτι με πολλά φυλαχτά. Όλα θα πήγαιναν καλά αν δεν το τρόμαζαν συνεχώς με κάθε λογής ακάθαρτα και πονηρά πνεύματα, που παραφύλαγαν γύρω από το κρεβάτι του. Το κοριτσάκι δεν καταλάβαινε για τι λογής τέρατα γινόταν λόγος, παρ’ όλα αυτά όμως ο φόβος τρύπωνε στην ψυχή του. Όταν το κοριτσάκι άρχιζε να περπατάει, τα σύνορα του κόσμου του πλάταιναν αισθητά. Είχε έναν κηπάκο όπου μπορούσε να παίζει, είχε παιχνίδια και κατοικίδια ζώα. Τα παιχνίδια ήταν διάφορα: κούκλες πήλινες και κέρινες, βαμμένες ωραία, που μπορούσαν να κινούν τα χέρια και τα πόδια τους, σπιτάκια και βαρκούλες δερμάτινες, σχεδόν ίδιες με τις αληθινές, μαϊμουδάκια από άργιλο που κρατούσαν στα χέρια άψυχα πουλάκια. Αμαξάκια που κινούνταν με τροχούς και κουδουνίστρες που έκαναν φοβερό θόρυβο. Η κρεμαστή κούνια σηκωνόταν τόσο ψηλά που σου κοβόταν η αναπνοή.

Οι Μύθοι του Γύγη και του Ηρός του Πλάτωνος, αποσυμβολισμός

Ο Μύθος του Γύγη

 

«Ήταν λένε o Γύγης βοσκός,  και δούλευε στον άρχοντα, τότε, της Λυδίας, όταν ύστερα από μια μεγάλη νεροποντή και σεισμό ράγισε κάπου το έδαφος και άνοιξε ένα βαθύ ρήγμα στον τόπο που έβοσκε το κοπάδι του. Σάστισε σαν το είδε, κατεβαίνει, και κοντά στα άλλα περίεργα βλέπει εκεί, όπως λέει ο μύθος, ένα χάλκινο άλογο, κούφιο από μέσα, που είχε κάτι μικρές θυρίδες· σκύβοντας στο εσωτερικό του βλέπει μέσα έναν νεκρό με κορμί, έτσι έδειχνε, μεγαλύτερο από ανθρώπινο που δεν είχε απάνω του τίποτε άλλο παρά μόνο φορούσε στο χέρι του ένα χρυσό δαχτυλίδι, που ο βοσκός του το βγάζει κι ανεβαίνει επάνω.