Πράσινο: η ιστορία του χρώματος της ζωής και του θανάτου

Συχνά σχετίζεται με τη φύση και τη βλάστηση, το πράσινο χρώμα σήμερα συμβολίζει τη ζωήαλλά υπήρχε μια εποχή στην ιστορία που σχετίζεται με πολλούς θανάτους.

Λόγω της κυριαρχίας αυτού του τόνου σε φυσικά περιβάλλοντα, σχετίζεται με τη γονιμότητα και την επούλωση, επιπλέον, συμβολίζει την ηρεμία και την ελπίδα.

Επίσης σχετίζεται με απληστία και χρήματα.

Το πράσινο ονομάζεται τα χρώματα που γίνονται αντιληπτά μεταξύ του κίτρινου και του μπλε.

Αυτή τη στιγμή είναι ένα από τα πιο χρησιμοποιημένα χρώματα, επειδή θεωρείται κρύο ή χαρούμενο χρώμα.

Περιστασιακά ονομάζεται prásino ή sinople.

Ιστορία της τέχνης

Σε αντίθεση με τον συμβολισμό του που σχετίζεται με τη ζωή, στην ιστορία της τέχνης αυτό χρώμα έχει αποχρώσεις που σχετίζονται με τοξικότητα και ακόμη και θάνατος.

Το 1775 ο Σουηδός χημικός Carl Wilhelm Scheele δημιούργησε μια ανόργανη χρωστική ουσία που ονομάζεται Scheele Green. Το ίδιο με αυτό που χρησιμοποιήθηκε σε ελαιοχρώματα, αλλά ήταν πολύ τοξικό για τη δέσμευσή του με αρσενικό.

Στη βικτοριανή εποχή αυτή η χρωστική ουσία κέρδισε δύναμη και παρόλο που ήταν γνωστή για τον κίνδυνο, οι καλλιτέχνες, οι πελάτες και η κοινωνία εν γένει το χρησιμοποιούσαν ή διατηρούσαν επαφή με έργα φτιαγμένα με αυτήν.

Ο Ναπολέων Μπονάπαρτ είχε ζωγραφίσει ταπετσαρία με αυτό το χρωστικό σε όλο το σπίτι του, μια πτυχή στην οποία ορισμένοι ιστορικοί αποδίδουν το θάνατό του.

Χρησιμοποιήθηκε επίσης από κατασκευαστές βαφών ρούχων και επίπλων, αυτό το χρώμα κυριαρχούσε στα βικτοριανά σπίτια, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα πολλούς θανάτους από δηλητηρίαση.

Στα τέλη του XNUMXου αιώνα, το πράσινο του Παρισιού εμφανίστηκε, ένα παρόμοιο μείγμα με χαλκό και αρσενικό που αντικατέστησε τη χρωστική ουσία του Scheele.

Paul Cézanne, Pierre Auguste Renoir, Vincent van Gogh και ακόμη Γκούσταβ Κλιμτ δημιούργησαν πολλά από τα έργα τους με αυτό το χρώμα.

Το 1960 τέθηκε επίσης σε αναστολή λόγω της υψηλής τοξικότητάς του, πιστεύεται μάλιστα ότι ήταν η αιτία της τύφλωσης του Monet.

Οι πολλαπλές χρήσεις του σήμερα

• Ο εσπερανισμός αντιπροσωπεύεται από αυτό το χρώμα.
• Το περιβαλλοντικό κίνημα το πήρε ως το διακριτικό του σύμβολο.
• Καθώς είναι ιδανικό για καμουφλάζ ανάμεσα στη βλάστηση, αυτό το χρώμα χρησιμοποιείται για τις στολές πολλών στρατιωτικών υπηρεσιών.
• Στη δυτική κουλτούρα χρησιμοποιείται ως θετικό σύμβολο.
• Συνδέεται με φθόνο.
• Σχετίζεται επίσης με φρούτα που δεν είναι ώριμα, λέγοντας ότι κάποιος είναι «πράσινος» υπαινιγμός ότι είναι άπειρος ή πολύ νέος.
• Είναι το χαρακτηριστικό χρώμα της κελτικής κουλτούρας.

Ξέρετε τι;

Τα άτομα που δυσκολεύονται να διακρίνουν αυτό το χρώμα ονομάζονται δευτερονόμαλοι.

Και αυτός είναι ακριβώς ο τύπος τύφλωσης που υπέστη ο John Dalton, ο οποίος ήταν ο πρώτος που επεσήμανε την ύπαρξή του και το διερεύνησε (1974).

πηγή: https://fahrenheitmagazine.com/

Advertisement