Η ψυχολογία της συνεξάρτησης στην οικογένεια: η περιοριστική αυτοεικόνα

Γράφει ο Dr. Γρηγόρης Βασιλειάδης

Η ψυχολογία των σχέσεων συχνά στοχεύει να αποκαλύψει μέσω της ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας τους φόβους, αλλά κυρίως τις επιθυμίες, που κρύβονται πίσω από την ψυχική ανάγκη των ανθρώπων για συνεξάρτηση.

Το λες σε μένα, το πιστεύεις, και –σε κάποιο βαθμό- είναι έτσι: Εξαρτάσαι ψυχικά, πρακτικά, εργασιακά ακόμα απ’ τον πατέρα και την μάνα σου.

Αν και αυτό σε πνίγει, επειδή περιορίζει το ρεπερτόριο των επιλογών σου, εσύ συνεχίζεις να παραμένεις καθηλωμένη στην ακαμψία των αυτοπεριορισμών σου.Έχεις –σε συνέργεια με τους «δοτικούς» σου γονείς- εξουσιοδοτήσει το κυρίαρχο εσώψυχό σου «Δεν μπορώ!» να βάζει συνεχώς, και σε κάθε περίσταση, φρένο στην επιθυμία σου για αυτονόμηση, για αυτενέργεια και αυτεξουσιότητα!

Έχεις εδώ και καιρό πειστεί πως είσαι «λίγη» για να πραγματώσεις τα ασθενικά σου «θέλω».

Γι αυτό, καταφεύγεις, μπρος στην κάθε – έστω κι ελάχιστη- «αναποδιά», πριν καλά καλά το προσπαθήσεις μόνη σου, στην πρόθυμη αγκαλιά-θηλιά των «στοργικών» εξουσιαστών σου.

Advertisement