Οι ένοικοι είναι ίδιοι με τα διαμερίσματά τους. Άλλα είναι μίζερα άλλα ευχάριστα, σαν τα πρόσωπά τους. | Ζαν-Πολ Ντιντιελορ

Μετρό Αθήνας Οκτώβριος 2018

Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Ο αφηγητής του πρωινού τρένου» του Ζαν-Πολ Ντιντιελορ

– Σκέφτομαι πως μια μέρα, ίσως, η Γη θα πάψει να περιστρέφεται και θα ακινητοποιηθεί διαπαντός καθώς η νύχτα και η μέρα θα μείνουν ασάλευτες στις αντίστοιχες θέσεις τους, βυθίζοντάς μας σε μια μόνιμη αυγή. Σκέφτομαι τότε πως, λουσμένοι απ’ το θαμπό λυκαυγές που δίνει μια παστέλ απόχρωση στο καθετί, οι πόλεμοι θα είναι ίσως λιγότερο αποτρόπαιοι, οι λιμοί λιγότερο ανυπόφοροι, η ειρήνη πιο σταθερή, τα χουζουρέματα λιγότερο ελκυστικά, τα βράδια πιο αργόσυρτα και μονάχα το λευκό των φαγεντιανών μου θα παραμείνει αμετάβλητο και θα διατηρεί τη λάμψη του κάτω από τα ψυχρά φώτα νέον.

Advertisement