Η χαρά των αρχαίων ψαριών τη θάλασσα ασημίζει κι ακόμη
τυχαίνει να δουν τα μάτια μας πλαγιές με χαμομήλια
το πιο πιστό κόκκινο η ζωή της παπαρούνας κόμπος και σωρός
μετά πλήθος άγνωστα ανθάκια συντροφιά στα μονοπάτια
για που τραβάει η άγρια ομορφιά ποιος θα το πει
όταν ανθίζουν οι οξιές βουνά και σύννεφα τριανταφυλλένια
μα θεέ μου τόση αλλοπαρμένη ανθοφορία τόσο ανιδιοτελής
σάμπως απλήρωτοι λογαριασμοί της άνοιξης χρόνια και χρόνια τώρα.
[Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Στον Ίσκιο της Γης» του Μάρκου Μέσκου]
Searching The Meaning Of Life! (S.T.M.O.L) 
Σχολιάστε