Δεν είσαι τα χρόνια σου, το βάρος, το χρώμα των μαλλιών σου.
Δεν είσαι το όνομά σου, ούτε τα λακκάκια στο μάγουλό σου.
Είσαι όλα τα βιβλία που έχεις διαβάσει, όλες οι λέξεις που λες. Είσαι τα χαμόγελα που κρύβεις, το γέλιο σου το δυνατό κάθε πρωί, το δάκρυ σου κάθε βράδυ. Είσαι τα τραγούδια του κόσμου που τραγουδάς δυνατά ή μέσα σου όταν ξέρεις πως είσαι ολομόναχος. Είσαι τα μέρη που πήγες κι αυτά που ονειρεύτηκες να πας. Είσαι οι αισθήσεις σου και οι ψευδαισθήσεις σου.
Είσαι οι φωτογραφίες στο δωμάτιό σου, οι άνθρωποι που αγαπάς, το μέλλον που αχνά ζωγραφίζεις. Είσαι όλα όσα άγγιξες με τρυφεράδα, όλα όσα έσπρωξες στη λησμονιά. Είσαι όλα όσα πιστεύεις. Είσαι αυτό που έχεις στο μυαλό και στην καρδιά κι ό,τι σου ξεφεύγει. Μα κυρίως είσαι αυτό που αποφάσισες. Όλα όσα δεν είσαι μα προσπαθείς να γίνεις. Καλύτερος άνθρωπος.