Αξιοσημείωτα από το βιβλίο «Χάνιμπαλ» του Τόμας Χάρις
– Ο καθένας αξίζει τον κόπο να του αφιερώσεις το χρόνο σου, Χάνιμπαλ. Αν με την πρώτη ματιά κάποιος σου φανεί χαζός, δες πιο προσεκτικά, δες μέσα του.
– «Το να θυμάσαι δεν είναι πάντα ευλογία».
«‘Θα ‘θελα να θυμάμαι τα πάντα».
«Τότε, για ν’ αποθηκεύεις τα πράγματα μέσα, θα χρειαστείς ένα παλάτι του μυαλού, Ένα παλάτι στο μυαλό σου».
– «Ο κόσμος μου, η Χιροσίμα, χάθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη. Τον δικό σου κόσμο στον κομμάτιασαν. Τώρα, εσύ κι εγώ έχουμε τον κόσμο που εμείς φτιάχνουμε… μαζί. Αυτή τη στιγμή. Σ’ αυτή την κάμαρα».
– Αισθάνεται άβολα σε κλειστά μέρη μαζί μου τώρα’ το εκδηλώνεις ως εκνευρισμό.
– Ακούμπησε ελαφρά το γαντοφορεμένο χέρι του στον εγκέφαλο. Βασανισμένος καθώς ήταν από τη μνήμη και τα κενά στο δικό του μυαλό, ευχήθηκε να μπορούσε με την αφή να διαβάσει τα όνειρα ενός νεκρού, να μπορούσε με τη δύναμη της θέλησης να εξερευνήσει τα δικά του.
– «Μίσα, μας παρηγορεί το να ξέρουμε ότι δεν υπάρχει Θεός. Ότι δεν είσαι σκλαβωμένη σε έναν παράδεισο φτιαγμένο για να φιλάς αιώνια την κατουρημένη ποδιά του Θεού. Αυτό που έχεις είναι καλύτερο από τον παράδεισο. Έχεις την ευλογημένη λήθη. Μου λείπεις κάθε μέρα».
– Όταν δε μιλούσα, δεν οδηγήθηκα στη σιωπή, η σιωπή με αιχμαλώτισε».
– «Ένα αληθινό άγγιγμα είναι καλύτερο από τη γέφυρα των ονείρων».
– Θα μ’ έδινα αυτοστιγμεί στον Διάβολο, Αν δεν τύχαινε να είμαι εγώ αυτός! Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, Φάουστ
Σχολιάστε