Για να ξεχάσεις τους ανθρώπους που έφυγαν από τη ζωή σου, χρειάζεται χρόνος. Είναι συχνά μια χρονοβόρα διαδικασία, αφού πρέπει να ξε-μάθεις όσα είχες συνηθίσει μέχρι σήμερα κοντά τους. Όταν αγαπάς κάποιον βαθιά, αληθινά και ανιδιοτελώς, τον κρατάς μέσα στην ρίζα της καρδιάς σου και όταν έρχεται η στιγμή να τον βγάλεις από μέσα σου, κόβεις κάθε τόσο κι ένα κομμάτι από εσένα.
Τους ανθρώπους που φεύγουν, πρέπει να τους ξεπλένεις από πάνω σου. Με ηρεμία και την βεβαιότητα ότι κάνεις το σωστό, χρειάζεται να τρίψεις και να ξεβγάλεις κάθε δική τους ανάμνηση και να την αφήσεις να χαθεί σαν ένα παλιό κομμάτι από το δέρμα σου. Πρέπει να εξαφανίσεις κάθε μυρωδιά, που σου θυμίζει ευχάριστες στιγμές και να προσπαθήσεις να μην αφήσεις κανένα ίχνος τους πίσω. Πρέπει να αρχίσεις να συνηθίζεις, ότι τους άφησες να φύγουν με τόσα πολλά κομμάτια από εσένα και να συγχωρήσεις τον εαυτό σου για το ότι σε αγάπησες τόσο λίγο και για όλα εκείνα που άφησες στην άκρη, προσπαθώντας να σώσεις κάποιον που δεν ήθελε να σωθεί.